22/10/2025
“Ik kijk er ENORM naar uit! Ben al lang aan het aftellen…”
Dat stuurde ze me deze ochtend. En mijn borst vulde zich met warmte.
Haar verhaal draag ik al een tijdje met me mee.Veel te jong verloor ze haar levenspartner.
Wat volgt is een eenzaamheid die niet altijd zichtbaar is.Maar wel voelbaar.
Ze stapt m’n praktijk binnen.Ik ontvang haar met zachtheid, met open hart.
Ze vertrouwt zich toe aan de behandeling.En langzaam…begint er iets te stromen.Energie.Warmte.Leven.
“Ik voel het warm worden vanbinnen,” zegt ze.
En ik wéét — haar lichaam begint te spreken.Niet met woorden, maar via de pijn.
Maagklachten, spanning bij de gal…In de Traditionele Chinese Geneeskunde (TCM) zijn dat geen losse symptomen:
🤍 De maag verwerkt niet alleen voeding, maar ook emoties.🌀 De galblaas gaat over moed en keuzes durven maken.
Verdriet dat te lang blijft hangen, nestelt zich.In het lijf.In het hart.
Maar vandaag… voelde ik:Er komt ruimte.
Soms is genezing niet het wegwerken van pijn, maar het voorzichtig aanraken van wat er leeft.💫 Soms begint het met een blik, een warme hand, een zacht woord.💫 En soms… is dat genoeg om weer licht te voelen op de donkerste plek.
Aan haar — en aan iedereen die draagt wat niemand ziet:Je bent niet alleen.Er is altijd een weg terug naar warmte, naar verbinding, naar je lichaam.Langzaam. Liefdevol. In vertrouwen.