Een Orthomoleculair Therapeut en voedingsdeskundige doet onderzoek naar erfelijke “genetische informatie”, zoals een vingerafdruk, geboortenummer of blauwafdruk, d.m.v. Ieder mens bestaat uit persoonlijk familiestructuren en is uniek, niemand is hetzelfde er is dus geen standaard behandelplan. Buiten de aangeboren factoren houdt de ayurveda ook rekening met invloeden van buitenaf, zoals weersomstandigheden, griepepidemieën en eetgewoonten. ➡️https://albican.nl/
Algemene voorwaarden ➡️ https://albican.nl/algemene-voorwaarden/
Hoe gaat een begeleiding: https://albican.nl/onderzoek-begeleiding-advies/
• Ga voor een volledige gezondheid check, altijd eerst naar een huisarts of naar een specialist, vraag naar de diagnose, pas als uitgesloten is dat er niet iets ernstigs aan de hand is met het lichaam en de klachten blijven onverklaarbaar, dan kan er voor advies, onderzoek en analyse / coaching bij mij terecht; Andersom is ook mogelijk, in het ziekenhuis kunnen ze niets vinden, nu kun we samen kijken wat mogelijk in het lichaam aan de hand is, met deze informatie kan een arts bezocht worden, voor nader onderzoek
Meridianenonderzoek en begeleiding ➡️ https://albican.nl/onderzoek-begeleiding-advies/
Gebruik naast medicijnen of supplementen nooit zomaar andere voedingssupplementen, zonder te weten wat het met een lichaam doet en verander nooit in één week een voedingsaanpassing. Het zou niet verstandig zijn om kennis over te brengen, zonder een gedegen onderzoek. Niemand kan zeggen hoe dat soort adviezen uitpakken, dus luister goed naar eigen intuïtie en heb buikgevoel. We behoeven het leven ook niet haastig naar binnen te schrokken, zo snel behoeven er geen beslissingen gemaakt te worden, denk er even over na. Als we haast hebben is dat te vergelijken met een aardappelzak van vijf kilo, zouden we dat in één keer opeten, zouden we dat niet kunnen verteren, zo gaat het ook met gejaagdheid. Als we ons niet lekker voelen, zouden we geen moeilijke gesprekken moeten willen voeren maar juist rust nemen...
Biografie van de holistische therapeut
Mijn unieke geboortedag begon op 12-02-1966, het geboortebeginsel was vastgelegd als waterman – paard en numerologie als nummer negen en mijn vader, die kwam afscheid nemen als een vlinder. Vanaf de geboorte waren er een aaneenschakeling aan levensgebeurtenissen, het verleden werd een visioeninstrument, weergegeven in een stukje biografie. Trauma’s vormden het visieproject en zo ontstond een wilskracht-plan, waar het jaargetal 22 verwees naar de gewonde genezer. Trauma's waren toen levenslessen en wat deed dat een pijn, 't gaf angst, depressies en een burn-out ontstond niet meteen, daar ging nog heel veel aan vooraf. De miltdisfunctie startte allemaal in een verknipte ouder-kindrelatie, nee zeggen was toen der tijd een heel onaantrekkelijke optie, het voelde onprettig. Het onprettige gevoel wordt vaak bewust of onbewust gecreëerd om het kinderzieltjes volledig te laten zwijgen, wat uiteindelijk gevolgen heeft voor iemands wil. Gelukkig was ik sterk genoeg en maakte er dus mijn beroep van, in begeleiding kwam ik nog veel meer kindertrauma tegen, als over-bevoogden en kinderverwaarlozing, ze hebben één ding gemeen, de meeste kindertjes krijgen identiteitsklachten, dus onzekerheid, wat in de rest van het leven als traumawonden kunnen blijven hangen. Keer op keer zullen de levensthema's zich herhalen, tot het dus moe wordt en er miltverkleving en maagklachten ontstaan, op dit punt vragen de mensen mij om passende hulp om de chakrafunctie weer te balanceren en om met geboorte thematrauma om te leren gaan. Een levensthema tip, het sprookje van de dood zou door elke opvoeder in de opvoeding standaard moeten voorkomen, het zielenboekje leert ons wat allemaal aan de aardegeboorte vooraf gaat. Het zielenverhaaltje vertelt hoe 't is het voor een ziel om in een mensenlichaam geboren te worden. Hoe wordt een leven op Aarde en de terugkeer naar huis ervaren door de ogen van een ziel. Het is het mooiste avontuur wat we onze DNA-metgezellen kunnen meegeven, het laat ons ontdekken wie we werkelijk zijn en dat vijanden onze leermeesters zijn, hoe verdrietig dat soms ook mag zijn
