BODI Perfect สุดยอดผลิตภัณท์ลดน้ำหนัก

18/11/2022

#อย่าขาดการออกกำลังกาย
อย่างน้อยวันล่ะ 30 นาที
ไม่เชื่อ ถามพ่อเมือง อายุ 81ปี
ออกกำลังกายวันล่ะ 1ชม
และ ยังเป็น #นักธุรกิจอิสระ !!!!
#ธุรกิจนายหน้าแฟรนไชน์ออนไลน์ระดังโลก My Daily Choice ( )

ตั้งเป้าหมาย จะเดินทาง ไป ประเทศ ฮังการี
เพื่อเข้า ร่วมงาน Top Leader MDC
ในตำแหน่ง 25K ใน เดือน มีนาคม 2023


#เริ่มธุรกิจของคุณในช่วงเวลาที่ดีที่สุดได้แล้ววันนี้ คลิ้กลิ้งค์ https://mydailychoice.com/theworld8

#คุณหมอเตือน https://bit.ly/3OiTr9r

#ติดต่อและรับข้อมูลเพิ่มเพื่อนอัตโนมัติ
👇👇คลิ๊กลิ้งค์ http://line.me/ti/p/~

11/05/2020

ดูแลสุขภาพ กันด้วยนะค่ะ
สินค้า พร้อมส่งทั่วโลกค่ะ

Line: mew_1245

หรือ

สั่งซื้อออนไลน์ทั่วโลก24ชั่วโมงค่ะ
https://torthinkbig.jeunesseglobal.com/de-DE/naara

ช่วงนี้โควิค 19 กำลังละบาด หาวิตามินซีมาทานป้องกันนะคะ Naara คลอลาเจนดูแลผิว กระดูก ผม และ เล็บ มีวิตามินซีสูงมาก ชงทานดื่มงานรสส้มคะ

24/03/2020

#วิกฤติ #โควิด19 ได้ทำลายปอดมนุษย์
และ เศรษฐกิจ ทั่วโลก !!!

แต่.....

ธุรกิจ และ อาชีพที่มาแรงที่สุด และ
ง่ายที่สุด ที่คนส่วนใหญ่อาจมองข้ามไปคือ..... ส่งอาหาร ชนิดที่มีทุกมุมเมือง

จนผมไม่อาจ ตกกระแส ตกเทรดนี้!!!

จะไปทำใบขับขี่รถจักรยานยนต์ ล่ะครับพี่น้อง ผมอยากรู้ว่า!!!! ถ้าผม

#เทรดไประหว่างรออาหารที่จะไปส่ง
จะทำรายได้เพิ่มขึ้นเท่าไหร่ !!!
#เงินสะพัด #กระแสเงินสด

#เที่ยวเทรดชิมทำงานวิ่งทั่วโลก
#เด็กล้างจานสู่ธุรกิจอินเตอร์

#โควิดน้ำตาไหล

#รับสอนเทรดฟรีทั่วโลกเฉพาะทักข้อความส่วนตัวเท่านั้น

03/11/2019

#ความประมาทที่สุดของยุคนี้
จึงเป็นการหยุดทำตัวเองให้เก่งขึ้น
หยุดพัฒนาตัวเอง เพราะคิดว่า....

" ชีวิตก็มั่นคงดี "

เดี๋ยวสิ้นเดือนเงินก็มา
แต่ไม่เคยตระหนักว่า
#วิกฤตก็มาได้ทุกเมื่อเช่นกัน

ความมั่นคง ไม่ได้วัดกันที่ ในยามปกติ...เราหาได้มากเท่าไร?
แต่วัดกันตอนที่ ในยามวิกฤต....เรายังมีรายได้เข้าเท่าไร?

#อย่าฝากทั้งห้องไว้กับไฟหลอดเดียว
#อย่าฝากทั้งชีวิตไว้กับรายได้ทางเดียว

#เที่ยวชิมทำงานวิ่งทั่วโลก
#ธุรกิจไร้พรมแดนไร้ความเสี่ยง

18/04/2019

"ผู้เสียสละ - ผู้ปิดทองหลังพระ "

#ขออนุญาติ ตั้งชื่อเรื่องเล่า ที่ส่งต่อมานี้ :

@ ชีวิตจริง
ไม่ใช่เรื่องตลก ...

#การแสดงครั้งแรกในชีวิตของ โจว ซิง ฉือ

โจว ซิง ฉือ นักแสดงระดับแนวหน้าของฮ่องกง ปัจจุบันยังเลื่อนขั้นเป็นผู้กำกับ ผู้อำนวยการสร้าง ภาพยนตร์ที่สร้างโดยฝีมือของเขา ล้วนกวาดรายได้แบบถล่มถลายทั้งในฮ่องกง จีน และประเทศต่างๆในเอเซีย เชื่อว่าแฟนภาพยนตร์จีนในเมืองไทยก็รู้จักเขาดี

ตอนอายุ 7 ขวบ พ่อแม่ประกาศแยกทางกัน เขาและพี่สาวน้องสาวได้อยู่ภายใต้การดูแลของแม่ตามคำตัดสินของศาล

ในปี 1968 ผู้หญิงตัวคนเดียวที่ต้องเลี้ยงลูกถึงสามคน ย่อมไม่ใช่เรื่องง่ายดายเลยสักนิด แต่คนเป็นแม่ก็ไม่ยอมยกธงขาวให้ชะตาชีวิต เธอบากบั่นหางานทำควบสองตำแหน่งอย่างไม่ย่อท้อ

แม้จะเหนื่อย แต่เธอก็สบายใจ ลูกๆล้วนเป็นเด็กดี โดยเฉพาะ โจว ซิง ฉือ ที่มีผลการเรียนโดดเด่นมาก เป็นที่ปลื้มอกปลื้มใจของเธออย่างที่สุด ยกเว้นอยู่เรื่องเดียวที่ไม่เป็นที่พออกพอใจของเธอนัก

ลูกทั้งสามกำลังอยู่ในช่วงเติบโต เพราะฉะนั้น ไม่ว่าจะขัดสนแค่ไหน ทุกๆ ปลายสัปดาห์ เธอจะต้องเจียดเงินซื้อหมูซื้อปลามาทำอาหารมื้อพิเศษ ให้ลูกๆได้กินเพื่อเป็นการบำรุงร่างกาย อาจจะเพราะแม่รักเป็นพิเศษ หรืออาจเพราะนานๆ จะได้กินอาหารดีๆ สักมื้อ พอกับข้าวยกขึ้นโต๊ะ โจว ซิง ฉือ ก็จะคีบเอาเนื้อหมูเนื้อปลาชิ้นโตๆ มาตุนในชามของตนหลายๆ ชิ้น

พี่สาวน้องสาวล้วนเป็นเด็กดี ไม่เคยคิดแย่งชิงกับเขาสักครั้ง แต่ดูเหมือน โจว ซิง ฉือ เป็นคนกินข้าวไม่จุ พอกินไปได้เดี๋ยวเดียวก็อิ่มแล้ว แต่เขาก็ยังกวนต่อไปบนโต๊ะอาหาร ยังคงคีบเนื้อหมูเนื้อปลามากัดมาแทะเล่นชิ้นละเล็กละน้อย ก่อนที่จะทิ้งไว้ในชามไม่ยอมกินต่อ แน่นอนที่สุด พี่สาวหรือน้องสาวของเขาไม่ยอมแตะต้องของเหลือพวกนั้นในชามของเขาเด็ดขาด ก็ต้องเป็นแม่เท่านั้นที่ต้องกินของเหลือพวกนั้นให้หมดไป

ถึงแม้ แม่จะว่ากล่าวตักเตือนเรื่องนี้มาตลอด แต่ดูเหมือนเหตุการณ์จะไม่มีอะไรดีขึ้น นานเข้า คนเป็นแม่ก็ต้องทำใจ ได้แต่ปลอบใจตัวเองว่า คงไม่มีเด็กผู้ชายคนไหนไม่เกเรบ้างในวัยนั้น
จนกระทั่งมีอยู่ครั้งหนึ่ง คนเป็นแม่ถึงกับอดกลั้นไม่ไหวจริงๆ ครั้งนั้นเขาโดนแม่ลงโทษอย่างหนัก

ช่วงนั้น เธอตกงานมาแล้วสองเดือน จนเธอต้องไปขอเงิน ช่วยเหลือจากบ้านพ่อแม่ พอได้เงินมาเธอก็ซื้อน่องไก่ย่าง กลับบ้านหนึ่งกล่องเพื่อให้ลูกๆ ได้กินกัน
พอกับข้าวยกขึ้นโต๊ะเสร็จ โจว ซิง ฉือ ก็แสดงอิทธิฤทธิ์ทันที เขาคว้าเอาน่องไก่ชิ้นที่โตที่สุดมาครอบครองในฉับพลัน แล้วยังหันไปทำหน้าล้อเลียนพี่น้องเขา อาจด้วยความสะเพร่า น่องไก่ชิ้นโตหล่นใส่พื้นที่เต็มไปด้วยฝุ่นผง

คนเป็นแม่ทั้งโกรธทั้งเสียดาย น่องไก่พวกนี้ได้มาง่ายๆ เสียที่ไหน หวนคิดถึงความซุกซนและเกเรบนโต๊ะอาหารของ โจว ซิง ฉือ แล้ว จึงตัดสินใจลงโทษลูกอย่างจริงจังในครั้งนั้น เธอหยิบเอาไม้เรียวมาฟาดใส่ลูกชายอย่างแรง

"ยังจะเกเร ยังจะซุ่มซ่ามไม่เข้าท่าอย่างนี้อีกไหม" แม่ฟาดแบบไม่ยั้ง จนคนเป็นพี่สาวและน้องสาวต้องเข้าไปเอาตัวบังตัวเขา สุดท้ายแม่ต้องหยุดตี แล้วคนเป็นแม่ต้องเข้าไปโอบกอดลูกทั้งสามร้องไห้พร้อมกัน

น่องไก่ชิ้นนั้นที่หล่นอยู่บนพื้น แม่ต้องเก็บเอาไปล้างด้วยน้ำเดือดให้สะอาด แน่นอน ไม่มีใครยอมกินน่องไก่ชิ้นนั้นอีก นอกจากคนเป็นแม่

คืนนั้นบนเตียงนอน แม่ลูบหัวลูกชาย ถามลูกว่า "ยังเจ็บอยู่ไหม"

"ไม่เจ็บแล้วครับ แม่"

"คราวหน้ายังจะเกเรอีกไหม"

ในความมืด แววตา โจว ซิง ฉือ ยังฉายความสดใส เขาบอกแม่ด้วยรอยยิ้มที่มุมปากว่า

"นอนเถอะครับ แม่ พรุ่งนี้ผมยังต้องไปโรงเรียนแต่เช้า"

ปี ค.ศ. 2001 โจว ซิง ฉือ ในฐานะดาราใหญ่ ได้รับเชิญพร้อมแม่เป็นแขกในรายการดังของโทรทัศน์ในฮ่องกง คนเป็นแม่ยังเล่าถึงเหตุการณ์เรื่องพวกนั้นอีกในการสัมภาษณ์พูดคุยกลางรายการ

"ตอนนั้น โจว ซิง ฉือ เป็นเด็กที่ซุกซนและเกเรมากบนโต๊ะอาหาร เขาไม่รู้หรอกว่า ข้าวปลาอาหารแต่ละมื้อได้มาด้วยความยากลำบากขนาดไหน กินทิ้งกินขว้างไม่ยอมเข้าใจหัวอกคนเป็นแม่เลย"

เธอเล่าด้วยสีหน้าเหนื่อยหน่ายเล็กน้อยแต่ปนไปด้วยความอ่อนโยนของความเป็นแม่

"ไม่หรอกครับ แม่ ผมรู้คุณค่าทุกๆคำของอาหารทุกๆมื้อเสมอ"

เสียงของ โจว ซิง ฉือ หยุดชะงัก ก่อนที่จะพูดต่อด้วยเสียงสั่นเครือเล็กน้อย

"แม่คิดดู หากผมไม่ทำน่องไก่หล่นใส่พื้น หากผมไม่แทะกัดชิ้นเนื้อชิ้นปลาพวกนั้นแล้วทิ้งไว้ในชาม แม่จะยอมกินน่องไก่สักชิ้นไหม แม่จะยอมคีบเนื้อหมูเนื้อปลา ในจานกับข้าวไปกินไหม ช่วงหลายๆ ปีนั้น เวลามีอาหารอะไรดีๆ แม่ก็จะเสียสละให้พวกเราสามคนพี่น้องกินตลอด แม่กินแต่ข้าวเปล่ากับผักดอง พวกเราสามคนจึงต้องออกอุบายกัน ผมจำต้องเอาเนื้อเอาปลามาแทะเล่นบ่อยๆ พี่สาวน้องสาวก็ถือโอกาสไม่ยอมกินของพวกนั้น ก็เพราะเหตุนั้น แม่ถึงจะยอมกิน"

พอแม่ได้ยินที่ลูกสารภาพมาทั้งหมด สีหน้าเธอเปลี่ยนไป เป็นความตกใจปนความสะเทือนใจ น้ำตาเธอซึมโดยไม่รู้ตัว

"แท้จริงแม่น่าจะเฉลียวใจบ้าง เด็กดีเด็กน่ารักอย่างลูก ทำไมจึงต้องมาเกเรไม่เข้าท่าบนโต๊ะอาหารตลอด"

เธอพูดไปก็ต้องควักเอาผ้าเช็ดหน้าออกมาซับน้ำตา

โจว ซิง ฉือ มีสีหน้าสงบ แต่น้ำตาซึมเต็มเบ้าตาเช่นกัน ต่อหน้าผู้ชมเป็นล้านผ่านจอทีวี แม่ลูกหันมากอดกันแน่น แน่นอนที่สุด มีผู้ชมจำนวนไม่น้อยที่ต้องเสียน้ำตาให้กับภาพแห่งความสะเทือนใจของแม่ลูกคู่นี้

แม่คนนี้สู้ชีวิตเพื่อลูกๆ ด้วยหัวใจเต็มร้อย และโชคดีที่แม่คนนี้ก็ได้ใจจากลูกๆ ด้วยหัวใจเต็มร้อยเหมือนกัน

"ขจรศักดิ์" แปลและเรียบเรียง

#เที่ยวชิมทำงานวิ่งทั่วโลก

12/04/2019

#เมย์ #รัชนก #อินทนนท์
ถูกแม่หอบหิ้วเข้ากรุงเทพ มาทำงาน
ในโรงงานขนมบ้านทองหยอด
ตั้งแต่ 9 ขวบ
เจ้าของทำคอร์ตแบดมินตัน
จ้างโค้ชจากจีนมาดูแล
โค้ชเห็นเด็กหญิงเมย์วิ่งเล่นไปมา
กลัววิ่งออกไปโดนรถทับ
เลยจับมาหัดตีแบด.......
ตีเล่นๆประสาเด็ก
พรสวรรค์มาตอนไหนก็ไม่รู้
อยู่ๆตอน 14 ขวบ
ดันไปชนะมือหนึ่งประเทศไทย
ได้เหรียญทองไปครอง
แบบอ้าปากค้างกันทั้งสนาม......
อีก 4 ปีต่อมา
ขึ้นไปเล่นอาชีพ
ติด 1 ใน 5 นักแบดมินตันหญิง
ที่อายุน้อยที่สุดในโลก
พอเดือนสิงหาคม ปี 2556
ก็เป็นคนไทยคนแรกที่ได้แชมป์ โลก
แถมยังเป็นแชมป์โลก
ที่อายุน้อยที่สุดในโลก
เล่นเอามึนกันไป ทั้งโลก.....
ปี 2557 ทั้งปี
เมย์ไม่ประสบความสำเร็จเลย
แพ้แบบหมดสภาพทุกรายการ
แถมบาดเจ็บเรื้อรัง
จนเสียงวิพากษ์วิจารณ์
เริ่มดังขึ้นเรื่อยๆ
บ้างก็ว่าเพราะเธอดังเร็วเกินไป
จนไม่รู้จะรับมือกับคลื่นความสำเร็จ
และความคาดหวังของมหาชนอย่างไร
บ้างก็ว่าเธอเริ่มเป็นสาว
ใจที่เคยจดจ่อกับการซ้อม
ก็เริ่มซัดส่ายไปทางอื่น.......
ยิ่งแพ้ยิ่งกดดัน
จนแทบทุกทัวร์นาเม้นท์
เธอจะพลาดท่าให้คู่ต่อสู้
ในนาทีสำคัญ
ทั้งๆที่เป็นฝ่ายนำมาตลอด........
โค้ชให้สัมภาษณ์ว่า
เป็นปัญหาทางจิตใจ
เมย์กดดันตัวเองเกินไป
อยากชนะมากเกินไป
ทำให้พลาด........
ผู้ฝึกสอนนักกีฬาอาชีพระดับโลก
รู้ปัญหานี้ดี และแก้ไขด้วย
การบอกนักกีฬาว่า
ต่อไปไม่เอาผลแพ้ชนะ
มาเป็นตัวชี้วัดความสำเร็จ
เพราะมันเป็นผลลัพธ์ระยะ สั้น
ที่เมื่อมุ่งเน้นมากๆ
จะกลายเป็นความกดดัน
และทำลายการเรียนรู้
การพัฒนาความสามารถในระยะยาว........
โยอาคิม เลิฟ
ไม่จดบันทึกผลแพ้ชนะ
แต่จะจดว่า
กองกลางต่อบอลและ
ส่งบอลอย่างแม่นยำกี่ครั้ง
กองหน้าจับบอลและ
ยิงด้วยจังหวะที่ถูกต้องกี่ครั้ง
กองหลังเข้าสะกัดลูก
โดยไม่ฟาวล์กี่หน
ถ้าทำได้ก็ฉลอง
จำไม่ได้ด้วยซ้ำว่า
วันนั้นชนะหรือแพ้กี่ศูนย์.......
โค้ชอ๊อต
นับเฉพาะลูกที่นุศราเซท
ได้อย่างแม่นยำ ตามแผนที่วางไว้
อรอุมา ตบไปที่จุดที่กำหนดกี่ครั้ง
ปลื้มจิต เล่นบอลเร็วได้กี่หน
กระโดดหลอกตัวบล็อกได้กี่ที
ฐาปไพพรรณ เสริฟลูกลงจุดที่ตั้งใจกี่ลูก......
เมื่อกำหนดตัวชี้วัดเช่นนี้
นักกีฬาจะมุ่งพัฒนา
ไปยัง สิ่งที่โค้ชสั่ง
โดยไม่สนใจผลแพ้ชนะ
ใจมุ่งอยู่อย่างเดียวว่า
โค้ชให้โยนท้ายคอร์ต
สิบครั้ง ก็สิบครั้ง
ตบไล่เส้น
ยี่สิบครั้ง ก็ยี่สิบครั้ง
หยอดหน้าเน็ตห้าครั้ง
ก็ต้องข้ามทั้งห้าครั้ง
ทำไม่ได้ เอาใหม่ จนกว่าจะได้
.........

เมื่อใดทำได้อย่างนั้น
จิตจะเป็นอิสระต่อ
ความคาดหวังของกองเชียร์
ต่อความอยากจะชนะ
เป็นอิสระแม้กระทั่งจากคู่ต่อสู้
แต้มและเสียงขานคะแนน
เป็นแค่อะไรที่รบกวนสายตา
และหูนิดหน่อยเท่านั้นเอง........
ที่สุดแล้วก็จบลงที่จิต
จักรวาลเกิดขึ้นด้วยจิต
จบลงด้วย “จิต”
มีคนรู้ความลับนี้
มาสองพันกว่าปีแล้ว
ศักยภาพทางกายพัฒนาได้
แต่ก็ภายในข้อจำกัด
แห่งความเป็นมนุษย์
ส่วนจิตไม่มีประมาณ
ผู้รู้ย่อมมีจิตเป็นจักรพรรดิ์
แต่ปัญหาคือรู้แล้ว
แจ้งแล้ว ไม่ใยดี
ต่อการเป็นที่หนึ่งในโลก
เพราะมันเป็นแค่
#ธุลีเล็กๆในจักรวาล.........
cr.Akekawit S

07/04/2019

ชนะอะไรหรือจะสู้ชนะใจตนเอง....ได้เหงื่อท่วมเลยเช้านี้
#เที่ยวชิมทำงานวิ่งทั่วโลก
www.chodee24hr.jeunesseglobal.com

24/03/2019

#ให้ทุกข์แก่ท่านทุกข์นั้นถึงตัว #กรรมหนัก