Praktijk De Raaklijn - Elise Jonckheere

07/11/2025

Ik ben op de trein-terugweg van opnieuw twee dagen opleiding in Leuven.

Deze intense opleiding (verdieping EFT - https://eft-belgium.org/) doet er mij elke opleidingsdag aan herinneren waarover therapie écht gaat.
Een mens zou denken dat dat na 15 jaar in het werkveld eigenlijk al wel duidelijk zou mogen zijn 😅, maar deze opleiding doet het keer op keer echt voelen, en het geeft weer nieuwe energie om verder aan het werk te gaan met individuen en koppels.

Daarnaast zorgt zo'n kleine opleidingsgroep (11 mensen) voor unieke, kwetsbare verbindingen - want we stellen ons allemaal kwetsbaar op door ons werk met video aan elkaar te laten zien.
Het heeft overlap met hoe kwetsbaar het ook voor cliënten/koppels is om zich bij ons in de therapiekamer echt te laten zien...

En het schept mogelijkheid om nieuwe, warme contacten te leggen met collega's, een paar onder hen zijn al in mijn hart gekropen.

Fijn weekend voor iedereen!

22/10/2025

’t Is een heel boeiende job, die van mij! 😊
Maar ook niet alles is er altijd even leuk aan. Aan het einde van de dag (of aan het einde van een sessie) kan je vaak niet zien of ‘meten’ wat er gebeurd is. Of er evolutie is. Of het genoeg was. Enzovoort…

De ervaring helpt: telkens opnieuw zien hoe hard en soms lang werken samen met een cliënt of een koppel, kan leiden tot evolutie. Hoe, beetje per beetje, er meer ruimte kan komen om iets te laten veranderen.

Dit prentje toont op een simpele, mooie manier, hoe niet-zichtbare evolutie, óók erg nodige evolutie is!
Ik zou het zelf (eerder vrij ;-)) vertalen als:
'Het proces is echt wel bezig, ook op het moment dat het nog niet zo voelbaar of zichtbaar is'.

11/09/2025

Soms hebben mensen de neiging om zich te verliezen in details als ze vertellen over hun opgroeien, hun relatie, hun kinderen, de moeilijkheden die er zijn…

Vaak is het ‘hardnekkig bij de details van de inhoud blijven’ een manier (vaak onbewust!) om niet dicht bij de werkelijke emotie te komen.

Want in de realiteit is die emotie eigenlijk wat écht blijft hangen en wat écht indruk maakt(e).
De duizenden woorden eromheen zijn soms ‘ballast’.

Dat is o.a. waarom een geur, een geluid, een liedje, een woord,… ons onmiddellijk kan terugbrengen naar een bepaald (positief of negatief) moment.

De sensatie (= wat het met ons doet op dat moment) is wat bijblijft en ons een gelukkig of net oncomfortabel gevoel geeft.

En ook hier: zoveel woorden voor wat in 1 beeld kan gevat worden 😊…

01/09/2025

1 september!
Stel het goed aan alle kinderen, jongeren, leerkrachten, én ouders 😉

29/08/2025

De juf van onze jongste zoon heeft het goed begrepen ;-)...
Zij wil graag dat de kinderen 'het leukste moment van de vakantie' beschrijven.
Soms zit het in 'kleine' dingen (die vaak niet als klein ervaren worden door de kinderen in kwestie), waarom een kind wel of niet terug uitkijkt naar een nieuw schooljaar...

'Wij konden geen vakantie betalen, dus verzon ik verhalen.'

19/08/2025

Mijn verlof, en dat van velen, zit er intussen op!

Het najaar belooft druk te worden, o.a. door een opleiding in Leuven (de mooiste stad!) waar ik elke maand enkele dagen zal te vinden zijn.

Het is altijd fijn om tussen (vaak) gelijkgestemden te zijn, ervaringen uit te wisselen, stiekem (of minder stiekem) op te kijken naar docenten, bij te leren, de kennis in de praktijk te brengen.

En niettemin is dit simpele tekeningetje o zo waar.
Want hoe belangrijk ik het ook vind om telkens weer verder bij te scholen - toch wil ik mezelf eraan blijven herinneren dat dit enkel (vaak boeiende) 'achtergrond' is.
Op de voorgrond staat elke keer het contact met elk mens of elk koppel dat voor me zit in de zetel, met zijn/haar/hun eigenheden, waar geen enkele opleiding 100% op kan voorbereiden...

20/07/2025

Tijd voor vakantie...
Ik ben er niet tot en met 10 augustus.

Intussen wens ik elk van jullie een heel fijne zomertijd (met of zonder vakantie), geniet van de zon, van de kleine dingen en van de mensen rondom jou!

05/06/2025

Ik moest het zelf ook leren (en soms nog een beetje...), om niet te vermijden, maar 'aan te gaan'.

Wéér iets dat ik leer van het werken met cliënten, elke dag opnieuw: hoe het aangaan van de dingen veel moois en nieuws teweeg kan brengen in een systeem, een gezin, een relatie.

Eigenlijk zou ik mijn cliënten soms moeten betalen, in plaats van omgekeerd ;-)... (maar misschien moet ik dat niet te luid zeggen :-))

07/05/2025

Het gebeurt wel eens dat ik een kaartje of een andere kleine attentie krijg van een cliënt, dat doet altijd oprecht veel deugd (hoewel dat uiteraard niet nodig is).

Van jongeren in de puberteitsfase krijg je minder vaak een kaartje 😉...
Zij hebben andere manieren.
Ik kreeg dit blikje met mijn naam erop van een jongere, ‘zomaar’ midden in een therapeutisch traject.
Het maakte mijn dag helemaal goed!

22/04/2025

Interessant interview over Brainspotting via de link hieronder!

Samen met een collega volgde ik in het verleden de opleiding(en) Brainspotting, bij An van Hassel.
Het blijft echter soms moeilijk om de ervaring/werkwijze van Brainspotting in woorden te vatten.

Dit interview (met opleider An) omschrijft het wonderwel 😊 – het beluisteren waard voor de curieuzeneuzen!
https://open.spotify.com/episode/4IkbxKUwutvXxE1o9Ev8JS?si=pgDf6vm0Q2K1kryE9jfLfw

Als trauma kon praten... · Episode

07/04/2025

‘Elke nieuwe fase van je leven, zal een andere ‘jij’ verwachten.’

Dat kennen we in grote en kleine voorbeelden: hoe vaak zeggen we niet ‘dat zou ik nooit doen’ of ‘als mij dat zou overkomen, zou ik zeker anders reageren’ – tot op het moment dat we ervoor staan…
Vaak hoor ik van mensen dat ze zichzelf in sommige situaties niet herkennen - dat het vreemd is voor hen om zich jaloers te voelen, of zo kwaad te maken, of zo neerslachtig te voelen,…
‘Dat ben ik precies niet’ – het is een zinnetje dat ons allemaal niet onbekend is.

Toch stellen we vast (en vaak tegen onze zin) dat dit dan blijkbaar ook een deeltje van onszelf is, als het leven ons voor lastige uitdagingen zet, of als we in een hoekje worden geduwd.

Mild kijken naar onszelf, en liefst ook naar anderen, wordt hierbij dan de volgende (soms lastige) uitdaging.
Maar ik geef toe – het klinkt makkelijker dan het is 😉...