Ilonka Horvai

Ilonka Horvai Wounded Healer “Wounds to wisdom”

Van pijn naar kracht: heling, groei en transformatie. Jouw reis naar persoonlijke ontwikkeling begint hier!

Doorbreek blokkades, vind balans en leef met meer zelfinzicht, vrijheid en innerlijke rust. Zielenlezer de weg naar moeiteloos

💔 💔 Niemand kiest bewust voor ellende 💔 💔Mensen maken keuzes vanuit hun eigen perspectief, hun eigen pijn, hun eigen hoo...
06/10/2025

💔 💔 Niemand kiest bewust voor ellende 💔 💔

Mensen maken keuzes vanuit hun eigen perspectief, hun eigen pijn, hun eigen hoop. Soms pakt dat goed uit, soms niet. Maar het is nooit met de intentie om zichzelf te beschadigen. En toch zijn er altijd mensen die klaarstaan met oordelen, adviezen of vergelijkingen, vooral als ze denken dat ze zelf iets soortgelijks hebben meegemaakt.

Ze zeggen: “Ik heb ook zo’n situatie gehad, dus ik weet hoe het zit.” Maar wat ze eigenlijk zeggen is: “Als jij niet precies doet wat ik deed, dan doe je het verkeerd.” Dat is geen steun. Dat is projectie.
Want ook zij hebben fouten gemaakt. Ook zij zijn ergens tegenaan gelopen. En of jouw verhaal “waar” is volgens hen, doet er niet toe. Dat gaat over hen.

Het gaat erom waar jij nu bent. Wat het met jou doet. Wat jij nodig hebt.
Iedere ervaring is uniek. Zelfs als de situatie lijkt op die van een ander, is de beleving nooit hetzelfde. Want jij bent niet hen. Jij hebt je eigen geschiedenis, je eigen gevoelswereld, je eigen tempo van groeien.

Dus als iemand zijn verhaal deelt, dan vraagt die niet om een kopie van andermans pad. Die vraagt om ruimte. Om erkenning. Om de vrijheid om het op zijn eigen manier te doen.

En dan is er nog dat wijzende vingertje. Dat oordeel. Dat zegt vaak meer over degene die wijst dan over degene die leeft.

Want als je zo snel iets van een ander vindt, mag je jezelf afvragen: Wat raakt mij hierin? Wat heb ik nog niet aangekeken in mezelf?
Misschien is het tijd om niet alleen naar de ander te kijken, maar ook naar binnen te gaan bij jezelf. Want wie echt luistert, oordeelt niet. Wie echt aanwezig is, hoeft niet te corrigeren. En wie echt verbonden is, weet: ieder mens is onderweg.

Zolang jij dit nog doet, ergens wat van vinden, wat het ook is, weet dan: “Wat ik zie in de ander, zegt iets over mij. Ik mag dit aankijken.”

En voor wie dit meemaakt: Hé lieve jij, je hoeft niet te voldoen aan andermans tempo, andermans lessen, andermans waarheid. Jouw pad is van jou. En dat is precies goed zoals het is.
Iemand kan alleen maar kiezen vanuit waar hij op dat moment staat. En die plek is vaak gevormd door pijn, door oude patronen, door overleving.

Dus nee, op dat moment kon die persoon geen andere keuze maken. Niet omdat hij of zij niet wilde. Maar omdat hij of zij nog niet kon.❤️‍🩹

Pas als je iets in jezelf heelt… Pas dan ontstaat er ruimte voor een andere keuze. Voor een ander perspectief. Voor een ander pad.💝
En dat is waarom oordelen zo schrijnend is. Het negeert het proces. Het negeert het feit dat iemand misschien al op zijn tenen loopt om überhaupt te blijven staan.

En nee, jij hebt het niet beter gedaan dan degene waar je iets van vindt. Je hebt het anders gedaan. Vanuit jouw pijn. Vanuit jouw ervaringen. Vanuit wat jij hebt meegekregen van huis uit, van vrienden, school, werk, je carrière.

Dus jij reageert anders. Niet beter. Niet slechter. Gewoon anders.
Want ieder mens handelt vanuit zijn eigen binnenwereld. En die is nooit precies hetzelfde als die van een ander.

Praktijk Ilonka Horvai
0615414935 | info@ilonkahorvai.nl | www.ilonkahorvai.nl

30/04/2025

Wist je dat jouw leven al begon met een ervaring — lang voordat je ademhaalde?
Soms begon het met verbinding. Maar soms ook met angst. Scheiding. Stilte. Of een leegte die je sindsdien niet kon verklaren.

👶 Geboortetrauma is geen herinnering in woorden.
Het is een lichamelijke imprint.
Het zit in je zenuwstelsel, je hechting, je ademhaling, je diepe overtuigingen.

Denk aan:

🦋Een moeder die beviel met haast, stress of onder narcose
🦋Jij als baby direct weggehaald bij haar
🦋Tijd in couveuse, zonder huid-op-huid
🦋Een verloren tweelingbroertje of -zusje
🦋Of een geboorteverhaal dat je niet kent, maar wél voelt

❤️ En dan leef je verder, maar:

🦋Voel je je vaak onveilig
🦋Heb je moeite met overgave of verbinding
🦋Is er controle nodig om te kunnen ademen
🦋Keer op keer bots je in relaties of tijdens je eigen bevalling

🪶 Wat als je lichaam je simpelweg iets probeert te vertellen wat nooit gezegd is?
Je bent niet 'te gevoelig'. Je bent aan het dragen wat te groot was voor een baby.
Ik werk met vrouwen (en mannen) die de moed hebben om terug te keren naar hun oorsprong. Die willen voelen. Begrijpen. Helen. Zodat ze hun eigen leven — en dat van hun kinderen — vrijer kunnen leven.

📩 Wil je weten of dit iets voor jou is?
Stuur me een bericht. Je bent welkom.

Praktijk Ilonka Horvai
0615414935 |
info@ilonkahorvai.nl | www.ilonkahorvai.nl

🌑 Grafgeheimen 🌑Onverwerkt trauma stopt niet bij het graf.Wat een voorouder niet kon dragen, trilt door in hun kinderen,...
27/04/2025

🌑 Grafgeheimen 🌑

Onverwerkt trauma stopt niet bij het graf.
Wat een voorouder niet kon dragen, trilt door in hun kinderen, kleinkinderen… in jou.

Soms ontwikkel je een klacht, een patroon, een verdriet dat je niet kunt plaatsen.
We zoeken de oplossing vaak buiten onszelf —
maar de sleutel ligt verborgen in onze wortels.

Mijn werk gaat niet over symptomen bestrijden.
Het gaat over luisteren naar wat nog in stilte schreeuwt om heling.
Over het erkennen van de vergeten pijnen.
Over licht brengen in dat wat lang verborgen was.

Want er is geen hoog zonder laag.
Geen licht zonder donker.

Geen vrijheid zonder het aankijken van dat wat gevangen zit.

✨ Kleine wonderen gebeuren, als we onze roots eren.
Als we durven zien wat met liefde nog geheeld wil worden.

🕊️ Jij draagt de kracht om het oude te bevrijden.
Voor jezelf. Voor je voorouders. Voor wie nog zal komen...

Praktijk Ilonka Horvai

www.ilonkahorvai.nl

22/04/2025

★★★★★ "Lieve Ilonka, wat een geweldige vrouw ben jij. Zo puur en lief het voelt altijd als een bevrijding als ik bij jou ben geweest"

18/04/2025

“Ik weet niet of ik mezelf wel écht ken”
Er zijn dagen dat je denkt:

“Ben ik dit? Of ben ik geworden wie ik moest zijn?”

Je weet het even niet meer.
Niet wat je voelt.
Niet wat je wil.
Niet wat echt van jou is… en wat een overlevingsmechanisme is geworden.

En diep vanbinnen voel je:
Ik ben mezelf ergens kwijtgeraakt.
Niet ineens.
Maar langzaam.
Laagje voor laagje.
Tot er iets overbleef wat wél functioneert,
maar niet meer leeft.

Je lacht. Je zorgt. Je werkt aan jezelf.
Maar ergens in de stilte… voel je:
“Ik ben niet thuis bij mezelf.”

✨ En dit, lieve jij, is geen einde.
Het is een uitnodiging.

Een uitnodiging om terug te keren.
Niet naar een vroeger ik.
Maar naar het deel in jou dat altijd al puur was —
maar even vergeten werd.

💌 In mijn werk ontmoet ik precies dat punt in mensen.
Niet om te fixen.
Maar om mee naar binnen te gaan.

Want thuiskomen gebeurt niet in je hoofd.
Het gebeurt in je lichaam.
In je trilling.
In je ziel.

Praktijk Ilonka Horvai
📞 0615414935 | ✉️ info@ilonkahorvai.nl | 🌐 www.ilonkahorvai.nl

16/04/2025

🌿 De stille uitputting van altijd sterk moeten zijn
Ze zegt: ‘Ik ben gewoon moe. Maar niet alleen fysiek. Het is... dieper.’

En als ik haar vraag wat ze nodig heeft, glimlacht ze:
“Geen idee. Ik weet niet eens meer wat ik voel.”

Ze is die vrouw die altijd klaarstaat.
Die alles overziet, voor iedereen zorgt, het sterkste schoudertje is in de ruimte.
Maar vanbinnen?

Uitgeput. Niet alleen van wat ze dóet,
maar van wie ze continu moet zijn.

We leren al vroeg: sterk zijn is goed. Niet zeuren. Doorgaan.
Dus bouwen we muurtjes. Maskers. Rolletjes.
We lachen vriendelijk terwijl ons systeem schreeuwt om zachtheid.
We zeggen “ik red het wel”, terwijl we eigenlijk gewoon even vastgehouden willen worden.

Maar weet je —
Altijd sterk zijn is ook een overlevingsstrategie.
Een prachtige, slimme manier waarop je ooit jezelf beschermd hebt.
Maar op een gegeven moment... gaat het wringen. Je lijf protesteert. Je ziel klopt aan.

En weet je wat écht krachtig is?

Niet doorgaan.
Maar vertragen.
Niet alles alleen dragen.
Maar voelen waar jij mag zakken.
Niet jezelf verliezen in zorgen voor anderen,
maar terugkeren naar de plek waar jij jezelf weer hoort.

Want zachtheid is geen zwakte.
Het is het begin van thuiskomen.

✨ Herken je dit? Dan nodig ik je uit.
Niet om jezelf te fixen,
maar om jezelf te herinneren.

Stuur me gerust een bericht als dit iets in jou raakt.

Ilonka

Praktijk Ilonka Horvai
📞 0615414935 | ✉️ info@ilonkahorvai.nl | 🌐 www.ilonkahorvai.nl

31/03/2025

"De Eerste Adem – Hoe Geboortetrauma Je Leven Vormt"

Je eerste ontmoeting met de wereld is geen zachte overgang. Het is een reis van duisternis naar licht, van warmte naar kou, van gedragen worden naar alleen zijn. En hoe die reis verloopt, bepaalt meer dan we denken.

Geboortetrauma is geen herinnering die je bewust meedraagt, maar je lichaam vergeet niets. De manier waarop je geboren wordt—te vroeg, te snel, met complicaties, met stress, met medische interventies, met een moeder die bang was of pijn had—laat sporen achter in je zenuwstelsel. En die sporen vormen hoe je je later in het leven hecht, hoe je reageert op stress, hoe je liefde ervaart, hoe veilig je je voelt in je eigen lichaam.

Een moeilijke geboorte kan leiden tot een diep, onbewust gevoel van onveiligheid. Misschien voel je je altijd gehaast, alsof je nooit écht kunt ontspannen. Misschien ervaar je een leegte die je niet kunt verklaren, alsof je altijd iets mist, maar niet weet wat. Misschien heb je moeite met loslaten, omdat je eerste ervaring met verandering er een was van schok en strijd.

En zonder dat je het doorhebt, herhaalt dit zich in je leven. In de manier waarop je moeite hebt met vertrouwen. In de angst om verlaten te worden. In de drang om altijd "aan" te staan, alsof je op elk moment moet vechten om je plek te behouden.

Maar hier is het goede nieuws: wat je lichaam onthouden heeft, kan het ook loslaten. Wat als traumatisch begon, kan geheeld worden. Door zachtheid toe te laten waar er ooit spanning was. Door opnieuw veiligheid te ervaren in verbinding. Door diep te ademen, wetende dat deze wereld, deze adem, dit moment, nu wél veilig is.

Je geboorte was het begin van je verhaal, maar jij bepaalt hoe het verder gaat.

Praktijk Ilonka Horvai

Je zoekt geen moeilijke Liefde – Je zoekt de Liefde die je nooit kreegJe hoort het misschien vaak. Dat je afstandelijk b...
28/03/2025

Je zoekt geen moeilijke Liefde – Je zoekt de Liefde die je nooit kreeg

Je hoort het misschien vaak. Dat je afstandelijk bent. Dat je muren hebt. Dat je moeilijk lief te hebben bent. Misschien heb je het zelf ook weleens gedacht. Dat je ingewikkeld bent, te gevoelig, te terughoudend. Maar wat als het niet zo simpel is?

Je bent niet moeilijk in de liefde – je draagt een vaderwond

Wat als je niet moeilijk bent, maar gewond?
De manier waarop je liefhebt, vertrouwt, verlangt—het heeft een oorsprong. En soms ligt die oorsprong in een vader die niet helemaal aanwezig was. Misschien fysiek, misschien emotioneel. Misschien was hij er wel, maar altijd net te ver weg. Misschien keek hij naar je, maar voelde je je nooit écht gezien. Misschien zocht je naar erkenning, maar bleef je achter met het gevoel dat je altijd net iets meer moest zijn.

Een vaderwond snijdt diep. Het leert je dat liefde iets is wat je moet verdienen. Dat je nooit helemaal genoeg bent. Dat de mensen die het dichtst bij je staan, zomaar kunnen verdwijnen. En zonder dat je het doorhebt, sijpelt dat door in je relaties.
Je houdt afstand om niet verlaten te worden. Je duwt weg voordat iemand te dichtbij komt. Of je klampt je vast, bang dat als je loslaat, je opnieuw dat oude gemis zult voelen.

Maar weet dit: je bent niet moeilijk. Je bent aan het helen. En de liefde die je zoekt, begint niet bij een ander, maar bij jezelf.

Bij het erkennen dat je nooit te veel was.
Nooit te lastig.
Nooit tekort.
Je bent altijd al genoeg geweest!

Praktijk Ilonka Horvai

De schaduw die met je meelooptSoms voel je een zwaarte die je niet kunt plaatsen. Een vermoeidheid die niet verdwijnt, z...
27/03/2025

De schaduw die met je meeloopt

Soms voel je een zwaarte die je niet kunt plaatsen. Een vermoeidheid die niet verdwijnt, zelfs niet na een goede nachtrust. Een onrust die onder je huid kruipt zonder reden. Je zoekt naar verklaringen—werkdruk, stress, het weer misschien. Maar diep vanbinnen weet je dat het iets anders is.

Het zit in de stilte waarmee je dingen inslikt. In de angst om te falen, terwijl niemand je veroordeelt. In het gevoel dat je altijd moet blijven doorgaan, ook als je lichaam smeekt om rust. Alsof er een stem in je hoofd fluistert dat opgeven geen optie is. Dat voelen gevaarlijk is. Dat zwakte niet bestaat.

Waar heb je dat geleerd? Misschien niet uit woorden, maar uit blikken. Uit een gespannen kaaklijn aan de eettafel. Uit handen die doorgingen met werken, zelfs als ze trilden van vermoeidheid. Uit verhalen die nooit verteld werden, maar altijd in de lucht hingen.

Je draagt de last van wat nooit mocht bestaan. De tranen die nooit gehuild zijn. De angsten die nooit erkend werden. De offers die in stilte gebracht zijn. Generaties lang, doorgegeven zonder dat iemand het echt zag. En nu zit het in jou, als een schaduw die met je meeloopt.

Maar weet dit: een last die je hebt geërfd, is niet jouw schuld. En jij hoeft hem niet verder te dragen. Jij bent degene die mag stoppen, die mag kijken, die mag voelen. Niet om het weg te duwen, maar om het eindelijk te erkennen.

Want soms is dat alles wat nodig is. Zien wat nooit gezien mocht worden. Voelen wat nooit gevoeld mocht worden. En dan, heel voorzichtig, het laten gaan.

Jij mag voelen. Jij mag vrij zijn.

Net als de generaties voor jou en na jou.

Praktijk Ilonka Horvai

27/03/2025

Loslaten wat je niet meer dient: Hoe oude overtuigingen je brein beperken

Wat we in ons dragen, is veel meer dan alleen herinneringen en gedachten. Wat ik dagelijks in mijn werk ervaar, is dat onze diepste overtuigingen, emoties en reacties vaak niet alleen door onze eigen ervaringen zijn gevormd, maar ook door alles wat we onbewust hebben opgeslagen. In de eerste zeven levensjaren zijn we als een spons – alles wat we meemaken wordt opgeslagen in ons onbewuste brein. Deze vroege ervaringen vormen overtuigingen die een leven lang met ons meegaan, vaak zonder dat we ons ervan bewust zijn.
🔹 Hoe overtuigingen zich vastzetten in je brein

Als je als kind herhaaldelijk hoort dat je niet goed genoeg bent, of dat je je moet aanpassen om geaccepteerd te worden, worden deze boodschappen diep in je onbewuste brein geprogrammeerd. Dit is waar ik je kan begeleiden: ik help je terug te gaan naar deze vroege momenten en overtuigingen. Je hersenen slaan de emoties en ervaringen op die we toen doormaakten. Die overtuigingen beïnvloeden hoe we onszelf en de wereld zien, vaak zonder dat we ons ervan bewust zijn.
🔹 Waarom oude overtuigingen ons beperken

Wanneer deze overtuigingen eenmaal in ons onbewuste zijn opgeslagen, blijven ze ons gedrag en onze keuzes onbewust sturen. Ons brein heeft de neiging vast te houden aan wat bekend is, wat betekent dat we in oude patronen blijven vastzitten, zelfs als deze ons niet meer ten goede komen. Het is vaak moeilijk om deze patronen te doorbreken zonder inzicht in wat er zich in ons onbewuste heeft vastgezet.

🔹 Je brein herprogrammeren: van automatische patronen naar bewuste keuzes
Gelukkig heeft ons brein de kracht om zich opnieuw te vormen. Dit proces, neuroplasticiteit, maakt het mogelijk om beperkende overtuigingen los te laten en nieuwe overtuigingen te creëren die ons ondersteunen in wie we nu zijn. Ik begeleid je in het proces van bewustwording, waarbij je oude overtuigingen die in je onbewuste zijn opgeslagen kunt herkennen en loslaten. Door terug te keren naar de oorsprong van die overtuigingen, geef je jezelf de ruimte om oude, beperkende patronen te doorbreken.
🔹 Jij hebt de sleutel tot verandering

Je bent niet gebonden aan je verleden of aan overtuigingen die in je onbewuste zijn opgeslagen. Jij hebt de kracht om deze oude overtuigingen los te laten. Door bewustwording en heling kun je het oude loslaten en ruimte maken voor nieuwe overtuigingen die je helpen te groeien en je ware potentieel te omarmen.

✨ Wat je voelt, mag er zijn. Wat je begrijpt, kun je helen. Wat je loslaat, maakt ruimte voor wie je werkelijk bent. ✨

Praktijk Ilonka Horvai

27/03/2025

Als je niet kunt rouwen, kun je ook niet helen

We hebben het allemaal geleerd: "Niet te lang bij stilstaan." "Gewoon doorgaan." "Je moet sterk zijn." Maar wat als dit juist is wat ons gebroken houdt? Wat als het wegduwen van pijn ervoor zorgt dat we nooit écht helen?

Rouw is geen zwakte. Rouw is liefde in beweging. Het is het bewijs dat iets of iemand diep betekend heeft. Maar als we nooit leren hoe we mogen voelen, hoe kunnen we dan loslaten?

We stoppen ons verdriet weg, omdat dat makkelijker lijkt. We lachen, werken, zorgen en leven alsof we door moeten. Maar diep vanbinnen blijft iets wringen. Vermoeidheid, onrust, een leegte die we niet kunnen verklaren.

🔹 Wat niet wordt gevoeld, wordt vastgezet.
🔹 Wat niet wordt erkend, blijft bestaan.
🔹 Wat niet wordt losgelaten, blijft wegen.

We denken dat tijd alle wonden heelt. Maar tijd alleen doet niets als we niet durven te voelen. Helen begint pas als je stopt met vluchten en jezelf toestaat om stil te staan. Om verdriet niet als een vijand, maar als een gids te zien.

💛 Jij mag rouwen.
💛 Jij mag voelen.
💛 Jij mag helen.

En dat is geen zwakte. Dat is de grootste kracht die er is.

Praktijk Ilonka Horvai

Adres

Vlietweg 15
Leidschendam-Voorburg
2266KA

Meldingen

Wees de eerste die het weet en laat ons u een e-mail sturen wanneer Ilonka Horvai nieuws en promoties plaatst. Uw e-mailadres wordt niet voor andere doeleinden gebruikt en u kunt zich op elk gewenst moment afmelden.

Contact De Praktijk

Stuur een bericht naar Ilonka Horvai:

Delen

Share on Facebook Share on Twitter Share on LinkedIn
Share on Pinterest Share on Reddit Share via Email
Share on WhatsApp Share on Instagram Share on Telegram