15/11/2025
Als ik dit lees na een bijzondere en mooie workshopdag, voel ik me superdankbaar dat ik dit werk mag doen en telkens opnieuw geraakt en geïnspireerd mag worden door de wijsheid en warmte van mijn klanten.
Soms overstijgen we tijdens een workshop onze rollen en ontmoeten we elkaar van mens tot mens, met hart en ziel. Een magisch moment van samen thuiskomen in onze natuur 🌿✨
De metafoor van de onderlaag en de pionier. ✨
Gisteren mocht ik deelnemen aan een ontzettend warme en inspirerende dag, georiganiseerd door Les van Praktijk De Verademing.
We hadden het in de gelijkgezinde groep over zingeving, over je eigen unieke rol in het leven, over waar jouw hart van gaat zingen. We reflecteerden over de verschillende rollen in een ecosysteem, en hoe we onszelf daarin herkennen. Het was letterlijk 'verademend' om te ontdekken hoe ieder van ons zijn eigen rol te vervullen heeft, en meer nog, hoe we elkaar ook moeiteloos kunnen aanvullen met onze eigen kwaliteiten.
Ik, als rasechte onderlaag die ontzettend graag reflecteert, verdiept, verstilt en heelt, deelde de middag met een pionier, die graag manifesteert, creëert, bedenkt en verandering brengt in de omgeving. Een verstillend, diep, magisch bos kwam in contact met een open, luchtig, lichtrijk strand. Dit voelde voor mij als pure inspiratie, een waardevolle ontmoeting.
Twee 'extremen' in het systeem die elkaar toch begrepen en zelfs aanvulden. Opnieuw een levend bewijs dat we als mens niet moeten kijken naar diversiteit als een obstakel, maar net als iets wat nodig is in het ruimer geheel.
Terwijl ik in mijn fantasie neerzat tegen een stam in een muisstil beukenbos, met enkel het geluid van knisperende blaadjes onder mijn voeten, zag zij diezelfde stam net als een opportuniteit, een kwaliteit, hout om iets mee te maken. Terwijl ik onder die boom zat en diep in mijzelf keerde, was zij als het ware diezelfde boom met goesting en passie aan het omzagen. En het gaat hier helemaal niet over het al dan niet vellen van een boom, maar wel over het diverse perspectief dat we innemen, elkaars kwaliteiten die naar boven komen, onze eigen rol in het leven. Hetgeen ons uitnodigt, ons voedt, ons drijft.
En dat geeft hoop. Dat jij of ik ons niet hoeven te forceren om iemand anders te worden of een rol in te vullen die niet voor ons is weggelegd. Dat we ons net meer mogen focussen op wat voor onszelf als zingeving, essentie aanvoelt. Want we vullen elkaar toch, bewust of onbesust, nadeloos aan. 🍃