Momentumz

25/12/2025

Ik denk aan iedereen die in deze extra moeilijke tijd iemand moet missen......

Voor ieder die afscheid moest nemen. 🌾

22/12/2025

Ik heb je gemist vandaag. Zo stilletjes dat niemand het gemerkt heeft.

Ik miste je toen ik uit bed klom en mijn tanden poetste; toen ik bij de lichten wachtte op de rit naar het werk en toen ik de regen buiten mijn raam hoorde.

Ik miste je toen ik lunch bestelde en toen ik mijn schoenen uittrapte toen ik thuis kwam; toen ik het licht uit deed en naar bed ging voor de nacht.

Ik heb je gemist zonder tranen, lawaai of fanfare.
Maar oh wat voelde ik het.

Ik voelde het 's morgens, 's middags, 's avonds
Ik voelde het toen ik wakker werd, terwijl ik wachtte en werkte. Ik voelde het thuis, onderweg, in het licht, in het donker, in de regen.

Ja wat heb ik je stilletjes gemist vandaag.
Maar ik voelde het zo hard.

@ Becky Hemsley Poetry
Vrij vertaald: Zielsgelukkig

18/12/2025

15/12/2025

Het verlies van een kind of dierbare voelt als een scheur in je hart, in je ziel. Niets kan je daarop voorbereiden. Geen woorden kunnen de leegte omvatten die achterblijft. En terwijl de stilte van het gemis in je resoneert, raast het leven om je heen gewoon verder.

Je functioneert, je regelt, je lacht als het nodig is. Maar diep vanbinnen weet je: ik ben kapot. Veel mensen kiezen ervoor hun verdriet weg te stoppen. Niet omdat het hen niets doet, maar juist omdat het te veel lijkt. Want als je het toelaat, echt toelaat, ben je bang dat je verdrinkt.

Toch fluistert je lichaam, je hart, je geest, je ziel: er is iets dat gehoord wil worden. Spanning in je lijf, slapeloosheid, een brok in je keel, angst of uitputting zijn signalen dat jouw innerlijke stem aandacht vraagt.

Rouw is niet alleen verdriet, maar een transformationele reis, een uitnodiging om jezelf opnieuw te ontmoeten, de liefde te voelen die blijft en je hart weer te openen voor leven en verbinding.

Tips om ruimte te maken voor je pijn, verlies, gemis:
✨Sta stil bij je gevoelens. Gun jezelf momenten van stilte en laat emoties toe, ook als ze rauw en intens zijn.
✨Luister naar je lichaam. Lichamelijke signalen zijn vaak fluisteringen van je ziel.
✨Creëer rituelen. Kaarsen aansteken, brieven schrijven of wandelen in de natuur kan diepe verbinding met je gevoel brengen.
✨Zoek verbinding. Je hoeft het niet alleen te dragen. Deel je verhaal met iemand die luistert zonder oordeel.
✨Let op tekenen van je dierbare. Overledenen laten vaak liefdevolle signalen achter. Sta open voor dromen, symbolen en toevalligheden.

Van harte,
Ilse

14/12/2025

✨- Wereldlichtjesdag -✨

Liefde van
en liefde voor
liefde die ik in het noemen van je naam
steeds hoor

Liefde
die pijn doet
missen te groot
liefde die verder leeft
groter is dan de dood

Liefde
van blijven praten
steeds weer vertellen aan jou
wat ik doe
waar ik ben
en vooral
dat ik van je hou!

08/12/2025

Innerlijk kind

‘Was je zo geschrokken kleintje?’ (Innerlijk kind oefening)

Elke dag al 1,5 maand lang
Zit ik naast m'n drie jarige zelf
Elke avond voor t slapen
Zit ik met haar
En zeg ik dat ik niets verlang of verwacht
Dat ze niks hoeft te doen
Maar dat ik er gewoon ben
Ik nergens doorheen ga pushen
Soms reik ik n hand uit
Vraag ik of ze iets nodig heeft

De eerste paar keer
Vertelde ik haar dat ik nu echt pas kon zien
hóe erg ze geschrokken was
Dat ik nu pas wist hoe zwaar t was geweest
Dat ik t niet helemaal doorhad
De reikwijdte ervan
Ondanks dat ik al veel gedaan had rond dit thema
En dat t me speet dat ik haar zo verwaarloosd had
Dat ik maar zo zelden contact maakte
Dat ik de tranen zal laten
die nog achter haar ogen vast zitten
Alles bedding zal geven
En dat de schrik langzaam mag ontdooien
Dat ze niet meer alleen is
Zo dapper en sterk als ze was
Maar teveel om in haar eentje te dragen

Ze zat er elke dag versteend bij
Zei niks en wilde niks
Ze was een stukje van mij bevroren in de tijd
Dag na dag zat ik met haar
Meestal in volledige stilte
Soms huilde ik diep
Soms kwam er niks
Soms dacht ik waarom doe ik dit nog
Er gebeurt toch niks
Maar ik bleef doorgaan
Ik had haar m’n belofte gegeven

Nu sinds 2 dagen leunt ze ineens tegen me aan
Ik kon t eerst bijna niet geloven
Vanuit de zelfde plek waar ze altijd zat
Maar nu met haar hoofd tegen m’n zij
Het is misschien maar een kleine verandering
in houding
Maar het is tegelijk heel groots
Ze leunt
Ze ontvangt
Ze verbindt
Ze vertrouwt
Nog steeds zitten we in stilte samen
En nee er is (nog) niks drastisch in m'n dagelijks leven verandert
Maar het fysieke stuk is vaak t meest traag
Dat vergeet ik zelf ook nog wel eens
Intern gebeurt er wel van alles
En wie weet duurt t nóg wel heeel lang
Komen er ook nog andere leeftijden en gebeurtenissen langs

💙

Ik deel dit om jouw eigen vertrouwen te versterken
In jouw proces of klachten
Een herinnering dat heling van diepe stukken tijd kost
Commitment
En geduld
Hoe jonger je was
en hoe langduriger het was
Hoe langer het vaak duurt nu
Er komt telkens meer erkenning voor ontwikkelingstrauma
En de complexiteit ervan
Stel je voor dat er jaren veel stress of onveiligheid om je heen was
Of een gebeurtenis als jonkie die erna alles veranderd heeft
Ziekenhuisbezoeken
Of misschien wel iets waar je totaal geen herinnering meer aan hebt
Maar wat zich nu wel in klachten uit
Al die uren of jaren dat je je intern teruggetrokken hebt
Al die honderden keren dat je tranen of woede hebt ingehouden
Alles is gaan vastzitten tot diep in je weefsels
Of misschien was het een hele nare geboorte
Of veel heftigheid bij je ouders of broertje
Geen besef van tijd en grenzen toen nog
Nog geen woorden
Niet gezien in wat er gaande was

Maar nu als volwassene kan je het wél aan
Je kan er nu wél bij blijven
Het is voorbij
Misschien weet dat kindstuk dat nog niet eens
Het is echt voorbij!

Nu is t misschien ook voor jóu de tijd om met je kleine te gaan zitten
Een eigen variant van deze oefening te doen
Wellicht eerst met hulp van een therapeut of dierbare
Zo begon ik zelf ook
Misschien met extra ondersteuning van trauma-helings-technieken

Je kleine recht in de ogen kijken
En zeggen dat je hem/haar uit die nare situatie weg zal halen
Daar waar een deel van jou in de tijd bevroren is geraakt
Of als er geen herinneringen zijn
Of geen specifieke gebeurtenis
Dat je er gewoon voor haar/hem bent nu
En geen agenda hebt
(En daar kan je je eigen volwassen zelf nog best eens tegenkomen 😜)

Misschien wil je kleine wel meteen heel veel knuffels en kusjes
En je van alles vertellen
Of kost t eerst lange tijd je te leren vertrouwen
Want tja kom je wel echt zoals je belooft
Blijf je wel echt

Je (kleine) zelf echt alle tijd geven
Zodat t trauma je -inmiddels volwassen- lichaam kan verlaten
Stukje voor stukje
Weefsel voor weefsel
Spier voor spier
Traan voor traan

'Ik zie je lief klein innerlijk kind van me
Want jemig wat was jij geschrokken'

Tekst: Carlijn Volders. Maart ‘24
Beeld: Debra Bernier

01/12/2025

De decembermaand is familiemaand.
Sinterklaas, met z’n allen aan de kerstmaaltijd, cadeautjes voor iedereen, spelletjes op oudjaarsavond – een feestmaand om naar uit te kijken.

Maar als je een dierbare hebt verloren, je relatie is beëindigd of je hebt om welke reden dan ook geen contact meer met je familie of vrienden dan kunnen die feestdagen ook een pijnlijk vooruitzicht zijn. Er is iemand niet meer aanwezig, een lege plek.

Marinus van de Berg geeft in treffende zinnen weer hoe het gemis van een dierbare in deze maand extra voelbaar is.

DECEMBER STAAT VOOR DE DEUR
jij hield van tradities
jij hield van rituelen
je maakte werk van de
surprises
je maakte werk van de
gedichten
het ging je om de
gezelligheid
het ging je om de
verbondenheid
het hoefde niet veel te zijn
het hoefde niet duur te zijn
het ging je om het samenzijn
je zorgde voor strooigoed
je vulde de schoenen verrassend
je genoot enorm
je haalde de kerstboom
je hing een ster voor het raam
je zorgde voor het dessert
je nodigde altijd je ouders uit
je herdacht wie er niet meer waren
je haalde wat vuurwerk.
je bakte zelf de oliebollen
je organiseerde altijd een winterwandeling
jij hield van tradities
jij hield van rituelen
jou zullen we missen
jou zullen we weer missen
jouw naam zal worden
genoemd
je tradities nemen we over
op onze manier...
het ging jou om
verbondenheid
met jou blijven we verbonden.

Auteur: Marinus van den Berg
Uit: Als feest en verdriet elkaar kruisen

25/11/2025

Vandaag, op de internationale dag tegen geweld tegen vrouwen, denken we aan iedereen die thuis geen veiligheid vindt. Wat kan je dan doen? En wat doe je als buur, vriend, familielid, collega?

Luister naar onze 2 podcastafleveringen met Wim van 1712 en CAW.
Zit je met vragen? We luisteren, je bent niet alleen.
📞 1712
📞 CAW 0800 13 500
🚨 Bij acuut gevaar: 112

24/11/2025

"Helen gaat voor mij niet altijd over herstellen wat kapot is."
Geschreven door LJ Bloesems.

🌻 Voor mij gaat het om het terughalen van de lagen van wie ik dacht dat ik moest zijn - de verwachtingen die anderen op mij stellen, de overtuigingen die ik aannam om erin te passen, en alle ideeën die ik aannam en die niet echt van mij waren.
Ik denk eraan hoe vaak ik mezelf heb gevormd om anderen te behagen of te voldoen aan normen die nooit echt voor mij bedoeld waren.
Van te horen krijgen hoe "succes" eruit moet zien tot onder druk gezet te worden om iemand te zijn die ik niet ben, heb ik me gerealiseerd dat echte heling is loslaten van wat niet van mij is en eren wie ik echt ben.

Soms betekent dat "nee" zeggen als ik vroeger "ja" zei uit schuldgevoel of gewoonte.
Het is kiezen om weg te stappen van relaties die me leeghalen, of grenzen stellen met mensen die me doen twijfelen aan mijn waarde.
Er is een diepe opluchting om mezelf niet langer aan iemand te hoeven bewijzen en me eindelijk vrij te voelen om gewoon mezelf te zijn.

Helen is niet altijd een grote transformatie; het zijn de kleine, alledaagse keuzes die me langzaam terugbrengen naar mezelf.
Het gaat niet om perfect worden, maar om het omarmen van de delen van mezelf die ik ooit bang was om te laten zien, en daardoor het gevoel te hebben dat ik eindelijk thuiskom tot wie ik echt ben. 🌻

Durf jij jezelf helemaal te laten zien?

Van harte,
Ilse

17/11/2025

𝙎𝙩𝙖 𝙚𝙚𝙣𝙨 𝙚𝙫𝙚𝙣 𝙨𝙩𝙞𝙡!

Sta eens even stil, en voel:
🌱Hoe gaat het nu echt met je?
🌱Ben je nog steeds aan het doen wat voldoening geeft?
🌱Ben je nog op het juiste pad?
🌱Krijg je wat je nodig hebt?
🌱Plan je voldoende tijd in voor jezelf?
🌱Luister je naar je eigen adviezen, naar die van anderen of heb je een mooie mix?
🌱Wat verteld je lijf je? Zijn er pijntjes en andere ongemakken die je voor het gemak al een tijdje negeert?

Sta eens even stil; uit liefde voor jezelf.

In vertraging,
Ilse

10/11/2025

"Gedachten zijn als waterdruppels: met onze gedachten kunnen we verdrinken in een zee van negativiteit of we kunnen drijven op de oceaan van het leven."

- Louise Hay -