Sofie Reynders klinisch psycholoog bij S-statera

28/10/2025

19/10/2025

11/09/2025

*Boos worden op de regen*

Boos of verdrietig worden door omstandigheden
is als boos worden op de regen.
De regen kiest jou niet uit.
Hij valt alleen maar.
Zonder oordeel. Zonder bedoeling. Zonder plan.
Toch roepen we soms naar de lucht,
als het leven zich sluit als een grijze wolk boven ons hoofd.
We b***n. We vloeken.
Waarom nu? Waarom ik?
Maar de regen luistert niet.
Hij doet wat hij doet.
En dan - is het aan ons.
Sommigen rennen schuilend onder paraplu’s,
anderen dansen er middenin,
en weer anderen… laten zich natregenen tot de storm z’n kracht verliest.
Want regen verandert niet omdat jij boos bent.
Alleen *jij* verandert,
wanneer je besluit hoe je ermee omgaat.
De omstandigheden zijn niet persoonlijk.
Ze zijn niet tegen jou.
Ze *zijn*.
Wat jij ermee doet maakt het verschil.
Soms is de regen nodig om iets nieuws te laten groeien.
Zelfs verdriet heeft wortels,
en soms bloeien daar de mooiste dingen uit.
(Gerbert Bakx)

17/08/2025

“ Het leven is als een trein, die leeg aan zijn reis begint, maar waar onderweg mensen opstappen, die hem vervolgens ook weer kunnen verlaten omdat ze een andere bestemming hebben.
De treinreis van ons leven:
Als we geboren worden, stappen we op de trein en ontmoeten we onze ouders.
En we geloven dat ze altijd met ons zullen meereizen.
Maar op een gegeven moment stappen onze ouders uit en laten ze ons alleen achter...
Naarmate de tijd verstrijkt, stappen er andere mensen op de trein.
En ze zullen belangrijk zijn: onze broers, vrienden, zelfs de liefde van ons leven.
Velen zullen afhaken (zelfs de liefde van ons leven) en een diepe leegte achterlaten.
Anderen zullen zo discreet zijn dat we niet eens doorhebben dat ze hun plaats hebben verlaten.
Deze treinreis zal vol vreugde, verdriet, verwachtingen, gedachten, voorstellingen, en afscheid zijn.
Succesvol zijn betekent een goede relatie hebben met alle passagiers, zolang we maar ons best doen.
We weten niet op welk station we zullen uitstappen.
Dus laten we gelukkig leven, liefhebben en vergeven!”