21/11/2025
Die zomer leerde ik Hem anders kennen.
Ik kan me niet meer herinneren hoe dat zo kwam.
Het gebeurde misschien ook gewoon.
Ik had altijd al anders naar Hem gekeken als vele andere mensen.
Het omkeren als een taak gezien,
Dat, wat anarchisme scheen te brengen, had ik beschouwd als Zijn heel eigen ketenen.
Als een goddelijk offer van Zijnentwege.
Ik wist van Zijn Wondes
en van Zijn kinderen.
Van Zijn Buitenvrouw
en van die aan de haard, die Hem van het gif trachtte te sparen.
Maar die zomer zag ik Hem.
Anders dan ooit tevoren,
Misschien voor het eerst.
Echt.
Ik zag Hem blikken openen die deuren ontgrendelden.
Ik zag Hem hen die dreigden te verdrinken in de chaos van 't Leven zelve naar Land loodsen.
Ik zag zijn magsich scheppen verhuld worden in wat met afgrijzen zou kunnen bekeken worden.
Ik zag Hem voorbij elke lelijkheid in de mensen de hand reiken.
Ik zag Hem aanvaarding van Zelf hanteren zodat er alleen nog een weg van Vrede kon zijn.
Hij groeide die zomer constant voor mijn geestesoog.
Tot niet eerder geziene dimensies.
In Wijsheid.
In Dienstbaarheid.
Af en toe een lapje voor zijn oog,
Meer en meer verweven met die Ene,
die tegelijkertijd ontelbaar Velen is.
Bloedbroeders.
Of toch meer?
En we lagen samen,
Zoals mens en God dat kunnen.
Hij bracht Vuur.
Leven.
Ik wijdde me toe om van Hem te leren.
Er kwam daarvoor zelfs, in tweevoud, een juweel.
Lava ruw en puur, gelijk Vuur zelve is.
En daarnaast een amulet van Obsidiaan, glad, gepolijst en sprekend van diep donker.
Ik volgde Zijn leiding,
ik vond een rooie staf die me toestond om nog méér met Hem te lopen.
Die ene avond
lag ik verslagen op de bank.
Met een hart dat pijn deed,
Van moeizame, moeilijke sprongen.
Sprongen waar Hij me van had verteld.
En waarvan ik wist dat ze juist waren,
maar die daarom niet minder pijnlijk voelden.
Ander aanwezig Godenvolk vond dat ik maar niet moest klagen, het hoorde erbij.
Hij kwam, een ooglapje shifte en in Zijn ogen weerkaatste mijn eigen menselijkheid.
Die nacht sloeg de Rooie beschermend zijn armen en mantel om me heen en hield vast wat ik maar moeilijk kon dragen zodat ik in de ochtend weer verder kon.
Honger naar kennis Γ©n het waarlijk leren kennen van de Noorse Goden, hun goddelijke dimensies buiten en in Jezelf?
We starten 1 december. Dit wordt een godenopleiding zoals ik er nog geen heb gegeven...niet zozeer gestoeld op het jaarwiel, dan wel op datgene wat overgeleverd wilt worden...
https://www.facebook.com/events/2111582836251935
Eigen foto, Drum door Sarah Heylen.