Homine Poradnia Zdrowia Psychicznego

28/11/2025

Polecamy również tę rozmowę.

We współczesnej kulturze terapeutycznej coraz częściej mówi się o świadomym rodzicielstwie, porozumieniu bez przemocy czy radzeniu sobie z międzypokoleniowymi traumami. Tymczasem do arsenału wyzwań w systemach rodzinnych dołączyły nowe: uzależnienie od technologii, wzmożone tempo życia, brak czasu i uważności.

Czy da się mądrze adaptować relacje rodzinne do współczesnych problemów i nawiązywać realny międzypokoleniowy dialog? Kim są „nieobecni rodzice” i do czego prowadzi pułapka braku dobrej komunikacji? O tym porozmawiamy podczas grudniowej Premiery Pisma.

W dyskusji wezmą udział:

🎙 Cveta Dimitrova - psychoterapeutka i absolwentka filozofii na Uniwersytecie Warszawskim. Prowadzi ośrodek „Znaczenia. Psychoterapia” w Warszawie, pracując indywidualnie z osobami dorosłymi.

🎙 Wiktoria Nowak – studiuje (studia II stopnia) na kierunku organizowanie rynku pracy na Uniwersytecie Warszawskim. Współtwórczyni projektu GenbOOst, który edukuje firmy w zakresie komunikacji międzypokoleniowej. Współtworzyła jedną z największych kampanii profrekwencyjnych w Polsce „Dziewczyny na Wybory” (2023).

Rozmowę poprowadzi Magdalena Kicińska.

Link do zapisów w komentarzu ↓

25/11/2025

Czy tylko psychoterapia może być pomocna w poczuciu bycia odnalezionym?

Czy tylko w gabinecie możemy przyznawać się do trudnych i wstydliwych uczuć czy spraw?

„…Chorobą naszych czasów jest, jak to pięknie nazwała na łamach „New Yorkera” amerykańska pisarka Vivian Gornick- „solipsyzm niskiej samooceny”. Potrzebujemy myśleć o sobie dobrze, a kiedy nie potrafimy nasze życie zamienia się w pasmo cierpienia i upokorzeń. Choć wierzyliśmy, że terapia mogłaby nas oczyścić z różnych lęków i nauczyć na powrót żyć w zgodzie ze sobą, często tkwimy schowani w prywatnych przestrzeniach niepomni, że inni wokół robią dokładnie to samo. Pragniemy zostać odnalezieni, ale , zajęci sobą, nie udajemy się na poszukiwania.

Potrzeba spotkania z drugim człowiekiem zamienia się w samotny wysiłek „pracy nad sobą”.
Zdaję sobie sprawę z tego, że terapia pozostaje usługą niełatwo dostępną, również dla tych, którzy pozostają w głębokiej potrzebie. Tu zwracam uwagę raczej na inny aspekt, czyli jej społeczną rolę. Instytucja terapii, poza tym, że jest niezwykle cenna i pomocna, może czasem utwierdzać nas w przekonaniu, że przestrzeń gabinetu to jedyne miejsce, gdzie możemy czuć się uprawnieni do wypowiedzenia, co „myślimy naprawdę”. A także do ujawniania swoich emocji, bólu, wstydu, tęsknot, marzeń. Łatwo zapomnieć, że te przeżycia nie są zarezerwowane dla specjalistów, jakkolwiek życzliwych i chętnych do pomocy. Potrzebujemy odwagi do zadawania trudnych pytań innym i sobie- nie tylko i nie przede wszystkim tam gdzie czujemy się chronieni.

Zdrowiejemyi doświadczamy przynależności dzięki relacjom, które ukladają się w szeroki splot rozmaitych interakcji, czasem wręcz przez nas niezauważanych ale znaczących. Jeśli nasze autentyczne niepokoje, lęki I tęsknoty nazbyt gorliwie chronimy przed innymi, podtrzymujemy fasadę, a więc paradoksalnie, pielęgnujemy to właśnie, co do gabinetu może nas kierować.
….Rozmawiać i czerpać z tego poczucie sensu można na wiele sposobów, nie ma jednego. Nie jest to czynność zarezerwowana dla gabinetu lekarskiego, terapeutycznego czy innej prywatnej przestrzeni. Wystarczy się odważyć, zobaczyć innych i samemu dać się zobaczyć. Kłopotliwe pytania o intymność mogą być też pytaniami o wspólnotę, o naszą kondycję. Mogą być szansą na zmianę, do której wszyscy mamy dostęp.

No więc…kiedy ostatnio przy kimś płakaliście? Czy kiedykolwiek przeżyliście poważny kryzys w małżeństwie?”

Cały artykuł „Kłopotliwe pytania” Cveta Dimitrova (psychoterapeutka, filozofka) do przeczytania w miesięczniku „Znak” nr 845

Kadr z filmu „Między słowami”

23/11/2025

Zapraszamy do współpracy psychoterapeutę dzieci i młodzieży.

08/11/2025

O swoim doświadczeniu z psychoterapią.

02/11/2025

!! ZAPRASZAMY CHĘTNYCH NA DARMOWE BADNIA PSYCHOLOGICZNE !!

Badanie będzie dotyczyło diagnozy różnych aspektów osobowości i ich korelacji z indywidualnymi stylami radzenia sobie ze stresem.

27/10/2025

W naszej poradni trwa rekrutacja do grup TUS dla dzieci. Są również jeszcze dwa miejsca do grupy socjoterapii we wtorek dla 13-15 latków. Osoby zainteresowane zapraszamy.

Szczegóły w linku poniżej
https://poradniahomine.com/aktualnosci/

18/10/2025

PRWDZIWE ROZMOWY

„Co byś powiedział, gdyby nieznajomy zapytał Cię: „Czy kiedykolwiek przeżyłeś poważny kryzys w małżeństwie?”….

„….Gdy czujemy się słyszani i widziani, sami nabieramy otwartości i gotowości do słuchania i widzenia innych. Ważne jest nie tylko, o co pytamy, ale czy jesteśmy gotowi usłyszeć odpowiedź. Potrzeba takiej wymiany jest w nas ewolucyjnie- jak twierdzi Duhingg- zaszczepiona. Choć więc niekiedy szczerość i otwartość kojarzą się nam z niewygodą, w gruncie rzeczy tęsknimy za rozmowami, które niekoniecznie są lekkie. Specyficzna przyjemność, którą one nam dają, płynie stąd, że są poruszające, bo dotykają czegoś prawdziwego. Zarazem zdecydowanie zbyt rzadko zadajemy obcym ważne pytania, a jeszcze rzadziej słuchamy tego, co mają do powiedzenia. Nie chcemy naruszać społecznych konwencji, unikamy niezręczności albo po prostu sądzimy, że innym nie zależy na bliższym kontakcie z nami. Dlatego bardzo często rezygnujemy z głębszej rozmowy z ludźmi, których nie znamy, mimo że takiej rozmowy pragniemy….zmagamy się z pogłębiającą się samotnością, a za ten stan rzeczy nie odpowiadają wyłącznie postęp technologiczny ani media społecznościowe, lecz właśnie zdolność do komunikacji w obrębie szerszej aniżeli rodzina czy grono przyjaciół.”

Fragment artykułu pod tyt. „Kłopotliwe pytania” autor Cveta Dimitrova ( w magazynie ZNAK).

15/10/2025

EFEKT PIGMALIONA
Kiedy nauczyciel tworzy ucznia.

Kiedy po raz pierwszy przeczytałam o eksperymencie Rosenthala, pomyślałam, że to historia o magii, choć oparta na danych psychologii. W jednej ze szkół badacze przeprowadzili test inteligencji, ale wyniki nie miały żadnego znaczenia. Losowo wybrali grupę uczniów i przekazali nauczycielom, że to właśnie oni mają największy potencjał. „To będą wasze najzdolniejsze dzieci, najlepsza klasa w szkole” - usłyszeli. Nie zmieniono programu, nie dodano godzin, nie wprowadzono nowych metod.
Zmieniono tylko jedno: oczekiwania.

I to wystarczyło.
Po roku dzieci, które trafiły do „najlepszej klasy”, faktycznie zaczęły osiągać lepsze wyniki, miały wyższą samoocenę i większą motywację. Nauczyciele - nieświadomie - traktowali je z większym zaufaniem, dawali im więcej swobody, mówili z ciepłem i wiarą. Uczniowie odpowiadali na to dokładnie tym samym.
Tak działa efekt Rosenthala, znany też jako efekt Pigmaliona - samospełniające się proroctwo, które pokazuje, że człowiek staje się taki, jakim widzą go inni.

Myślę o tym często w kontekście swojej pracy.
Jako pierwsze wychowawstwo dostałam klasę, o której mówiono różnie. „Trudna”, „nie do ogarnięcia”, „z nimi się nie da”. Zostałam ich trzecią wychowawczynią w ciągu półtora roku. Uczniowie mieli poczucie, że wychowawcy od nich uciekają. Zanim jeszcze ich poznałam, słyszałam więcej ostrzeżeń niż historii.
A potem zobaczyłam grupę młodych ludzi, którzy po prostu bardzo potrzebowali, by ktoś w nich uwierzył.

Nie chciałam powielać etykiet.
Zamiast tego zaczęliśmy mówić o sobie inaczej. Nie „klasa problemowa”, tylko „klasa, która się rozwija”. Nie „z nimi ciągle kłopot”, tylko „oni uczą się, jak być zespołem”. Wspólnie ustaliliśmy zasady, cele, sposób komunikacji. Zmieniliśmy język - a wraz z nim zaczęła się zmieniać rzeczywistość. Skończyli szkołę podstawową jako świetny zespół i wspaniali młodzi ludzie, z których wielu odwiedza mnie do dziś.

W drugim wychowawstwie bardzo pomógł podział klasy na dwie mniejsze grupy. Dwudziestu uczniów to zupełnie inna energia niż trzydziestu - łatwiej o relację, o rozmowę, o zauważenie. W mniejszej grupie ciszej słychać głos każdego ucznia. A kiedy ktoś zaczyna być naprawdę słyszany, zaczyna też chcieć się rozwijać. Uczniowie równali w górę - nie tylko zachowaniem, ale i wynikami.

Nie byłoby tego wszystkiego bez zaufania rodziców. To ono pozwoliło na odważne decyzje, na próby i błędy, na szukanie rozwiązań.
Kiedy rodzice widzą, że nauczyciel dostrzega w ich dziecku dobro, a nie tylko trudność - zaczynają patrzeć tak samo. I wtedy dziecko ma dwa bezpieczne miejsca, w których może rosnąć.

Z perspektywy czasu wiem, że żadna metoda nie zadziała, jeśli w centrum nie stanie człowiek.
Celem jest stworzyć przestrzeń, w której każdy uczeń poczuje się ważny. W której można się pomylić, spróbować jeszcze raz, a potem usłyszeć: „wierzę w ciebie”.

Kiedy dziś słyszę hasło „najlepsza klasa w szkole”, nie myślę o ocenach ani rankingach. Myślę o relacjach, o zaufaniu, o wspólnych rozmowach po lekcjach. O tym, jak wielką siłę mają słowa nauczyciela, który zamiast widzieć trudności, widzi możliwości.

Bo czasem wystarczy jedno zdanie, by ktoś zaczął w siebie wierzyć. A najlepsza klasa to nie ta, w której wszystko idzie gładko - tylko ta, w której wszyscy chcą próbować dalej.
---
Jeśli podoba Ci się to, co tworzę, możesz mnie wzmocnić kawą! Link w komentarzu.

15/10/2025

Grupa terapeutyczna dla dorosłych w Homine Poradnia Zdrowia Psychicznego zaplanowana jest na wtorki w godzinach 19.00-20.30.

Dziesięć lat temu zacząłem grupową terapię. Zrobiłem to z dwóch powodów. Po pierwsze, co najmniej od dwóch lat miałem objawy bezgorączkowej grypy, której mój doktor nie potrafił wyleczyć. W końcu po trzykrotnych wszechstronnych badaniach powiedział mi, że przyczyna jest najprawdopodobniej psychosomatyczna i poradził, żebym z moimi kłopotami udał się do psychologa, bo może to okaże się skuteczne. Z grubsza w tym samym czasie nasiliły się problemy związane z moim pierwszym małżeństwem i doszedłem do wniosku, że jestem zdezorientowany i nie potrafię uporządkować ich bez pomocy z zewnątrz – właściwie, jak pamiętam, myślałem wówczas, że brakuje mi narzędzi intelektualnych, żeby zrozumieć, co się dzieje. Teraz zdaję sobie sprawę, że brakowało mi również pewnych doświadczeń emocjonalnych, które musiałem zdobyć w grupie, żeby móc rozwiązać nękające nas problemy.

Oczywiście wkraczałem w Cudowny Świat Terapii bez wielkiego entuzjazmu. Przeciwnie, z normalną brytyjską rezerwą podchodziłem do wszystkiego, co się kojarzy z całym tym Psychiatrycznym Interesem. Niemniej, mimo że traktowałem rzecz sceptycznie – mógłbym nawet powiedzieć z nieufnością – zacząłem chodzić na spotkania grupy terapeutycznej. […] I tak co tydzień późnym czwartkowym popołudniem w dziesięć osób półtorej godziny siedzieliśmy w kręgu i po prostu rozmawialiśmy – przez następne trzy i pół roku! Naturalnie ludzie w grupie przez ten czas się zmieniali; gdy jedni czuli, że już mogą odejść, na ich miejsce przychodzili nowi chętni.

Mniej więcej po roku zrozumiałem, że przeżywam najciekawsze doświadczenie w całym swoim dorosłym życiu.
[…]
Dzisiaj, gdy upłynęło ponad pięć lat od zakończenia terapii, mogę powiedzieć bez żadnych zastrzeżeń, że to, czego nauczyłem się w grupie, ogromnie mi pomogło. Od tego czasu jestem znacznie bardziej zadowolony z życia. Doświadczenia grupowe uwolniły mnie oczywiście od wszelkich dolegliwości fizycznych, jakie mi doskwierały, a także wydatnie zmniejszyły napięcie psychiczne. Myślę, że dzięki grupie potrafię lepiej niż przedtem wczuwać się w innych ludzi i czasami chyba nawet skuteczniej niż dawniej pomagać przyjaciołom. Terapia dała mi dużo również w sprawach zawodowych, umożliwiając lepszy wgląd w postaci kreowane przeze mnie na scenie. Dzięki niej mój umysł stał się znacznie bardziej otwarty i zacząłem całkiem inaczej patrzeć na zachowania ludzi w sferze społecznej i politycznej, co – jak mi się wydaje – nadało sens sprawom, których poprzednio w ogóle nie mogłem zrozumieć. Lecz za największą korzyść, najważniejszą rzecz, dzięki której odzyskałem radość życia, uważam to, że wszystkie problemy przeżywam teraz znacznie łagodniej i łatwiej sobie z nimi radzę. Jest nieomalże tak, jakby to był jedynie nikły ślad ich poprzedników, bowiem metody, jakich nauczyłem się w grupie, pozwalają mi – skoro już jakiś problem powstanie – rozwiązać go o wiele prościej i skuteczniej.

John Cleese, Żyć w rodzinie i przetrwać, R. Skynnera i J. Cleese

Sprawdź naszą ofertę grup terapeutycznych . Do kilku z nich prowadzimy konsultacje.

14/10/2025

10/10/2025

Światowy Dzień Zdrowia Psychicznego

10 października to moment, by zatrzymać się na chwilę i spojrzeć w głąb — nie tylko siebie, ale i relacji, w których jesteśmy.

Donald Winnicott pisał, że „nie ma czegoś takiego jak niemowlę – zawsze jest niemowlę i ktoś”. Zdrowie psychiczne nie jest więc tylko indywidualnym stanem — rodzi się w relacji, w przestrzeni między ludźmi, w doświadczeniu bycia widzianym i rozumianym.

Wilfred Bion przypominał, że umysł potrzebuje miejsca, w którym może „pomieścić” uczucia — te trudne, niejasne, często bolesne. Właśnie dzięki temu możliwa staje się przemiana lęku w myślenie, chaosu w znaczenie.

Dbając o zdrowie psychiczne, dbamy o przestrzeń, w której możemy być autentyczni — w kontakcie ze sobą i z drugim człowiekiem.

Dziś szczególnie warto zatrzymać się przy pytaniu: co pomaga mi utrzymać kontakt z samym sobą?

08/10/2025

Warto posłuchać, żeby wiedzieć jak bezpiecznie wybrać psychoterapeutę.

#233 Psychoterapia – czym jest i jak ją prawnie uregulować? Rozmowa z prof. Anną Zajenkowską i prof. Bogdanem de Barbaro

W najnowszej odsłonie „Skądinąd” goszczą prof. Anna Zajenkowska, psycholożka i psychoterapeutka, związana m.in. z Centrum Terapii Dialog i Uniwersytetem VIZJA oraz prof. Bogdan de Barbaro, psychiatra i psychoterapeuta, związany m.in. z Collegium Medicum Uniwersytetu Jagiellońskiego.

A rozmawiamy o psychoterapii i ustawie o zawodzie psychoterapeuty.

Rozmawiamy także o tym, czym jest psychoterapia. O tym jakie są różnice oraz podobieństwa w różnych psychoterapeutycznych modalnościach/podejściach. O tym dlaczego w Polsce dotąd nie uregulowano prawa do wykonywania tego zawodu. O procedowanym w Sejmie projekcie ustawy o zawodzie psychoterapeuty. O grupie roboczej pracującej nad tym projektem, którego nasi goście są członkami. O regulacjach zawartych w tej ustawie. O rozmaitych sporach, dyskusjach i kontrowersjach, które ten projekt wywołuje. O tym w jaki sposób najlepiej zabezpieczyć interesy pacjenta. O etyce w zawodzie psychoterapeuty.

A także o wielu jeszcze innych sprawach.

Odcinka posłuchasz m.in. na:
Spotify http://tiny.pl/dpntd
Apple Podcasts https://tiny.pl/r15b6
YouTube https://tiny.pl/r15zm

Owocnego słuchania!