12/10/2025
De voorbije dagen mocht ik opnieuw assisteren bij de 3-jarige opleiding Lichaamsgerichte (psycho)therapie bij Agape Academy — een plek die voelt als thuiskomen.
Oorspronkelijk zou ik er dinsdag al bij zijn, maar mijn lijf had andere plannen… Na een virusje was het pas donderdag dat ik kon aansluiten. Moeilijk om aan toe te geven (dank u, innerlijke criticus 🙃), maar m’n lichaam was duidelijk: eerst rust, dan de rest.
Wat volgde waren twee intens boeiende dagen. Het assisteren is zo’n ongelofelijk waardevolle uitwisseling.
In ruil voor mijn aanwezigheid, mag ik meelopen met een groep nieuwsgierige studenten die zich met open hart verdiepen in lichaamsgerichte therapie.
Vrijdag vroeg iemand van de groep me hoe ik die rol als assistent ervaar … want soms is het idd zoeken. Ik ben geen docent, noch een student van deze groep en toch …
het raakt telkens weer… om getuige te zijn van groei, van moed, van het in de ogen kijken van schaduwstukken. Het roert, want het triggert ook mijn eigen lagen. En het verwarmt, keer op keer, om in zo’n warm nest te mogen landen. Ik neem waar, ik ondersteun, ik leer, ik verbind… en ik groei. Als mens. Als vrouw. Als therapeut.
We naderen het einde van jaar twee, en ik kijk met zoveel liefde terug én vooruit. Deze plek… dat zijn de mensen. De docenten. De studenten. De verhalen. En de diepe verbinding.
Dankbaar dat ik hier binnenstapte om 2 dagen mee te begeleiden bij het ademwerk dat deel uitmaakt van de opleiding … en vooral dat ik mocht blijven. 💫
