19/11/2025
Eize Hoomoedt is uitvaartverzorger in Groningen. Elke maand deelt Eize zijn ervaring als uitvaartverzorger. Lees hier zijn verhaal van november.
Donderdagochtend is de aula nog leeg als ik binnenkom. Buiten hangen de wolken laag over het Groningse landschap. Binnen zet ik de stoelen recht, controleer de muziek, loop nog één keer het draaiboek door. Vandaag mag ik de afscheidsdienst openen.
De familie wilde het luchtig houden, maar wel echt. Geen groot verdriet op een podium, liever warme woorden en een beetje ruimte voor een glimlach. Dat past bij hem. Langzaam druppelen de mensen binnen, diverse generaties bij elkaar. Ik zie schouderklopjes, knikjes, mensen die elkaar lang niet hebben gezien. De pianist speelt zachtjes op de achtergrond. Ik loop naar voren, adem diep in.
‘Moi,’ begin ik, ‘we zijn hier om afscheid te nemen van iemand die geliefd was. En geliefd blijft.’ De eerste woorden zijn belangrijk. Ze geven ruimte bij de aanwezigen. Schouders zakken en mensen ontspannen. Alsof iedereen samen denkt: we mogen hier zijn, met alles wat er is.
Na afloop zegt iemand: ‘Dat eerste welkom, dat deed iets.’ En dat is precies waarom ik dit blijf doen. Voor die eerste minuut waarin alles even klopt.
