10/10/2025
Gisteren 09-10-2022
De dag dat mijn 2e leven begon.
Ik besefte het nog niet dat deze dag mijn leven veranderde.
Ik was op het 3 daagse retraite en ik hoorde mensen om mijn heen met positieve verhalen en dacht wanneer voel ik het nu.
Ik was er zo op aan het wachten dat ene gevoel. Ik was er zo meebezig en voelde niet eens dat ik niet meer uitgeput was het was voor mij systeem blijkbaar al normaal. En ik bleef wachten op dat ene gevoel.
Ik zat zo in mijn hoofd.
Daar was de dag ik ging naar huis met de trein er gebeurde van alles en zonder dat ik het in de gaten had droeg ik mijzelf.
Het viel nog steeds niet op ik was al beter.
Toen kwam het moment ik moest rennen om de trein te halen ik deed het zonder na te denken en ik zat in de trein toen dacht ik heu ik ben niet moe. Mijn tong hangt niet op mijn knieën, ik hoef niet te huilen, mijn hoofd is niet heet en tintelt niet.
En nog vond ik het te gek om waar te zijn toch ging ik alles doen en kreeg steeds meer vertrouwen ik ben beter ik kan het.
Samen met deze mooie man mochten we onze rollen opnieuw vinden.
Ik van slachtofferrol naar verantwoordelijkheid nemen, ik werd weer zijn gelijkwaardige partner.
En hij mocht de rol van verzorger loslaten, en weer gelijkwaardige partner zijn.
Dit was vertrouwen, loslaten, en ontdekken samen.
De dag 3 jaar geleden, ik voel mij dankbaar voor mijn redders die dit op zich namen tot ik durfde verantwoordelijkheid te nemen voor mijn leven. 💝
Dankbaar voor alle lessen.
En hier, precies hier, besloot ik:
Deze opleiding ga ik doen.
Mensen moeten dit weten.
Er zíjn mogelijkheden.
Waarom wist ik dit niet eerder?
Wat doet dit met jou?
Wat zijn jouw wensen?
Deel het hieronder of in een DM.
