08/11/2025
🕊️ Trauma.
Trauma overkomt je. Je kiest er niet voor.
Het komt plots, onverwacht. Soms in één moment, soms langzaam, bijna onzichtbaar.
En ineens besef je: iets in mij is veranderd.
Maar jij beslist…
jij beslist hoe je ermee omgaat.
Hoe je het toelaat in je leven.
Hoe je het aankijkt, hoe je het een plek geeft.
Trauma mag er zijn.
Het hoeft niet weggestopt te worden, niet genegeerd, niet weggeduwd.
Want hoe hard je ook probeert het te vergeten,
het zit in je systeem. In je lichaam, in je gedachten, in je reacties.
Het beïnvloedt je. Elke dag, soms zacht, soms hard.
En dat mag.
Je mag erkennen dat het er is.
Dat het onderdeel is van jouw verhaal.
Dat het je gevormd heeft, maar je niet volledig bepaalt.
Je bent geen slachtoffer van je trauma.
Je bént iemand die iets heftigs heeft meegemaakt en daar nog elke dag mee leert omgaan.
Dat is kracht.
Dat is groei.
Soms denk je dat je ‘klaar’ bent met verwerken,
totdat iets kleins je opnieuw raakt.
Een geur, een blik, een woord.
En dan voel je: het zit nog steeds ergens.
Dat is geen terugval. Dat is mens zijn.
Want trauma laat sporen na, en dat mag.
Je kunt therapieën volgen, gesprekken voeren,
huilen, helen, stil zijn.
En toch.. het zal altijd een stukje van je blijven.
Niet als wond, maar als litteken.
Een teken van wat je hebt overleefd.
En als je merkt dat het weer zwaarder wordt,
dat je reactie heftiger is dan je wilt,
dan mag je er opnieuw mee aan de slag.
Niet omdat je faalt,
maar omdat je blijft kiezen om verder te groeien.
✨ En weet.. je hoeft dit niet alleen te doen.
Bij mij in de praktijk is er ruimte om te voelen,
om te helen, om te begrijpen wat er in je leeft.
Een plek waar jouw verhaal gehoord mag worden,
zonder oordeel, zonder haast.
Trauma draag je mee.
Maar hoe je ermee leeft dat bepaal jij 🍀.
