22/09/2021
Stymulacja neurosensoryczna Metodą Tomatisa aktywnie wykorzystuje proces plastyczności naszego mózgu i pobudza do tworzenia mechanizmów kompensacyjnych wpływając na poprawę w zakresie sensoryki. Sensoryką określa się zdolność do odbierania, analizy i interpretacji wszelkich informacji docierających do nas przez zmysły oraz podejmowania właściwych działań w oparciu o nie. Dzięki temu, że ucho dynamizuje mózg i wpływa na 80% informacji docierających do nas, mamy wysokie prawdopodobieństwo na usprawnienie wielu procesów, które - na pierwszy rzut oka - nie wydają się powiązane z mechanizmem uwagi słuchowej.
Dlatego też Metoda Tomatisa jest wykorzystywana w szerokim spektrum trudności, m.in w przypadku:
I.
- zaburzeń przetwarzania słuchowego CAPD (dziecko słyszy, ale ma trudności z aktywnym słuchaniem),
- zaburzeń emocjonalnych: mutyzm wybiórczy, depresja, a także ogólna niedojrzałość, płaczliwość, brak motywacji, brak energii, lękliwość, hiperaktywność,
- Całościowych Zaburzeń Rozwoju: Zespółu Aspergera, autyzmu, ADHD,
- zaburzeń kompetencji społecznych (interpretacja i stosowanie pewnych zachowań w zależności od sytuacji społecznych),
II.
- problemów z czytaniem, analizą i syntezą wyrazów,
- trudności w uczeniu się (dysleksja),
- problemów z pamięcią roboczą i zapamiętywaniem, koncentracją uwagi
- zaburzeń kompetencji i sprawności mowy (trudności z rozumieniem mowy, ubogi słownik, zaburzenia artykulacyjne),
- zaburzeń fonacyjnych (głos zbyt wysoki, niski; niepewny, cichy, słaby i zmęczony),
- zaburzeń prozodii mowy (rytmu, tempa, akcentu, intonacji, barwy)
III.
- zaburzeń motoryki dużej (potykanie się) i małej (precyzyjne ruchy rąk), koordynacji ruchowej,
- zaburzeń postawy ciała, czucia ułożenia narządów względem siebie (tzw. zmysł propriocepcji), równowagi,
- zaburzeń koordynacji ruchów gałek ocznych (za prawidłową kontrolę ruchów gałek ocznych odpowiada część ucha wewnętrznego zwana "przedsionkiem")