HOME of JOY

“Ik ben een SOK”: zei ik met een grote glimlach

Het begon als een ludiek antwoord op de vraag: “Wat is je levensmissie?” Ik moest het op een post-it kunnen neerschrijven voor mijn opleiding Postgraduaat Talentontwikkeling aan de UCLL Meer niet... Damn dacht ik bij mezelf. Dat lukt me gewoon niet. Ik wil zoveel, ik heb zoveel passies, zoveel dingen waar ik van hou. Hoe kan ik dat nu allemaal samenvatten op 1 post-it! Ik liet er mijn slaap voor, schreef honderd en één dingen op en gooide ze 1 voor 1 weer weg. De avond voor de “dag van de waarheid” liet ik het los. Het is wat het is... Ik zie wel wat er komt...

De volgende ochtend stond ik op. Bij het aankleden koos ik zorgvuldig mijn sokken. Ik wou leuke en het liefst 2 verschillende. Dat geeft dat speelse, dat unieke, dat zotte, dat authentieke ik... En toen viel het.. je weet wel... Het aha-moment , dat sprongetje dat je hart maakt, die gil die je onderdrukt terwijl je stralend in de spiegel kijkt, retevroeg notabene! Maar daar stond ik en ik zei tegen mezelf: “Ik ben een SOK”. Ik moest er keihard om lachen! En ja, ook dat klopte! Die lach hoorde erbij. This is it! Een Sprinkler Of Kindness. Het pastte perfect op die post-it. En meer was het niet! Een Sprinkler Of Kindness zijn voor mezelf én voor anderen. Alles viel op zijn plaats en op weg naar de verwerkingsdag in Diepenbeek stroomden de ideeën, er was geen stoppen meer aan.

Mensen zijn “mijn ding”. Altijd al geweest. Van leidster bij de CM, tot dansleerkracht bij verschillende dansscholen. Van showbizzschool in Oostende tot zangeres in coverbands en musicals. Van actrice in komisch theater tot lachdocent. Van kleuterleidster tot leerkracht bijzonder onderwijs. Van eigenares van “Villa Kakelbont”. Dé speelgoedwinkel voor kinderen die kind mogen zijn tot vertegenwoordiger voor kindercollecties tot knutselpakketten. Van Talentfluisteraar tot Postgraduaat Talentontwikkeling. Van trotse bezielde opvoedings mama tot Kindness & Life Transformation Coach.

Van klein naar groot, van groot naar klein. Maakt niet uit. Het zijn prachtige unieke wezens, mensen. Alleen weten ze dat niet altijd, hoe mooi ze wel zijn. We zijn zo vaak veel te streng voor onszelf en voor anderen. Geloof me, ik ben dat ook nog wel eens. Maar op mijn levenspad heb ik geleerd dat “Perfectly Imperfect” helemaal ok is. Dat gevoelens hebben helemaal ok is, dat het even niet meer zien zitten helemaal ok is en dat HULP VRAGEN helemaal ok is. Dat je elke dag opnieuw de keuze hebt hoe je in het leven wilt staan. Want als je aardig bent voor jezelf en voor anderen, komt het als een boomerang terug naar je toe. Wat je aandacht geeft, groeit. Wat je besprinkelt met aardigheid, bloeit!

 ...