Eigenwijs Lief

05/12/2025

04/12/2025

Jij schone madam!

Zoveel liefde en licht.
Dat bracht jij.

Gelukkig in de eenvoud.
Een stralende lach.
Gevende handen,
Helpen en zorgen was prior.
Puur en liefdevol hart.
Een Mama pur sang,
Een moeke op en top.
Actief en speels.
Fietsend door de Ronsische straten.
Stappend op vlot tempo.
Creativiteit in alle vormen.
Ieder idee kreeg vorm en kleur.
Prachtige creaties op deze aardbol gebaard.
In dingen en prachtige mensen.
Iedereen welkom bij jou.
Steeds een plekje vrij in dat grote hart.
Diep genietend van de natuur.
En een taartje.
Dansend op jouw muziek.

Dans maar naar het licht.
Kom maar terug thuis bij de liefdesbron.
Jouw liefde is zo voelbaar, zo dichtbij.
Jouw lach voelbaar in ons allen.

Wat gaan we het tastbare missen.
Wat voelen we de intense liefde en verbondenheid die blijft.

Ga maar liefste -schone-mama, mama en Moeke.
Ga maar...

💞🌟💫

01/12/2025

Dankbaar.

Dankbaar laten landen van de voorbije sessies en ontmoetingen.
Dankbaar voor de diepe, voelbare Liefde doorheen de intense ervaringen de voorbije periode.
Dankbaar voor de gevoelde aanwezigheid en steun van mensen rond mij en mijn zuivere Zelf in mij.
Dankbaar voor de ruimte die ik mezelf steeds meer gun, ruimte om mij te ZIJN. Ook als therapeut.
Dankbaar voor de voelbare flow op deze plek.
Dankbaar voor de veilige bedding die ontstaat in de verbinding met mijn Zelf. In mij en in het contact.
Dankbaar voor het vertrouwen die steeds meer in mij te vinden is, ook daarbuiten.
Dankbaar om aanwezig te zijn bij mensen in diepere lagen, en in mezelf.
Dankbaar dat "zo binnen, zo buiten", steeds dichter bij elkaar komt te liggen en mijn pad verlicht, In de 2 betekenissen.
Dankbaar om de moed te hebben om mezelf steeds weer te ontmoeten in zovele lagen, zovele delen. Zodat ik jou ook op diepe lagen kan zien.
Superdankbaar voor iedere mooie ziel op mijn pad.
En de prachtige, diep rakende feedback die keer op keer naar mij terug komt.

In de bedding van mijn volwassen deel verstillen en verzachten bescheiden, onzekere delen in mij.
Ik ontvang, ik laat me raken, ik voel mijn kracht, ik ben fier, ik geloof in mijn kwaliteit van Zijn en de puurheid die straalt.

Enkele ❤️-verwarmers de voorbije week:

"Ik voel dat het goed is voor mij. Ik wil hier soms niet zijn,tegelijk weet ik dat het klopt."
"Ik voel me écht gezien, en dit al in het eerste gesprek. Jij laat je raken en dat vind ik zo bijzonder. Ik voel me waardevol hierdoor"
"Ik voelde direct een klik, iets wat ik nog niet heb ervaren, ookal passeerden er al een twintigtal professionals."
"In ons eerste gesprek kwam ik terug in contact met een enthousiast deel in mij die ik al jaren niet meer had gevoeld. Dit geeft zoveel hoop in de veelheid pijn."
"Hier ben ik welkom. niet téveel of te complex"
"Het was intens, heftig, en toch voelt het als een opluchting."
"Jij bent hoogbegaafd in anders zijn en aanvoelen,wat zo krachtig is"
"Je woorden zijn zo kloppend,wow"
"Ik word minder overspoeld en merk dat ik meer overschouw in zachtheid, is dat mijn liefdevolle zelf?"

Feeling blessed.🥰

🙏💞🙏

17/11/2025

Wat is therapie voor mij niet:

* daadkracht en hoofdwerk: snel handelen en hard werken.
* Confronteren en voorbijgaan of wegduwen aan alles wat er in onszelf leeft ter bescherming.
= Uitsluiten. Heftig en pijnlijk.
Het kan zelfs grensoverschrijdend zijn en hertraumatiserend.
* Verwachtingen die vastzetten en geen ruimte voor magie laten.
* symptoombestrijding aan het oppervlak: het houden bij opdrachten en schema's om gedrag en gedachten bij te sturen
= nog meer onszelf te pushen, te pleasen, doordoen met doordoen...
(Deze delen verdienen net rust en niet "nog meer activeren van wat ze al zo hard doen"...).
* behandelen: Invullen en richting bepalen vanuit de therapeut en ontkrachten van het zelfhelend systeem in onszelf.
* Van hoofd tot hoofd, Van professional tot patiënt, afstand houden. Brrr...iets in mij weet heel goed dat dit extra pijn doet en niet helpend is.
*zwaar en serieus

Wel:
*Zijnskracht en holistisch: zijn met wat er is, lichaam, geest,ziel, verbonden. Alles beïnvloedt elkaar.
*Authentiek komen opdagen als therapeut.
*In contact van hart tot hart. Nabij en écht. Als mens. Waar aanraking mag, daar waar het helpend is, waar het kan.
*Veilige bedding creëren
*Vertragen in het kwadraat
*Verbinden met je liefdevolle, wijze zelf. In vertrouwen dat daar de antwoorden liggen.
*Insluiten van alle delen in jou.
*Op diepere lagen, op de grens bewegen, bij de oorzaak. even aanraken, zonder opnieuw volledig te herbeleven.
Jouw lichaam en diep weten volgen.
*traag en afgestemd, zodat jouw lichaam een andere ervaring kan opslaan, In veiligheid.
*Met ruimte voor lucht en humor.

I know, geen sexy manier in deze tijden waar alles snel en direct moet,
wel een duurzame, blijvende weg.

Het gesprek met het lichaam,
De adem die verbindt en gerust stelt,
De nabijheid en aanwezigheid van iemand die blijft. Ook op diepe plekken. afgestemd.
Vanuit stevigheid en echtheid,
door er zelf ook geweest te zijn.

In eerste instantie in de therapieruimte,
Vervolgens in het eigen systeem.
Jouw innerlijke wijze familie.

Als dat geen eigen-wijze Liefde is!
Dat is de weg. Dat is van overleven naar Leven bewegen. Van angst naar Liefde.
Ik gun het jou, ons, de wereld!

💞

17/11/2025

Ik kan/durf niet meer voelen.

Terug naar het lichaam bewegen,
tuurlijk voor veel in jou doodeng,
als het lichaam onveilig voelt, pijn en gevoelsherinneringen daar liggen opgeslagen.

Het is ook daar dat aangename gevoelens,
Wijze, speelse, vurige, pure delen zich bevinden.
Net daar schuilt een grote kracht.

Jouw essentie.
Wie jij in wezen bent.
Het licht, de liefde in jou.

Nee, je hoeft echt niet overspoeld te worden,
Te heftige confrontaties aan te gaan.
Behapbaar toelaten wat zich al durft te tonen,
Afgestemd en in de vertraging ervaren wat gevoeld kan worden.
Hier en nu.

Eens je delen ruimte laten,
Eens ze rustig gewiegd worden,
Kan het licht er doorheen bewegen.
Straal maar mooi mens.
Op jouw unieke manier 🌟

💞

16/11/2025

Tussen wond en wonder.

Het is een dunne koord.

Een steeds beter worden om die koord te bewandelen,
Van wankelen naar dansen.

Dat is de weg.
Al hobbelend,
Je werkelijke zelf
steeds meer in het licht.
De hobbels steeds zachter.
De delen in jou steeds meer gezien.
Eren van deze jonge delen.
❤️
brengt rust.
Ruimte voor dans.
Waar alles welkom is
en mee doet.
Waar leven zich laat voelen bij de pijn.
Aan de grens bewegen.
Er niet aan voorbij.

En soms ook even niet,
Jij leidt en wacht,
volgt jouw delen in hun noden.
Dan kan de dans zich verder zetten.
Rustig en zacht.
Voor alles in jou.
🌼

01/11/2025

Het licht even op mezelf.

Mijn rol als mama, partner, dochter, zus, vriendin, collega, begeleidster, therapeut, ... neem ik ten volle op, met de beste intentie, tot zover ik op dit moment kan.
Met vallen en opstaan, met grandioze flaters, met de grootste inzet, met af en toe laten afweten, met durf en moed, afgewisseld met faalangst, terughoudendheid, ...
Ik ben mens.

Met een stralende Ziel in dit lichaam,
sinds 1981 op deze aardbol.
Lang dimde ik dat stralend licht,
om een ander in het licht te houden.
Ik doofde vaker eens uit,
keihard werk
zo een felle stroom tegenhouden.

Bescherm- en overleefdelen ontwikkelden zich rond mij, om de ondragelijke pijn niet toe te laten.
En zo de (afhankelijke) verbinding te behouden.
Onzichtbaar zijn, klein houden, zwijgen, dragen voor de ander, aanpassen als een kameleon, scherp ontwikkelde antennes voor gemoedstoestanden, mezelf wegcijferen en soms letterlijk weg"toveren" ...

Jarenlang kon het niet stromen.
Altijd gevoeld dat iets niet klopte,
dat mijn hart precies niet klopte.

Zoals dat gaat,bracht het leven mij
wat ik nodig had om terug te keren naar mij.
Kans en Uitdaging ineen.
Grote en mega-grote.
Soms ook minder grote.

Een weg die zich verder zet.
Realiseren wat was, wat is.
Wat erkent en gevoeld wil worden.
Steeds weer. Een nieuwe laag die opent.
Het is geen "van punt A naar B".

Met schaamte als diepe onderstroom.
Schaamte onmetelijk groot van generaties ver.
Waar ik nog niet zo lang "openlijk" bij kan.

Dat wil ik zo graag met je delen.
Ik weet hoe eenzaam het voelt
Ik zie je!
Ik voel je!
Ik erken je harde, uitputtende werk,
Iedere dag.

Het mag anders.

Je doet al zo ontzettend veel, geen verwachtingen.
Je bent zoveel, je bent niet téveel, welkom met alles.
Je doet het al zo lang alleen, samen ont-moeten, delen, samen-zijn-

Ik bied hier ruimte voor.
Een warme en stevige bedding.

Ik geloof oprecht in deze weg.
Niet langer wegdrukken,
Niet langer alleen,
Niet langer als "label" weggezet worden,
Niet langer als last, complex aan de kant geschoven.

Mijn kennis en ervaring maakt dat ik
afgestemd
bij jou kan blijven.
Ver weg, dichtbij of diep.
In de bedding van mijn
Stralend licht.

Een zacht welkom
💞

30/10/2025

Voor jij,
degene die steeds zorg(en) draagt (van) voor de ander.

Jij die altijd klaar staat.
Jij, dat jonge deel in jou dat al heel vroeg begon te zorgen voor de ander.
De beweging die uitreikt om te geven voelt zo natuurlijk.
Een imprint mogelijks al ontstaan
toen je volop in ontwikkeling was in de buik van je moeder.

Kiezen voor jezelf, jouw noden voelen en ruimte geven, voelt onveilig.
Voelt egoïstisch.
Minder van belang.
Voelt als noodzaak om geliefd te worden.

Weet, je bent geliefd, je wordt gedragen, omringd in liefde. altijd.
ook als je naar binnen reikt en jezelf zorg gunt.
Het is veilig nu.
Je hebt al zo hard gewerkt en beschermt ter overleving.
Je mag rusten. Bedankt voor al dat harde werk.
Keer op keer.

Een volwassen deel kan je nu dragen.
Het deel die jou laat zien en voelen,
dat je iets anders te doen hebt.
Een volwassen deel die vanuit zelfzorg en -liefde,
Gepast zal uitreiken.
Zowel om te geven
Als te ontvangen.

Het mag. Je verdient dit zonder meer.
Dat is de natuurlijke beweging die je terug mag ervaren.

Lieve EigenWijze vrouw.
Ik voel je.
Lief zorgend, jong deel,
Ik zie je.
Ik wieg mee,
Jouw deel.
Onze delen.
Kom maar tot rust.

Ik ont-moet zoveel deze delen.
Ze werden zo vaak weggeduwd, genegeerd,
als last onderdrukt, of net keihard aan het werk gezet.

Als er een jong kindje aan de deur klopt,
zou je dan ook de deur dichtgooien? Of wegsturen om verder keihard te gaan werken?
Nee toch?

Blijf jouw delen, ook degene die jouw functioneren belemmeren, maar vanuit dit beeld tegemoet treden, verwelkomen.
Ze willen gezien en erkent worden.

Ze zijn zo welkom.
Jij bent van harte welkom

💞

22/09/2025

Jij bent de weg.

Als je je verloren voelt,
niet wetende waarheen.
Een lichaam dat pijn doet,
een geest die treurt,
Een verdwaald hoofd.

We zijn samen.
Nooit alleen.
Het was ons plan
om hier te staan. Nu. Op deze plek.

Blijf staan. Voel maar.
Het is veilig nu.
Voel maar.
In mijn bad van liefde,
mag je donker, pijn ontmoeten.
Enkel de toelating van jou is nodig,
erken je beschermdelen in hun harde en nutige werk. Ze horen erbij.
Zodat het voelen van wat onderdrukt zat, zorgt dat het oplost, verzacht.

Dit kom je ervaren
Om zo terug te keren naar huis.
Na dit leven. Tijdens dit leven.
Ervaren en beoefenen van je eigen wijze missie. Perfect bedoeld voor jou.
Je wordt gesteund.
Op alle mogelijke manieren.
Ga maar... IK sta achter je.

Kies maar wat de volgende stap mag zijn in jouw proces. Jouw levensreis. Jouw heel-zijns-tocht.

Vergeet nooit dat jij uniek bent en dat jouw zijn de bedoeling is en een mooie bijdrage levert. Sowieso.
Je bent zoveel meer dan je nu kan zien.
Stap maar JOUW weg. Ieder minuscuul stapje is van belang. Wees mild.
Jij bent de weg. Jij.
Alleen jij.

Zoek niet daarbuiten.
Wees stil en voel, luister.
Je weet het.

💞

01/09/2025

Overgangen
Deze keer via de septemberpoort.

Je voelt de energie zich vullen met spanning, nostalgie, gemis, onwetendheid, vernieuwing, onzekerheid, gejaagdheid,...

De natuur beweegt zich naar een nieuw seizoen.
Het naar buiten,
maakt zich klaar voor naar binnen.
Warmte laat zich rustig weg waaien en afspoelen naar koude.
Beweging laat zich verzachten naar verstilling.

niettegenstaande:
Agenda's vullen zich, de ochtendrush dient zich aan, to do's flitsen voorbij, wekkers staan op volle toeren, drukte op de baan,...

Dat is daarbuiten.

Hoe voelt het binnenin?
Welke beweging mag jij volgen?
Of net niet?
Waar mag jij even bij blijven?
Of net van weg bewegen?
Welke keuze maak jij?

Daarbinnen, dat is wat telt!
Jouw unieke weg.
Durf je te volgen?

Mogelijks merk je iets in jou die bang is,.die wil pushen, doordoen, wegkijken, afleiden met druk zijn, klein houden, wegcijferen, zwijgen, onzichtbaar houden, verdoven, verbloemen,...

Helemaal ok. Wat mooi als je hier durft aandacht aan te geven, dat je het opmerkt.
Het wil gezien worden, erkent worden.
Het deed zijn werk om jou te beschermen.
De aandacht en het omarmen van deze delen, zal hen rust brengen.
Zodat jouw keuzes door kunnen en een weg vinden.
Niet op wilskracht, maar vanuit hartekracht. Een pure aantrekkingskracht.

Dan kan buiten zoals daarbinnen worden.
Als je nog mee bent...🙈
😉

Ikzelf voel ook volop een belangrijke overgangsfase, een fase waarin ik échte keuzes ga maken. Waar ik mijn grens nog duidelijker trek, waarbij ik heel helder ruimte maak voor mijn pure verlangen.
Hiervoor heb ik stilte toe te laten en mijn diepe weten te horen.

Ik nodig je uit...op deze laag te ont-moeten om zo je helder weten te ont-dekken.
Wat een reis!

warm welkom
💞