10/12/2020
Het IC-personeel is door Elsevier uitgeroepen tot Nederlander van het Jaar 2020. Het weekblad bezocht drie ziekenhuizen, waaronder VieCuri, en maakte een indrukwekkende reportage. ‘Hoe vaak ik niet heb mogen doorgeven: “Zegt u tegen mijn man hoeveel ik van hem houd,”’ zegt IC-verpleegkundige Carla Schroembges. Er werd persoonlijke informatie doorgegeven aan de IC-verpleegkundige: wachtwoorden, waar belangrijke papieren lagen. En dus ook laatste woorden. “Er was een meneer die naar de IC moest om te worden beademd. Hij mocht geen bezoek ontvangen, maar kon via FaceTime met zijn familie praten. ‘Hij zei gedag tegen zijn kinderen en kleinkinderen,’ vertelt Schroembges, ‘en toen zei hij tegen ons: “Als ik heel veel geld had, stuurde ik jullie straks allemaal op vakantie.” Dat was zo’n beetje het laatste wat hij zei. Hij werd geïntubeerd en wij dachten dat het wel goed zou komen, hij had nog zo veel energie. Binnen een uur lag hij op de buik en uiteindelijk is hij overleden.’
Intensivist Jannet Mehagnoul vult aan: ‘Sowieso is de sfeer op de IC indrukwekkend: patiënten zitten vast aan allemaal ingewikkelde apparaten, die piepen en zoemen. Maar in het geval van corona was de IC nog onwezenlijker.’ In VieCuri was de recovery-ruimte omgebouwd tot IC. Daar lagen acht zieken, doodstil, op de buik, alleen een laken eroverheen. De enige geluiden kwamen van de apparaten. ‘Normaal is het beeld op de IC afwisselend,’ zegt Jannet Mehagnoul. ‘Er liggen mensen in slaap, maar ook patiënten die wakker zijn, aan het herstellen van een operatie. Nu was het een bijna surrealistische gewaarwording.’
Voor de gehele reportage, zie: https://bit.ly/3n7Dd4F
