12/12/2025
We hadden een mooi gesprek.
Ze zei Arienne:
Ik kan mijn emoties en boosheid niet uiten. Het zit gewoon niet in mij.
Ik vroeg:
En als het je te veel wordt… explodeer je dan?
Of inplodeer je?
Ze zei: ik inplodeer.
En dat is vaak het lichaam dat zegt:
Het is hier niet veilig.
Ik vroeg verder: hoe werd er vroeger met emoties omgegaan?
Ze zei:
Ik werd uitgelachen, gepest en op school is het er letterlijk en figuurlijk uitgeslagen.
Thuis moest ik me altijd inhouden en rustig zijn.
Als ik boos was, moest ik de gang op.
Het was dus onveilig om emoties te uiten.
Ik zei en nu mag alles van jou er zijn en dat is nog spannend.
Toen brak ze.
Ze huilde en zei:
Dit kon ik nooit.
Ik zei:
Nee, omdat je je nooit veilig voelde.
Daar waar je het wél uitte, werd je afgewezen.
Dus besloot je lichaam: daar ga ik nooit meer heen.
En het blokkeerde alles.
Herkenbaar?
Wat doe jij: inplodeer of explodeer je?
Dit inzicht gaf al zoveel ruimte.
Daarna konden we door met de kernovertuiging en de sessie.
Laat het me weten in de comments:
Inplodeer jij of explodeer je?
