26/06/2025
Kusen door Zenmeester Patrick Pargnien
Version originale en bas
“De 7 factoren van Ontwaken
Ik ga verder met de zeven factoren van Ontwaken. Deze factoren zijn ook als intenties die op een natuurlijke, onbewuste, automatische manier beoefend worden tijdens de zitmeditatie, maar het is ook belangrijk om ze te beoefenen in de verschillende aspecten van het dagelijks leven.
De spontane uitbarsting van energie als factor van Ontwaken, kan plaatsvinden door een geest te cultiveren die zich op niets vastklampt, die nergens naar grijpt en niets verwerpt. Hij wordt open en beschikbaar. In deze openheid, in deze beschikbaarheid, lost alle spanning, alle weerstand, alle strijd, alle gevecht op.
Het is in dit ophouden van de strijd, van het gevecht, van het verzet van de verschillende oordelen dat deze kwaliteit van Ontwakende energie vrijkomt. Energie die vrij stroomt, niet langer geblokkeerd door onze verschillende gehechtheden, niet langer geblokkeerd door onze weerstanden, en deze ongelooflijke energie die stroomt gaat gepaard met de kwaliteit van vreugde.
Deze vreugde, waar we het hier over hebben, die uit energie stroomt, genereert geen spanning en is niet beperkt tot een emotioneel proces dat vaak meer opwinding dan openheid is.
We kunnen verschillende vormen van vreugde ervaren, zowel in het dagelijks leven als in meditatieve absorptie. Van aangename gewaarwordingen tot extatische vreugde. Maar het belangrijkste is om je bewust te zijn van deze verschillende vormen van vreugde, zonder ze in categorieën in te delen of ze te bevriezen in waardeoordelen. Het belangrijkste is om ze volledig te ervaren zoals ze zijn, zonder eraan gehecht te raken of je ermee te identificeren.
Deze kwaliteit van ontwaken die vreugde is, die geen spanning of emotionele opwinding is, is een stille, vredige vreugde. Een vreugde die niet afhankelijk is van voorwaarden. Een eenvoudige vreugde.
Dit onderricht over de zeven factoren van ontwaken nodigt ons uit niet te vergeten dat in de spirituele reis vreugde een factor is van openheid voor realisatie, een factor van openheid van hart.
Uit deze vreugde ontstaat een toestand, een kwaliteit van diepe ontspanning, van innerlijke kalmte. Een toestand die zich in gelijke mate ontvouwt in het lichaam, het mentale systeem en het hart van de geest.
Er zijn vele vaardige manieren om deze innerlijke kalmte te bereiken, zoals onze levensstijl, bewuste aandacht voor het lichaam, bewuste ademhaling en de spirituele meditatiebeoefening.
Vaak komt het pad van meditatie voor velen van ons neer op het vinden van kalmte, vrede, of om precies te zijn, niet langer gestoord worden. Met andere woorden, er is vaak verwarring tussen innerlijke rust en het verlangen om niet gestoord te worden, wat spanning opwekt en ons verwijdert van de ontwakende kwaliteit van diepe ontspanning.
Deze zoektocht genereert spanning omdat er een verlangen is om kalm te zijn door dit alleen te zoeken in gunstige externe situaties, terwijl deze kwaliteit alleen in onszelf ontwikkeld kan worden.
Natuurlijk zijn er gunstiger omstandigheden in ons leven die ertoe kunnen leiden dat we een zekere kalmte, een zekere ontspanning voelen, maar als dit alleen gebaseerd is op externe omstandigheden, zal het een gewaarwording zijn die zeker aangenaam is, maar van voorbijgaande aard. Zolang de gunstige omstandigheid duurt.
Wanneer ontspanning en kalmte niet langer gekoppeld zijn aan gunstige levensomstandigheden, maar uit de diepte komen, blijven ze in het hart van de agitatie, of die nu intern of extern is; zoals de diepte van de oceaan die niet verandert door de golven die zich aan het oppervlak vormen en vervormen.
Deze staat van diepe ontspanning, deze factor 'bevrijd' zijn, opent ons voor de kwaliteit van concentratie, in de zin van de zes paramita's, dat wil zeggen, een open verankering, die traditioneel ook Samadhi wordt genoemd.
Maar ik ga verder in een volgende nieuwsbrief, en ik wens je het allerbeste in je beoefening!
Vanuit het hart, Patrick »
Les 7 facteurs d’Éveil
Je poursuis avec les sept facteurs d’Éveil. Ces facteurs sont aussi comme des intentions qui se pratiquent naturellement, inconsciemment, automatiquement, pendant la méditation assise mais c'est important aussi de les pratiquer dans les différents aspects du quotidien de notre vie.
Ce jaillissement spontané qu'est le facteur d’Éveil de l'énergie peut advenir en cultivant un esprit qui ne se fixe sur rien, qui ne se saisit de rien et qui ne rejette rien. L'esprit ne se fixant sur rien, il devient ouvert, disponible. Dans cette ouverture, dans cette disponibilité, toute tension, toute résistance, toute lutte, tout combat se dissout.
C’est dans cette cessation de la lutte, du combat, des résistances des différents jugements portés que se libère cette qualité d’Éveil de l’énergie. Une énergie qui circule librement, qui n’est plus bloquée par nos différents attachements, qui n’est plus bloquée par nos résistances, et cette incroyable énergie qui circule est accompagnée de la qualité de la joie.
Cette joie, dont il est question ici, qui découle de l'énergie n'engendre aucune tension et n'est pas limitée à un processus émotionnel qui, souvent, est plutôt une excitation qu'une ouverture.
Nous pouvons expérimenter différentes formes de joie que ce soit dans le quotidien de l'existence ou dans l'absorption méditative. De la sensation agréable à une joie extatique. Néanmoins le plus important est d'être conscient(e) de ces différentes formes de joie sans en faire des catégories, ni les figer dans des jugements de valeur. Car l'essentiel est de les vivre pleinement telle qu'elles sont sans s'y attacher et sans s'y identifier.
Cette qualité d'éveil qu'est la joie, qui n’est pas une tension, ni une excitation émotionnelle, est une joie tranquille, paisible. Une joie qui ne dépend d’aucune condition. Une joie simple.
Cet enseignement des sept facteurs d'éveil nous invite à ne pas oublier que dans le cheminement spirituel la joie est un facteur d'ouverture à la réalisation, un facteur d'ouverture du cœur.
De cette joie advient un état, une qualité de détente profonde, de calme intérieur. État qui se déploie tout autant dans le corps, dans le système mental et le cœur de l'esprit.
Plusieurs moyens habiles peuvent être une aide pour que ce calme intérieur advienne tel que son mode de vie, l'attention consciente au corps, la respiration consciente, la pratique spirituelle de la méditation.
Souvent, pour beaucoup d'entre nous, la voie de la méditation se résume à trouver le calme, la paix ou plus exactement à ne plus être dérangé. C'est-à-dire qu'il y a souvent une confusion entre la paix intérieure et cette recherche de ne pas être dérangé qui génère une tension nous éloignant ainsi de cette qualité d'éveil de détente profonde.
Cette recherche génère de la tension car il y s'immisce une volonté d'être calme en le cherchant uniquement dans des situations extérieures favorables, alors que cette qualité ne peut se déployer qu'en soi-même.
Bien sûr, il y a des conditions plus favorables dans notre vie qui peuvent nous amener à ressentir un certain calme, une certaine détente, mais si cela s'appuie seulement sur des conditions extérieures, ce sera alors une sensation, certes agréable, mais éphémère. Le temps que durera la condition favorable.
Quand la détente, le calme ne sont plus attachés à des conditions de vie favorables mais qu'ils proviennent de la profondeur, ils subsistent au cœur même de l'agitation qu'elle soit intérieure ou extérieure; comme la profondeur de l'océan qui n'est pas altérée par les vagues qui se forment et se déforment à sa surface.
Cet état de détente profonde, ce facteur étant «libéré» nous ouvre à la qualité de concentration, dans le sens des six paramita, c'est-à-dire un ancrage ouvert, ce qui est aussi nommé traditionnellement Samadhi.
Mais je poursuivrai dans une prochaine lettre d'information, je vous souhaite une belle pratique dans votre vie !!
De cœur à cœur, Patrick