Fizjoterapia Sławomir Radwański

30/10/2025

www.rehabilitacja-walbrzych.pl

23/10/2025

Przez ostatnich kilkanaście lat Jacek Sokołowski był Ordynatorem Oddziału Neonatologii i Patologii Noworodka. Dzisiaj żegnaliśmy Jacka w pracy. To empatyczny, fantastyczny facet dzięki, któremu rozwinąłem się zawodowo i nauczyłem się wiele o opiece nad najmniejszym pacjentem. Dziękuję Jacek.

19/10/2025

Tening mięśni brzucha w rozejsciu mm.prostych nie jest wcale taki prosty.Nie wystarczy "Deska'' czy dziesiatki "Brzuszków''.KONIECZNA JEST UMIEJĘTNOŚĆ WŁĄCZENIA TrA JAKO KLUCZOWEGO STABILIZATORA KOMPLEKSU LĘDŹWIOWO-MIEDNICZEGO.
POTRAFISZ TO ZROBIĆ ? A MOŻE TYLKO CI SIĘ WYDAjE.
ZAPRASZAM ,NAUCZĘ CIE TEGO
Pressure BioFeedback STABILIZER™Chattanooga-został zaprojektowany przez fizjoterapeutów. Jest urządzeniem działającym w oparciu o zmiany ciśnienia w mankiecie napełnionym powietrzem. Pozwala na kontrolowane i precyzyjne wykonywanie ćwiczeń mięśni odpowiedzialnych za stabilizację kręgosłupa.
Istotnym elementem leczenia ROZEJŚCIA MM. PROSTYCH BRZUCHA jest likwidacja problemów związanych z systemem mięsni lokalnych kręgosłupa. Mięsień poprzeczny brzucha pełni kluczową rolę w pracy tych mięśni oraz stabilizacji kręgosłupa, dlatego bardzo ważnym aspektem jest jego ocena oraz trening. Urządzenie Pressure Bio-Feedback Stabilizer umożliwia ocenę aktywności mięśnia poprzecznego brzucha oraz jego zdolności do skurczu .Pozwala również na ewaluację skuteczności procesu terapeutycznego. Oprócz walorów diagnostycznych Stabilizer znajduje zastosowanie w ćwiczeniach stabilizacyjnych
u pacjentów z dolegliwościami bólowymi kręgosłupa. Umożliwia pacjentowi trening z wykorzystaniem odpowiedzi zwrotnej – biofeedback.

19/10/2025

19/10/2025

Zapraszam.

18/10/2025

ERNST MORO – LEKARZ, KTÓRY URATOWAŁ TYSIĄCE DZIECI DZIĘKI ZWYKŁEJ ZUPIE MARCHEWKOWEJ 🌟
Niewielu zna to nazwisko, a jednak jego praca ocaliła niezliczone dziecięce życia. Ernst Moro – pediatra z Lublany (dzisiejsza Słowenia, wówczas część Austro-Węgier) – zmienił historię medycyny dzięki pozornie najprostszej recepturze: zupie marchewkowej.
Na początku XX wieku śmiertelność niemowląt była przerażająco wysoka. Biegunka była jedną z głównych przyczyn zgonów dzieci. W 1908 roku Moro opracował przepis, który zmniejszył tę śmiertelność o połowę: pół kilo marchewki gotowane w litrze wody z 3 gramami soli. I to wszystko.
Dopiero sto lat później naukowcy zrozumieli, dlaczego to działało — w zupie powstają kwaśne oligosacharydy, które uniemożliwiają szkodliwym bakteriom przyczepianie się do jelit. Co więcej, badania wykazały, że ta zupa pomaga nawet przy infekcjach bakteriami opornymi na antybiotyki.
Ale Moro na tym nie poprzestał:
Wprowadził sterylizację butelek dla niemowląt.
Udowodnił, że dzieci karmione piersią są znacznie bardziej odporne na choroby.
Opracował „mleko Moro” jako wczesną mieszankę dla niemowląt.
Odkrył pałeczki kwasu mlekowego w produktach fermentowanych i wyjaśnił ich korzyści.
Opisał tzw. odruch Moro u noworodków – narzędzie diagnostyczne używane do dziś przy rozpoznawaniu problemów neurologicznych, np. porażenia mózgowego.
Mimo wszystkich zasług Moro nigdy nie otrzymał Nagrody Nobla ani żadnego większego wyróżnienia. Żył skromnie, w 1936 roku został zmuszony do rezygnacji z profesury (z powodu żony żydowskiego pochodzenia), ale aż do 1948 roku leczył dzieci z wielką pasją.
Czasem największych bohaterów pamięta się najmniej. Ernst Moro może nie jest powszechnie znany, lecz każde uratowane przez niego życie to spuścizna warta wdzięczności.
Następnym razem, gdy będziesz jadł zupę marchewkową, pomyśl o człowieku, który uczynił z niej lekarstwo ratujące życie.

18/10/2025

V roce 1968 se dětský neurolog Václav Vojta nevrátil z dovolené. Emigroval do Německa, kde zůstal až do své smrti v roce 2000.

Po Revoluci nějakou dobu trvalo, než se vrátil zpět do vlasti učit to, co mezitím v emigraci rozvíjel - diagnostiku a terapii dětí s hybnými poruchami, především dětskou mozkovou obrnou.

Jak bylo řečeno v dokumentu Sondy z roku 1990: "Snad už konečně někdo profesora Vojtu domů pozve."

https://www.ceskatelevize.cz/porady/896767-sondy/29043071331/

Pozval. A to jiný dětský neurolog, MUDr. Stanislav Severa, kterému se v osmdesátých letech, rok po atestaci, narodila dcera Klára. Tu totiž neminula diagnóza těžké DMO - a tak MUDr. Severa zasvětil celý svůj profesní život především dětem - i dospělým - s touto diagnózou.

Hned, jak to bylo po Revoluci možné, přesvědčil Vojtu o svém zájmu. Pět let se za ním jezdil ve včasné diagnostice DMO školit do věhlasného Centro Vojta v Římě, které založila jiná česká emigrantka, fyzioterapeutka Jaroslava Havlová - Boni.

Včasnou diagnostiku se naučil a za svůj život diagnózu DMO stanovil desítkám dětí v pravou chvíli - před půl rokem věku, u některých, v případě těch nejtěžších forem, už kolem šestinedělí.

Vojtu opakovaně zval do Čech na sympozia, která sám jako primář novoměstské dětské neurologie mnoho let pořádal. Tam se předváděla jak terapie, tak diagnostika.

Než profesor Vojta v roce 2000 zemřel, označoval za svou naději právě MUDr. Severu.
Dávno předtím, v osmdesátých letech, prokázali jeho němečtí, italští a japonští kolegové v rozsáhlém desetitisícovém screeningu, že

až polovina dětí, u kterých se riziko rozvoje DMO odhalí před půl rokem věku a zareaguje se na něj včasným cvičením,
může obrně zcela uniknout.
A u těch, které jí neuniknou, se alespoň nerozvine v těžkou - a dítě, které by jinak celý život sedělo na vozíku, může chodit ..

Naučit se diagnostiku přitom vůbec není jednoduché. Vyžaduje to stovky dětí, teorie nestačí..

-
Když jsem v roce 2010 zakládala tuto stránku, byl jedním z motivů právě tento - aby se povědomí o možnosti a důležitosti včasné diagnostiky dostalo mezi širokou veřejnost.

V roce 2023 jsem já sama poslala MUDr. Severovi k diagnostice tehdy desetiměsíční miminko, u kterého se těžká diagnóza předpokládala, ale stále nestanovila. Byla mu okamžitě jasná - spastická tetraparéza, nejtěžší forma, která bez včasného zásahu má jediný scénář - vozík...a nulovou samostatnost.

Začala nám dlouhá a náročná cesta - intenzivní cvičení, aplikace botulotoxinu do ručiček i nožiček, která urychluje vývoj a usnadňuje cvičení.

Je to dva a půl roku. Chlapečkovi jsou dnes tři. Má obrnu, ale protože to máma s tátou nevzdali, chodí s chodítkem. Včera poprvé stál, bez držení, úplně sám. A když za mnou přichází cvičit, někdy říká: "Ahoj, teto Petro. Já tě mám moc rád."

Jeho příběh vede k včasné diagnostice najednou další maminky. Jsem šťastná za každou, která MUDr. Severu vyhledá z vlastní iniciativy a nečeká, až se na ni v přehlceném systému dostane - protože po půl roce věku už je na výrazné změny stavu, natož pak na to dát rozvoji DMO stopku, pozdě.

Letos v červenci mi zazvonil telefon. Volala mi maminka těžce nedonošeného miminka, které na svět přišlo o sedmnáct týdnů dřív. Poškození mozku bylo jasné. Kontaktovat pana doktora Severu a mě (protože s dětmi s těžkým postižením pracuji ( www.terapiedmo.cz ) jí poradila pracovnice z Nedoklubka.💜

Příběh této rodiny je pro mne zástupný za všechny, pro které jsem před patnácti lety (kdy mně samotné bylo patnáct a vyrovnávala jsem se s tím, že u mě k včasné diagnostice DMO, natož pak k intenzivní včasné terapii, nedošlo) zakládala.

Protože maminka se neuzavřela do své bolesti, která byla jistě velká.
Protože chtěla znát pravdu a k diagnostice se dostavila hned, jak to stav dítěte dovolil.
"Já chci znát pravdu. Jsem máma, jsem tu od toho, abych ji unesla."

A tak už víc než dva měsíce intenzivně cvičíme.
Z uplakaného, uboleného miminka je veselé, spokojené dítě, které žvatlá. V korigovaném věku čtyř měsíců dělá s nedostatky v kvalitě to, co by ve čtyřech měsících dělat mělo.

A to i přesto, že má za sebou operaci mozku a i jeho se nakonec týká - a vždy už bude týkat - diagnóza DMO.

Jestli se mě na celém jeho příběhu něco hluboce dotýká, pak způsob, jak s ním maminka během náročných chvil při cvičení i jiných vyšetřeních komunikuje.

"To je v pořádku," utěšuje ho, "neplač, jsi v nejlepších rukou."

Byla jsem za svůj život svědkem mnoha scénářů, ale málokdy toho, aby máma potom, co jí lékař potvrdí u jejího malého miminka diagnózu DMO, řekla: "Za všechno děkuju, moc si toho vážím." 💜

Ví totiž, že její syn má velkou šanci, že jednou bude chodit. Že bude samostatně a kvalitně žít.
Kdyby ale přišla na neurologické vyšetření až v době, kdy by na ni v zahlceném systému přišla řada - a to mělo být na jiném pracovišti až v listopadu - je dost možné, že už by tak velkou šanci neměl.

https://www.detivaclavavojty.cz/diagnostika-dmo/

-
Je obrna a obrna.
Ta lehčí, ta těžší.
Ta, na kterou se reaguje, než se stihne plně manifestovat.
Ta, která se nerozpozná včas (do půl roku věku) a kterou je velmi těžké ovlivnit později.

Pravda je jen jedna.

Kdybych pro všechny děti měla mít jedno jediné přání, bylo by to okolí ochotné vidět a slyšet právě tu pravdu.

Protože možná, když přijde včas, za ni milující máma a táta dokážou poděkovat, jakkoli bolí.

A to stojí za to víc než cokoli 💜

Petra Fridrichová

P.S. Jestli Vás článek pohladil po duši nebo Vám posvítil na cestu dál, můžete jej ocenit libovolným honorářem na podporu naší pro rodiče dětí s DMO bezplatné poradny na náš transparentní účet https://ib.fio.cz/ib/transparent?a=2803282186

- QR kód najdete pod příspěvkem, děkujeme 💜

17/10/2025

Napięcie mięśniowe zależy zarówno od odziedziczonych cech układu nerwowego, jak i przebiegu ciąży oraz – oczywiście – sposobu sprawowania opieki nad dzieckiem. Trzeba jednak pamiętać, że zmienia się ono wraz z postępującym i dynamicznym rozwojem dziecka, przy czym każdy brzdąc jest inny i ma własne tempo rozwoju. Wskutek tych różnic dziecko może być zbyt usztywnione, ale może też cierpieć z powodu zbytniego rozluźnienia mięśni.

Znaki ostrzegawcze

U niemowlaka napięcie mięśni kończyn jest zawsze większe niż mięśni tułowia – to zupełnie normalna sprawa. Generalnie, nie należy panikować. Przyczyn, dla których maluch nienaturalnie się wygina może być bardzo wiele i wcale nie musi to być nic poważnego. Może uciska go ubranko, może szuka ulubionej zabawki? To, co powinno nas jednak zainteresować, to odpowiedź na pytania: czy dziecko ma płynne, swobodne ruchy, czy bez problemów porusza wszystkimi częściami ciała? Jeśli nie jest w stanie tego zrobić, a niepokojące objawy utrzymują się, wtedy można podejrzewać nadmierne napięcie mięśniowe. Do symptomów typowych dla omawianej dolegliwości należą:
sztywność i napięcie ciała; lub wiotkość i „przelewanie się przez ręce”, zaciśnięte piąstki, nadmierne pobudzenie, względnie ograniczona reakcja na bodźce.

Jeśli dziecko układa się w rożek, a przy podnoszeniu (od skończonego 3. miesiąca życia) jego głowa nie podążą za resztą ciała – powinniśmy być tym zaniepokojeni.

Chwila prawdy
Warto być świadomym, że w oficjalnej nomenklaturze neurologicznej nie istnieje taki termin jak zespół napięcia mięśniowego. Tak naprawdę można mówić jedynie o wzmożonym lub zbyt słabym napięciu mięśniowym. Trudno jest jednoznacznie powiedzieć, czym jest ono spowodowane – może być to uszkodzenie układu nerwowego lub specyficzny efekt mozolnej adaptacji dziecka do warunków, w jakich przychodzi mu się rozwijać, co jest w większym lub mniejszym stopniu naturalne. Impulsy wysyłane z mózgu są zbytnio lub niewystarczająco wytłumiane, czego efektem mogą być zbyt wiotkie lub nadmiernie spięte mięśnie. Do tego dochodzi także kłopot ze zbyt słabą koordynacją nerwowo-mięśniową, która po prostu musi się „wyrobić”. Oczywiście w takim przypadku należy oddać dziecko pod opiekę lekarza czy fizjoterapeuty, ponieważ zaniedbanie tych znaków ostrzegawczych może doprowadzić do obniżonej sprawności manualnej, ale też i kłopotów z chodzeniem, a nawet do kalectwa. Jednak jeszcze raz należy podkreślić, że nie powinno się przesadzać z panicznymi reakcjami. Maluch potrzebuje po prostu spokojnej, długoterminowej terapii (nie intensywnych i doraźnych działań), a wszystko powinno wrócić do normy. Pamiętaj – rozwój malucha to długotrwały proces rozłożony w czasie i na wszelkie efekty trzeba po prostu poczekać. Dlatego tym bardziej istotne jest metodyczne podejście i szybka rehabilitacja – im szybsza, tym łatwiej będzie przetrzeć prawidłowy szlak, którym powinno iść dziecko.

17/10/2025

10/05/2025

Działamy na rzecz wsparcia osób z niepełnosprawnościami i przewlekle chorych. Pomagamy zbierać fundusze, rehabilitujemy, aktywizujemy, edukujemy.

07/05/2025

ADHD uwiąże się ze zwiększonym ryzykiem demencji. Wczesna diagnoza ADHD i leki psychostymulujące zmniejszają to ryzyko. Nowe badanie.