Iwona Rogowska Widacka - Pracownia Profilaktyki i Pomocy Psychologicznej

08/12/2025

08/12/2025

Nie musisz być idealna – wystarczy, że jesteś prawdziwa. To już bardzo dużo.

07/12/2025

Obszerny przegląd badań nad skutkami odrzucenia online dokonany przez zespół Firtha (2019) wykazał, że reakcje emocjonalne na negatywne interakcje w sieci mogą być równie intensywne jak te wywołane przez odrzucenie w rzeczywistości. Odrzucenie w internecie aktywuje te same obszary mózgu, które są zaangażowane w podobne procesy emocjonalne i społeczne „na żywo" (np. Grossmann, 2013), co sugeruje, że wpływ internetowych interakcji na nasze samopoczucie może być istotny i trwały. Istotne różnice mogą wprowadzać jednak formalne różnice między interakcjami „na żywo" i w internecie. Na przykład sygnały aprobaty lub dezaprobaty w internecie są często bardzo jednoznaczne i trudne do obronnego zinterpretowania w pozytywny sposób. Duża liczba „polubień" pod postem może wydawać się miarą akceptacji i popularności, jednak gdy nasze posty nie zbierają wielu pozytywnych reakcji, trudniej nam sformułować wygodne dla naszego samopoczucia (stanowiące alternatywę dla wizji dezaprobaty) wyjaśnienia tego stanu rzeczy, co może prowadzić do porównywania się z innymi i poczucia niewystarczalności. W wielu badaniach przywołanych przez zespół Firtha (2019) wykazano, że zjawisko „porównywania się w górę", czyli skłonność do oceniania swojego sukcesu i wartości na podstawie osiągnięć innych, jest obecne zarówno w świecie online, jak i offline. Jednak wirtualna rzeczywistość umożliwia nam prezentowanie się w sposób selektywny, wybierając tylko te elementy naszego życia, które wydają się atrakcyjne i godne podziwu, co może prowadzić do utrwalania fałszywego obrazu o nas samych."
L**h Kalita , Przyszłość dzieje się dziś. Psychoterapia w przyspieszającym świecie.

fot. Karsten Winegeart

06/12/2025

Kiedy właściwie nauczyliśmy się ukrywać emocje?
Nie wtedy, gdy dorośliśmy.
Nie wtedy, gdy życie zrobiło się trudne.

To stało się dużo wcześniej — w chwili, gdy pierwszy raz usłyszeliśmy:
„Nie przesadzaj.”
„Nie płacz.”
„Uspokój się.”

I wtedy zrozumieliśmy, że emocje trzeba chować, żeby nie stracić akceptacji.
Żeby nie być „kłopotem”.
Żeby przetrwać.

https://www.facebook.com/watch/?v=4242129296048141

05/12/2025

Jeśli czujesz, że ten post jest o Tobie, proszę — nie zostawiaj tego dla siebie.

Rozmowa z kimś bliskim, specjalistą albo kimkolwiek, kto potrafi bezpiecznie wysłuchać, naprawdę może zrobić różnicę.
Zadbaj o siebie tak, jak dbasz o innych.

Nie musisz mieć „dużego problemu”, żeby poprosić o pomoc.
Nie musisz czekać, aż będzie naprawdę źle.

Potraktuj siebie poważnie.

Jeśli czujesz ciężar, z którym trudno Ci iść dalej — sięgnij po wsparcie.
To pierwszy krok, który często zmienia wszystko.

04/12/2025

Kiedy uczono cię milczeć, ciało zapamiętało strach.
Dzisiejsza ‘zbyt mocna’ reakcja to dawny mechanizm przetrwania
i właśnie takie wzorce można krok po kroku przepracować w gabinecie terapeutycznym.

04/12/2025

"Większość ludzi zwleka z podjęciem działania dopóki nie poczuje motywacji lub chociażby chęci zrobienia danej rzeczy. Kiedy ktoś ma wolny weekend, może iść do kina, ponieważ chce zobaczyć konkretny film, albo w górę, ponieważ marzy mu się przygoda. Takie działania nazywamy działaniami od wewnątrz, gdyż motywacja do zaangażowania się w dane zajęcie bierze się właśnie z wnętrza. Jednakże większość naszej codziennej rutyny stanowią rzeczy, które po prostu musimy zrobić. Takie jak pójście do pracy, zajmowanie się dziećmi, czy wypełnianie obowiązków domowych. Osoby, które nie zmagają się z depresją, przeważnie robią te rzeczy, niezależnie od tego, czy mają na to ochotę, czy nie. W zimny, ponury poranek mogą np. nie czuć motywacji, aby się ubrać i pójść do pracy, ale mimo to wszystko to robią, co trzeba i idą do pracy. A gdy już tam są, zwykle pojawia się poczucie zainteresowania i satysfakcji. Jest to przykład działania od zewnątrz. Osoba angażuje się w daną aktywność, a uczucie pojawia się później." (Christopher R.Martell - Aktywizacja Behawioralne w depresji" )

W depresji ten mechanizm wygląda zupełnie inaczej. Działania, które u osób zdrowych mogą wynikać z nawyku, poczucia obowiązku lub zewnętrznych oczekiwań, dla osoby zmagającej się z depresją mogą stać się przytłaczające lub wręcz niewykonalne.
Wynika to nie z braku dyscypliny, lecz z obniżonej energii psychicznej, trudności w odczuwaniu jakiejkolwiek satysfakcji oraz dominującego poczucia bezsensu.
W takim stanie zarówno motywacja wewnętrzna, jak i zewnętrzna ulegają osłabieniu, a aktywność nie generuje typowego „dochodzącego później” poczucia zaangażowania. W efekcie nawet drobne zadania mogą wymagać nieproporcjonalnie dużego wysiłku, co znacząco wpływa na codzienne funkcjonowanie.

03/12/2025

Szczęście nie spada z nieba.
To umiejętność, którą budujesz — krok po kroku, tak samo jak kiedyś nauczyłeś się przetrwania.

https://www.instagram.com/reel/DRvBdBrjMDJ/?utm_source=ig_web_copy_link