Wie sind die Öffnungszeiten?

Samstag 08:00 - 17:00 Sonntag 09:00 - 17:00

Was ist die Webseite?

https://www.youtube.com/@shoaibsalangi

Shoaib Salangi, Berlin (2025)

23/10/2025

نقش قربانی از منظر روان‌کاوی فروید

از دیدگاه زیگموند فروید، رفتار افرادی که به‌طور مداوم نقش قربانی را ایفا می‌کنند، قابل تبیین با مفاهیم بنیادی روان‌کاوی است. فروید در تمدن و ملالت‌های آن تأکید می‌کند که بخش عمده‌ای از رفتارهای انسانی ریشه در کشمکش‌های ناهشیار و امیال سرکوب‌شده دارد. در این چارچوب، فردی که پیوسته خود را در جایگاه قربانی قرار می‌دهد، ممکن است در ظاهر ضعیف، بی‌پناه یا آسیب‌پذیر به نظر برسد، اما در واقع این نقش می‌تواند ابزاری ناهشیار برای اعمال نفوذ و کنترل بر دیگران باشد.
چنین فردی با برانگیختن احساس ترحم، گناه یا مسئولیت در اطرافیان، آن‌ها را وادار می‌کند تا مطابق خواسته‌های او رفتار کنند؛ بی‌آنکه خود به‌طور مستقیم قدرت یا سلطه‌گری‌اش را آشکار سازد. این نوع کنش، به تعبیر فروید، اغلب ریشه در مکانیزم‌های دفاعی چون فرافکنی و انتقال دارد. فرد، احساسات و تمایلات سرکوب‌شده‌ی خود را به دیگران نسبت می‌دهد و از طریق القای هیجاناتی چون گناه یا دلسوزی، نیازهای روانی خود را به‌طور غیرمستقیم ارضا می‌کند.
افزون بر این، چنین الگوهایی ممکن است بازتابی از تجربه‌های دوران کودکی باشند؛ زمانی که کودک برای جلب توجه یا دستیابی به خواسته‌هایش، ناگزیر بوده است با نمایش ضعف یا نیازمندی، دیگران را تحت تأثیر قرار دهد. این الگو در بزرگسالی نیز تکرار می‌شود، اما با پیچیدگی و ظرافتی بیشتر.

در نتیجه، از منظر فروید، فردی که نقش قربانی را بازی می‌کند، در ظاهر بی‌قدرت و آسیب‌پذیر است، اما در واقع از این جایگاه برای اعمال نوعی کنترل ناهشیار و لذت روانی بهره می‌برد. شناخت این الگوهای پنهان می‌تواند به درک عمیق‌تری از رفتارهای پیچیده انسانی بینجامد و نشان دهد که در پس نقاب ضعف، گاه نیرویی روانی و ماهرانه نهفته است.
#رواندرمانی #روانشناسی #روانشناس #روانشناسی #خودآگاهی

16/10/2025

میل به اطاعت و سرچشمه‌های روانی قدرت‌پذیری

زیگموند فروید در کتاب آینده‌ی یک پندار ریشه‌ی میل انسان به اطاعت از قدرت را در تجربه‌های نخستین دوران کودکی جست‌وجو می‌کند. کودک، در مواجهه با والدین، به‌ویژه پدر، احساس ضعف، وابستگی و ناتوانی دارد و برای بقا و امنیت روانی، به اقتدار آن‌ها پناه می‌برد. این نیاز به تکیه‌گاه قدرتمند، حتی پس از رشد جسمی، در لایه‌های ناهشیار روان باقی می‌ماند و در بزرگسالی به اشکال جدیدی بازتولید می‌شود: گاه در قالب ایمان به خدایی مقتدر، و گاه در اطاعت از رهبران سیاسی یا مذهبی.
از نگاه فروید، جوامعی که در آن‌ها افراد از نظر روانی در مرحله‌ی کودکانه باقی مانده‌اند، همواره در جست‌وجوی «پدری قدرتمند» هستند تا از او فرمان ببرند. این میل ناهشیار به اطاعت، زمینه‌ساز ظهور رهبران مستبد و اقتدارگرا می‌شود. چنین رهبرانی نه از عقلانیت جمعی، بلکه از ترس، وابستگی و نیاز به سلطه تغذیه می‌کنند.
اما فروید راهی برای رهایی ترسیم می‌کند: اگر انسان بتواند از این مرحله عبور کند و به بلوغ عقلانی و عاطفی برسد، دیگر از ترس یا نیاز به اقتدار کورکورانه پیروی نخواهد کرد. در چنین شرایطی، فرد بر پایه‌ی خرد، وجدان و مسئولیت اجتماعی رفتار می‌کند. جامعه‌ای که از این بلوغ برخوردار باشد، رهبرانی می‌پرورد که نه بر اساس سلطه، بلکه بر پایه‌ی همدلی، همکاری و آرمان‌خواهی جمعی عمل می‌کنند.
نتیجه‌گیری

از دیدگاه فروید، تا زمانی که انسان‌ها از نظر روانی در مرحله‌ی وابستگی کودکانه باقی بمانند و برای معنا، امنیت و هدایت به قدرتی بیرونی تکیه کنند، چرخه‌ی استبداد و اطاعت کورکورانه تکرار خواهد شد. اما هنگامی که افراد با واقعیت روبه‌رو شوند، مسئولیت روانی و اخلاقی خویش را بپذیرند و بر عقل و آگاهی تکیه کنند، جامعه می‌تواند از این چرخه رهایی یابد.
در چنین جامعه‌ای، رهبری نه بر پایه‌ی ترس و سلطه، بلکه بر اساس خرد، همدلی و هدف مشترک شکل می‌گیرد. از نظر فروید، بلوغ فردی شرط بنیادین آزادی جمعی است؛ چرا که آزادی بیرونی بدون رهایی درونی، هرگز پایدار نخواهد ماند.
#روانشناسی #زندگی #رواندرمانی #روانشناس #روانشناسي #خودآگاهی

10/10/2025

روز جهانی صحت روان،
یادآور این حقیقت است که: صحت روان، حق هر انسان است.
در این ویدیو، پیام همدلی، تاب‌آوری، و قدرت سخن گفتن را با شما شریک می‌سازم.
بیایید سکوت و شرم را کنار بگذاریم، از همدیگر حمایت کنیم، و مهربانی را به بخشی از زندگی روزمره‌مان تبدیل نماییم.
داستان تو مهم است. آرامش و سلامت روانت ارزشمند است.
بیایید آن را قابل دید و شنید بسازیم.
#روانشناسی #زندگی #رواندرمانی #روانشناس

09/10/2025

سایه‌ای که نمی‌شناسیم، در دیگران مي‌بينيم!

وقتی انسان از بخش‌های تاریک وجود خود آگاه نیست، ناخودآگاه آن را بر دیگران فرافکنی می‌کند. یعنی صفاتی را که در خود نمی‌پذیرد، در دیگران می‌بیند و از آن‌ها انتقاد می‌کند.
برای نمونه، کسی که خشم درونی‌اش را سرکوب کرده، ممکن است پیوسته دیگران را «عصبانی» یا «پرخاشگر» ببیند.
یونگ می‌گوید:
«هر آنچه در دیگران ما را آزار می‌دهد، می‌تواند ما را به درک خودمان راهنمایی کند.»
(یونگ، آیون: پژوهش‌هایی در پدیدارشناسی منبع، ۱۹۵۱)

بازپس‌گیری فرافکنی سایه یعنی به‌جای مقصر دانستن دیگران، مسئولیت احساسات و قضاوت‌های خود را بپذیریم و بپرسیم:
این چیزی که در دیگری می‌بینم، چه بخش نادیده‌ای از خود من است؟
یونگ باور داشت که این کار یکی از مهم‌ترین و دشوارترین وظایف رشد روانی و معنوی است؛ زیرا نیازمند صداقت، فروتنی و شهامت روبه‌رو شدن با تاریکی درونی‌مان است.
در سطح اجتماعی نیز، فرافکنی سایه می‌تواند به دشمنی، تعصب، جنگ و نفرت جمعی منجر شود.
وقتی ملت‌ها و گروه‌ها بخش‌های ناپسند وجود خود را انکار می‌کنند، آن را بر «دیگری» می‌افکنند مثلاً بر یک قوم، مذهب یا طبقه‌ی اجتماعی.
یونگ هشدار می‌داد که این فرافکنی‌های جمعی، ریشه‌ی بسیاری از فجایع تاریخی‌اند.
از دیدگاه یونگ، بازپس‌گیری فرافکنی سایه یعنی حرکت از ناآگاهی به آگاهی، از قضاوت به خودشناسی، و از جدایی به وحدت درونی.
این فرایند نه‌تنها ما را انسان‌تر می‌سازد، بلکه جامعه را نیز سالم‌تر و اخلاقی‌تر می‌کند.
در حقیقت، هیچ تحول معنوی اصیلی بدون مواجهه با سایه ممکن نیست.
تا زمانی که سایه را فقط در دیگران می‌بینیم و از خود دور می‌کنیم، در همان چرخه‌ی ناآگاهی باقی می‌مانیم.
#روانشناسی #رواندرمانی #روانشناس #خودآگاهی

02/10/2025

رویاها، زبان پنهان روان ما هستند

یونگ معتقد بود که ناخودآگاه انسان سرشار از محتوایی‌ست که روان‌شناسی نمی‌تواند به‌طور مستقیم و بی‌واسطه آن را بیان کند. زیرا این محتوا اغلب با هنجارها، ارزش‌ها و باورهای آگاهانه ما در تضاد است. به همین دلیل، ناخودآگاه پیام‌های خود را از طریق نمادها در رویاها آشکار می‌سازد، زبان ویژه‌ای که باید رمزگشایی شود تا معنا و پیام واقعی آن درک گردد.

او می‌گفت بخش ناخودآگاه شامل خاطرات سرکوب‌شده، احساسات ناپذیرفته و تجربیات فردی‌ست، و همچنین ناخودآگاه جمعی را در بر می‌گیرد: مجموعه‌ای از کهن‌الگوها و تجربه‌های مشترک بشریت که در طول تاریخ شکل گرفته‌اند. نمادها پلی هستند میان خودآگاه و ناخودآگاه؛ آن‌ها اجازه می‌دهند محتوای پنهان روان به‌صورت تصویری و استعاری وارد آگاهی شود.

برای مثال:
- خشم سرکوب‌شده ممکن است در رویا به شکل حیوانی وحشی یا طوفانی سهمگین ظاهر شود.
- نیاز به رشد یا تحول، به‌صورت عبور از تونلی تاریک یا یافتن گنجی پنهان نمایان می‌شود.
- ترس از مرگ یا شکست ممکن است در قالب سقوط، گم‌شدن یا از دست دادن چیزی مهم تجربه شود.

این نمادها هشدار می‌دهند، راهنمایی می‌کنند و مسیر خودشناسی و یکپارچه‌سازی روان را هموار می‌سازند.

یونگ هشدار می‌داد که نادیده گرفتن این نمادها می‌تواند منجر به سرکوب انرژی روانی شود و در قالب اضطراب، افسردگی یا رفتارهای مخرب بروز کند. بنابراین، تعبیر رویا و شناخت نمادها یکی از ابزارهای اساسی روان‌درمانی تحلیلی‌ست. این شناخت، فرد را به سوی رشد روانی، هماهنگی میان خودآگاه و ناخودآگاه، و تحقق فردیت سوق می‌دهد.

به زبان ساده:
رویاها پیام‌های ناخودآگاه‌اند و نمادها واژگان این پیام‌ها.
توجه به این زبان، انسان را به شناخت عمیق‌تر خود، بازیابی تعادل روانی و مواجهه با بخش‌های پنهان وجودش رهنمون می‌سازد.
نادیده گرفتن این پیام‌ها یعنی نادیده گرفتن بخشی از روان و این خود می‌تواند زمینه‌ساز مشکلات روانی و ناسازگاری در زندگی شود.
#روانشناسی #زندگی #روانشناس #رواندرمانی #خودآگاهی

25/09/2025

عاشق شدن آسان است، اما عاشق ماندن هنر می‌خواهد

اریک فروم، روان‌شناس انسان‌گرا، میان عاشق شدن و عاشق ماندن تفاوتی ژرف می‌بیند.
او می‌گوید بیشتر انسان‌ها عاشق شدن را یک تجربهٔ ناگهانی و شورانگیز می‌دانند؛ لحظه‌ای که دو غریبه ناگهان به هم نزدیک می‌شوند، دیوار میان‌شان فرو می‌ریزد و احساس یگانگی پدید می‌آید.
این لحظه، به‌ظاهر سحرآمیز، یکی از زیباترین تجربه‌های انسانی است، زیرا برای لحظه‌ای، تنهایی عمیق بشر پایان می‌یابد.
اگر این تجربه با جاذبهٔ جنسی یا سال‌ها محرومیت از عشق همراه باشد، شدت آن بیشتر شده و حتی گفته می‌توان معجزه‌آسا به نظر می‌رسد.
اما فروم هشدار می‌دهد: این لحظه، آغاز راه است، نه خود عشق.
خیلی زود، واقعیت زندگی وارد صحنه می‌شود؛ تفاوت‌های شخصیتی، ضعف‌ها، تضادها و دل‌زدگی‌ها جای آن هیجان اولیه را می‌گیرند. بسیاری از ما، این شور ابتدایی را با عشق واقعی اشتباه می‌گیریم، و وقتی فروکش می‌کند، گمان می‌کنیم عشق‌مان تمام شده است.
فروم می‌گوید دلیل این سوء‌برداشت آن است که ما عشق را امری طبیعی و بی‌نیاز از یادگیری می‌دانیم. فکر می‌کنیم کافی‌ست انسان درست را پیدا کنیم تا عشق برای همیشه باقی بماند.
اما عشق، از نگاه فروم، یک هنر است، دقیق مثل موسیقی یا نقاشی. هنری که نیاز به آموزش، تمرین، انضباط، آگاهی و رشد درونی دارد.
در واقع، او می‌گوید که شدت شیفتگی اولیه بیشتر نشان‌دهندهٔ عمق تنهایی و بی‌عشقی گذشتهٔ ماست تا نشانه‌ای از پایداری عشق...
وقتی آن نیاز شدید فروکش می‌کند، فقط کسانی که یاد گرفته‌اند چگونه دوست بدارند، می‌توانند عشق را به سطحی عمیق‌تر، بالغ‌تر و پایدارتر برسانند.
البته راز عشق در یادگیری آن نهفته است، نه در انتظار معجزه‌ای که خودبه‌خود پایدار بماند.
عشق واقعی در لحظه‌های سحرآمیز آغازین شکل نمی‌گیرد، بلکه در تلاش روزانه برای شناخت، احترام، مراقبت و رشد مشترک ساخته می‌شود.
#روانشناسی #رواندرمانی #روانشناس #خودآگاهی

21/09/2025

سلسه برنامه‌های تخصصی مهارت‌های زندگی
ورکشاپ تخصصی خواب و اختلالات خواب در مهاجرت

1- آیا مهاجرت بر کیفیت خواب شما تأثیر گذاشته است ؟
2-آیا شما یا اعضای خانواده تان با بی‌خوابی، کابوس‌ها یا خستگی مزمن دست‌و‌پنجه نرم می‌کنید؟
3- آیا به دنبال راهکارهایی علمی و کاربردی برای بهبود خواب خود هستید؟
پس شما را به سلسله برنامه‌های تخصصی مهارت های زندگی در محور خواب و اختلالات خواب در مهاجرت دعوت می‌کنیم.
در این ورکشاپ، روان‌شناسان ما با رویکردی علمی و تجربه‌محور، به بررسی تأثیرات مهاجرت بر خواب، دلایل اختلالات رایج و راهکارهای عملی برای بازگشت به آرامش شبانه می‌پردازند.
این سلسله برنامه های مهارت‌های زندگی به شگل دورانی و ماه وار برگزار می‌شود و برای اشتراک کنندگان در اخیر دوره سرتفکت نیز مدنظر گرفته شده است.
تاریخ برگزاری : چهارشنبه 24 سپتامبر
ساعت : 17:30 الی 19:30
مکان : Bona Peiser Sozio-kulturelle Projekträume

یادآوری: شرکت برای عموم آزاد بوده، برای ثبت نام لطفا به ایمیل و شماره تماس ذیل پیام بگذارید.
ایمیل:CITYZEN@IPSOCARE.ORG
واتس پ :
+49 15560 950446
با ما همراه شوید تا خواب آرام را دوباره تجربه کنید.

#رواندرمانی #روانشناسی #روانشناس #روانشناسي

18/09/2025

سفر به درون: روان و سایه از دیدگاه یونگ

کارل گوستاو یونگ، روان‌شناس برجسته، می‌گوید:
هیچ چیزی بیش از نادیده گرفتن و سرکوب آنچه در درون انسان است، او را بیمار نمی‌سازد.
این سخن، اشاره‌ای ژرفی است به یکی از اصول بنیادی روان‌شناسی تحلیلی که می‌گوید روان انسان تنها سطح آگاه نیست؛ بلکه در ژرفای آن، لایه‌هایی پنهان وجود دارد. ناخودآگاه فردی و ناخودآگاه جمعی که آکنده از احساسات، تمایلات، خاطرات و تصاویر سرکوب‌شده‌اند.
و هر آنچه را که نمی‌خواهیم ببینیم یا نمی‌توانیم در جامعه ابراز کنیم، به این لایه‌های تاریک رانده می‌شود و بخشی از سایه ما را شکل می‌دهد.

دوگانگی روان: نقاب و منِ پنهان
وقتی بخش‌ هایی از وجود خود را سرکوب می‌کنیم، روان به دو نیم تقسیم می‌شود:
- یکی منِ اجتماعی که از طریق نقاب یا پرسونا به دیگران نشان داده می‌شود.
- و یکی هم منِ پنهان که از دید خود ما نیز پنهان می‌ماند.
البته این جدایی، به‌تدریج باعث ایجاد تنش و فشار روانی میشود. و آنچه سرکوب می‌شود، از میان نمی‌رود؛ بلکه در قالب خواب‌ها، لغزش‌های زبانی، نشانه‌های روان‌تنی، اضطراب یا حتی انفجارهای رفتاری خود را آشکار می‌سازد. یادمان باشد که هرچه بیشتر سرکوب کنیم، این انرژی پنهان، نیرومندتر و ویرانگرتر بازمی‌گردد.

بیماری روانی: پیام ناخودآگاه
از دید یونگ، بیماری روانی در بسیاری موارد، زبان ناخودآگاه است. روان از طریق نشانه‌ها هشدار می‌دهد که چیزی در درون ما نادیده گرفته شده است. درمان واقعی نه در انکار بیشتر، بلکه در روبه‌رو شدن با این بخش‌ های تاریک و ناپذیرفته نهفته است.
یونگ این روند را فردیت یا کامل شدن می‌نامد:
سفری درونی برای دیدن سایه، پذیرفتن آن، و پیوند دوباره میان آگاه و ناخودآگاه...

در نتیجه، از نگاه یونگ، رهایی و سلامت روان زمانی حاصل می‌شود که جرئت کنیم به درون خود نگاه کنیم، سایه‌های‌مان را ببینیم و بپذیریم.
و هر بخشی که سرکوب شود، روزی در برابر ما خواهد ایستاد؛
اما هر بخشی که شناخته و پذیرفته شود، ما را به سوی اصالت و کمال رهنمود خواهد ساخت.
#روانشناسی #رواندرمانی #روانشناس

11/09/2025

مرزهای فردی در عشق: نگاهی اگزیستانسیال از دید یالوم

اروین یالوم، روان‌درمانگر برجسته‌ی اگزیستانسیال، باور دارد که روابط انسانی همزمان می‌توانند منبع رشد و محدودیت باشند. او تأکید می‌کند که عشق و دلبستگی، هرچند طبیعی و ضروری‌اند، اما اگر به قیمت از بین رفتن مرزهای فردی تمام شوند، به مانعی در مسیر خودشناسی تبدیل خواهند شد.
در روابط نزدیک، به‌ویژه با عزیزان، افراد گاهی چنان در تأمین نیازهای دیگری غرق می‌شوند که هویت شخصی‌شان کمرنگ می‌شود. یالوم این وضعیت را «هم‌جوشی ناسالم» می‌نامد؛ حالتی که در آن فرد دیگر نمی‌تواند تشخیص دهد کدام تصمیم‌ها از درون خودش سرچشمه می‌گیرند و کدام صرفاً پاسخ به انتظارات دیگران‌اند.
از نگاه یالوم، فاصله گرفتن به معنای قطع رابطه یا سردی نیست؛ بلکه اقدامی آگاهانه برای بازپس‌گیری مرزهای فردی است. این فاصله فرصتی فراهم می‌کند تا فرد بدون سایه‌ی دیگری به صدای درونی‌اش گوش دهد، ارزش‌ها و نیازهای واقعی‌اش را بشناسد و مسیر زندگی‌اش را بر اساس انتخاب‌های اصیل خود شکل دهد.

نمونه‌ای از کتاب «مامان و معنی زندگی»
در یکی از روایت‌های این کتاب، یالوم نشان می‌دهد که وابستگی افراطی به والدین یا شریک زندگیeven if masked as love می‌تواند مانع رشد فردی باشد. مراجعان زمانی به تحول می‌رسند که یاد می‌گیرند فاصله‌ای سالم از عزیزانشان بگیرند تا بتوانند خویشتن مستقل خود را کشف کنند.

نتیجه‌گیری
از دید یالوم، فاصله گرفتن از کسانی که دوستشان داریم، گاهی یک ضرورت روانی است. این کار نه برای نابودی عشق، بلکه برای حفظ آن در قالبی سالم‌تر صورت می‌گیرد.
عشق واقعی زمانی پایدار می‌ماند که دو انسان مستقل، آگاه و آزاد وارد رابطه شوند—not two people who have dissolved into each other.
بنابراین، فاصله گرفتن می‌تواند مقدمه‌ای باشد برای بازگشت به رابطه‌ای آگاهانه‌تر، سالم‌تر و انسانی‌تر.
منبع:
یالوم، اروین دی. مامان و معنی زندگی. ترجمه سپیده حبیب. تهران: نشر قطره.
#روانشناسی #رواندرمانی #زندگی #روانشناس #عشق

10/09/2025

روز جهانی جلوگيري از خودکشی
#رواندرمانی #روانشناسی #روانشناس

07/09/2025

بعد از سه سال امروز افتخار داشتم که در یک سمپوزیوم علمی و الهام‌بخش در مورد درمان (MBT) و پیشگیری از روان‌پریشی شرکت کنم. این برنامه برایم یادآور شد که چگونه نوآوری‌های کلینیکی، تحقیقات دقیق و گفت‌وگوی میان‌رشته‌ای می‌توانند آیندهٔ مراقبت‌های روانی را شکل دهند.
داکتر آنا-لینا برۆکر (Charité Universitätsmedizin Berlin) این سمپوزیوم را افتتاح کرد و مدیریت بحث‌های پنل را به‌عهده داشت. ایشان نقش MBT را به‌عنوان یک مفهوم رابط میان روش‌های درمانی مختلف برجسته ساختند و بر دسترسی‌پذیری روزافزون آن تأکید کردند.
در ضمن ارائه‌های علمی از سوی داکتر جورج سالمینیوس، داکتر مارک دنجرفیلد، پروفیسور کریستیانه مونتاگ، داکتر یوناس ویجرز، پروفیسور مارتین دبانِه و داکتر پابلو کاسکونه، هرکدام دیدگاه‌های ارزشمندی در مورد کاربردهای MBT در مراحل مختلف رشد و شدت بیماری ارائه کردند.
بحث ها و پریزنتیشن ها در این سمپوزیوم نشان داد که MBT نه‌تنها یک روش درمانی، بلکه یک چارچوب فهم و حمایت از افراد در مسیرهای مختلف روانی است.

در اخیر از داکتر آنا-لینا برۆکر، رئیس گروه تحقیقاتی MBT در شفاخانه Charité برلین، صمیمانه سپاس‌گزارم که ما را دعوت کردند و این برنامهٔ علمی را با مدیریت عالی‌شان برگزار نمودند.
خوشحالم که بخشی از این تبادل علمی در میان تراپیست های بین المللی بودم و از این تجربه بسیار زیاد آموختم.
#رواندرمانی #روانشناسی #روانشناسی
سلامتروان #درمانذهن‌سازی #پیشگیریروان‌پریشی #تحقیقاتکلینیکی #سمپوزیوم

04/09/2025

بیشتر انسان‌ها در جست‌وجوی نسخه‌ای آماده برای زیستن‌اند. آن‌ها ترجیح می‌دهند دیگری یعنی استادی، دوستی، یا حتی جامعه‌ای به آن‌ها بگوید چگونه باید زندگی کنند. این میل به راهنمایی بیرونی، گرچه از اضطراب و سردرگمی می‌آید، اما بهایی سنگین دارد: چشم‌پوشی از زندگی اصیل خود.
زندگی‌ای که بر نقشه‌ی دیگران بنا شده، هرچند ممکن است امن و آشنا باشد، اما تهی از معناست. انسان در چنین زیستنی، نه خود را می‌یابد و نه طعم آزادی را می‌چشد. او صرفاً نقش بازی می‌کند؛ نقشی که برایش نوشته‌اند، نه آن‌که خود خلق کرده باشد.
یالوم، در گفت‌وگو با نیچه، بر این نکته پافشاری می‌کند: هیچ راه‌حل واحدی برای زندگی وجود ندارد. هر فرد باید با آگاهی، با آزادی، و با پذیرش مسئولیت، مسیر خاص خود را بیابد. این مسیر نه از تقلید، بلکه از دل رنج‌ها، انتخاب‌ها، و شهامت عبور از تاریکی‌ها زاده می‌شود.
وقتی انسان جرئت کند زندگی‌اش را تمام و کمال زندگی کند، با پذیرش انتخاب‌هایش، با لذت بردن از لحظه‌ی حال، و با معنا بخشیدن به وجودش دقیق آنگاه ترس از مرگ قدرت خود را از دست می‌دهد. مرگ دیگر سایه‌ای تهدیدگر نیست، بلکه نقطه‌ی پایانی‌ست بر سفری که زیسته شده، نه صرفاً گذرانده شده‌.
مرگ زمانی هولناک می‌شود که انسان حس کند هنوز زندگی نکرده، یا بدهکار خودش مانده است. اما اگر فرد احساس کند که واقعاً زیسته، دوست داشته، رنج برده، و در عین حال به زندگی معنا داده، آنگاه مرگ برایش پایان طبیعی یک مسیر خواهد بود، نه فاجعه‌ای ناگهانی!
از نگاه یالوم، راه رهایی از ترس مرگ، زیستن اصیل و کامل است. اصالت یعنی زندگی کردن نه بر اساس توقعات دیگران، بلکه بر پایه‌ی ارزش‌ها، انتخاب‌ها، و آگاهی خود.
مرگ، گرچه حتمی‌ست، می‌تواند انگیزه‌ای باشد برای آن‌که زندگی را عمیق‌تر، واقعی‌تر، و با حضور بیشتر تجربه کنیم.
کسی که زندگی را به تمامی درک کرده و زیسته باشد، دیگر از نابودی آن دچار وحشت نمی‌شود؛ زیرا چیزی برای حسرت خوردن باقی نمانده است. او با خود صادق بوده، با جهان روبه‌رو شده، و با آغوش باز، پایان را پذیرفته است.
#روانشناس #رواندرمانی #خودآگاهی #روانشناسی #اكسبلور

Shoaib Salangi

23/10/2025

16/10/2025

10/10/2025

09/10/2025

02/10/2025

25/09/2025

21/09/2025

18/09/2025

11/09/2025

10/09/2025

07/09/2025

04/09/2025

Adresse

Öffnungszeiten

Webseite

Benachrichtigungen

Die Praxis Kontaktieren

Verknüpfungen

Teilen

Kategorie