01/11/2025
Inventaris van herinnering
Vandaag open ik geen laden meer,
maar gedachten, keer op keer.
De namen komen zachtjes vrij,
alsof ze nog hier bij me zijn.
Jij die lachte, ondanks pijn,
en zei: het komt wel goed, misschien.
Jij die ging, zo stil en zacht,
verdween nog voor de avondnacht.
Jij die plots verdween, te jong,
een glimlach, een laatste sprong.
Jij die zelf koos om te gaan,
zonder woorden om te verstaan.
Jij die oud was, de handen moe,
ogen vol herinnering, warm en trouw.
Jij die nog zo klein was, te vroeg gegaan,
maar een licht achterliet in ons bestaan.
De toonbank luistert, elke dag,
naar echo’s van wat ooit hier lag.
Tussen de regels van een voorschrift
blijft iets van jou — een stil bericht.
Er is geen middel voor gemis,
geen zalf die heelt wat eeuwig is.
Maar in herinnering, klein en goed,
blijven jullie altijd in ons gemoed.
Voor al onze lieve patiënten die we vandaag moeten missen. Ze zullen elk op hun eigen manier voor altijd herinnerd blijven…