13/04/2025
Bir anne, öldürülen evladının arkasından adaleti kendi gücüyle aramak zorunda kalıyorsa, hiçbirimiz tam olarak güvende değiliz demektir.
Bu zaten bilmediğimiz bir şey değil fakat tekrar ve tekrar yazılması gerekiyor.
Ahmet Minguzzi… ismi şu an birçoğumuzun yüreğinde ağır bir sızı.
Bu acının ardından sosyal medyada gördüğümüz dayanışma karşısında duygulanmamak elde değil. Bir çok insan sessizce ama güçlü bir şekilde bir araya gelip, acılı anne ve babanın tükenmişliğine güç veriyor. Hala böyle insanların var olduğunu hissetmek müthiş bir duygu.
Böyle bir kayıp, güvenimizi, iç huzurumuzu, insanlığa dair inancımızı da sınıyor. Birlikte yas tutmayı, birbirimize sarılmayı öğretiyor.
Ahmet Minguzzi olayında cesur bir kadının, yürekli bir annenin adalet arayışı, bütün annelerin, babaların, kardeşlerin içindeki “Ben de bir şey yapmalıyım” duygusunu tetikledi. Birbirini tanıyan tanımayan binlerce kalp aynı anda çarpmaya başladı. İşte bu, insan kalabilmiş yanlarımızın, vicdanlarımızın kolektif sesi..
Çok yorulduk. Her gün başka bir çocuk için ağlamaktan, pamukların içinde büyüttüğümüz yavrularımızın öylece yok yere harcanmasından, acı çekmekten çok yorulduk. Yine de hala dayanışabiliyor olmak bu toplumun içindeki tükenmez gücün kanıtı değil mi?
Şu an yapabileceğimiz en kıymetli şey, bu duygunun içinden kaçmadan, tüm bu acıya kulak vererek geçmektir.
Ahmet için adalet yerini bulsun diye ses olan herkesin yüreğine sağlık!
Ve umuyorum ki bu sesler sadece adalet için değil, sevgiden, merhametten, insanlık onurundan yana tüm değerler için yükselmeye devam eder.
Güzel bahçende, nurun içinde huzurla uyu altın kalpli çocuk.🧚
minguzzi
