28/09/2025
സ്വർഗ്ഗത്തിലേക്കുള്ള യാത്ര
മാധവൻ പതിയെ കണ്ണുകൾ തുറന്നു. ചുറ്റും ഇരുട്ടായിരുന്നില്ല. ഒരു വെള്ളിവെളിച്ചം അവനെ പൊതിഞ്ഞു. ശരീരം ഒരു തൂവൽ പോലെ ഭാരം കുറഞ്ഞതായി തോന്നി. ഭൂമിയിലെ എല്ലാ ദുഃഖങ്ങളും വേദനകളും ഒരു നിമിഷം കൊണ്ട് ഇല്ലാതായി
ആ വെളിച്ചം ഒരു നദി പോലെ ഒഴുകി നീങ്ങുകയായിരുന്നു. മാധവൻ അതിലൂടെ മുന്നോട്ട് പോയി. വഴിയിൽ, വർണ്ണാഭമായ നക്ഷത്രങ്ങളും, തിളങ്ങുന്ന ധൂമകേതുക്കളും അവനെ കടന്നുപോയി. ഓരോ കാഴ്ചയും അവന്റെ ഉള്ളിൽ സന്തോഷം നിറച്ചു.
ഒടുവിൽ, അവൻ ഒരു വലിയ സ്വർണ്ണവാതിലിനു മുന്നിലെത്തി. വാതിലിൽ നിറയെ സുഗന്ധമുള്ള പൂക്കൾ കൊണ്ട് അലങ്കരിച്ചിരുന്നു. വാതിൽ തുറന്നപ്പോൾ, ഒരു പുഞ്ചിരിക്കുന്ന രൂപം അവനെ സ്വീകരിക്കാൻ കാത്തുനിന്നു.
മാധവൻ അകത്തേക്ക് കടന്നു. അവിടെ നിറയെ സ്വർണ്ണവർണ്ണമുള്ള പൂക്കളും, പാട്ടുപാടുന്ന പക്ഷികളും, സംസാരിക്കുന്ന മൃഗങ്ങളുമായിരുന്നു. ഒരു മയിൽ അവനടുത്തേക്ക് വന്ന് തലയാട്ടി, "സ്വാഗതം, പ്രിയപ്പെട്ട ആത്മാവേ," എന്ന് പറഞ്ഞു.
അല്പം മുന്നോട്ട് നടന്നപ്പോൾ, അവൻ ഒരു നദി കണ്ടു. അതിലെ വെള്ളത്തിന് സ്വർണ്ണനിറമായിരുന്നു. മാധവൻ കൈകൊണ്ട് ആ വെള്ളം തൊട്ടപ്പോൾ, അവന്റെ ഉള്ളിൽ ഒരു കുളിര് നിറഞ്ഞു. അത് സന്തോഷത്തിന്റെയും സമാധാനത്തിന്റെയും കുളിരായിരുന്നു.
നദിയുടെ അപ്പുറത്ത്, മാധവൻ താൻ സ്നേഹിച്ചിരുന്നവരെ കണ്ടു. അവന്റെ മുത്തശ്ശനും മുത്തശ്ശിയും ചെറുപ്പക്കാരെപ്പോലെ ചിരിച്ചുകൊണ്ട് അവനെ നോക്കി നിന്നു. അവർക്ക് ദുഃഖങ്ങളോ രോഗങ്ങളോ ഇല്ലായിരുന്നു.
ആകാശത്തുനിന്ന് മനോഹരമായ സംഗീതം ഒഴുകിവന്നു. അത് ഒരു വീണയുടെയോ പുല്ലാങ്കുഴലിന്റെയോ ശബ്ദമായിരുന്നില്ല. പ്രപഞ്ചത്തിന്റെ തന്നെ താളമായിരുന്നു അത്. ഓരോ നക്ഷത്രവും ഒരു രാഗം പോലെ അവന് തോന്നി.
മാധവന് മനസ്സിലായി. സ്വർഗം എന്നത് ഒരു സ്ഥലമല്ല, അതൊരു അവസ്ഥയാണ്. എല്ലാ ദുഃഖങ്ങളിൽ നിന്നും മോചിതനായി, ആനന്ദത്തിൽ ലയിക്കുന്ന ഒരു അവസ്ഥ.
ഇവിടെ എന്നെന്നേക്കുമായി കഴിയാമെന്ന് അവനറിയാമായിരുന്നു.
കാരണം, സ്വർഗം ഓരോരുത്തരുടെയും ഉള്ളിൽ തന്നെയുണ്ടെന്ന് അവൻ അറിഞ്ഞു. സ്നേഹവും ദയയും നിറഞ്ഞ ഓരോ പ്രവർത്തിയും സ്വർഗത്തിലേക്കുള്ള ഓരോ പടിയാണ്.
