19/10/2025
Ik voel me niet in de steek gelaten door mijn lichaam.
Ik ben er nooit boos op geweest. Niet om de kanker, niet om de pijn, niet om wat het nu niet kan.
Ik heb er wel verdriet om gehad. Te doen met dit lijf dat zoveel klappen op moet vangen. Dat incasseert, draagt en verdraagt.
Maar ook steeds weer verdergaat.
Ik probeerde altijd al goed voor dit lichaam te zorgen en dat doe ik nu nogsteeds. Dat gaat niet met tegenzin, dat voelt juist fantastisch. Ik vergelijk niet met wat het kon, maar put kracht uit de kracht die erin zin.
Acht weken na de bevalling. Zeven chemokuren en 71 doktersafspraken achter de rug. Dit lijf nog altijd m'n bondgenoot. ❤️
Bijkomend voordeel. Kleine Lola valt er lekker bij in slaap. 🥰🍼