04/12/2025
Mag ik jou ontmoeten
in jouw dromen elke nacht?
Mag ik binnensluipen in jouw ziel,
daar waar jij dat niet verwacht.
Wil jij kijken naar mijn kind
dat achter hoge muren schuilt
dat bang is voor de pijn
en dikwijls in zichzelf huilt?
Kan de harde wereld smelten
in een liedje of een song?
Kunnen we de kern pakken?
Verzachting is de bron.
Kunnen we de essentie voelen
van wie we werkelijk zijn?
En van daaruit gaan verbinden
met alle liefde en ook pijn.
De afstand is soms groot
Het verlangen is te klein.
Er is maar één manier van leven
en dat is bij onszelf zijn.
In alles wat je doet...
maak verbinding met je hart.
Laat de hardheid rustig smelten.
Zo maak jij een nieuwe start
Want we lopen vaak verloren
in de zoektocht naar elkaar.
Als we onszelf niet meer horen
wordt het leven soms te zwaar.
De weg weer terug naar binnen
vergt waarheid, durf en moed
en zachtheid met jezelf.
Iets forceren is nooit goed.
Gelukkig bestaan er mensen
die kunnen raken met muziek.
En mooie woorden zijn geschreven.
Dat maakt ons melancholiek.
We willen dat zo graag vermijden.
Die melancholie verwijst naar pijn.
Maar zou het ook een beetje kunnen
dat we daarin voelen wie we zijn?
En dat de zachtheid van de noten
en de klankkleur van een stem
mij kan leiden naar vanbinnen,
naar wie ik werkelijk ben?
En als we samen huilen
om de teksten of muziek,
kunnen we dan alsjeblieft verbinden?
En vanuit die melancholie....
.. ons mens zijn blijven voelen,
zonder maskers en angst voor pijn.
Laten we vanuit verzachting
geboren worden in wie we zijn.
Met liefde, Vicky