Gabinet Terapeutyczny Anna Rojek

30/10/2025

Terminy na listopad już dostępne. Zapraszam do rezerwacji terapii lub darmowej konsultacji

https://gabinet-terapeutyczny-anna-rojek.reservio.com/booking

25/10/2025

Wczoraj z ramienia Fundacja Gospodarcza Pro Europa prowadziłam grupę wsparcia dla rodzin zastępczych w Paterku.

Takie spotkania to niezwykle ważna przestrzeń — miejsce, gdzie rodzice zastępczy mogą porozmawiać, podzielić się doświadczeniami, trudnościami, ale też sukcesami. To czas, w którym nikt nie ocenia, za to każdy rozumie.

Grupa wsparcia to forma pomocy psychologiczno-społecznej, która daje siłę, poczucie wspólnoty i pozwala lepiej radzić sobie z emocjami związanymi z wychowaniem dzieci po trudnych doświadczeniach.
To również okazja do nauki – podczas takich spotkań rozmawiamy o emocjach, traumie, komunikacji, granicach i o tym, jak wspierać dziecko z trudną przeszłością.

Takie inicjatywy są potrzebne, bo rodzina zastępcza nie jest sama – za każdą z nich stoi historia odwagi, miłości i codziennego mierzenia się z wyzwaniami, które inni często widzą tylko z zewnątrz lub po prostu nie zauważają.

25/10/2025

Dziś miałam przyjemność poprowadzić warsztaty pt. „Tolerancja i akceptacja – wychowanie dzieci w różnorodnym świecie” w ramach projektu „Rodzina w centrum” dla PCPR w Bydgoszczy, z ramienia Fundacja Gospodarcza Pro Europa

To spotkanie było okazją, by wspólnie zastanowić się, jak budować w dzieciach postawę otwartości, empatii i szacunku wobec innych ludzi – niezależnie od ich pochodzenia, wyglądu, sposobu komunikacji czy światopoglądu.
Rozmawialiśmy o tym, że tolerancja zaczyna się w domu, w codziennych rozmowach, w tym, jak reagujemy na „inność” – u innych i u siebie samych.

Podczas warsztatów uczestnicy pracowali nad tym, jak:
•rozpoznawać własne stereotypy i uprzedzenia,
•wspierać dzieci w budowaniu zdrowego poczucia tożsamości,
•reagować, gdy dziecko doświadcza wykluczenia,
•uczyć akceptacji poprzez zabawę, rozmowę i przykład dorosłych.

To był bardzo wartościowy czas – pełen refleksji, wymiany doświadczeń i dobrej energii. ❤️
Bo świat, w którym dzieci uczą się akceptacji, a nie oceny, zaczyna się właśnie od nas – dorosłych.

22/10/2025

Zachęcam do podpisania apelu 💪❤️

Zmiany w rozporządzeniach Ministerstwa Edukacji Narodowej poprzez włączenie dzieci z ADHD do systemu wsparcia spowoduje: • objęcie dziecka wczesnym wspomaganiem rozwoju finansowanym z budżetu państwa - obecnie nie ma takiej pomocy, • możliwość wydawania orzeczenia o kształceniu specjal...

20/10/2025

Jak wygląda terapia w moim gabinecie?

Nie znajdziesz tu grubych teczek z kartami pracy ani stosów zadań do wypełnienia.
Bo prawdziwa terapia – szczególnie w pracy z dziećmi w spektrum czy z ADHD – nie zawsze jest na papierze.

W moim gabinecie łączę narzędzia z psychotraumatologii, terapii relacyjnej i terapii przez zabawę.
Czasem to rozmowa o uczuciach, a czasem eksperyment, wspólne odkrywanie, rozmowa o muzyce, ulubionej grze, o tym, co dla dziecka ważne.
Bo to właśnie w tym wszystkim kryje się proces terapeutyczny – autentyczny kontakt, zrozumienie i bezpieczeństwo. Odkrywanie sprawczości i podnoszenie samooceny.

Nie każde dziecko potrzebuje „efektów do teczki”.
Czasem potrzebuje po prostu zostać wysłuchane, zrozumiane.
Czasem ma gorszy dzień i nie chce nic robić – i to też jest w porządku, wtedy mówię ja 😉

To, że się bawimy, śmiejemy, robimy eksperymenty nie oznacza, że nic się nie dzieje.
Wręcz przeciwnie – właśnie wtedy buduje się zaufanie, relacja i siła, które pozwolą dziecku poradzić sobie z trudnościami tego świata.

Pamiętajcie, że papier przyjmie wszystko, ale relacji nie da się narysować.
Ona po prostu albo jest, albo jej nie ma. A jeżeli nie ma... mowie to rodzicowi wprost. Bo nie o to chodzi, by dziecko przychodziło do mnie bo musi.

❤️Z serca terapeuty:
Wierzę, że największym narzędziem w terapii są dwa klucze człowiek – jego obecność, wrażliwość i autentyczność i relacja- szczera, prawdziwa i zaufanie jej towarzyszące.

20/10/2025

Terapia Tetrisem z popitów – kreatywność, koncentracja i spokój w jednym!

Dziś chciałabym opowiedzieć o jednej z moich ulubionych form terapii manualnej — manualnym Tetrisie z popitów (takich dostępnych np. w Pepco).

To prosta, a jednocześnie genialna zabawa terapeutyczna, która:
•rozwija koordynację wzrokowo–ruchową,
•ćwiczy planowanie przestrzenne i logiczne myślenie,
•wspiera koncentrację uwagi i cierpliwość,
•a przy okazji… świetnie wycisza i uspokaja.

Zasady są proste: dziecko układa różnokolorowe elementy (kształty przypominające klocki Tetrisa) w wyznaczonym polu popitu tak, aby dokładnie do siebie pasowały.
Czasem robimy to na czas, czasem wspólnie – a czasem wprowadzam dodatkowe utrudnienie, np. układanie tylko jedną ręką lub według wzoru.

To ćwiczenie sprawdza się zarówno u dzieci z ADHD, spektrum autyzmu, jak i u tych, które potrzebują poprawy koncentracji czy koordynacji motorycznej.

Dzieci zwykle podchodzą do tego z entuzjazmem, bo wygląda jak zabawa – a w rzeczywistości to pełnowartościowa terapia poznawczo-sensoryczna.

A ja uwielbiam ten moment, kiedy widać błysk w oku dziecka, które w końcu dopasowało wszystkie elementy i mówi z dumą:
„Udało się!”
Bo właśnie tak działa dobra terapia — uczy, rozwija i daje radość jednocześnie.

19/10/2025

W Finlandii dzieci z ADHD uczą się mniej, a osiągają więcej.
W Polsce – odwrotnie. Więcej godzin, więcej stresu, mniej efektów.

Jako terapeuta widzę wiele dzieci, które nie są leniwe ani niezmotywowane. One po prostu mają ograniczoną „baterię uwagi”, która szybciej się rozładowuje.
Zamiast pomóc im ją naładować, system szkolny próbuje ją przeładować.

Efekt to zmęczenie, frustracja, spadek wiary w siebie i niechęć do nauki.
Dziecko spędza w szkole i przy książkach po 8–9 godzin dziennie, ale jego mózg przestaje przyswajać wiedzę już po czterech.

W Finlandii to rozumieją.
Dzieci z ADHD mają mniej lekcji, więcej ruchu, odpoczynku i swobody.
Zamiast zmuszać – wspierają.
Zamiast zwiększać presję – dbają o równowagę.

I właśnie dlatego uczą się skuteczniej.
Bo nauka nie polega na ilości godzin, lecz na jakości skupienia.

To jest coś, czego polski system nadal nie rozumie.
Dla dziecka z ADHD liczy się efektywność, nie czas spędzony w ławce.
Cztery godziny skoncentrowanej nauki są warte więcej niż dziewięć godzin siedzenia i udawania, że się jest uważnym.

18/10/2025

Terapia z woreczkami wypełnionymi hydrożelkami — dotyk, emocje i zabawa w jednym!

Kiedy dziecko bierze do rąk woreczek z hydrożelkami, zaczyna się coś wyjątkowego.
Niepozorne, kolorowe kuleczki pobudzają zmysł dotyku, uczą cierpliwości, skupienia i pomagają się wyciszyć.

Co daje taka terapia?
•rozwija motorykę małą – dziecko ściska, przesuwa, gniecie i manipuluje,
•wspiera regulację emocji – żelowe kuleczki działają uspokajająco i relaksująco,
•stymuluje integrację sensoryczną, czyli współpracę zmysłów,
•pobudza wyobraźnię i kreatywność – dzieci tworzą w woreczkach „światy” i historie.

To świetna propozycja dla dzieci, które potrzebują bodźców dotykowych, mają trudności z napięciem mięśniowym lub po prostu… potrzebują chwili odprężenia.

Bo terapia nie zawsze musi wyglądać poważnie.
Czasem to po prostu magiczny woreczek pełen kolorowych kuleczek spokoju ❤️

18/10/2025

Podczas zajęć terapeutycznych często sięgam po specjalny płyn, który pod wpływem wody zamienia się w żelową masę. Dzieci uwielbiają ten moment — kiedy „zwykła ciecz” nagle zmienia się w coś miękkiego, chłodnego i… fascynującego!

Ale za tą zabawą kryje się coś znacznie głębszego

Co rozwija taka zabawa?
•stymuluje zmysł dotyku (ważne przy zaburzeniach sensorycznych),
•pomaga w regulacji emocji – ugniatanie i przelewanie żelu działa wyciszająco,
•wspiera koncentrację i cierpliwość,
•zachęca do eksploracji, odkrywania i mówienia o swoich wrażeniach.

Dziecko może mieszać, przelewać, przesypywać, chować małe przedmioty, tworzyć mini światy sensoryczne.
To nie tylko zabawa — to doświadczenie, które łączy ciało, emocje i wyobraźnię.

Terapia nie zawsze wygląda jak terapia. Czasem wygląda jak magia w misce.

18/10/2025

🕷 Terapia ze… sztucznymi pająkami?! Tak! I działa! 🕷

Brzmi dziwnie? A jednak — za tą „niezwykłą” metodą stoi bardzo konkretna praca terapeutyczna.
Używamy sztucznych pająków (lub innych „strachów”) po to, by pomóc dzieciom (i dorosłym!) w bezpieczny sposób oswajać lęk.

W kontrolowanych warunkach uczymy się, że to, co wydaje się przerażające, nie zawsze jest groźne.
Dziecko może najpierw tylko patrzeć na pająka, potem go dotknąć, przenieść, nazwać emocje, jakie towarzyszą temu doświadczeniu.
Z czasem napięcie spada, a mózg uczy się, że potrafi poradzić sobie z trudną emocją.

To forma ekspozycji terapeutycznej, która uczy odwagi, regulacji emocji i poczucia sprawczości

W gabinecie nie chodzi więc o pająka, ale o to, co dzieje się w środku — o przekroczenie własnych granic, zaufanie sobie i odkrycie, że „strach” to tylko emocja, którą można poznać, zrozumieć i oswoić.

Dla wielu dzieci to niezwykle ważne doświadczenie — szczególnie tych z nadwrażliwością, lękami czy trudnościami w przetwarzaniu bodźców.

A Ty? Czego byś się dziś odważył/a dotknąć, choć trochę się boisz?