Psychoterapia dr Irena Parfieniuk

29/10/2020

Stanowisko psychoterapeutów, psychiatrów, psychologów wobec orzeczenia Trybunału Konstytucyjnego z dnia 22.10.2020 r.

"Wyrażamy stanowczy sprzeciw wobec orzeczenia Trybunału Konstytucyjnego dotyczącego aborcji. Za niezgodny z Konstytucją Rzeczypospolitej Polskiej uznano przepis dopuszczający przeprowadzanie zabiegu aborcji w sytuacji, kiedy „badania prenatalne lub inne przesłanki medyczne wskazują na duże prawdopodobieństwo ciężkiego i nieodwracalnego upośledzenia płodu albo nieuleczalnej choroby zagrażającej jego życiu”.

Jako psychoterapeuci, psychologowie i psychiatrzy przestrzegamy przed konsekwencjami decyzji Trybunału Konstytucyjnego dla życia indywidualnego, rodzinnego, i społecznego.

Kobieta, która dowiaduje się, że jej ciąża jest zagrożona, albo że płód jest uszkodzony doświadcza traumy, rozpaczy, depresji, często poczucia winy i lęku. W tej dramatycznej sytuacji przyszli rodzice potrzebują pomocy i wsparcia w procesie podejmowania decyzji co do kontynuacji lub przerwania ciąży, tak by mogli uwzględnić wiele aspektów ich życia psychicznego, okoliczności w jakich żyją, jak również aktualną wiedzę medyczną. Pozbawienie ich możliwości wyboru naraża na doświadczanie przemocy, co jeszcze bardziej zaburza zdrowie psychiczne.

Kobiety zmuszone do donoszenia ciąży patologicznej narażone są nie tylko na depresję, zespół stresu pourazowego, czy inne zaburzenia psychiczne, ale także na bezpośrednie zagrożenie życia i zdrowia. Oznacza to tym samym zagrożenie dla stabilności całej rodziny i wyraża okrutne lekceważenie zdrowia psychicznego kobiet i ich bliskich, a przez to także całego społeczeństwa. Nikogo nie powinno się przymuszać do heroizmu pod rygorem prawa karnego.

W szczególności w sytuacji pandemii, gdy wszyscy przeżywamy zagrożenie i niepewność, takie stanowisko Trybunału Konstytucyjnego jest niezgodne z oczekiwaniami dużej części społeczeństwa, nie dając prawa wyboru i możliwości podjęcia suwerennej decyzji. Orzeczenie to jest wyrazem braku kompetencji w chronieniu życia i zdrowia, niedopuszczalnym ograniczeniem praw człowieka, praw kobiet i ich partnerów do decydowania o swoim życiu, nieuzasadnionym ograniczeniem praw reprodukcyjnych, tak jak zostały one zdefiniowane przez Światową Organizację Zdrowia:

„Podstawą praw reprodukcyjnych jest uznanie podstawowego prawa wszystkich par i jednostek do decydowania swobodnie i odpowiedzialnie o liczbie, odstępach czasowych i momencie sprowadzenia na świat dzieci, prawa do informacji, dostępu do środków które to zapewniają, a także prawa do utrzymania najwyższego standardu zdrowia seksualnego i reprodukcyjnego. Te prawa implikują również prawo wszystkich do podejmowania decyzji dotyczących ich reprodukcji w sposób wolny od dyskryminacji, przymusu i przemocy”."

Hanna Pinkowska-Zielińska
Krystyna Mierzejewska-Orzechowska
Prof. Barbara Józefik
Zofia Milska-Wrzosińska
Dr hab. Grzegorz Iniewicz, prof. UJ
Prof. dr hab. n. med. Bogdan de Barbaro

*Podpisy do powyższego stanowiska są cały czas zbierane. Lista osób będzie aktualizowana.

➡️ link do petycji: https://www.petycjeonline.com/list_otwarty_psychoterapeutow_psychiatrow_psychologow_do_wadz_oraz_mediow_w_sprawie_orzeczenia_trybunau_konstytucyjnego_z_dn_22102020_r?uv=29706925&fbclid=IwAR0V1zWp9qfwqnsGq98JogX4_Le7YWfL8FDgo2sQloaVAMnb_VFqmsSqxHk

25/08/2020

udowodnione

" Ze współczesnych badań z zakresu traumatologii rozwojowej płynie wniosek, że "dojmujący stres związany z maltretowaniem w dzieciństwie łączy się ze szkodliwym wpływem na rozwój mózgu". Owo "maltretowanie" odnosi się do głębokich zaburzeń regulacji emocji wskutek dwóch najczęstszych form traumy dziecięcej - znęcania się i zaniedbywania.
Wiele danych potwierdza regułę, że stresory społeczne są znacznie bardziej szkodliwe niż pozaspołeczne bodźce awersyjne, wobec czego uraz doznany w relacji przywiązania czy "traumatyczna relacja" w środowisku społecznym ma dużo bardziej negatywny wpływ na mózg niemowlęcia niż szkodliwe oddziaływanie czynników pozaludzkich czy nieożywionych pochodzących ze środowiska fizycznego.
Podkreśla się zatem obecnie, że zwłaszcza dysfunkcjonalny i urazowy związek we wczesnym okresie życia jest tym stresorem, który prowadzi do PTSD, że głęboki uraz pochodzenia interpersonalnego może mieć większe znaczenie, niż jakikolwiek czynnik genetyczny, konstytucyjny, społeczny, czy związany z odpornością psychiczną, i że szkodliwy wpływ takiego urazu na rozwój mózgu można uważać za "Środowiskowo uwarunkowane złożone zaburzenie rozwojowe".

Allan Schore w " Od neurobiologii do psychoterapii", pod redakcją Sławomira Murawca i Cezarego Żechowskiego.

17/06/2020

16 czerwca 2020 roku
LIST OTWARTY ZARZĄDU GŁÓWNEGO NAUKOWEGO TOWARZYSTWA PSYCHOTERAPII PSYCHODYNAMICZNEJ ( NTPP)

Szanowni Państwo,
z niepokojem śledzimy ostatnie publiczne wypowiedzi dotyczące przedstawicieli różnych grup społecznych.
Wypowiedzi te, formułowane w sposób noszący znamiona mowy nienawiści, są zarówno nieprawdziwe w świetle obowiązującej dzisiaj wiedzy, jak i niebezpieczne w kontekście rozumienia zdrowia psychicznego zarówno na poziomie jednostkowym, jak i społecznym.
Protestujemy wobec głoszenia takich treści.

Jako Naukowe Towarzystwo Psychoterapii Psychodynamicznej uważamy, że naszym obowiązkiem jest dzielenie się wiedzą psychologiczną, która pozwala zrozumieć to, co dzieje się wokół nas i zapobiegać potencjalnej eskalacji społecznej destrukcji.

W ostatnich tygodniach szczególnie wiele takich wypowiedzi dotyczy osób określanych jako LGBT. Osoby LGBT nie są – z racji ich orientacji seksualnej – chore lub zaburzone.
Na przykład - WHO, czyli światowa Organizacja Zdrowia w 1990 roku usunęła homoseksualizm z listy chorób i zaburzeń psychicznych, ponieważ nie spełniał definicji ani choroby, ani zaburzenia.
Obecnie homoseksualizm nie jest uznawany za zaburzenie przez jakąkolwiek światową klasyfikację diagnostyczną. Traktuje się go jako mniejszościową, normalną orientację seksualną.
Jednak, jak każda mniejszość, grupa (LGBT) jest szczególnie zagrożona wykluczeniem.

Nie jest to jedyna grupa, która w ostatnim czasie stawała się obiektem agresji, czy wobec której podżegano do niechęci i pogardy w ogóle – byliśmy i jesteśmy świadkami pogardliwego atakowania oponentów politycznych, upokarzania protestujących obywateli, szkalowania przedstawicieli zawodów prawnych, i nie tylko.

Wszystkie te działania łączy jedno – są to procesy generujące zło i przemoc, niszczące ludzi i tkankę społeczną.

Skutki wielu z nich mogą być trudno odwracalne.
Co znamienne dla psychologii procesów grupowych, momenty zagrożenia, naruszenia dotychczasowego porządku czy dużych zmian wiążą się z większą polaryzacją postaw, wzrostem agresji oraz z pojawieniem się utopijnych obietnic przywrócenia porządku i bezpieczeństwa – często poprzez pozbycie się grupy, która jest „inna”.

Ta prawidłowość została wielokrotnie zbadana i opisana w literaturze dotyczącej analizy psychologicznych mechanizmów prowadzących do dramatycznych skutków w sferze polityczno-społecznej - jak wszelkie odmiany totalitaryzmu, faszyzmu czy zinstytucjonalizowanej przemocy.

Jesteśmy obecnie, podczas trwającej pandemii i wielu zmian polityczno – społecznych, szczególnie podatni na intensyfikację tych procesów. Lęk, frustracja, zmęczenie, poczucie zagrożenia sprawia, że łatwiej i szybciej postępuje proces dehumanizacji „Innego”, kimkolwiek on jest.

Tak naprawdę „Innym” może stać się „Każdy”.
Każdy z nas.

Nasz układ nerwowy sprawia, że jesteśmy niezwykle wrażliwi na komunikaty wzmagające lęk. Jeśli są one powtarzane i dodatkowo wskazują na konkretne źródło lęku i zagrożenia, wyzwalają na poziomie biologicznym impulsy agresywne, których pierwotną rolą jest zapewnienie bezpieczeństwa. Jeśli taki proces eskaluje, człowiek zaczyna mieć coraz większe tendencje do łączenia wskazanej osoby lub grupy osób z poczuciem zagrożenia i przymusem walki. Może stać się tak również wtedy, kiedy ten wskazany „Inny” realnie nie stanowi żadnego niebezpieczeństwa.
Prawidłowość tą potwierdzono w wielokrotnie powtarzanych badaniach psychologicznych.
Z badań wiemy również, że im dłużej trwa opisany powyżej mechanizm, tym bardziej uszkadza ludzką zdolność do refleksji, dobrego kontaktu z rzeczywistością oraz do widzenia człowieka w drugiej istocie ludzkiej.

Ta wiedza może być instrumentalnie wykorzystywana do zdobycia i utrzymania władzy, często do odwrócenia uwagi od realnych problemów; ale może też służyć zatrzymaniu destrukcji poprzez zwiększenie świadomości tego, co rzeczywiście dzieje się wokół nas.
Warto zatem dzielić się wiedzą w celu zatrzymywania takiej destrukcji.

Stymulowanie agresji jest destrukcyjne dla zdrowia psychicznego wszystkich ludzi – nie tylko tych atakowanych, ale również i atakujących.

To proces, w którym nie ma wygranych.

Badania nad PTSD, czyli syndromem stresu pourazowego wyraźnie pokazują, że wszelkie konflikty oparte na przemocy, których deklarowanym celem jest przywrócenie porządku i bezpieczeństwa, ostatecznie dewastują każdą zaangażowaną w nie stronę.
Z kolei z badań nad wykluczeniem jasno wynika, że po doświadczeniu wykluczenia w danej grupie znacząco wzrasta zapadalność na depresję i liczba podejmowanych prób samobójczych.

Dowodów na niebezpieczny kierunek, w jakim zmierza obecna sytuacja mamy aż nadto.

Jako Zarząd Naukowego Towarzystwa Psychoterapii Psychodynamicznej stanowczo protestujemy przeciwko nawoływaniu do agresji i przemocy wobec kogokolwiek.

Protestujemy przeciwko publicznemu przekazywaniu kłamstw nie mających nic wspólnego ze współczesną wiedzą medyczną i psychologiczną, ani ze stanem faktycznym w obszarze społecznym, prawnym i politycznym.

Protestujemy przeciw używaniu tych kłamstw do wzbudzania lęku
i manipulacyjnego zyskiwania poparcia.

Wszystkie dane przytoczone w naszym oświadczeniu pochodzą ze zweryfikowanych metodologicznie badań i obrazują współczesny stan wiedzy klinicznej w zakresie omawianych zjawisk.

Zarząd Główny Naukowego Towarzystwa Psychoterapii Psychodynamicznej
Anna Król – Kuczkowska, Przewodnicząca
Zofia Milska Wrzosińska, Krystyna Sosnowska, Katarzyna Skirmuntt, Paweł Malinowski, Marcin Obrębski.

07/04/2020

https://next.gazeta.pl/next/7,173953,25847667,umiem-myslec-umiem-czekac-umiem-poscic-to-najlepsze-wyposazenie.html?fb-WovmdJjq_ufI4cWSynzRsTWu9o_TauMHh6sqw&fbclid=IwAR0w-3dxVrgijlqu5a2nP5hlYdg-fVaXaO30bmQuqp4ZTKaXqXvIZ4By-QI

- Kto potrafi wytrzymać frustrację i niepewność, ten jest lepiej przygotowany na nadchodzące czasy - z psychoterapeutką Danutą Golec rozmawia Grzegorz Sroczyński.

06/09/2019

Zapraszam do obejrzenia. Warto

Matka i córka, żyjące od wielu lat w konflikcie, odbywają pięć spotkań z profesorem Bogdanem de Barbaro, wybitnym psychoterapeutą. Paweł Łoziński z wrażliwością przygląda się temu procesowi

25/02/2019

Zachęcam do wzięcia udziału. Bardzo ciekawa propozycja

OSWAJANIE DZIECIĘCYCH EMOCJI I WSPIERANIE BLISKICH RELACJI – WARSZTAT DLA RODZICÓW DZIECI W WIEKU PRZEDSZKOLNYM

Prowadzące: Urszula Bielecka, Aleksandra Tyszuk

Jesteś rodzicem przedszkolaka? Pomyśl przez chwilę, jak długo zastanawiasz się nad jakością przekąsek, zabawek, wszelkiego typu gadżetów, które dajesz swojemu dziecku? Jak uważnie wybierasz mu nianię, przedszkole, dodatkowe zajęcia?

Czy podobnie dużo wysiłku poświęcasz dobrej formie najważniejszego „narzędzia”, od którego najbardziej zależy rozwój Twojego dziecka?
Tak, to Ty nim jesteś.

Chcemy Ci dać okazję do tego, żeby się sobie życzliwie przyjrzeć. Zobaczyć, czy i gdzie potrzebujesz wsparcia i zaproponować Ci nowe sposoby na to, żeby oferować swojemu dziecku wystarczająco dobrą opiekę: bliskość, poczucie bezpieczeństwa, wspólnie przeżywana autentyczną radość.

Zapraszamy na pierwszy z cyklu warsztat, którego celem jest poszukiwanie i ćwiczenie nowych dróg wzmocnienia siebie i swojego dziecka w konstruktywnym doświadczaniu przykrych emocji: napięcia, złości, lęku czy wstydu.

Na co dzień pracujemy jako psychoterapeutki. Zajęcia opieramy więc na pogłębionym rozumieniu wewnętrznych mechanizmów, które wpływają na to, jak postrzegamy i reagujemy na intensywne dziecięce przeżycia. Specyfika zajęć sprawia, że prowadzimy je w niewielkiej grupie uczestników.

Zapraszamy 23 marca 2019 (sobota) w godzinach od 10:00 do 14:00 do Instytutu Psychoterapii Rodzin i Par Inverso w Białymstoku (ul. Swobodna 43/54).

Zgłoszenia przyjmujemy do 15 marca 2019. Decyduje kolejność zgłoszeń.

Kontakt:
Aleksandra Tyszuk 508 335 208
Urszula Bielecka 692 429 244

Koszt: 120zł

Osoby zdecydowane na udział w warsztacie prosimy o wpłaty na konto:

Instytut Psychoterapii Rodzin i Par Inverso
Ul. Swobodna 43/54, 15-756 Białystok
72 1050 1823 1000 0023 0380 0003

07/02/2019

Dziękujemy za trzy inspirujące dni pracy z ciałem - ruchem i tańcem!