31/10/2025
We zijn er nog niet, maar ik voel wel al verandering. Nooit gedacht.
Door haar zware jeugd vol trauma, zat ze al jarenlang vast in zelfdestructief gedrag.
Dankzij een goeie psycholoog en psychiater klauterde ze langzaam maar zeker uit een heel diep dal. Toch bleef ze gevoelig voor verslaving. Elke dag vocht ze er tegen met regelmatig eens een 'relaps'. Moedig herpakte ze zich, telkens weer opnieuw.
Een vriendin stuurde haar door. Enthousiast omdat ze van haar alcoholprobleem was verlost dankzij de technieken hier.
Op haar eerste consult benoemde ze zichzelf als 'hopeloos geval'. Ze had alles al geprobeerd. Dacht ze. ;-)
Toch slaagden we er in om een doorbraak te creëren in hoe ze zich voelt. Haar zelfvertrouwen en zelfwaarde krikken langzaam maar zeker op. Complimenten kan ze ondertussen al aanvaarden. Ze kan zichzelf ook al zien als sterke madam ipv zwak slachtoffer. Ze kan zelfs al in de spiegel kijken zonder zichzelf te vervloeken. Ze ontdekt de mooie kanten van haar bestaan. Dat had ze nooit durven dromen.
Is ze nu al van haar verslaving af? Neen.
Zal ze er ooit vanaf geraken? Geen idee.
Wat we wel weten, is dat ze na elke sessie een stapje vooruit zet. Niet richting stoppen van de verslaving, wel richting acceptatie, veerkracht en zelfwaardering.
En dan zien we wel waar we uitkomen.
Een hopeloos geval vindt ze zich niet meer.
Zo lang ze zich voelt evolueren, gelooft ze in haar herstel. En ik ook.
Dankzij haar therapeutisch netwerk - ook haar psycholoog en psychiater blijven zinvolle steunpilaren - kan ze blijven groeien, herstellen en hoopvol de toekomst tegemoet zien.
Love it!