08/12/2025
Soms is het leven een tuin waar je even niets hoeft,
behalve ademhalen en kijken hoe alles
rustig zijn eigen weg vindt.
Geduld is geen streng wachten,
maar een vriendelijk knikje naar jezelf:
“Ga maar. In jouw tempo is het ook goed.”
Er gebeurt van alles terwijl jij denkt
dat er niets beweegt.
Onder de oppervlakte rommelt het, groeit het,
alsof het leven zelf zachtjes aan de touwtjes trekt.
En dan, op een dag die heel gewoon begint,
merkt je hart ineens:
er is ruimte.
Er is licht.
Er is verder.
En precies dán weet je
dat geduld nooit stilstand was,
maar een zachte vorm van vooruitgaan.