Malve Dau ZielenZaken

Malve Dau ZielenZaken ZielenZaken voor dier & mens:
💫 shamanic healings
✨ stervensbegeleiding
🐶 dierencommunicatie
❤️‍🔥 vuurvrouw verstillen. bezinnen. zijn.

Retraitehuis Bloeiplaats is een bijzondere plek die je uitnodigt om te verstillen, te bezinnen en te zijn. Een plek waar niets van je wordt verwacht, niets hoeft. Een (t)huis waar je bij jezelf thuiskomt. Ons retraitehuis is een zijnsplek waar je alleen, samen of met een kleine groep kunt verblijven in huiselijke, verstillende sfeer:
* individuele retraite
* begeleiding bij zielenzaken
* verhuur aan groepen tot 6 personen

Je bent van harte welkom.

lieve mensen,na het uitrusten en heroriënteren na de verkoop van Retraitehuis Bloeiplaats, de verhuizing naar Drenthe, v...
10/11/2025

lieve mensen,

na het uitrusten en heroriënteren na de verkoop van Retraitehuis Bloeiplaats, de verhuizing naar Drenthe, veel tijd met mijn familie en een prachtigste zomer in de Egmonder duinen voel ik het verlangen weer zielenzaken op te pakken. Ik ben blij dat ik weer innerlijke ruimte hiervoor ervaar.

Mijn focus zijn zielenzaken voor dier en mens met shamanic healings, stervensbegeleiding en dierencommunicatie & healing. En uiteraard zal ik ook af en toe bij het Vuur bedding bieden. Het mentoring van bezielde jongeren doe ik op donatiebasis.

De naam van deze Facebook pagina is daarom aangepast en er is een nieuwe website www.zielenzaken.org.

Ik verheug me jou en je dier te ontmoeten ❤️

zielenkameraad (terugblik juli 2017)Er zijn de dagen met een gouden randje als Mario en ik samen op pad zijn. Vandaag in...
07/11/2025

zielenkameraad (terugblik juli 2017)

Er zijn de dagen met een gouden randje als Mario en ik samen op pad zijn. Vandaag in het hospice was er een. Wat is die kerel gegroeid op zijn werkplek en hoe fijn is ons samen zonder woorden - hij signaleert me bij wie hij moet zijn, ik hoef alleen een handgebaar te maken om hem ff om geduld te vragen als ik in gesprek ben. Al bij de koffie staat Mario vanzelfsprekend erbij en knuffelt met medewerkers die op adem moeten komen, trekt naar twee naasten om nabijheid te geven. Mevrouw op haar terras roept blij 'Daar ben je weer!' en leunt op hem 'het zijn de kleine dingen waar ik nu van geniet. Zoals dit moment.' en geeft Mario een kus. Op het terras ernaast zie ik een bewoner kijken 'wow dat is een mooie hond. Mag ik hem aaien?'. En kort daarnaar 'je hebt gelijk, ik voel een rust van binnen. Hier.zo.' en legt zijn hand op zijn hart. Bij een bewoner op bed loopt Mario kwispelnd de kamer te verkennen en legt tussendoor zijn hoofd bij meneer voor een aai. 'Ik kan het niet beschrijven maar het is als of een rustig deken over me heen komt. Ik ga maar rusten....' en we vertrekken. En bij een mevrouw die we al maandenlang ontmoeten zitten we in stilte ernaast, Mario komt voor t erst in haar nabijheid tot rust, ademt hoorbaar uit en legt zijn kop op de poten. Zou ze zich eindelijk kunnen overgeven? Hij likt de rest van wat snoep van haar hand en zij moet lachen. 'En nu is het op....' .

ik woord regelmatig gevraagt of dit werk niet zwaar is. Intensief, ja. Maar niet zwaar. Het voelt heel natuurlijk. En ook Mario toont geen stressignalen meer. Alleen bij t verlaten van de kamers schud hij zich nu even krachtig om vervolgens luchtig en trots verder samen met mij door de gangen van t huis te draven.
We begrijpen elkaar.

Dankbaar voor mijn zielenzorgster-kameraad ❤

uitzitten (terugblik september 2017)Gisteren hoor ik een vrolijke stem op mijn voicemail 'Malve, ik ben het, meneer ... ...
07/11/2025

uitzitten (terugblik september 2017)

Gisteren hoor ik een vrolijke stem op mijn voicemail 'Malve, ik ben het, meneer ... . ik probeer het later nog een keer.' Mijn hart maakt een sprongetje. Het is meneer uit het hospice die verhuisd is naar een bejaardentehuis.

'Hoe gaat het met u, meneer?' 'Met uw hart?' voeg ik nog toe. Hij geeft eerlijk toe dat het de ene dag zo, de andere dag zo gaat. Vandaag zit er geen vrolijkheid in zijn stem. Ik heb bewondering hoe meneer met 89 jaar weer zelfstandig leeft, open staat voor zijn nieuwe leefomgeving, buren en activiteiten die worden aangeboden. Maar er is een duidelijke maar. Meneer houdt van de schoonheid van dingen en dieptegang. En alle twee zijn moeilijk te vinden waar hij nu woont. 'Mijn buren blijven maar hun verhalen herhalen. Het gaat altijd om hun ziektes. En vele hebben vaste standpunten dan is geen dialoog mogelijk, alleen een discussie.' En andere van zijn standpunten overtuigen hoeft meneer al lang niet meer.

Dus zit meneer vele uren in zijn appartementje naar zijn geliefde muziek te luisteren. We praten voor de zoveelste keer over voltooid leven. 'Uitzitten.' noemt hij het vandaag, dag per dag. Onlangs heeft hij een niet-reanimerenpenning aangevraagd.
Ik geef meneer terug dat hij van betekenis is, zelfs of misschien vooral nu, en ik 'hoor' een glimlach door de telefoon. Voor betekenis voor mij persoonlijk hoe hij open met zijn levenseinde omgaat. Voor mijn samenwerken met Mario dat we wekenlang met hem mochten oefenen. Voor de klassieke muziek die hij in mijn leven heeft gebracht. En volgens mij ook voor vele anderen die hem verzorgen en graag in zijn nabijheid zijn. Bedankt, mooie mens. ❤

foto (c) PCOB

Muttersprache ist Herzenssache (terugblik oktober 2017)In het hospice wordt ik gevraagd een kamer binnen te gaan waar ee...
07/11/2025

Muttersprache ist Herzenssache (terugblik oktober 2017)

In het hospice wordt ik gevraagd een kamer binnen te gaan waar een Irakeese dame ligt. Haar dochters uit Duitsland waken sinds dagen bij haar. Ik kom binnen en snel is het ijs gebroken. Zeker ook door de vertrouwde, Duitse taal. Zeker ook door het vertrouwen en openheid onder vrouwen die ik op de hele wereld tegenkom. De dochters hebben een hoop vragen die ik samen met een verpleegkundige beantwoord.

Hoe zou dat zijn, aan het bed van je stervende moeder in een vreemd land te worden geroepen, naast haar te waken, de cultuur en taal van het land niet kennende. niet wetende hoe het met je moeder gaat. niet wetende wat een hospice is. niet wetende of je broers en zussen nog op tijd kunnen zijn om afscheid te nemen omdat ze versprijd over de hele wereld wonen.

Bij de noodzakelijke verzorging maakt mevrouw geluiden en de dochters zijn bang dat ze pijn zou kunnen hebben. De verpleegkundige vraagt ze voor hun moeder te zingen en de kamer is gevoeld met Aramaicse klanken. De klanken van het hart van deze dames. Ze hebben het hart van hun moeder zeker bereikt ❤

Glaube, Liebe, Hoffnung (terugblik december 2017)een koppel raakt me in het hospice. mevrouw had een nare nacht met veel...
07/11/2025

Glaube, Liebe, Hoffnung (terugblik december 2017)

een koppel raakt me in het hospice. mevrouw had een nare nacht met veel pijn en vanochtend is zij misselijk. ik zit bij haar, we houden elkaars hand vast, kijken in elkaars ogen en ademen diep in en uit tot de misselijkheid wat wegzakt. 'ik wou dat het was afgelopen.' sterven kan soms heel lang duren.

mevrouw kijkt vol dankbaarheid terug op haar leven. vooral op het samen met haar man. meneer komt binnen en ik proef de grote liefde tussen de twee. meneer verteld dat hij haar meteen herkende toen hij haar voor het erst zag. zij delen mooie herinneringen van hun lange huwelijk. dat loslaten van zo een grote liefde blijft moeilijk.

maar het geloof geeft hun vertrouwen. vertrouwen erop dat ze meneer kusjes en knipogen van boven zal sturen, vertrouwen dat ze elkaar terug zien, vertrouwen dat ze weer heel wordt door het overlijden.

en toch is zich mevrouw bewust dat ze het aanvaarden van de dood alleen moet doen, ondanks alle liefde en steun om haar heen. zij heeft het over 'de stille uren'. af en toe twijfelend maar toch vol vertrouwen. zij durft haar reis aan te gaan, stap voor stap. bedankt ❤

verrijking (terugblik mei 2018)soms voelen ontmoetingen 'gewoon' rond. zoals dit keer. Mario en ik hebben een jonge vrou...
07/11/2025

verrijking (terugblik mei 2018)

soms voelen ontmoetingen 'gewoon' rond. zoals dit keer. Mario en ik hebben een jonge vrouw lang in het hospice mogen begeleiden. het ontstonden herinneringsdozen die mevrouw zorgzaam voor haar kinderen maakte, terwijl Mario rustig naast ons lag, een huiselijke sfeer schepte, soms zijn neus op mevrouw's schoot duwde voor een aai. het was een groeiproces voor ons allemaal dit bijzondere thema aan te durfen, wat is je laatste groet en wens aan je kinderen ...

Bij de uitgeleide gaf vooral Mario veel steun aan de jongsten kinderen. Het voelde heel natuurlijk hoe de kinderen tussen mama's kamer en Mario in de woonkamer heen en weer huppelden.

Bij de uitvaart besefte ik wat een indruk de laatste weken op de kinderen hadden gemaakt. de verhalen van hun dozen die ze van hun moeder hadden gekregen werden gedeeld en voorgelezen. En ook hier kon Mario weer heel natuurlijk aansluiten en de kinderen bij de emotionele afronding van de uitvaart en bij de koffie bijstaan. gewoon door er te zijn. ze te zien. vriendelijk begroeten. nabijheid en continuiteit te geven.

het voelt rond zo.
bedankt voor jullie vertrouwen, lieve familie, bij deze intieme momenten aanwezig te mogen zijn.

overgave ... (terugblik februari 2020)Oh nee, niet weer afscheid moeten nemen. Mijn hele lichaam schikt toen ik begin va...
07/11/2025

overgave ... (terugblik februari 2020)
Oh nee, niet weer afscheid moeten nemen. Mijn hele lichaam schikt toen ik begin van de winter besef dat er serieus iets mis is met mijn oude, trouwe kater Pietje. Ik sta er verder niet bij stil, rond kerst knapt mijn oude meneer zelf weer op. En toch is mijn ziel geraakt. Een fase die me gegunt wordt om langzaam aan het idee te kunnen wennen afscheid te moeten nemen.

Maar de afgelopen twee weken is het duidelijk. De buik van meneer groeit, hij drinkt erg veel, komt niet meer overal omhoog. Hij leeft meer in zijn eigen wereldje, zoekt minder hechte contact, zijn blik verandert ...

Ik wil begrijpen wat er speelt. Heb angst voor wat ons zou overkomen: ademnood? pijn? vocht in de buik? Dan is een diagnose toch zo fijn dat ik me op mogelijke klachten en noodsituaties kan voorbereiden. Ik laat zijn urine onderzoeken maar verder onderzoek laat Pietje niet toe. Hij krijgt paniek als je m vast moet pakken. Een keer bijt hij mij zo hard dat ik het ziekenhuis in moet, de andere keer geeft de dierenarts aan hem niet te kunnen onderzoeken. Pietje is duidelijk, hij wil dit niet!

Langzaam komt mijn angst tot rust en maakt ruimte. Ruimte om af te stemmen met Pietje. Ruimte om te vragen wat wil jij eigenlijk, Pietje?
Hij geeft aan dat hij respectvol wil gaan, op zijn heel eigen manier. Thuis. Geen medische poespas aan zijn lichaam.

Het is fijn mensen om me heen te weten die op een even zuiver manier met Pietje weten af te stemmen en me in mijn innerlijk weten bekrachtigen. Vertrouw maar, Pietje geeft je een seintje als hij hulp nodig heeft.

Ik besef weer eens wat voor krachtige leermeesters mijn dieren toch voor me zijn. In dit geval is Pietje mijn leermeester in how to die gracefully. Ik ben dankbaar dat ik de ruimte heb gekregen om met mijn eigen angsten te dealen om nu stap voor stap aan Pietje's zei te kunnen zijn. Niet wetende wat, wanneer zou gebeuren. Overgeven aan het proces. Vertrouwend dat hij wel weet wat hij wil en nodig heeft en hem daarin leidend te laten zijn. Genieten van de momenten die ons nog gegeven zijn. 🙏
Easy? Hell, no! Maar de einige weg. De weg van vertrouwen en liefde ✨❤️✨

herkenning ... (terugblik mei 2021)Nadat ik op mijn plekje in het bos mijn tarp had opgezet,zakte ik door de knieën.het ...
07/11/2025

herkenning ... (terugblik mei 2021)

Nadat ik op mijn plekje in het bos mijn tarp had opgezet,
zakte ik door de knieën.

het werd stil in me
nauwelijks kracht in mijn benen.

Surrender ...

Liggen,
Op de rug, met weidse armen
op het weiland achter 'mijn' bos
verwarmd door de zon
een Noordelijke wind door mijn haren.
Een vogeltje op mijn kop
Een heertenbokje naast me
Twee paarden nieuwsgierig kijkend.

Liggen en luisteren.
Twee dagen en nachten.

In deze dagen en nachten
heb ik Moeder Aarde ontmoet.

Mijn diepe, diepe oervertrouwen
wat ik altijd heb gehad
Soms wat verstopt door het leven
Nu weer zo duidelijk voelbaar.
Mijn oervertrouwen
wat me soms alleen heeft laten voelen.
Ik kom het nauwelijks tegen bij anderen.
Dit oervertrouwen,
dat ben jij Moeder Aarde.
diep in mij.
Altijd al geweest.

Herkenning.
Eindelijk.
Jij in mij.
Puur natuur.
aho 🙏

zielenzaken van dierenAfgelopen jaar voelde ik geregeld de eindigheid van mooie Mario en zocht de ondersteuning van ons ...
07/11/2025

zielenzaken van dieren

Afgelopen jaar voelde ik geregeld de eindigheid van mooie Mario en zocht de ondersteuning van ons sjamanistische dierenarts Eduard Deckers - Freedom of Spirit en homeophaat Lies Vedder. Maar het bleef knagen, ik voelde het sterk verlangen Mario zelf zo goed mogelijk te begrijpen, juist in deze fase.

Toen ik in het najaar een video van dierentolk Symone Ottevangers zag, proefde ik haar zuivere en diepe manier van werken. En ik voelde een diepe vreugde. Ineens werd de vorm duidelijk - dierencommunicatie!

Symone heeft me mijn intuïtief communiceren laten herinneren. Ook zij kent 'het is' waardoor het dagelijkse geruis wat stiller is en innerlijke ruimte komt voor de essentie en zijn. Focus.

Het is zo fijn Mario zo verfijnd en in alle details te kunnen horen. Er is kanker bij hem gediagnosticeerd maar hij voelt zich nu nog niet erg ziek en focust op het leven. Hij wenst een andere dagritme zodat hij sochtends wat langer kan slapen. Hij wil genieten van het struinen in nieuwe natuurgebieden waar watervogels zijn die zijn jagdhondinstinct wakker maken. Hij wil samen terug naar ons geliefde duinen. En mensen persoonlijk bedanken en afscheid nemen die belangrijk voor hem zijn. En het belangrijkste, samen blijven werken, elkaar voeden en samen zijn. Zijn boodschap is "Wees niet bang."

Ook bij onderzoeken en narcose heeft het enorm geholpen dat ik hem medische procedures uit kon leggen en laten ervaren dat hij veilig is. Ook bij de keuze van de behandeling bepaald hij - het gaat niet erom zijn leven te rekken maar dat hij content is en weet dat hij gehoord wordt.

Deze verdieping van ons relatie doet Mario en mij duidelijk goed.

Ik verheug me enorm nu ook zielenzaken van dieren in mijn werkend leven te mogen integreren. De komende tijd ga ik oefenen en de verfijndheid van dit vak doorgronden.

Als jij je dier ook beter wilt begrijpen en echt na hem haar/hem wilt luisteren, ben je welkom en ontmoeten wij jou en je dier graag.

De dierencommunicatie doe ik met een foto en telefonisch gesprekken (die jij kan opnemen). Daardoor maakt het niet uit waar je woont. Meer informatie vindt je hier https://www.zielenzaken.org/dierencommunicatie

Lieve mensen, we zijn naar Drenthe verhuisd en de Bloeiplaats heeft voorlopig geen fysieke locatie. Zielenzaken voor men...
13/03/2025

Lieve mensen,
we zijn naar Drenthe verhuisd en de Bloeiplaats heeft voorlopig geen fysieke locatie. Zielenzaken voor mens en dier blijf ik zeker doen, regelmatig ook vanuit mijn zomerhuisje in de Egmonder duinen. Of hierbij ook retraites zullen horen, weet ik nu nog niet. De komende maanden zullen het wijzen.
Ook zal ik veel minder op social media te vinden zijn, dus blijf op de hoogde van de ontwikkelingen via de nieuwsbrief op de website of - nog fijner - kom langs voor een boswandeling in deze prachtige streek.

Liefs,
Malve

Lieve mensen,Als mijn ziel spreekt mag ik erna luisteren ... na een pittige fase van het niet weten komt nu langzaam dui...
22/12/2024

Lieve mensen,

Als mijn ziel spreekt mag ik erna luisteren ... na een pittige fase van het niet weten komt nu langzaam duidelijkheid en deel ik graag met jullie - ik verlang naar een eenvoudiger leven dichtbij 'echte' natuur en ga deze fijne plek in Finsterwolde verkopen. Snel al. Tweede week januari staat ie op funda.

Ik rouw om het verlies van 'mijn' heilig plekje, de vertrouwdheid en ontzettende diepte van ons samen werken, de duidelijkheid wat me hier te doen staat en de geborgenheid in het dorp. Maar in Denemarken en tijdens mijn vision quest werd duidelijk dat ik me meer mag omringen met dat wat mijn hart laat zingen. En dat mag ik volgen.

Een plek die mijn hart laat zingen zijn de Egmonder duinen met de zandgrond en wilde paarden, dierbare mensen dichtbij. In de zomermaanden zal ik daar weer regelmatig zijn en ook wandelgesprekken aanbieden. Back to the roots van de Bloeiplaats 🤍

En mijn liefde voor individuele begeleiding van zielenzaken van mens en dier zal ik op een mooie plek in de Drentse bossen voortzetten die ik nu aan t vinden ben.

Het licht van de Bloeiplaats blijft dus branden. Alleen de vorm beweegt mee met mijn eigen innerlijke bewegingen.

Ik sluit het jaar af met veel dankbaarheid en een gevuld hart. En wens je van harte toe dat ook jij in deze stille dagen jouw hart mag voelen, voeden en vullen ❤️

Liefs,
Malve

Lieve vrienden van de Bloeiplaats,Mario is overleden. We hebben een fijne zomer samen gehad maar de afgelopen weken nam ...
15/10/2023

Lieve vrienden van de Bloeiplaats,
Mario is overleden. We hebben een fijne zomer samen gehad maar de afgelopen weken nam de pijn toe dat we 5 oktober afscheid van hem hebben genomen. Hij is vredig over gegaan.

Op het moment van zijn overlijden is een deken van lichtheid over ons gevallen die er nog steeds is. En intense dankbaarheid dat hij zijn leven vredig heeft los kunnen laten. Het gemis van zijn krachtige aanwezigheid in de Bloeiplaats is groot en ik ben een tijd vrij om een nieuwe balans te vinden zonder mijn zielenmaatje en te doorvoelen wat me nu te doen staat.

Voor velen van jullie is Mario van grote steun geweest. Hij heeft jullie op deze prachtige plek begroet, en in fases van onrust en pijn bijgestaan en jullie vertrouwen, rust en liefde laten ervaren en aan het einde altijd trouw uitgezwaaid. Hij was zo content dit te mogen doen, zo dienstbaar aan mij en een ieder die hier kwam.

Hoe fijn dat hij zal voortleven in al jullie harten die hij geraakt heeft. En met een speciaal plekje in mijn hart en dat van zijn meiden, Miss Molly en Püppie ❤️ dank, mooiste Mario, wat een eer samen met jou dit pad te zijn gegaan 🙏

Adres

Talmastraat 10
Egmond Aan Den Hoef
8385GG

Meldingen

Wees de eerste die het weet en laat ons u een e-mail sturen wanneer Malve Dau ZielenZaken nieuws en promoties plaatst. Uw e-mailadres wordt niet voor andere doeleinden gebruikt en u kunt zich op elk gewenst moment afmelden.

Contact De Praktijk

Stuur een bericht naar Malve Dau ZielenZaken:

Delen

Share on Facebook Share on Twitter Share on LinkedIn
Share on Pinterest Share on Reddit Share via Email
Share on WhatsApp Share on Instagram Share on Telegram

verstillen. bezinnen. zijn.

Retraitehuis Bloeiplaats is een kleinschalig retraitehuis aan de kust van het weidse Groningen, voormalig gevestigd in de duinen bij Bakkum en Egmond. Een bijzondere plek die je uitnodigt om te verstillen, te bezinnen en te zijn. Een plek waar niets van je wordt verwacht, niets hoeft. Een thuis, waar ruimte is voor dat wat er echt toe doet. Voor iedereen die een veranderingsproces doormaakt, van welke aard of in welke levensfase dan ook.

Ons retraitehuis is een zijnsplek waar je alleen, samen of met een kleine groep kunt verblijven in huiselijke, verstillende sfeer. Gastvrouw Malve heet je van harte welkom en biedt een veilige bedding tijdens je verblijf. Persoonlijke en terughoudende aandacht kenmerken haar benadering. De uitnodiging is om je eigen ritme en behoeften te volgen.

Een heerlijke plek om uit te waaien, jezelf te ontmoeten en hernieuwde energie en inzichten op de doen. Je bent van harte welkom.