02/12/2025
𝗗𝗲𝗰𝗲𝗺𝗯𝗲𝗿...✨🎄💫❄️☃️
Hij komt weer binnen, hè? Ook bij mij.
Twee weken geleden voelde ik me nog een rondwandelend energievat,
en nu staat mijn batterij vrolijk in spaarmodus te knipperen.
Ik mis licht. Echt licht.
Het regent niet eens zo veel, maar om 8u30 is het nog half nacht
en om 16u neemt de duisternis alweer de shift over...🌠
𝗘𝗻 𝗱𝗮𝗻 𝘃𝗼𝗲𝗹 𝗶𝗸 𝘄𝗲𝗲𝗿 𝘄𝗮𝗮𝗿 𝗺𝗶𝗷𝗻 𝗿𝗼𝗼𝘁𝘀 𝗹𝗶𝗴𝗴𝗲𝗻.
Ik ben opgegroeid in Duitsland,
waar december (en november) een zacht lichtspel was:
✨ramen die fonkelden,
✨lichtjes die je onderweg bijna persoonlijk begroetten,
✨en de adventskrans die als een vriendelijke klok aftelde naar kerst.
✨de geur van Glühwein en koekjes.
Die sfeer slorp je als kind gewoon op,
en soms mis ik die hier meer dan ik wil toegeven 🥰
Misschien is het mijn leeftijd, misschien de overgang,
misschien gewoon het seizoen,
maar ik merk dat mijn hart een tikkeltje weemoediger wordt.
En ik begrijp steeds beter waarom die tradities zijn ontstaan.
Wij mensen hebben licht nodig.
We lijken een beetje op zonnebloemen:
we draaien vanzelf naar alles wat gloeit.
Volgens een oud verhaal zetten mensen vroeger een lichtje in het raam
om hun partners veilig door het donkere bos naar huis te leiden.
Hoe eenvoudig kan liefde zijn?
Een lampje dat fluistert: hier ben ik, je bent welkom.
𝗘𝗻 𝘁𝗼𝗲𝗻 𝗱𝗮𝗰𝗵𝘁 𝗶𝗸:
wat als we dat opnieuw doen?
Een klein lichtje in je raam,
voor je geliefde, je kinderen, je buren,
of voor de toevallige passant die net even een warm signaal nodig heeft.
Voor iedereen die het lastig heeft in deze donkere dagen...
mijzelf inbegrepen 💫
Ik begin er alvast aan.
Doe je mee?
Stuur gerust een foto van jouw lichtje in het donker.
Samen maken we de straat een beetje zachter. ✨
Veel liefs, lieve KIEZers,
Meike 💛
