05/11/2025
โจ ๐๐ ๐ฆ๐๐ ๐ฃ๐ ๐ฅ๐๐ญ๐๐ง ๐๐ซ๐๐ ๐๐ง
Vanmorgen mocht ik een bijzondere sessie begeleiden.
Het thema dat naar voren kwam: jezelf gedragen voelen.
Hoe diep dat eigenlijk raakt. Het besef dat je niet alles alleen hoeft te doen.
We zijn zo gewend om sterk te zijn, om door te gaan, om alles zelf op te lossen.
En ergens is dat ook bewonderenswaardig.
Maar onder die kracht zit vaak iets zachts dat fluistert:
mag ik ook eens leunen?
Wanneer iemand voelt dat ze mag uitreiken,
dat er iemand blijft staan,
dat ze niet โte veelโ is
dan gebeurt er iets in het lijf.
Iets ontspant. Iets durft weer te vertrouwen.
๐ฟ En eerlijk? Dat raakte ook iets in mij.
Want ook ik herken dat thema.
Het is niet zwak om steun te ontvangen.
Het is juist een daad van overgave, van vertrouwen, van mens-zijn.
Vandaag herinnerde ik mezelf eraan:
We hoeven het niet alleen te dragen.
We mogen ons laten dragen. Door een ander, door het leven,
door iets wat groter is dan wijzelf.
๐ซ
~ ๐๐ข๐๐๐ฌ ๐๐ข๐๐ง ~
๐ซ Lichaamswerk | Intuรฏtieve begeleiding | Werken vanuit bezieling ๐ซ
๐ฑ ๐ธ๐๐๐ ๐๐๐ ๐ก ๐๐ ๐๐๐ ๐ง๐๐๐๐๐. ๐ฟ๐๐๐ก ๐๐ ๐ ๐๐โ๐ก๐๐ ๐๐ ๐๐ ๐๐๐๐๐๐๐ก๐ ๐๐ โ๐๐๐ ๐๐ ๐๐๐ค๐๐๐๐๐ ๐๐๐๐ ๐กโ๐ข๐๐ ๐๐๐๐๐ ๐๐๐ ๐๐๐ ๐ง๐๐๐ ๐๐๐๐๐๐๐.