gynecology.com

08/01/2022

ΕΜΒΟΛΙΑΣΜΟΣ ΚΑΙ ΕΓΚΥΜΟΣΥΝΗ.

Ποια εμβόλια πρέπει να κάνουν οι έγκυες και πότε συστήνεται ο εμβολιασμός τους
Οι έγκυες εμφανίζουν μειωμένη ανοσολογική απάντηση στη λοίμωξη από συγκεκριμένους λοιμογόνους παράγοντες, γεγονός που τις καθιστά ευάλωτες. Η ευαισθησία αυτή συνεπάγεται αυξημένο κίνδυνο βαρείας λοίμωξης με συνοδό αύξηση της μητρικής νοσηρότητας, αλλά και θνησιμότητας, ιδιαίτερα στο 2ο και 3ο τρίμηνο. Επιπλέον, η παθητική ανοσοποίηση των νεογνών μέσω της μεταφοράς αντισωμάτων από την έγκυο μητέρα στο έμβρυο είναι εξαιρετικά σημαντική για την προστασία και επιβίωση νεογνών και μικρών βρεφών έναντι συγκεκριμένων μικροβίων όπως ο κοκκύτης.
Ο εμβολιασμός κατά τη διάρκεια της εγκυμοσύνης προσφέρει ενεργητική ανοσοποίηση και προστασία της εγκύου από νοσήματα τα οποία παρουσιάζουν αυξημένη νοσηρότητα στην περίοδο αυτή, αλλά και παθητική ανοσοποίηση μέσω της μεταφοράς αντισωμάτων, μέσω του πλακούντα, στην κυκλοφορία του εμβρύου.
Με δεδομένους τους κινδύνους συγκεκριμένων λοιμωδών νοσημάτων, αλλά και τα οφέλη και την ασφάλεια των αντίστοιχων εμβολίων, ο ΠΟΥ συστήνει τον εμβολιασμό κατά του τετάνου, του κοκκύτη και της γρίπης (Η1Ν1) κατά τη διάρκεια της κύησης. Σύμφωνα με το Εθνικό Πρόγραμμα Εμβολιασμού και την Ελληνική Μαιευτική & Γυναικολογική Εταιρεία, για τις έγκυες συστήνεται ο εμβολιασμός έναντι της γρίπης σε οποιοδήποτε τρίμηνο της κύησης κατά την διάρκεια της εμβολιαστικής περιόδου (1.10-31.03). Επιπλέον, συστήνεται ο εμβολιασμός κατά του κοκκύτη και του τετάνου μεταξύ της 27ης έως 36ης εβδομάδας κύησης, σε κάθε κύηση. Σήμερα υπάρχουν κατάλληλα, ασφαλή και αποτελεσματικά εμβόλια για τον εμβολιασμό των εγκύων για τους παραπάνω λοιμογόνους παράγοντες.
Τέλος, για τον νέο κορονοϊό (SaRS-CoV-2), συστήνεται ο εμβολιασμός των εγκύων μετά την 14η εβδομάδα κύησης και μετά από ενημέρωση της εγκύου για τα οφέλη και τους κινδύνους του εμβολίου. Συστήνεται ο εμβολιασμός να γίνεται με εμβόλια που περιέχουν mRNA, καθώς για αυτά υπάρχουν κλινικά δεδομένα ασφάλειας και απoτελεσματικότητας.

25/10/2021

Ποια εμβόλια πρέπει να κάνουν οι έγκυες και πότε συστήνεται ο εμβολιασμός τους
Οι έγκυες εμφανίζουν μειωμένη ανοσολογική απάντηση στη λοίμωξη από συγκεκριμένους λοιμογόνους παράγοντες, γεγονός που τις καθιστά ευάλωτες. Η ευαισθησία αυτή συνεπάγεται αυξημένο κίνδυνο βαρείας λοίμωξης με συνοδό αύξηση της μητρικής νοσηρότητας, αλλά και θνησιμότητας, ιδιαίτερα στο 2ο και 3ο τρίμηνο. Επιπλέον, η παθητική ανοσοποίηση των νεογνών μέσω της μεταφοράς αντισωμάτων από την έγκυο μητέρα στο έμβρυο είναι εξαιρετικά σημαντική για την προστασία και επιβίωση νεογνών και μικρών βρεφών έναντι συγκεκριμένων μικροβίων όπως ο κοκκύτης.
Ο εμβολιασμός κατά τη διάρκεια της εγκυμοσύνης προσφέρει ενεργητική ανοσοποίηση και προστασία της εγκύου από νοσήματα τα οποία παρουσιάζουν αυξημένη νοσηρότητα στην περίοδο αυτή, αλλά και παθητική ανοσοποίηση μέσω της μεταφοράς αντισωμάτων, μέσω του πλακούντα, στην κυκλοφορία του εμβρύου.
Με δεδομένους τους κινδύνους συγκεκριμένων λοιμωδών νοσημάτων, αλλά και τα οφέλη και την ασφάλεια των αντίστοιχων εμβολίων, ο ΠΟΥ συστήνει τον εμβολιασμό κατά του τετάνου, του κοκκύτη και της γρίπης (Η1Ν1) κατά τη διάρκεια της κύησης. Σύμφωνα με το Εθνικό Πρόγραμμα Εμβολιασμού και την Ελληνική Μαιευτική & Γυναικολογική Εταιρεία, για τις έγκυες συστήνεται ο εμβολιασμός έναντι της γρίπης σε οποιοδήποτε τρίμηνο της κύησης κατά την διάρκεια της εμβολιαστικής περιόδου (1.10-31.03). Επιπλέον, συστήνεται ο εμβολιασμός κατά του κοκκύτη και του τετάνου μεταξύ της 27ης έως 36ης εβδομάδας κύησης, σε κάθε κύηση. Σήμερα υπάρχουν κατάλληλα, ασφαλή και αποτελεσματικά εμβόλια για τον εμβολιασμό των εγκύων για τους παραπάνω λοιμογόνους παράγοντες.
Τέλος, για τον νέο κορονοϊό (SaRS-CoV-2), συστήνεται ο εμβολιασμός των εγκύων μετά την 14η εβδομάδα κύησης και μετά από ενημέρωση της εγκύου για τα οφέλη και τους κινδύνους του εμβολίου. Συστήνεται ο εμβολιασμός να γίνεται με εμβόλια που περιέχουν mRNA, καθώς για αυτά υπάρχουν κλινικά δεδομένα ασφάλειας και απoτελεσματικότητας.

28/06/2019

VACCINATION AGAINST HPV VIRUS

More than 10 years have elapsed since human papillomavirus (HPV) vaccination was implemented. A systematic review and meta-analysis was done of the population-level impact of vaccinating girls and women against human papillomavirus on HPV infections, anoge***al wart diagnoses, and cervical intraepithelial neoplasia grade 2+ (CIN2+) to summarise the most recent evidence about the effectiveness of HPV vaccines in real-world settings and to quantify the impact of multiple age-cohort vaccination.
In this updated systematic review and meta-analysis, we used the same search strategy as in our previous paper. We searched MEDLINE and Embase for studies published between Feb 1, 2014, and Oct 11, 2018. Studies were eligible if they compared the frequency (prevalence or incidence) of at least one HPV-related endpoint (ge***al HPV infections, anoge***al wart diagnoses, or histologically confirmed CIN2+) between pre-vaccination and post-vaccination periods among the general population and if they used the same population sources and recruitment methods before and after vaccination. Our primary assessment was the relative risk (RR) comparing the frequency (prevalence or incidence) of HPV-related endpoints between the pre-vaccination and post-vaccination periods. We stratified all analyses by s*x, age, and years since introduction of HPV vaccination. We used random-effects models to estimate pooled relative risks.
Findings
We identified 1702 potentially eligible articles for this systematic review and meta-analysis, and included 65 articles in 14 high-income countries: 23 for HPV infection, 29 for anoge***al warts, and 13 for CIN2+. After 5–8 years of vaccination, the prevalence of HPV 16 and 18 decreased significantly by 83% among girls aged 13–19 years, and decreased significantly by 66% among women aged 20–24 years. The prevalence of HPV 31, 33, and 45 decreased significantly by 54% among girls aged 13–19 years. Anoge***al wart diagnoses decreased significantly by 67% among girls aged 15–19 years, decreased significantly by 54% among women aged 20–24 years, and decreased significantly by 31% among women aged 25–29 years. Among boys aged 15–19 years anoge***al wart diagnoses decreased significantly by 48% and among men aged 20–24 years they decreased significantly by 32% . After 5–9 years of vaccination, CIN2+ decreased significantly by 51% among screened girls aged 15–19 years and decreased significantly by 31% among women aged 20–24 years.
Interpretation
This updated systematic review and meta-analysis includes data from 60 million individuals and up to 8 years of post-vaccination follow-up. Our results show compelling evidence of the substantial impact of HPV vaccination programmes on HPV infections and CIN2+ among girls and women, and on anoge***al warts diagnoses among girls, women, boys, and men. Additionally, programmes with multi-cohort vaccination and high vaccination coverage had a greater direct impact and herd effects.

From The Lancet. Published:June 26, 2019

04/03/2019

ΑΔΕΝΟΜΥΩΣΗ

Η Αδενομύωση είναι συνήθης γυναικολογική πάθηση αλλά η αιτιολογία της και η σχέση της με την υπογονιμότητα είναι ασαφής.
Τα συμπτώματα περιλαμβάνουν μηνορραγία,δυσμηνόρροια,μητρορραγία ή καθόλου συμπτώματα.Εμφανίζεται στις ηλικίες 35-50 ετών με το 20% κάτω των 40ετών.
Οι περισσότερες γυναίκες με την πάθηση παρουσιάζουν μεγένθυνση της μήτρας στην γυναικολογική εξέταση.
Πως γίνεται η διάγνωση.
Η διάγνωση τίθεται με το κολπικό υπερηχογράφημα και το ΜRI.
Στο κολπικό υπερηχογράφημα βλέπουμε εστιακές περιοχές με διάχυτη υπερηχογένεια και απώλεια της φυσιολογικής γραμμής μεταπτώσεως ενδομητρίου-μυομητρίου.Υπάρχουν και κυστικές απεικονίσεις στο μυομήτριο.
Στο MRI η χαραχτηριστική εικόνα είναι η αύξηση του πάχους της ζώνης μεταπτώσεως πέραν των 12 χιλ.,αλλά μπορεί να υπάρχει η υποψία για πάχος μεταξύ 8-12 χιλ.Η εξέταση MRΙ είναι πιο εξειδικευμένη και μπορεί να ξεχωρίσει τα αδενομυώματα από τα ινομυώματα.

ΑΔΕΝΟΜΥΩΣΗ και Υπογονιμότητα.
Μια πρόσφατη μετα-ανάλυσις ερευνών έδειξε ότι η Αδενομύωση είναι επιβλαβής στα κλινικά αποτελέσματα της Εξωσωματικής Γονιμοποίησης.Τα ποσοστά εμφύτευσης,κλινικής εγκυμοσύνης ανά κύκλο και εμβρυομεταφορά,συνέχιση της εγκυμοσύνης και γέννηση ζωντανού νεογνού ήταν εμφανώς χαμηλότερα στις γυναίκες με αδενομύωση.Τα ποσοστά αποβολών επίσης ήταν ψηλότερα.
Σαν μηχανισμοί ενοχοποιούνται η απόφραξη των μητρο-σαλπιγκικών στομίων λόγω αλλοίωσης της μήτρας,αυξημένη μυϊκή δραστηριότητα του μυομητρίου,αυξημένη συγκέντρωση μακροφάγων και φλεγμονή.
ΘΕΡΑΠΕΙΕΣ
Παλιά η θεραπεία ήταν η υστερεκτομή στις περιπτώσεις έντονων συμτωμάτων.Τώρα υπάρχουν σύγχρονες θεραπείες με την χορήγηση GnRH αγονιστών για περίοδο 3-5 μηνών.
Είναι η χειρουργική αφαίρεση των εστίων της αδενομύωσης μόνον με ή χωρίς συνδυασμό με την χορήγηση GnRH αγονιστών.Η χειρουργική αφαίρεση έχει όφελος κυρίως για τις γυναίκες18χρ.,ζώνη μετάπτωσης >3εκ.,[διάχυτη αδενομύωση]και 3-10 εκ.για εστιακή αδενομύωση.
Για απάλυνη των συμπτωμάτων[πόνος,αυξημένη ροή αίματος] μπορούν να χρησιμοποιηθούν φυσικά προϊόντα όπως καρότα,τσάι χαμομηλιού,κανέλλα,Τζιντζερ,κουρκουμά,Αλόε Βέρα.Επίσης βοηθά πολύ η άσκηση και κυρίως η Yoga.

Δρ.Σάββας Α.Σάββας, Μαιευτήρας-Γυναικολόγος
Ιατρείο Αδενομύωσης
Λευκωσία
drsavvas@gynaecology.com.cy" rel="ugc" target="_blank">www.gynaecology.com.cy;drsavvas@gynaecology.com.cy

19/09/2018

Εμμηνόπαυση: αντιμετωπίστε τα ενοχλητικά συμπτώματα

Η εμμηνόπαυση, που σηματοδοτεί το τέλος της αναπαραγωγικής ικανότητας της γυναίκας, είναι μια φυσιολογική μεν διαδικασία αλλά «ταλαιπωρεί» κάθε γυναίκα καθώς συνοδεύεται από μια ευρεία γκάμα σωματικών και συναισθηματικών συμπτωμάτων.
Όπως είναι γνωστό, η γυναίκα γεννιέται με έναν συγκεκριμένο αριθμό θυλακίων, τα οποία βρίσκονται ‘αποθηκευμένα’ στις ωοθήκες της, οι οποίες παράγουν οιστραδιόλη και προγεστερόνη, ορμόνες που ρυθμίζουν την εμμηνορρυσία και την ωορρηξία. Εμμηνόπαυση, ονομάζουμε την κατάσταση κατά την οποία οι ωοθήκες δεν λειτουργούν και η εμμηνορρυσία σταματά.
Η εμμηνόπαυση έρχεται κατά μέσο όρο στα 50.8 έτη και αποτελεί μέρος της φυσιολογικής διαδικασίας της γήρανσης του γυναικείου οργανισμού. Υπάρχουν ωστόσο και περιπτώσεις όπου η εμμηνόπαυση είναι συνέπεια χειρουργικών διαδικασιών, όπως η υστερεκτομή ή γενετικών ή ανοσολογικών διαταραχών ή απόρροια ασθενειών όπως ο καρκίνος.
Η φυσιολογική εμμηνόπαυση διακρίνεται σε τρία στάδια, την περιεμμηνόπαυση, όπου ένα με δύο χρόνια πριν την εμμηνόπαυση μειώνεται η έκκριση οιστρογόνων από τις ωοθήκες, την εμμηνόπαυση, όπου οι ωοθήκες έχουν πλέον σταματήσει να εκκρίνουν ορμόνες και η εμμηνορρυσία έχει παύσει για τουλάχιστον 12 μήνες και τη μετεμμηνόπαυση, την περίοδο δηλαδή που έχουν πλέον υποχωρήσει πλέον τα σωματικά και συναισθηματικά συμπτώματα, που προκαλεί η απουσία των οιστρογόνων στον γυναικείο οργανισμό.
Όσο «εφιαλτικοί» κι αν φαντάζουν στο μυαλό των γυναικών αναπαραγωγικής ηλικίας οι πόνοι που συνοδεύουν την εμμηνορρυσία κάθε μήνα, άλλο τόσο ενοχλητικά είναι τα συμπτώματα και της εμμηνόπαυσης.
Αν και η πλειοψηφία των γυναικών αναφέρει ως το πιο ενοχλητικό σύμπτωμα της εμμηνόπαυσης τις εξάψεις, οι οποίες προκαλούν ερυθρότητα και εφίδρωση, άλλα χαρακτηριστικά συμπτώματα είναι η αϋπνία, η κόπωση, οι μεταβολές στη διάθεση, η ευερεθιστότητα, η κατάθλιψη, η μεταβολή στην κατανομή του βάρους, οι ταχυπαλμίες, η αύξηση του βάρους, ο πονοκέφαλος, οι πόνοι στις αρθρώσεις, η ξηρότητα στον κόλπο, η ξηρότητα στα μαλλιά, η έλλειψη σεξουαλικής επιθυμίας και οι διαταραχές της ούρησης.
Επειδή, όμως, η σύγχρονη γυναίκα καλείται να είναι λειτουργική εκπληρώνοντας πολλαπλούς ρόλους σε όλες τις φάσεις της ζωής της, δεν έχει την «πολυτέλεια» να αφήσει τα συμπτώματα της εμμηνόπαυσης να την κρατούν στο κοινωνικό περιθώριο.
Καινοτόμοι συνδυασμοί συστατικών, όπως του υαλουρονικού οξέως με ισοφλαβόνες, έχει τεκμηριωθεί επιστημονικά ότι είναι κατάλληλοι για όλες τις γυναίκες κατά τη διάρκεια της εμμηνόπαυσης προσφέροντας αποδεδειγμένα ανακούφιση από όλα τα ενοχλητικά συμπτώματα που τη συνοδεύουν.

Γιατί ισοφλαβόνες και υαλουρονικό οξύ;

Η Διεθνής Εταιρεία Εμμηνόπαυσης προτείνει τις ισοφλαβόνες ως πρώτης γραμμής θεραπεία για τα αγγειοκινητικά συμπτώματα της εμμηνόπαυσης. Επίσης, έχει παρατηρηθεί ότι ήδη από την ηλικία των 25 ετών η ενδογενής παραγωγή υαλουρονικού οξέως ξεκινά να μειώνεται σταδιακά. Με την έναρξη της εμμηνόπαυσης παρατηρείται σημαντική πτώση στα επίπεδα του υαλουρονικού οξέως στον οργανισμό της γυναίκας με αποτέλεσμα σε ηλικία 50 ετών πια, η μέση γυναίκα να έχει φυσική συγκέντρωση υαλουρονικού οξέως μόλις στο 45% του επιπέδου αναφοράς.
Κλινικές μελέτες απέδειξαν, λοιπόν, ότι ο φαρμακευτικός συνδυασμός υαλουρονικού οξέος και ισοφλαβονών, όταν λαμβάνεται μια φορά την ημέρα παρέχει την ιδανική υποστήριξη στη γυναίκα και στα τρία στάδια της εμμηνόπαυσης.
Πολλαπλές κλινικές δοκιμές του συνδυασμού ισοφλαβονών και υαλουρονικού οξέως έδειξαν ότι, η λήψη ενός μόνο δισκίου την ημέρα για τρεις μήνες, συντελεί σε μείωση των εξάψεων κατά 73%, των νυχτερινών εφιδρώσεων κατά 72%, ενώ συμβάλλει σε μείωση κατά 78% του αισθήματος της κατάθλιψης και κατά 76% του άγχους. Επίσης πολύ σημαντικό είναι το γεγονός ότι ο φαρμακευτικός αυτός συνδυασμός δραστικών ουσιών επέφερε σημαντική μεταβολή στην ατροφική κολπίτιδα, η οποία συσχετίζεται άμεσα με τη μείωση της ξηρότητας του κόλπου, τη δυσπαρευνία και τη μειωμένη σεξουαλική διάθεση.
Στις κλινικές μελέτες οι συμμετέχουσες ανέφεραν εξίσου σημαντικές βελτιώσεις ως προς την κόπωση (56%), την κυκλοθυμία (65%) αλλά και τις διαταραχές του ύπνου (70%). Η Ευρωπαϊκή Αρχή για την Ασφάλεια των Τροφίμων (EFSA), αφού έλαβε υπόψη της όλα τα διαθέσιμα επιστημονικά δεδομένα, απεφάνθη ότι δεν υπάρχουν αρνητικές επιπτώσεις του συνδυασμού υαλουρονικού οξέως και ισοφλαβονών σε ορμονοεξαρτώμενους ιστούς, όπως ο μαστός, η μήτρα ή ο θυρεοειδής αδένας. Δηλαδή, δεν υπάρχει κίνδυνος νεοπλασιών.
Επικοινωνείστε μαζί μας για τα διαθέσιμα φαρμακευτικά σκευάσματα που αμβλύνουν τα συμπτώματα της εμμηνόπαυσης και κάνετε την περίοδο αυτή την πιο δημιουργική της ζωής σας.
Dr.Savvas A.Savvas OB/GYN MD

Ιστοσελίδα που ασχολείται με θέματα Μαιευτικής,Γυναικολογίας,Υπογονιμότητας και Αντισύλληψης.Gynecology in Strovolos.Obstetrician Gynecologist

01/03/2018

Παρών στο 50% των τεστ Παπ ο ιός HPV - Σημαντικός ο εμβολιασμός

Επιδημία θα μπορούσε να χαρακτηριστεί η λοίμωξη από τον ιό των ανθρώπινων θηλωμάτων (HPV) καθώς σε ένα μεγάλο ποσοστό των τεστ Παπανικολάου υποδηλώνεται η παρουσία του. Ο ιός HPV έχει αποδειχθεί ότι εκτός από τον καρκίνο του τραχήλου της μήτρας και τις προκαρκινικές τραχηλικές αλλοιώσεις, σχετίζεται, μεταξύ άλλων, με καρκίνο και προκαρκινικές αλοιώσεις στον πρωκτό, τον κόλπο και το αιδοίο.

Συγκεκριμένα, σύμφωνα με στοιχεία από ιατρεία Παθολογίας Τραχήλου σε μεγάλα νοσοκομειακά κέντρα στην Ελλάδα, ως και στο 50% των τεστ Παπ υποδηλώνεται η παρουσία του ιού. Οι περισσότερες λοιμώξεις (90%) θα υποστρέψουν, ενώ στο υπόλοιπο 10% ο ιός θα παραμείνει με αυξημένο κίνδυνο να προκληθεί σοβαρή κλινική νόσος.

Ο ιός HPV υπολογίζεται ότι είναι υπεύθυνος για το 5,2% του συνόλου των καρκίνων παγκοσμίως. Ο ιός έχει αποδειχθεί ότι εκτός από τον καρκίνο του τραχήλου της μήτρας και τις προκαρκινικές τραχηλικές αλλοιώσεις, σχετίζεται, μεταξύ άλλων, με καρκίνο και προκαρκινικές αλοιώσεις στον πρωκτό, τον κόλπο και το αιδοίο, νοσήματα όπου το εμβόλιο έναντι του HPV έχει δείξει αποτελεσματικότητα.
Ενώ δεν υπάρχουν συστάσεις ή και δυνατότητες προσυμπτωματικού ελέγχου για τα άλλα HPV σοβαρά νοσήματα, πλην αυτών του τραχήλου της μήτρας, ο εμβολιασμός προσφέρει τη δυνατότητα πρόληψης και των άλλων σχετιζόμενων με τον HPV προκαρκινικών αλλοιώσεων και καρκίνων (σε αιδοίο, κόλπο, πρωκτό).
Η ενημερωτική καμπάνια έχει ως στόχο την ευαισθητοποίηση του κοινού σχετικά με την πρόληψη της μόλυνσης από τον ιό HPV και την ανάγκη εμβολιασμού.

Ο ιός HPV προσβάλλει μεγάλα τμήματα του πληθυσμού, ιδιαίτερα στις νεαρές ηλικίες, και σε ένα μικρό ποσοστό μπορεί να οδηγήσει σε προκαρκινικές και καρκινικές αλλοιώσεις στα κύτταρα του τραχήλου της μήτρας. Επίσης, ο επικίνδυνος ιός των ανθρωπίνων θηλωμάτων συσχετίζεται και με καρκίνους άλλων οργάνων, όπως κόλπου, αιδοίου, πρωκτού, πέους, στοματικής κοιλότητας, αμυγδαλών, φάρυγγα, λάρυγγα και οισοφάγου.
Η προστασία από τους συσχετιζόμενους με τον ιό HPV καρκίνους μπορεί να επιτευχθεί πρωτογενώς με τον εμβολιασμό εναντίον του HPV και δευτερογενώς, όσον αφορά στον καρκίνο του τραχήλου της μήτρας, με προληπτικό έλεγχο των γυναικών, έτσι ώστε να υπάρχει έγκαιρη ανίχνευση εγκατεστημένων προκαρκινικών βλαβών.
Το νέο εμβόλιο για τον καρκίνο του τραχήλου της μήτρας που κυκλοφορεί, παρέχει προστασία από 7 καρκινογόνους (υψηλού κινδύνου) και 2 χαμηλού κινδύνου τύπους του ιού και με βάση τις αναφορές από όλες τις αρμόδιες διεθνείς υγειονομικές αρχές έχει εξαιρετικό προφίλ ασφαλείας.

Το εμβόλιο για τον HPV πρέπει να γίνεται από όλες τις κοπέλες,αν είναι δυνατόν πριν την έναρξη των σεξουαλικών σχέσεων. Ακόμα και αν μία γυναίκα έχει μολυνθεί με τον ιό HPV και μάλιστα με ογκογόνο στέλεχος, θα προστατευθεί από τα υπόλοιπα ογκογόνα στελέχη του ιού, άρα έχει να ωφεληθεί σημαντικά με τον εμβολιασμό..
Η αξία του εμβολιασμού γίνεται αντιληπτή αν αναλογιστεί κανείς τα στοιχεία από το Κέντρο Ελέγχου και Πρόληψης Νοσημάτων των ΗΠΑ, σύμφωνα με τα οποία πάνω από το 80% των γυναικών θα έχει μολυνθεί από κάποιο τύπο του ιού HPV μέχρι την ηλικία των 50 ετών. Το πιο κρίσιμο χρονικό διάστημα μιας γυναίκας για την αρχική εκδήλωση της HPV λοίμωξης είναι από την εφηβεία μέχρι περίπου τα 25 έτη. Σε αυτή την ηλικία η πλειοψηφία των γυναικών ξεκινά τις σεξουαλικές επαφές και η μορφολογία του τραχήλου διευκολύνει την λοίμωξη από τον ιό.
Η χρήση του προφυλακτικού - απαραίτητη για την πρόληψη σεξουαλικά μεταδιδόμενων νοσημάτων - μειώνει αλλά δεν αποκλείει την πιθανότητα μετάδοσης του ιού HPV..
Οι ιοί των ανθρωπίνων θηλωμάτων (HPV) είναι ιοί που εμπλέκονται σε λοιμώξεις του δέρματος και των βλεννογόνων της περιγεννητικής περιοχής, όπως τα γεννητικά κονδυλώματα. Επιπλέον η εμμένουσα λοίμωξη με κάποιους συγκεκριμένους υποτύπους προκαλεί νεοπλάσματα της γεννητικής περιοχής και του στοματοφάρυγγα.
Επειδή η έκθεση στους ιούς HPV γίνεται σύντομα μετά την έναρξη της σεξουαλικής δραστηριότητας, καταλληλότερη ηλικία εμβολιασμού είναι η εφηβική ηλικία. Τα εμβόλια για ιούς HPV έχουν δείξει έως τώρα ότι, είναι αποτελεσματικά και ασφαλή για την πρόληψη γεννητικών κονδυλωμάτων και προκαρκινωδών αλλοιώσεων της γεννητικής περιοχής.
Ας στηρίξουμε όλοι την προσπάθεια για την ευαισθητοποίηση του κοινού σχετικά με τον εμβολιασμό για την πρόληψη της λοίμωξης με τους ιούς των ανθρωπίνων θηλωμάτων.

Dr.S.Savvas www.gynaecology.com.cy

04/10/2017

Ο Οκτώβριος έχει καθιερωθεί σαν ο μήνας πρόληψης του Καρκίνου του Μαστού.

ΜΑΣΤΟΓΡΑΦΙΑ

Ο προληπτικός έλεγχος με μαστογραφία βοηθά στην έγκαιρη ανίχνευση του καρκίνου,αφού ο έλεγχος αυτός μπορεί να ανιχνεύσει τους καρκίνους 3-4 χρόνια προτού μια γυναίκα παρατηρήσει η ίδια τα συμπτώματα και συνεπώς αυξάνει τις πιθανότητες για έγκαιρη και λιγότερο επιθετική θεραπεία.

Επιστημονικές μελέτες έχουν δείξει ότι η θνησιμότητα που οφείλεται στον καρκίνο του μαστού είναι κατά 35% μειωμένη σε γυναίκες ηλικίας 50-69 ετών,οι οποίες υποβάλλονται σε οικειοθελή προληπτικό έλεγχο με μαστογραφία.[Ευρωπαϊκές κατευθηντήριες γραμμές 2013].

Είναι σημαντικό να θυμάσθε ότι η πρόληψη και η έγκαιρη διάγνωση είναι η καλύτερη θεραπεία.Η Μαστογραφία μπορεί να βοηθήσει να εντοπισθεί ο καρκίνος του μαστού όταν είναι ακόμη σε πολύ αρχικό στάδιο,οπότε οι πιθανότητες αποθεραπείας είναι μεγαλύτερες.

Όπως και όλες οι άλλες ιατρικές εξετάσεις, έτσι και η μαστογραφία εμφανίζει κάποιους περιορισμούς στις διαγνωστικές δυνατότητες της. Σ’ ότι αφορά την περίπτωση του καρκίνου, οι περιορισμοί εμφανίζονται με δύο μορφές: η πρώτη ενώ υπάρχει καρκίνος, αυτός να μην φαίνεται στη μαστογραφία, οπότε γίνεται λόγος για «ψευδώς αρνητική» μαστογραφία και η δεύτερη, η μαστογραφία να δείχνει μία αλλοίωση η οποία να εκλαμβάνεται ως καρκίνος, αλλά στη βιοψία που ακολουθεί αυτό να μην είναι αλήθεια. Σ’ αυτή την περίπτωση γίνεται λόγος για « ψευδώς θετική» μαστογραφία.

Τα ψευδώς αρνητικά ευρήματα είναι συχνότερα σε νεώτερες γυναίκες με πυκνά στήθη και σε γυναίκες που βρίσκονται σε θεραπεία ορμονικής υποκατάστασης, Το ποσοστό των ψευδώς αρνητικών υπολογίζεται πως αποτελεί περίπου το 10% των περιπτώσεων, δηλ. 1 στις 10 περιπτώσεις καρκίνου δεν γίνεται αντιληπτή στη μαστογραφία.

Τα ψευδώς θετικά ευρήματα οδηγούν σε άσκοπες βιοψίες, με όλη την αναστάτωση και τις ταλαιπωρίες που προκαλούν στις γυναίκες. Εκτιμάται ότι το ποσοστό των ψευδώς θετικών ευρημάτων κυμαίνεται γύρω στο 5%.

Και στις δύο περιπτώσεις οι συνέπειες των «ψεύτικων» ευρημάτων μετριάζονται σημαντικά από την κλινική εξέταση του γιατρού και την κυτταρολογική εξέταση υλικού που πάρθηκε από τη βλάβη με παρακέντηση με λεπτή βελόνα.

Σε κάθε περίπτωση τη διαγνωστική ακρίβεια της μαστογραφίας ενισχύει η καλή εκπαίδευση και εργασία του τεχνικού που θα κάνει τη μαστογραφία και του ακτινολόγου γιατρού που θα τη «διαβάσει».

Επίσης να έχετε υπόψη σας

Κάθε χρόνο ψηλάφηση μαστών από τον Γυναικολόγο στο Τεστ Παπ.
Κάθε μήνα ψηλάφηση μαστών από εσάς την ίδια[αυτοεξέταση].

04/09/2017

Σεπτέμβριος-Παγκόσμιος μήνας ενημέρωσης για το Σύνδρομο Πολυκυστικών Ωοθηκών.

Το ΣΠΩ είναι μια κλινική οντότητα που εκτός από πολυκυστική μορφή των ωοθηκών στο υπερηχογράφημα, παρουσιάζει και ένα ευρύ φάσμα ορμονικών διαταραχών. Εμφανίζεται στο 10% περίπου των γυναικών.

Ποιά είναι τα κριτήρια διάγνωσης του συνδρόμου?

Πολυκυστικές ωοθήκες στο υπερηχογράφημα και αυξημένα επίπεδα ανδρογόνων στο αίμα, με ανωμαλίες περιόδου που σχετίζονται με ολιγο/ αν-ωοθυλακιορρηξία

Ποιά τα συχνότερα ευρήματα σε γυναίκες με σύνδρομο πολυκυστικών ωοθηκών;
Ανοδος της τιμής της σχέσης LH/FSH (> 2:1)
Πολυκυστική μορφή των ωοθηκών στον υπέρηχο
Παχυσαρκία
Αντίσταση στην ινσουλίνη
Αυξημένη τεστοστερόνη (ελεύθερη ή/και ολική)
Αυξημένη Ανδροστενεδιόνη
Αυξημένη Θειική διυδρο-επιανδροστερόνη DHEA-S
Υπερλιπιδαιμία
Εύρεση σακχαρώδους διαβήτη
Υπερπλασία ενδομητρίου

Ποιά τα συμπτώματα του συνδρόμου των πολυκυστικών ωοθηκών; Πόσο συχνά είναι;

Σε ένα ποσοστό το σύνδρομο μπορεί να μην προκαλεί συμπτώματα. Τα πιό συνήθη συμπτώματα και η συχνότητά τους είναι:

Υπογονιμότητα στο 74% των ασθενών
Αυξημένη τριχοφυία στο 69% των ασθενών
Αμηνόρροια και διαταραχές περιόδου στο 51% των ασθενών
Παχυσαρκία στο 41% των ασθενών
Διαβήτης στο 10% των ασθενών

Είναι σημαντικό να τονιστεί ότι μπορεί να υπάρχει συνδυασμός των παραπάνω συμπτωμάτων στην γυναίκα. Γι’ αυτό και η θεραπεία εξατομικεύεται στην κάθε ασθενή, ανάλογα με τα συμπτώματά της. Σε κάποιες γυναίκες το πρόβλημα είναι οι ανωμαλίες του κύκλου με ή χωρίς παχυσαρκία ή υπερτρίχωση, ενώ άλλες δεν έχουν παρόμοιο πρόβλημα, αλλά προσπαθούν για εγκυμοσύνη.

θεραπευτική προσέγγιση
Απώλεια βάρους: ελαττώνει την υπερπαραγωγή οιστρογόνων και ανδρογόνων και αποκαθιστά την ορμονική ισορροπία στον οργανισμό
Κιτρική κλομιφαίνη: ορμόνη που ενισχύει την παραγωγή ωαρίων στις ωοθήκες
Μετφορμίνη :Τα τελευταία χρόνια λόγω της συμπερίληψης του Συνδρόμου Πολυκυστικών Ωοθηκών στα μεταβολικά νοσήματα διότι όπως έχει αναφερθεί πιο πάνω μπορεί να υπάρχει αυξημένη Ινσουλίνη, έχει παρατηρηθεί η ωφελιμότητα και αποτελεσματικότητα της Μετφορμίνης ( φάρμακο που χορηγείται στον διαβήτη) στις Πολυκυστικές Ωοθήκες .Υπάρχουν όμως ορισμένα κριτήρια που πρέπει να πληρεί η ασθενής για να επωφεληθεί από αυτήν την θεραπεία:
1.Αυξημένη Ινσουλίνη
2.Παχυσαρκία
3.Αυξημένο LH

Σημαντικό:Το Υπερηχογράφημα για να δούμε την εικόνα των ωοθηκών πρέπει να γίνεται 11-12 μέρα του κύκλου.Εάν υπάρχει ωοθηλάκιο αυξημένο σε μέγεθος δεν μπορούμε να μιλάμε για ΣΠΩ γιατί θα έχουμε ωορρηξία.

30/08/2017

Ιατρικές υπηρεσίες για Μαιευτική,Γυναικολογία και Υπογονιμότητα σε εξατομικευμένο επίπεδο.
Medicina in domeniu de Ginecologie,Obstetrica si Sterilitate pentru nevoile fiecarei patiente.

Medical practice dealing with Obstetrics,Gynaecology and infertility in a personalized manner.Patien