10/11/2025
📖 “Hoogbegaafden lijken geen andere keuze te hebben dan te ontdekken, componeren, schrijven, schilderen, onderzoeken, te doen naar wat hen op dat moment het meeste bezighoudt. Ze moeten weten, leren, en de berg beklimmen omdat hij er is.”
Deze passage uit het boek dat ik momenteel lees raakte me diep.
Want ja — dat moeten weten, dat blijven zoeken, dat innerlijke vuur dat nooit dooft, zelfs als je moe bent of alleen lijkt te staan... het is tegelijk een zegen en een last.
Ik bleef even hangen bij dat laatste: “de berg beklimmen omdat hij er is.”
Wat een treffende metafoor voor hoe velen van ons denken en voelen.
Niet om applaus te krijgen. Niet om te winnen.
Maar omdat iets in ons zegt dat het móét worden onderzocht, begrepen, uitgeprobeerd.
Soms vraagt die gedrevenheid veel — tijd, energie, nachtrust.
Maar misschien is het net dat wat ons onszelf maakt: de wil om te blijven groeien, te blijven klimmen, ook als niemand meekijkt.
Herken jij dat gevoel?
Dat je iets móét begrijpen of afwerken, gewoon omdat het daar is — die berg, dat idee, dat vraagstuk?
Ik ben benieuwd welke ‘bergen’ jij in je leven blijft beklimmen, en waarom.
Johan
