Agrimonia

05/12/2025

Dat haar mémé eigenlijk geen muziekliefhebber is, vertelt de kleindochter mij. Dat weet ik. Als ik met mijn accordeon de leefgroep () binnenkwam, protesteerde ze altijd. Maar als ik voor andere bewoners muziek begon te maken, zat ze vaak voorzichtig met haar hoofd mee te wiegen. Muziek doet iets met een mens. Er komen stoffen vrij in de hersenen waardoor we ons beter en rustiger voelen.

Ik zit aan het sterfbed van haar mémé en we vertellen over haar, een felle madam maar ze kon ook heel lief zijn! Bij de eerste tonen van de gitaar wellen de tranen op bij de kleindochter. Ze had een sterke band met haar mémé. Vroeger zorgde haar mémé voor haar, de laatste jaren is het omgekeerd. Mijn zingen raakt haar… op zich heeft ze er vrede mee dat haar mémé het leven aan het loslaten is… ze is ook blij dat ze bij haar kan zijn om dat laatste stukje mee op weg te gaan… maar haar moeten loslaten doet ook pijn. Achteraf is ze heel dankbaar. Ze vertelt dat ze bij het begin van elk stukje muziek de emoties fel voelde opborrelen maar dat ze doorheen elk stukje muziek ook telkens weer rustig werd… dat het deugd deed… en dat ze zelf ook zo zou willen sterven… dat ze met deze muziek graag en gemakkelijk het leven zou kunnen loslaten.

De dag erna is ook de mama van de kleindochter aanwezig, de dochter van mémé. Ze had al over de muziek gehoord en zegt dat ze weg zal gaan als ik muziek begin te spelen, dat ze daar niet zo goed tegen kan. Even met haar gepraat … geluisterd waar ze bang voor is, waarom ze er niet bij wil zijn als ik muziek speel. We spreken af dat ze het een kans geeft en als ze toch naar buiten gaat ik zal afronden. Na het eerste stukje muziek zit ze er nog steeds… het was ok… we babbelen over hoe iedereen emoties op zijn of haar eigen manier ruimte geeft… over het leven na de dood, geen hemel en rijstpap met gouden lepeltjes, maar iets groters dat we nu nog niet kunnen bevatten…

In de namiddag ga ik opnieuw langs. De dochter is er alleen. Ze zegt zonder twijfelen ‘ja’ als ik vraag of ik nog wat muziek mag maken voor haar mama. En ze blijft erbij om te luisteren… ze is dankbaar!

02/12/2025

‘Jij bent toch die zangeres?’ vroeg de dochter. Ik was accordeon aan het spelen op de kamer bij haar mama . Ik wist niet goed waar ze op doelde. Maar toen vertelde ze dat ik 8 jaar geleden aan het sterfbed van haar papa muziek had gemaakt.

Haar papa verbleef maar 4 dagen bij ons, dus ik kreeg niet de kans hem echt te leren kennen. Ik herinner mij ook dat sterfbed niet echt meer. Maar de dochter vertelde dat die muziek zo’n diepe indruk had nagelaten, dat ze het moment, na 8 jaar, nog steeds als een warme herinnering koestert.

Het deed mij deugd om te horen… dit is waarom ik het doe: om van dat moeilijke moment iets te maken waar mensen later met een warm gevoel aan kunnen terugdenken.

Verhalen en praktische info 'muziek aan een sterfbed':
https://agrimonia.be/stervensbegeleiding/

Aarzel niet vrijblijvend contact met mij op te nemen als je vragen hebt over mijn muziek aan een sterfbed! (anneloor@agrimonia.be of via een berichtje of telefonisch 0494/44 98 08)

25/11/2025

Op 14 december steek ik mijn kachel opnieuw aan.
En we zingen... voor overleden kinderen en hun familie en vrienden.

Het klopt niet... het zou niet mogen zijn dat ouders hun kinderen moeten loslaten. Het is hartverscheurend...

Het is zo belangrijk dat we de namen van die kinderen blijven noemen... dat we die ouders een warm hart onder de riem blijven steken, ook al lijkt het voor ons al zooo lang geleden. Het verdriet om een kind verdwijnt nooit!

Op wereldlichtjesdag daarom deze troostcirkel... zingend verbinden... ruimte voor het verdriet en de pijn... zacht omhuld... warm gedragen...

Je bent zo ongelooflijk welkom om mee te komen zingen met alles wat in jou leeft... zingen voor jezelf... zingen voor wie een kind moet missen.
Maar ook welkom om er gewoon bij te zijn en je te nestelen in onze warme kring, je te laten dragen door ons zachte zingen.

Achteraf is er ruimte om jouw verhaal te delen. Maar ook ruimte om gewoon in stilte aanwezig te zijn. Ik zorg voor een warm theetje en wat knabbelingskes.

Meer info en inschrijven via onderstaande link.

Kaarsjes aansteken voor overleden kinderen, een warm samen zijn, zingend verbinden. Je hoeft je pijn niet alleen te dragen!

23/11/2025

Stephanie – Mats – Mila - Noor – Wout – Arthur – Maurits - Louise-Renée – Cato – Renée – Watse – Diederick – Nele – Wannes – Lewis – Steven – Liesbet – Hilde – Nele – Camiel – Heleen – Kato – Jasper

Dat zijn de namen van de kinderen die we vorig jaar op een kaarsje schreven in onze warme kring op wereldlichtjesdag.

Ook dit jaar zal ik voor hen zingen op zondag 14 december om 19u. Maar er is nog plaats voor meer kaarsjes.
Dus heb ook jij afscheid moeten nemen van een kind, heel recent of lang geleden, laat dan hieronder zijn of haar naam achter. Je mag mij ook een pb of mailtje sturen met de naam van jouw sterrenkindje, gestorven baby, peuter, kleuter, kind, tiener, jonge gast of volwassene die veel te vroeg dit leven moest loslaten.
Ik schrijf hun namen op een kaarsje en ook zij krijgen een mooie plek in onze zachte zingende kring.

PS: Ben je er graag bij? Van harte welkom om mee te komen zingen! Omdat zingen verbindend is en in die verbinding troost zit.
Ik zorg voor liedjesteksten, een brandende kachel, warme thee en knabbelingskes.
Meer info en inschrijven via:
https://agrimonia.kennis.shop/pay/troostmomentwereldlichtjesdag14december25

19/11/2025

Ik zal er zijn met troostende muziek...
en samen zingen!

Van harte welkom!

Inschrijven via:

Troostrijk, het rouwevenement door LM Plus ziekenfonds. Ben jij er ook bij?

18/11/2025

Mijn dagelijkse cacao-drank... mijn ritueel...

Zoek het maar eens op, cacao is heel gezond!

Maar voor mij is het veel meer dan een gezond drankje. Ik leerde het kennen op een diepgaand retreat vorige zomer Full of Wonder en . Elke dag werd ermee gestart… heel bewust het drankje proeven… stilvallen… laten bezinken wat er leeft… voelen wat nodig is… een intentie formuleren… het met elk slokje cacao kracht bijzetten of voelen hoe die intentie meer en meer vorm krijgt, concreter wordt…

En het ritueel is met mij mee gekomen naar huis. Nog bijna dagelijks val ik in de loop van de dag even stil… maak een kopje cacao… ga ermee in het gras of op mijn schapenvel zitten… voel wat er in mij leeft, wat er gezien en gehoord wil worden… formuleer een intentie voor mezelf… waar wil ik de komende uren aandacht aan besteden, wat mag er zijn dat ik misschien onbewust wegduwde waardoor ik onrust voelde, … en soms weet ik het niet… voel ik alleen maar… en laat zijn wat er is… gewoon efkes ‘zijn’… ik en mijn cacao.

Ik heb de neiging nogal door het leven te hollen en altijd maar voort te doen. Dit ritueel helpt mij om stil te vallen en dicht bij mezelf te blijven ondanks de drukte.

Het kopje waaruit ik mijn cacao drink is trouwens een kopje waar mijn mémé en pépé jaaaaaren hun dagelijkse kopje koffie uit dronken. Ook een ritueel…

Een ritueel, het lijkt misschien onbenullig maar het kan zoveel beteken… efkes een pauze inlassen om goed te voelen wat er echt leeft… Een kleine handeling die gedachten en gevoelens in beweging brengen zodat ze kunnen blijven stromen.

Ook elk troostmoment, elke keer zingen aan een sterfbed, elke workshop die ik geef, is een ritueel… is stil vallen… voelen… en meer bewust weer verder gaan. En dit samen mogen doen met anderen maakt het nog zoveel krachtiger.

Ook bij jou kom ik graag een ritueel vorm geven.
Nodig je mij graag uit om te zingen op een herdenking of mee vorm te geven aan een troostend moment voor jouw organisatie of familie?
Zit je aan een sterfbed en weegt het waken en wachten zwaar?
Wil je graag zingend verbinden met je team?
Aarzel niet, geheel vrijblijvend, contact met mij op te nemen!

17/11/2025

Ik mag het ook steeds weer ervaren hoe mijn zingen helend werkt... en zachtheid brengt... voor de stervende... maar ook voor wie rond het bed zit te waken. Een moeilijk moment wordt iets om later met een warm gevoel aan terug te denken.

A worldwide movement to sing gentle songs to the dying provides comfort, peace and release to both the suffering and the singers

15/11/2025

Met mijn muziek aan een sterfbed maak ik van een intens moeilijk moment iets waar later met een warm gevoel aan terug gedacht kan worden.
Als alles is gezegd of praten niet meer mogelijk is dan brengt het kabbelen van mijn gitaar zachtheid, mijn zingen voelt als een warme mantel.

Veerle, de dochter van Gaby, getuigt:
‘Ik vergeet nooit hoe Anneloor mij bijgestaan heeft met haar muziek in de laatste week dat ik waakte bij mijn mama. De serene muziek maakte heel veel emoties bij mij los maar was ook een grote steun. Ik kan het echt iedereen aanraden die zit te waken aan het sterfbed van een dierbare.’

Elk sterfbed verloopt anders... maar mijn zingen is er heel vaak een warme meerwaarde. Op mijn website kan je verschillende verhalen van aan een sterfbed beluisteren:
https://agrimonia.be/stervensbegeleiding/

Omdat ik het zoveel meer mensen gun om op een zachte manier afscheid te mogen nemen, maakte ik een folder.
Wil je er graag één of meerdere ontvangen? Stuur mij een berichtje!
Ook welkom met al jouw vragen!

11/11/2025

Wereldlichtjesdag... wereldwijd worden kaarsjes aangestoken voor overleden kinderen... omdat het niet klopt dat ouders een kind moeten loslaten... omdat die kinderen (baby's, peuters, kleuters, jonge gasten, volwassenen) nooit vergeten mogen worden... omdat de liefde niet stopt bij een overlijden.

Ook bij Agrimonia (Deerlijk) steken we die avond kaarsjes aan voor kinderen die veel te vroeg zijn overgegaan.
Rond die lichtjes vormen we een kring van warme verbondenheid. Zingend vallen we stil... zingend mag stromen wat in ons leeft... zingend verbinden we met elkaar... een warm bad van liefde en gedragen zijn...

Ben je er graag bij, schrijf je dan in via onderstaande link.

Kan/wil/durf je er niet bij zijn maar vind je het een troostende gedachte dat ook jouw kind of dat van familie, vrienden of een kennis een plek krijgt binnen onze kring? Stuur mij dan een mailtje (anneloor@agrimonia.be) of laat in de comments de naam van dat kind achter.

Kaarsjes aansteken voor overleden kinderen, een warm samen zijn, zingend verbinden. Je hoeft je pijn niet alleen te dragen!

03/11/2025

Nu al welkom...

Het zijn zo van die dagen ...

Het zijn zo van die dagen waar woorden vaak tekort schieten.
Het zijn zo van die dagen waarop we met kleine gebaren veel kunnen betekenen.

Zowel persoonlijk als op werkvlak voel ik dat ik iets te betekenen heb voor mensen die met afscheid te maken hebben, voor mensen in rouw,...

Ik ben dan ook heel blij met de samenwerking met Anneloor van Agrimonia. Troostdagen, troosttrajecten, troostweekend,... het zit allemaal in de pijplijn.

Troost beleven, mogen zijn met alles wat er is, via stilte, creativiteit en verbinding....

Hou ons in de gaten.... en nu al Welkom 🤍