16/12/2025
Το τραύμα δεν είναι αυτό που συνέβη.
Είναι αυτό που δεν μπόρεσε να συμβεί.
Όταν μιλάμε για τραύμα, συχνά φανταζόμαστε ένα «γεγονός».
Ένα ατύχημα. Μια απώλεια. Μια κακοποίηση.
Όμως το Τραύμα δεν αφορά μόνο όσα έγιναν.
Αφορά — κυρίως — όσα έλειψαν.
▪️ Δεν υπήρξε επαρκής ασφάλεια
▪️ Δεν υπήρξε συναισθηματική διαθεσιμότητα
▪️ Δεν υπήρξε σταθερότητα
▪️ Δεν υπήρξε χώρος για το συναίσθημα
Και ο εγκέφαλος του παιδιού… προσαρμόστηκε.
Από νευροβιολογική σκοπιά, το αναπτυξιακό τραύμα διαμορφώνει:
– υπερευαισθησία στο στρες
– δυσκολία στη συναισθηματική ρύθμιση
– διαρκή ενεργοποίηση του συστήματος απειλής
– βαθιές πεποιθήσεις για τον εαυτό («δεν αξίζω», «είμαι βάρος», «κάτι πάει λάθος με μένα»)
Όχι επειδή το άτομο είναι «ευάλωτο».
Αλλά επειδή ήταν έξυπνο: έμαθε να επιβιώνει.
Στη σημερινή πραγματικότητα — με κοινωνική και οικονομική ανασφάλεια, απώλειες, πολέμους, κρίσεις — βλέπουμε όλο και περισσότερους ενήλικες να κουβαλούν παιδικά συστήματα επιβίωσης σε έναν κόσμο που απαιτεί ώριμους και ενήλικους τρόπους σύνδεσης.
Και τότε εμφανίζονται:
– άγχος που δεν «εξηγείται»
– έντονος θυμός ή ντροπή
– δυσκολία στις σχέσεις
– αίσθηση κενού ή υπερπροσπάθειας
– εξουθένωση
#τραύμα #αναπτυξιακότραύμα #ψυχικήυγεία #νευροβιολογία #συναισθηματικήρύθμιση
#σχέσεις #ασφάλεια #θεραπευτικήσχέση #επούλωση #ψυχοθεραπεία
