Jest Jedno

Jest Jedno Psychoterapia Coaching Warsztaty

“Dlaczego wydaje się łatwiejsze nauczyć się chodzić po Księżycu niż żyć tu na Ziemi i rozwiązywać problemy w relacji z p...
18/11/2025

“Dlaczego wydaje się łatwiejsze nauczyć się chodzić po Księżycu niż żyć tu na Ziemi i rozwiązywać problemy w relacji z przyjacielem czy krewnym? Istnieje oczywiście tak wiele odpowiedzi na to pytanie, jak wielu jest ludzi. Ale jedna z tych odpowiedzi jest wyjątkowa. Rozwiązując problemy dotyczące Księżyca, możemy doświadczać siebie zarówno na jego powierzchni, jak i w statku kosmicznym. Natomiast pracując z relacjami, doświadczamy siebie wewnątrz i brakuje nam możliwości, aby porzucić tę perspektywę. Jaka jest alternatywa? Potrzebujemy rozpoznać nasze uczucia miłości, nienawiści, odrzucenia, rezygnacji, zemsty, zranienia, gniewu i odnaleźć trzeci punkt widzenia, który pozwoli nam się oderwać, aby uszanować uczucia i emocje innych.”

Arnold Mindell, “Psychologia zakorzeniona w ziemi”

Poza moją i Twoją perspektywą jest jeszcze trzecia, która uwzględnia nas oboje. To miejsce, z którego oboje jesteśmy widziani. Możemy ćwiczyć się w zajmowaniu tego miejsca, by poszerzyć przestrzeń naszej relacji, by rozświetlić świadomością pole, na którym nasza relacja tworzy się i żyje.

Życie jest tym, co ci się przydarza, gdy jesteś zajęty robieniem planów.”John LennonW psychologii zorientowanej na proce...
07/03/2025

Życie jest tym, co ci się przydarza, gdy jesteś zajęty robieniem planów.”

John Lennon

W psychologii zorientowanej na proces,terapeuta stara się być uważny na wszystko, co pojawia się z chwili na chwilę w procesie klienta, bez czynionych z góry założeń. Pytaniem, jakie sobie zadaje jest raczej “co próbuje się wydarzyć?” niż “co powinienem zrobić?”. To nie terapeuta bowiem, a sama Natura i nasza z nią interakcja determinuje życiowy proces.

Niedawno usłyszałam historię z gabinetu terapeutki. Przyszła do niej kobieta, która skarżyła się na stany lękowe, miała ...
25/02/2025

Niedawno usłyszałam historię z gabinetu terapeutki. Przyszła do niej kobieta, która skarżyła się na stany lękowe, miała obniżony nastrój i problemy ze snem. Pracowała w korporacji, niemal bez wytchnienia, po dwanaście godzin na dobę.
Terapeutka odesłała kobietę, mówiąc, żeby przyszła, gdy zmieni styl życia. Uznała, że przyczyną problemów klientki jest zaniedbywanie podstawowych potrzeb i brak szeroko pojętej higieny życia.
Moim zdaniem bardzo się pomyliła. Istotą problemu klientki była niemożność zmiany stylu życia, mimo wiedzy o szkodliwości sytuacji, w jakiej tkwiła, albo nawet brak świadomości związku jednego z drugim. Czy uwaga terapeutki uświadomiła jej ten związek i zmotywowała do zmiany?
Mało prawdopodobne.
Pomoc terapeutki w tej sytuacji polegałaby raczej na pracy w kierunku rozpoznania przez klientkę czynników wpływających na jej stan, a potem odzyskania przez nią sprawczości w dokonywaniu zmian i kierowania własnym życiem. Wtedy dopiero terapeutka mogłaby zweryfikować swoją pierwotną tezę dotyczącą przyczyny problemów klientki. Pozostałyby przecież jeszcze pytania o to, co sprawiło, że kobieta uwikłała się w taką sytuację? Czy nie mogła z niej wyjść? Czy bała się zwolnienia? Dlaczego? Czy pracowała tak dużo bo bała się o byt, czy może czuła się samotna? A może uciekała w pracę przed czymś o wiele trudniejszym do zniesienia niż przepracowanie? Może swoją wartość budowała na sukcesach zawodowych, bo bez tego czuła się nic nie warta?
Nie znam tej terapeutki, to historia z drugiej ręki. Uważam, że jeśli człowiek przychodzi po pomoc, to nie należy mu stawiać warunków niemożliwych do zrealizowania bez owej pomocy. To trochę tak, jakbym tonącemu powiedziała, żeby najpierw nauczył się pływać. Albo bardziej odpowiedzialnie wybierał akweny do kąpieli.

Magda N.

“Kiedy nic nie robisz, wydarza się wiele”Swami Jaataveda
28/12/2024

“Kiedy nic nie robisz, wydarza się wiele”

Swami Jaataveda

Wśród nocnej ciszy…usłysz swój własny głosktóry mówi do Ciebie tak cichojakby nie znał dźwiękunie słowami mówilecz porus...
24/12/2024

Wśród nocnej ciszy…
usłysz swój własny głos
który mówi do Ciebie
tak cicho
jakby nie znał dźwięku
nie słowami mówi
lecz poruszeniem
łagodnym i czułym
odkrywając
nieskończoną prawdę
o tym, kim naprawdę
jesteś

“Każdy z nas bywa czasem arogancki, chciwy albo leniwy, ale czujemy się o wiele lepiej, kiedy przypiszemy te cechy innym...
28/11/2024

“Każdy z nas bywa czasem arogancki, chciwy albo leniwy, ale czujemy się o wiele lepiej, kiedy przypiszemy te cechy innym ludziom, by móc ich krytykować. Problem w tym, że taka wizja jest kompletnie nieprawdziwa. Wszyscy jesteśmy braćmi w kłamstwach, upadkach i zaprzeczaniu rzeczywistości. Każdy popełnia błędy i zadaje ból innym. Takie są fakty. NIe są one dla nas specjalnie miłe i pochlebne, więc trudno nam je przyjąć. Wolimy wykluczyć się ze świata ułomnych istot, którymi są ludzie. Mocą wyobraźni wznosimy się ponad ogół śmiertelników, a potem patrzymy z góry na tych ludzi, oceniamy ich, wytykamy im ich ludzkie wady. Nawet nie przychodzi nam do głowy, że gdy to robimy, odwracamy się z pogardą od naszego człowieczeństwa.

Każdy mechanizm obronny zabija coś w naszym wnętrzu albo w życiu zewnętrznym. Za każdym razem, kiedy mówimy, że żal, który czujemy, jest bezsensowny, że nasze pragnienia to śmieszne, głupie kaprysy, a złość jest po prostu obrzydliwa, dokonujemy jakiegoś zabójstwa. Można umrzeć od dwóch precyzyjnych nacięć ostrzem, kiedy człowiek otwiera sobie żyły. Można też umrzeć od tysięcy niewinnych ciosów zadanych duszy. To jest psychologiczne samobójstwo.”

Jon Frederickson, “Kłamstwa, którymi żyjemy”

“Jako dzieci uczymy się ukrywać wewnętrzne życie, jeśli jest to jedyny sposób, by zapewnić sobie bliskość rodzica, który...
22/11/2024

“Jako dzieci uczymy się ukrywać wewnętrzne życie, jeśli jest to jedyny sposób, by zapewnić sobie bliskość rodzica, który nie potrafi zaakceptować prawdy. Kiedy mówimy otwarcie o własnych uczuciach, dzielimy się prawdą na temat tego, czego doświadczamy w danej chwili. Jeśli któreś z rodziców denerwuje się albo niepokoi, gdy dziecko wyraża swoje uczucia, ono uczy się, że należy te uczucia ukrywać, bo tylko wtedy relacja z rodzicami pozostaje bliska, serdeczna i spokojna.”

Jon Frederickson, “Kłamstwa, którymi żyjemy”

Ukryte uczucia nie znikają. Czasem ukryte są tak głęboko, że czujemy tylko pustkę, ale to nie znaczy, że ich nie ma.
Ta pustka to mur, który oddziela Cię od siebie samego.

W przeddzień Święta Zmarłych przyszła do mojego gabinetu młoda dziewczyna opanowana lękiem przed śmiercią. Mówiła o prze...
02/11/2024

W przeddzień Święta Zmarłych przyszła do mojego gabinetu młoda dziewczyna opanowana lękiem przed śmiercią. Mówiła o przerażeniu związanym z utratą wszystkiego, czyli, jak to nazwała, nicością, której nie sposób sobie wyobrazić,
Na co dzień stara się kierować swoją uwagę w stronę obowiązków, innych zajęć i przyjemności, na próżno. Nie jest w stanie uciec od głosu, który stanowczo wygłasza do niej taki oto rozkaz “Myśl o śmierci!”. Nakaz ten nie daje jej spokoju i paraliżuje wszystkie jej ruchy.
“Nie rozumiem, dlaczego tak jest. Nie rozumiem, dlaczego to nie daje mi spokoju?” - pytała.
Eksplorując w trakcie sesji zamysł, jaki stoi za owym nakazem, dziewczyna sformułowała swego rodzaju wyjaśnienie: “Muszę myśleć o śmierci, bo inni tego nie robią. Żyją, jakby śmierci nie było, a ona przecież jest wszędzie.”
W dniu Halloween, gdy wizerunki kościotrupów i trumien opanowały ulice, mogłoby się wydawać, że jest odwrotnie. W czasach, gdy straszy się śmiercią od panoszącej się infekcji, w kulturze, w której śmierć jest jednym z głównych tematów wiadomości i rozrywki, trudno od razu przyznać, że nikt o niej nie myśli.
Jednak, dziewczyna nie mówiła o wszechobecności obrazów śmierci. Mówiła o nicości, o nieznanym, o tajemnicy, o Bogu, o sensie, o kruchości życia i o stracie. O grozie życia i umierania. Gdy jej słuchałam, pomyślałam sobie, że gdybyśmy myśleli o tym częściej, ona nie musiałaby tego robić sama jedna i bać się samotnie.
Egzystencjalny nurt psychoterapii mówi, że każdy ludzki lęk jest zakamuflowanym lękiem przed śmiercią. Być może, gdybyśmy tak jak moja młoda klientka, mieli wystarczająco odwagi, by się z tym zmierzyć, nie musielibyśmy już bać się niczego innego.

Magda N.

Jednym z najmodniejszych słów ostatnich czasów jest empatia. Nosi ewidentnie pozytywne konotacje. Człowiek empatyczny to...
11/10/2024

Jednym z najmodniejszych słów ostatnich czasów jest empatia. Nosi ewidentnie pozytywne konotacje. Człowiek empatyczny to człowiek dobry, troskliwy. Brak empatii oznacza nieczułość i obojętność wobec cierpienia. Sprawa nie jest jednak tak oczywista.

Pochodzenie tego terminu wywodzi się z greki i oznacza bycie w stanie emocjonalnego uniesienia, zwykle pod wpływem uczucia wzniosłego i tragicznego. Psychologia rozumie empatię jako odczuwanie wraz z kimś. Gdy jest mi smutno, Tobie też jest smutno. Gdy ogarnia Cię radość, czuję radość wraz z Tobą. W psychoterapii zwraca się też uwagę na odczuwanie przez terapeutę uczuć nieuświadomionych przez klienta, co pozwala lepiej zrozumieć jego motywy i reakcje.

Zarażanie się emocjami jest naturalną zdolnością człowieka i innych zwierząt. Czy to czyni nas od razu dobrymi i troskliwymi? Odczuwanie wraz z kimś może być dopiero wstępem, ale nie warunkiem koniecznym, do zrozumienia jego sytuacji i ewentualnego poczynienia gestów wspierających. Do tego potrzebna jest emocjonalna, poznawcza i etyczna dojrzałość, a nie automatyczne przejmowanie emocji innych.

“To naturalne, że się boisz - odpowiedziała Wielka Panda - Ale czasem musimy iść dalej mimo strachu. Strach nie powstrzy...
03/09/2024

“To naturalne, że się boisz - odpowiedziała Wielka Panda - Ale czasem musimy iść dalej mimo strachu. Strach nie powstrzyma cię przed umieraniem, może tylko powstrzymać cię przed życiem.”

J. Norbury, “Podróż. Wielka Panda i Mały Smok”

Kim jesteś, kiedy nic nie robisz?
21/08/2024

Kim jesteś, kiedy nic nie robisz?

O grupie terapeutycznej myśli się czasem, że gromadzi ona ludzi, którzy muszą ze sobą rozmawiać, by rozwiązać swoje prob...
06/08/2024

O grupie terapeutycznej myśli się czasem, że gromadzi ona ludzi, którzy muszą ze sobą rozmawiać, by rozwiązać swoje problemy i zrealizować terapeutyczne cele. Relacje między nimi są sztuczne, podobnie jak ich komunikacja. Wszystko bowiem odbywa się w pewnych ramach, można powiedzieć w nawiasie, poza codziennością. Nic, co tam się dzieje, nie przypomina prawdziwego życia.
W rzeczywistości jest akurat odwrotnie. Właśnie dzięki temu, że grupa jest swego rodzaju bezpiecznym laboratorium, zawężającym codzienność do tych dwóch godzin “tu i teraz”, w grupie jest o wiele prawdziwiej niż w życiu. Wszelkie społeczne gry szybko wychodzą na jaw i zostają wyeliminowane, a zniekształcające rzeczywistość maski opadają. Uczestnicy pragną być ze sobą szczerzy i odsłonić się tak, jak nigdy jeszcze tego nie robili. Dzięki temu poznają się głęboko i w pełni. Siebie samych i siebie nawzajem. To prawdziwie uzdrawiające doświadczenie.

Adres

Wajdeloty 28
Gdansk

Strona Internetowa

Ostrzeżenia

Bądź na bieżąco i daj nam wysłać e-mail, gdy Jest Jedno umieści wiadomości i promocje. Twój adres e-mail nie zostanie wykorzystany do żadnego innego celu i możesz zrezygnować z subskrypcji w dowolnym momencie.

Skontaktuj Się Z Praktyka

Wyślij wiadomość do Jest Jedno:

Skróty

Udostępnij

Share on Facebook Share on Twitter Share on LinkedIn
Share on Pinterest Share on Reddit Share via Email
Share on WhatsApp Share on Instagram Share on Telegram