22/11/2025
📣 STOP FEMICIDE!
GENOEG = GENOEG!
De verhalen van vrouwen en kinderen die het niet hebben overleefd breken mijn hart.
Het zijn geen incidenten. Het zijn geen “fouten in relaties”. Het is geweld, controle en vernietiging — en het moet stoppen.
En als het “thuis” —
dat hoort een liefdevolle, veilige plek te zijn —
volgens cijfers de gevaarlijkste plaats blijkt voor vrouwen en kinderen,
dan is er iets heel erg mis!
Dan moet er iets gebeuren.
Niks doen is geen optie meer!
Vrouwen en kinderen verdienen het recht om veilig te zijn. Het recht om te leven. Het recht om beschermd te worden.
Er mag niet langer weggekeken worden terwijl er méér vrouwen vermoord worden dan velen beseffen —
volgens sommige cijfers zelfs meer slachtoffers door femicide vallen dan in de criminele wereld.
En vaak…
zijn het juist de mensen die zouden moeten beschermen, liefhebben en zorgdragen
die deze vrouwen — soms ook met hun kinderen — kapotmaken, hun compleet breken en in vele gevallen zelfs doden!
💔 Vrouwen die willen leven.
💔 Moeders die vechten voor hun kinderen.
💔 Dromers, leiders, dochters, zussen, vriendinnen.
Zij verdienen veiligheid.
Zij verdienen bescherming.
Zij verdienen een plek waar leven wint.
Het is tijd voor plekken
waar dappere mensen opstaan om te beschermen wat anders vogelvrij is.
Waar slachtoffers gezien, gehoord en opgevangen worden.
Waar geweld geen toekomst krijgt.
Waar respect, bescherming en rechtvaardigheid de norm zijn.
Want genoeg is genoeg.
Te veel vrouwen en kinderen worden slachtoffers —
worden in stilte geofferd om te sterven voor niets.
Het kán en móet worden voorkomen.
📣 STOP FEMICIDE.
Voor iedere vrouw.
Voor ieder kind.
Voor ieder leven dat telt.
📊 Wat de cijfers ons vertellen
Globaal:
Volgens World Health Organization (WHO): tot 38% van alle moorden op vrouwen wereldwijd gebeurt door een intieme partner.
Uit een recente studie van United Nations Office on Drugs and Crime (UNODC) en UN Women: in 2023 vielen er vele tienduizenden vrouwen het slachtoffer van moord door intieme partner of familie.
In Nederland:
In 2022 werden 48 vrouwen als slachtoffer van moord door de politie geregistreerd.
Hiervan waren er 36 vrouwen het slachtoffer van moord in een huiselijke context (en 24 van een intieme partner) in 2022.
In 2024: van de 44 vrouwelijke slachtoffers van moord/doodslag in Nederland kwam bijna de helft door een partner of ex-partner.
Er is op dit moment geen aparte strafrechtelijke definitie van ‘femicide’ in het Nederlandse wetboek; het valt onder algemene moord/doodslag.
In juni 2024 werd het actieplan Stop Femicide! Action Plan in Nederland gepresenteerd, gericht op vroegsignalering in huiselijk geweld.
🛡 Waarom het zo urgent is
Femicide is vaak het uiteindelijke gevolg van langdurige geweldspatronen, controle, stalking, mishandeling.
Veel slachtoffers hebben al contact gehad met hulpverlening of politie-instellingen vóór de fatale gebeurtenis.
Bescherming en opvangplekken zijn cruciaal — een veilig onderkomen en een krachtig netwerk kunnen levens redden.
Het erkennen dat vrouwen vermoord worden omdat ze vrouw zijn en dat dit een structureel probleem is, opent de weg naar gerichte preventie.
✅ Wat we kunnen doen
Bewustwording creëren: Spreek erover, deel de cijfers, normaliseer het praten over huiselijk geweld en feminicide.
Veilige plekken organiseren: Denk aan opvanghuizen, netwerkstructuren, buddy-systemen voor vrouwen met kinderen die weggaan uit gewelddadige relaties.
Vroegsignalering vergroten: Hulpverleners, scholen, buurtnetwerken moeten getraind worden in risicofactoren van femicide (controle, stalking, verandering in gedrag).
Slachtoffers en hun kinderen centraal zetten: Hulpverlening moet kindvriendelijk zijn, erkenning geven aan angst en trauma, en een stabiele basis bieden.
Wet, recht & beleid verbeteren: Pleiten voor specifieke definities, betere registratie, strafrechtelijke maatregelen én preventieve systemen. En dan ook graag aandacht voor de overlevers!
🛡 Voor de overlevers – zij die hieruit kwamen, maar niet ongeschonden
Wanneer vrouwen — soms samen met hun kinderen — een poging tot moord overleven of ontsnappen aan levensgevaarlijk geweld, dan zijn ze niet alleen overlevers van één incident: ze zijn overlevers van iets dat lijkt op een terroristische aanslag op hun leven, veiligheid en toekomst.
📌 Wat weten we over de nasleep?
Studies laten zien dat vrouwen die een poging tot moord door een partner of ex-partner overleven (zogeheten “attempted intimate partner homicide survivors”) vaak ernstige trauma’s hebben: fysieke verwondingen, levenservaringen van extreme angst en verlies, en de langdurige impact van controle en geweld.
In recent onderzoek werd gevonden dat deze overlevers vaak geconfronteerd blijven met aanhoudend misbruik, stalking, juridische en economische manipulatie — ook ná de scheiding of opname van de dader.
Deze voortdurende dreiging maakt dat hun herstel veel complexer is: het is niet een ‘één gebeurtenis’, maar een doorlopende schending van veiligheid, autonomie en vertrouwen.
Het trauma van overleven omvat vaak:
Post-traumatische stress (PTSS) reacties: flashbacks, nachtmerries, hyperwaakzaamheid.
Verlies van gevoel van veiligheid: “Het huis was thuis, nu is het mijn gevaarzone.”
Angst voor de toekomst of voor weer terugval: “Ik leef nog, maar leef ik echt veilig?”
Ook voor kinderen die dit meemaken geldt: het trauma van zien, voelen, horen — van het gevaar dat het thuis was — heeft langdurige gevolgen.
💡 Waarom dit onderscheid belangrijk is
Want in het debat over femicide en geweld tegen vrouwen gaat het vaak om het wél voorkomen, het wél redden — maar niet genoeg om wat er ná gebeurt te zien. Wanneer een vrouw overleeft, is dát niet het einde. Het vechten is nog maar net begonnen: voor haar veiligheid, voor haar kind(eren), voor haar toekomst.
🧩 Wat dit betekent voor hulpverlening & ondersteuning
Er is intensieve nazorg nodig voor overlevers: medische zorg, psychologische hulp, trauma-behandeling, veilige huisvesting, en juridische bescherming.
Er moet aandacht zijn voor langetermijnveiligheid: niet alleen de acute opvang, maar ook bescherming tegen stalking, manipulatie, en economische uitbuiting.
Kinderen van deze overlevers moeten gezien worden: hun beleving, hun angst, hun behoeften.
Hulpverleners moeten erkennen dat de ervaring van overleven geen “goede afloop” betekent vanzelf, maar vaak het begin van een nieuw leven met littekens, en dat littekens zacht gemaakt kunnen worden, maar niet zomaar verdwijnen.
