Αγγελική Καρακασίδου,εκπ: Ψυχολόγος, Pr.Dplm: Συμβουλευτική Ψυχολογία

Home
Greece
Thessaloníki
Αγγελική Καρακασίδου,εκπ: Ψυχολόγος, Pr.Dplm: Συμβουλευτική Ψυχολογία

Ατομικές συνεδρίες Δια ζώσης & Online.
Βιωματικά Εργαστηρια.
Ομάδες Ψυχοδράματος.

Σε αυτή τη Σελίδα ασχολούμαστε με την ψυχολογία και πώς αυτή επηρεάζει τη ζωή μας.
Αν αγαπάς την ψυχολογία, αν θέλεις να γνωρίσεις τον εαυτό σου, να απαλλαγείς απο τα φορτία άλλων, να αποδεχτείς & να αγαπήσεις τον εαυτό σου.
Αν δυσκολευεσαι με τις σχέσεις σου, έλα να δουλέψουμε παρέα....
Αν θέλεις να ζήσεις όπως την έχεις ονειρευτεί , ελεύθερ@ , μια ζωή που σου αξίζει και την απολαμβάνεις είσαι στο σωστό σημείο.
Είμαι η Αγγελική και σε συνοδευω σε αυτό το υπεροχο,μοναδικό ταξίδι προς τον αληθινό σου εαυτό.

Στόχος μου είναι να δημιουργήσουμε μια ασφαλή και υποστηρικτική κοινότητα στην οποία ο καθένας θα μπορεί να γνωρίσει και να έρθει σε επαφή με τον πραγματικό του εαυτό. Θα μπορεί να εκφράσει τις σκέψεις και συναισθήματα και θα μπορεί να μοιραστεί τα όνειρα και τις εμπειρίες του.

20/10/2025

Ας διευρύνουμε λίγο περισσότερο την έννοια της οικογένειας.

Οικογένεια δεν είναι μόνο οι άνθρωποι που μας έφεραν στη ζωή, ούτε μόνο εκείνοι με τους οποίους μεγαλώσαμε.

Η βιολογική μας οικογένεια είναι το πρώτο περιβάλλον αγάπης,
ο πρώτος καθρέφτης μέσα στον οποίο αρχίζουμε να βλέπουμε-χτίζουμε τον εαυτό μας.
Εκεί μαθαίνουμε τι σημαίνει φροντίδα, όρια, ασφάλεια, αγάπη, αποδοχή και κάποιες φορές, εκεί μαθαίνουμε και το αντίθετο όλων αυτών.

Η οικογένεια αποτελεί το πρώτο ψυχικό μας πλαίσιο,μέσα στο οποίο διαμορφώνεται το Εγώ.
Είναι η μήτρα των πρώτων σχέσεων,
η ρίζα της αίσθησης ότι «ανήκω κάπου»
μια ρίζα που καθορίζει αν θα πιστέψουμε πως ο κόσμος είναι ασφαλής ή όχι.

Η αγκαλιά των γονιών, η ασφάλεια του σπιτιού,
γίνονται ο πρώτος τόπος κατοικίας μας
εκεί όπου το σώμα, το συναίσθημα και η ψυχή
μαθαίνουν την ησυχία ή την ανησυχία.

Μεγαλώνοντας όμως, η έννοια της οικογένειας μεταμορφώνεται.
Από τη βιολογική οικογένεια περνάμε στην οικογένεια που δημιουργούμε
με τον/τη σύντροφό μας, με τα παιδιά που έρχονται στον κόσμο,
με τους φίλους που γίνονται «οι άνθρωποί μας».

Γιατί η οικογένεια μπορεί να είναι και οι άνθρωποι
που μπορεί να μη μας συνδέουν δεσμοί αίματος,
αλλά μας συνδέει η βαθιά αίσθηση ασφάλειας, εμπιστοσύνης και σεβασμού,αγάπης και
το ότι μπορούμε μαζί τους να είμαστε ο εαυτός μας.
Γι’ αυτό και πολύ συχνά ακούμε από ανθρώπους να λένε
πως ακόμη και οι φίλοι μπορούν να είναι η οικογένεια που έχουμε επιλέξει.

Καθώς ωριμάζουμε ψυχικά, η ανάγκη του ανήκειν αλλάζει μορφή.
Όταν ήμασταν παιδιά, χρειαζόμασταν να μας φροντίζουν,
όμως όσο αναπτυσσόμαστε,
αναδύεται η ικανότητα να φροντίζουμε κι εμείς &
να μοιραζόμαστε.

Κι έπειτα, σε μια ώριμη φάση της ζωής, η οικογένεια αλλάζει ξανά.
Όταν τα παιδιά φεύγουν, οι ρόλοι μεταμορφώνονται.
Μένουν δύο άνθρωποι που χρειάζεται να ξανασυναντηθούν όχι πια ως γονείς, αλλά ως σύντροφοι, ως φίλοι,
ως πρόσωπα που έχουν μοιραστεί μια κοινή ζωή.

Και όπως ίσως κατάλαβες, η βιολογική οικογένεια είναι μόνο ένα μέρος
μέσα από το οποίο μπορούμε να δούμε ή να καλύψουμε την ανάγκη του ανήκειν.
Υπάρχουν κι άλλοι τρόποι να τη φροντίσουμε και να την εκπληρώσουμε όπως
μέσα από τη συντροφική σχέση, μέσα από τις φιλίες μας,
γενικά μέσα από τους ανθρώπους που μας προσφέρουν αίσθηση ασφάλειας και σύνδεσης.
Αν ένα από αυτά τα σημεία χωλένει,
μπορούμε πάντα να στηριχτούμε στα υπόλοιπα.

Αν κάτι θέλω να κρατήσεις από αυτό το post, είναι πως:
η οικογένεια δεν είναι ένας σταθερός δεσμός,είναι μια ζωντανή σχέση.
Μια σχέση που αλλάζει όσο αλλάζουμε κι εμείς.

#ψυχολογία #ψυχικήυγεία #αυτογνωσία #οικογενεια #αυτογνωσία #σχεσεις #ψυχολογια #γονεις #φιλία #ψυχοθεραπεια

16/10/2025

Όταν δώσεις χώρο, αποδοχή και φροντίδα στη Σκιά σου, δεν χάνεις το φως σου το ανακαλύπτεις. Γιατί εκεί, μέσα στη Σκιά, κρυβόταν πάντα το φως σου. ✨

#ψυχολογία #ψυχικήυγεία #αυτογνωσία #ψυχοθεραπεια #αυτοβοήθεια #εαυτος

13/10/2025

Το ψυχικό κενό δεν είναι επιλογή.
Γεννιέται στην παιδική ηλικία, όταν οι βασικές μας ανάγκες για αγάπη, αποδοχή και συναισθηματική ασφάλεια δεν καλύφθηκαν αρκετά. Όταν το περιβάλλον μας δεν μας έδωσε αυτό που χρειαζόμασταν για να νιώσουμε ότι είμαστε «αρκετοί», μέσα μας δημιουργήθηκε μια αίσθηση έλλειψης.

Έχοντας, λοιπόν, γραπωθεί από αυτό το αίσθημα έλλειψης, το μυαλό μας μένει στραμμένο στο πώς να καλύψει το κενό που άφησε. Ασυνείδητα, ο στόχος της ζωής μας γίνεται η κάλυψη αυτού του κενού. Ένα κενό, όμως, που όσο κι αν το τροφοδοτούμε απ’ έξω, δεν γεμίζει ποτέ. Έτσι προσπαθούμε ξανά και ξανά, κάνοντας περισσότερα, αποκτώντας περισσότερα. Και κάπως έτσι, χάνουμε το εδώ και τώρα και όλα όσα ήδη έχουμε. Ένας φαύλος κύκλος ανικανοποίητου που τελικά μας εγκλωβίζει.

Και αν το καλοσκεφτούμε, όταν αυτή η ατομική εμπειρία αναχθεί σε κοινωνικό επίπεδο, βλέπουμε ότι η καπιταλιστική κοινωνία μέσα στην οποία ζούμε καθρεφτίζει ακριβώς αυτό το βίωμα. Και συχνά το ενισχύει, προβάλλοντας συνεχώς την ιδέα ότι η αξία βρίσκεται στο επόμενο που πρέπει να αποκτήσουμε ή να κατακτήσουμε.

Όμως η αληθινή πληρότητα δεν θα έρθει απ’ έξω.
Θα γεννηθεί μέσα μας, όταν μάθουμε να αναγνωρίζουμε την αξία όσων ήδη υπάρχουν.

#ψυχολογια #ψυχικήυγεία #ψυχοθεραπεια #ζωη #αυτογνωσια #αυτοβοήθεια #υπαρξισμός

10/10/2025

Μια ουρά που κουνιέται, δυο μάτια που σε κοιτάνε με αγάπη, μια μπαλίτσα που κουλουριάζεται δίπλα σου. Τα κατοικίδια δεν είναι απλώς συντροφιά. Είναι μικροί θεραπευτές με γούνα και ουρά.

Μελέτες δείχνουν ότι η επαφή με τα ζώα μειώνει τα επίπεδα κορτιζόλης (ορμόνης του στρες) και αυξάνει τη σεροτονίνη και την ωκυτοκίνη,ορμόνες που σχετίζονται με την ηρεμία, τη χαρά και το συναισθηματικό δέσιμο. Ένας σκύλος που σε περιμένει στην πόρτα ή μια γάτα που κουρνιάζει στο στήθος σου, μπορεί να μειώσει το αίσθημα μοναξιάς,το άγχος και τη συναισθηματική απόσυρση.

Η φροντίδα ενός κατοικιδίου μαςβοηθα να δημιουργήσουμε μια ρουτίνα. Μας διδάσκει να αναλάμβανουμε ευθύνες, καθώς γνωρίζουμε ότι μας χρειάζονται .

Για πολλούς ανθρώπους, τα ζώα είναι το ασφαλές τους καταφύγιο. Μια σχέση που στηρίζεται στην παρουσία, στην εμπιστοσύνη και στην τρυφερότητα.

Δεν είναι τυχαίο που η θεραπεία με τη βοήθεια ζώων (animal-assisted therapy) χρησιμοποιείται πια όλο και πιο συχνά σε πλαίσια ψυχικής υγείας. Από σκύλους που βοηθούν άτομα με μετατραυματικό στρες (PTSD), μέχρι άλογα που βοηθούν στην ενίσχυση της αυτοπεποίθησης και της σωματικής επαφής , και δελφίνια που προσφέρουν αισθητηριακή και συναισθηματική διέγερση σε παιδιά με αυτισμό.

Γενικότερα η επαφή με τα ζώα αυξάνει την συναισθηματική νοημοσύνη και την ενσυναίσθηση & η έλλειψη λεκτικής επικοινωνίας μας ωθεί στο να επικοινωνήσουμε κ να συνδεθούμε με έναν διαφορετικό τρόπο.

#ψυχικήυγεία #κατοικίδια #θεραπείαμέσααπότησχέση #σκύλος #γάτα #ενσυναίσθηση #συναισθηματικήυγεία #αγάπηχωρίςόρους

06/10/2025

“Όταν φοβάσαι την ηρεμία, δεν ζεις. Επιβιώνεις.”

Όταν έχεις μάθει να ζεις σε εγρήγορση, τότε το σώμα σου έμαθε να επιβιώνει, όχι να ζει.
Η ηρεμία μοιάζει με απειλή. Όχι λύτρωση. Όχι γαλήνη.
Μοιάζει με την ηρεμία πριν έρθει η καταιγίδα. Μοιάζει με κίνδυνο.

Κάθε φορά που όλα πάνε “καλά”, κάτι μέσα σου ψιθυρίζει: μην χαλαρώνεις.
Γιατί κάτι θα γίνει. Πάντα κάτι γίνεται.
Ας μην αφεθείς πολύ στη χαρά, γιατί μετά θα πληρώσεις το τίμημα…

Αυτή η φωνή είναι το παλιό τραύμα που κουβαλάς στο σκοτάδι.
Ψάχνεις απειλές ακόμη κι εκεί που δεν υπάρχουν.
Είναι αυτός ο φόβος που δεν ησυχάζει ποτέ.

Και η αλήθεια είναι πως τελικά δεν ξέρεις τι φοβάσαι περισσότερο το σκοτάδι ή το φως.
Αν σε τρομάζει πιο πολύ η απειλή… ή η απουσία της.
Γιατί όταν έχεις μάθει να ζεις με τον φόβο, η απουσία του δημιουργεί κενό. Και το κενό τρομάζει.

Γι’ αυτό η ηρεμία σου φαίνεται ύποπτη, ξένη, άβολη.
Δεν είναι ότι δεν τη θέλεις. Είναι ότι δεν την αναγνωρίζεις. Δεν την έχεις μάθει.

Αυτό είναι το νευρικό σου σύστημα σε survival mode.
Όταν λειτουργείς διαρκώς σε υπερδιέγερση, η σιωπή μοιάζει απειλητική.
Δεν είναι αδυναμία είναι νευροβιολογική μνήμη. Είναι το σώμα σου που προσπαθεί να σε προστατεύσει.

Μην αφήσεις τον φόβο να σε πείσει ότι πρέπει πάντα να ετοιμάζεσαι για το χειρότερο.
Μπορείς να μάθεις και να ζεις. Όχι μόνο να επιβιώνεις.

#ψυχολογια #ψυχικηυγεια #ψυχοθεραπεία

30/09/2025

Η θεραπεία δεν είναι ένα έτοιμο καλούπι που εφαρμόζεται σε όλους με τον ίδιο τρόπο. Κάθε άνθρωπος είναι ένας ξεχωριστός κόσμος. Και η θεραπεία προσαρμόζεται σε αυτόν τον κόσμο και στις ανάγκες του ανθρώπου που έχουμε απέναντί μας.

Υπάρχει λοιπόν μια μερίδα ανθρώπων που φτάνουν στη θεραπεία έχοντας ήδη αυξημένη αυτογνωσία (αποτέλεσμα προηγούμενης δουλειάς σε θεραπεία, ή προσωπικής δουλειάς, αυξημένη αντιληπτική ικανότητα ή/και ψυχολογική σκέψη). Μπορούν λοιπόν να εξηγήσουν, να αναλύσουν, να βάλουν λόγια τον πόνο τους. Αναγνωρίζουν τα μοτίβα τους, εντοπίζουν τα τραύματά τους, συχνά προβλέπουν ακόμα και την ερώτηση ή την απάντηση του θεραπευτή.

Κι ενώ αυτό μοιάζει με “προβάδισμα”, πολλές φορές χρησιμοποιείται ως μηχανισμός άμυνας. Γιατί όταν χρησιμοποιούμε τη λογική μας για να “σκεφτόμαστε” & να περιγράφουμε – αναλύουμε τα συναισθήματά μας αντί να τα αφήνουμε να υπάρξουν, τότε η ψυχή παραμένει θεατής. Διατηρούμε τον έλεγχο και καπως έτσι προστατευόμαστε από την ουσιαστική επαφή με τα συναισθήματά μας.

Σε αυτές λοιπόν τις περιπτώσεις η ψυχική απελευθέρωση και η θεραπεία δεν βρίσκεται στην κατανόηση ή ανάλυση αλλά στην ασφάλεια (εσωτερική και εξωτερική). Αυτή η ασφάλεια επιτρέπει να αφήσουμε για λίγο στην άκρη τη σκέψη και να συναντήσουμε το συναίσθημα. Όχι για να αναλύσουμε κι άλλο τον πόνο, αλλά να τον νιώσουμε.

#ψυχολογια #ψυχοθεραπεια #ψυχικηυγεια #αυτογνωσια #αυτοβελτιωση

28/09/2025

Η Alice Miller στο «Οι φυλακές της παιδικής μας ηλικίας» χρησιμοποιεί την ιστορία του «χρυσού μυαλού» ως μεταφορά για το πώς το παιδί προσαρμόζεται στις ανάγκες και τις προσδοκίες της μητέρας, προκειμένου να διατηρήσει την αγάπη της. Και πως αυτό το συνοδεύει στην υπόλοιπη ζωή του.

#ψυχολογια #αυτογνωσία #αγάπη #γονεις #ψυχικήυγεία #ψυχοθεραπεία

22/09/2025

✨ Για να κατανοήσουμε καλύτερα αυτή τη συμπεριφορά, χρειάζεται να δούμε τον πυρήνα αυτών των ανθρώπων.
Οι ενοχικοί άνθρωποι κουβαλούν στην ψυχή τους ένα τεράστιο «εγώ-φταίω». Αυτό το κομμάτι χτίστηκε μέσα από εμπειρίες στο «παιδικό εκεί και τότε» (Bowlby, 1988· Erikson, 1968).

Όταν ένα παιδί κατηγορείται, απορρίπτεται, ντροπιάζεται ή πληγώνεται, αρχίζει να εσωτερικεύει τα λόγια και τις στάσεις των σημαντικών του άλλων. Σε δεύτερο χρόνο, η παιδική σκέψη μεταφράζει αυτά τα βιώματα ως: «αφού μου φέρονται έτσι, σημαίνει ότι εγώ φταίω» (Winnicott, 1965). Έτσι γεννιέται η ενοχή που δεν σχετίζεται με την αλήθεια της στιγμής, αλλά με μια βαθιά, εσωτερικευμένη πεποίθηση.

Κι αυτή η ενοχή δεν μένει μόνο στη σκέψη αποτυπώνεται και στο σώμα (Ekman & Friesen, 1969):
🔹 αποφυγή ή υπερβολική βλεμματική επαφή
🔹 νευρικές κινήσεις, στριφογύρισμα δαχτύλων
🔹 «μαζεμένη» στάση σώματος
🔹 τόνος φωνής που σπάει ή γίνεται υπερβολικός
🔹 χαμόγελο ως προσωπείο

Συχνά αυτή η αντίφαση παρερμηνεύεται ως συμπεριφορά ψεύδους.
Αυτό το «διπλό μήνυμα» που εμφανίζεται μεταξύ όσων λένε και όσων δείχνει η μη λεκτική τους επικοινωνία, καθρεφτίζει την εσωτερική τους πάλη:
👉 Από τη μία γνωρίζουν ποια είναι η αλήθεια τους, ξέρουν τι θέλουν να πουν, ξέρουν πού στέκονται.
👉 Από την άλλη, το εσωτερικευμένο «εγώ-φταίω» τους κάνει να , αντιδρούν σύμφωνα με αυτό, ακόμα κι αν δεν το πιστεύουν συνειδητά.

Ακόμη και σε καυγάδες ή διαφωνίες, μπορεί να ξέρουν βαθιά μέσα τους ότι δεν φταίνε όμως το πυρηνικό αυτό κομμάτι ενοχής συχνά μεταφέρεται ασυνείδητα στη συμπεριφορά τους, κάνοντας τους να φαίνονται αβέβαιοι, απολογητικοί ή «συρρικνωμένοι» (Tangney & Dearing, 2002).

Δεν είναι ότι ψεύδονται. Είναι ότι το σώμα τους «κουβαλάει» το παλιό βάρος του φταιξίματος.
Η ενοχή έχει γίνει τρόπος ύπαρξης, και γι’ αυτό το μήνυμα που εκπέμπουν μη λεκτικά είναι συχνά σε σύγκρουση με την αλήθεια που εκφράζουν λεκτικά.

Η θεραπευτική διαδικασία μπορεί να βοηθήσει να ξεχωρίσουν τι πραγματικά τους ανήκει από αυτό το «εγώ-φταίω» και να μάθουν να στέκονται απέναντι στη ζωή με περισσότερη ελευθερία και λιγότερη ντροπή. 💙

#ψυχολογια #ψυχοθεραπεία #ψυχικήυγεία #αυτογνωσία

18/09/2025

Σήμερα μιλάμε για 2 μορφές εμπιστοσύνης και το πόσο διαφορετικές είναι μεταξύ τους. #ψυχολογια #ψυχικηυγεια #ψυχοθεραπεια #αυτογνωσία #αυτοβελτιωση #σχεσεις #ζωη #εμπιστοσυνη #συμβουλευτική #θεσσαλονικη

12/09/2025

Μας λένε «σταμάτα να έχεις προσδοκίες για να μην πληγώνεσαι». Αντί να μας μάθουν να αντέχουμε και να μεταβολίζουμε τη ματαίωση, μας προτρέπουν σε έναν τρόπο συναισθηματικού ακρωτηριασμού.

Πόσο ρεαλιστικό είναι, όμως, να μην έχουμε προσδοκίες από τον εαυτό μας, από τους ανθρώπους γύρω μας, από τη ζωή; Στον πυρήνα κάθε προσδοκίας συναντάμε μια ανάγκη που επιθυμεί να εκπληρωθεί.
Υπό αυτό το πρίσμα λοιπόν, αναρωτιέμαι ,πώς γίνεται να σταματήσεις να ελπίζεις ή να επιθυμείς; Και αν όντως το καταφέρεις, τι απομένει; Μια ελευθερία που μοιάζει περισσότερο με μοναξιά.

Όταν δεν περιμένω τίποτα, όταν δεν ελπίζω σε κάτι καλύτερο, αποκόβομαι. Στηρίζομαι μόνο στον εαυτό μου, και σταδιακά παύω να σχετίζομαι, παύω να υπάρχω μέσα από τη σύνδεση. Είναι σαν την αλεπού που, για να γλιτώσει από την παγίδα, κόβει το ίδιο της το πόδι. Έτσι κι εμείς: για να αποφύγουμε τον πόνο της ματαίωσης, ακρωτηριάζουμε το κομμάτι μας που ελπίζει, που ονειρεύεται, που επιθυμεί.

Στην πραγματικότητα, δεν χρειάζεται να “σκοτώσουμε” τις προσδοκίες μας για να προστατευτούμε. Χρειάζεται να μάθουμε να σχετιζόμαστε μαζί τους με έναν τρόπο μή εξαρτητικό, αναλαμβάνοντας την προσωπική μας ευθύνη και τα ταυτόχρονα αντέχοντας τη ματαίωση αυτών προσδοκιών και τα συναισθήματα που μας δημιουργούν (θλίψη, απογοήτευση ,θυμό, φόβο κλπ).

Γιατί μια ζωή χωρίς προσδοκίες, χωρίς ελπίδα, χωρίς όνειρα, χωρίς σύνδεση… είναι μια ζωή χωρίς χρώμα.

#ψυχολογια #ψυχοθεραπεία #ψυχικήυγεία #ζωη #ελπίδα

Address

Thessaloníki

Telephone

+306970110046

Website

https://aggelikikarakasido.wixsite.com/my-site-1

Alerts

Be the first to know and let us send you an email when Αγγελική Καρακασίδου,εκπ: Ψυχολόγος, Pr.Dplm: Συμβουλευτική Ψυχολογία posts news and promotions. Your email address will not be used for any other purpose, and you can unsubscribe at any time.

Contact The Practice

Send a message to Αγγελική Καρακασίδου,εκπ: Ψυχολόγος, Pr.Dplm: Συμβουλευτική Ψυχολογία:

Shortcuts

Want your practice to be the top-listed Clinic in Thessaloníki?