05/07/2025
Dans & Beweging
De afgelopen 3 dagen maakte ik kennis met de introductie van trauma sensitieve yoga. Wat heb ik hier enorm van genoten met zowel een lach als een traan.
Enkele assumpties waaronder mildheid, empowerment, connectie, er mogen zijn, voorspelbaarheid, vrijblijvendheid,... werden voor mij weer extra in de verf gezet.
En geef toe. Daar kan je nu toch niet tegen zijn? In therapie en het dagelijks leven.
Dansen doe ik al m'n hele leven. Ik genoot hier ten alle tijden van omdat het mij een moment van expressie bood. En hoewel ik bij een optreden een plekje op de eerste rij kreeg, voelde ik me vaak onzeker. Ik was helemaal niet de lenigste van de groep. Maar moest en wilde het 'goed' doen. Mezelf verbeteren, uitdagen, blijven groeien,...
Begrijp me niet verkeerd, dat mag en kan ook hoor. Er is niets mis met af en toe 'presteren'. Maar wanneer we aan de verwachtingen (van onszelf of de ander) niet meer kunnen voldoen, voelen we ons meestal gefaald.
Vanaf nu beweeg ik dus nog meer op mijn eigen ritme, volgens mijn behoeften, mijn kunnen en mijn grenzen.
Tot snel. 🩷