12/11/2025
« Οποιαδήποτε κίνηση που προκαλεί πόνο — σωματικό ή ψυχικό — είναι βία.
Δεν υπάρχει “λίγο”. Δεν υπάρχει “δεν πόνεσε”.
Υπάρχει ένα παιδί που πληγώθηκε, τρόμαξε, ένιωσε ντροπή και φόβο…
Κι αυτό, ναι, είναι βία.
Όχι. Η υπομονή δεν πρέπει να έχει όρια όταν μιλάμε για ένα παιδί —πόσο μάλλον για ένα παιδί με δυσκολίες.
Αν νιώθεις ότι φτάνεις στα όριά σου, σημαίνει πως χρειάζεσαι στήριξη, όχι πως το παιδί σου χρειάζεται τιμωρία.
Όχι.Δεν έχουμε κάνει την τρίχα τριχιά.
Έχουμε απλώς γίνει περισσότεροι οι άνθρωποι που πιστεύουμε ότι μπορούμε να λύσουμε τις δυσκολίες μας συζητώντας.
Που ξέρουμε ότι τα όρια δεν χρειάζεται να πονάνε για να είναι σταθερά.
Που επιλέγουμε να διδάξουμε με σεβασμό και συνέπεια, όχι με φόβο και σιωπή.
Και ναι, πάθατε κάτι εσείς που σας έδερναν οι γονείς σας.
Πάθατε να πιστεύετε πως ο θυμός ξεθυμαίνει με χτύπημα.
Πάθατε να νομίζετε ότι η φωνή σας δεν έχει αξία αν δεν συνοδεύεται από φόβο.
Και κουβαλάτε μέσα σας αυτό το βίωμα τόσο βαθιά, που δυσκολεύεστε να το δείτε — γιατί πονάει.
Αλλά ο κύκλος αυτός μπορεί να σπάσει. »