13/10/2025
Aanraken is de kunst van aanwezig zijn in wat nog niet geraakt is.
In het schemerlicht tussen huid en herinnering,
een glimp van warmte gevangen in glas.
De herinnering aan
een fluistering die trilt in de ruimte
tussen vinger en spiegel,
waar stilte zich oprolt als adem in een kelk.
Wat weerspiegeld wordt,
is het verlangen dat haar beweegt.
De spiegel weet meer dan zij laat zien.
Zij bewaart de herinnering aan alles wat ooit werd aangeraakt,
aan alle zuchten die nooit werden gehoord.
En de hand, met haar zachte botten van tijd,
zoekt niet zichzelf,
maar de stilte die voorafgaat aan elk gebaar,
de oervorm van aanraking
waar het zintuig nog droom is,
en het ik nog niet gescheiden is van het geheel,
het moment waarop huid en ziel elkaar herkennen
in een spiegel van licht.
Foto: Andrea Rodrigues
