Wat zijn de openingstijden?

Maandag 08:00 - 20:00 Dinsdag 08:00 - 13:00 Woensdag 08:00 - 20:00 Donderdag 08:00 - 20:00 Vrijdag 08:00 - 20:00

Totaaltherapie Antwerpen

Startpagina
België
Wilrijk
Totaaltherapie Antwerpen

"A Happy mind in a Healthy body" In ons centrum voor totaaltherapie wordt zowel aan uw acute pijnklachten
als aan uw psychische welbevinden gewerkt.

Dit vanuit de filosofie van een zo evenwichtig mogelijke levenswijze,
zowel qua voeding als qua lichaamshouding, -beweging en sportbegeleiding. Ons team bestaat uit professionele paramedici die u op alle terreinen verder begeleiden, waarbij de mens in zijn geheel steeds centraal staat.

31/08/2021

Cranberry & cranberrysap: werking, voordelen en bijwerkingen

Cranberry word al eeuwenlang gebruikt als voedingsmiddel, maar is ook bekend voor zijn medicinale werking. Het is een kleine rode bes uit Noord-Amerika en reeds door de Indianen gebruikt werd om blaas- en nierziekten te behandelen. De eerste kolonisten die uit Engeland kwamen leerden de bes zowel rauw als gekookt te gebruiken om allerlei kwalen te behandelen.

Het ging hier om de behandeling van een verminderde eetlust, spijsverteringsproblemen, bloedziekten en scheurbuik te wijten aan een vitamine C tekort. We kennen de cranberry eigenlijk het best als middel om urineweginfecties te bestrijden.

De cranberry is familie van de bosbes die dan weer bekend is voor zijn werking tegen urinezuur en pijnlijke jicht.

De cranberryplant
Cranberryplanten zijn afkomstig uit Noord-Amerika, het is een groenblijvende heidestruik die nauw verwant is met onze veenbes en blauwe bes. Het zijn vooral de rood zwarte vruchten die verschijnen in juni en juli die gebruikt worden.

De cranberry is rijk aan antioxidanten, stoffen die deels uit bestaan uit proanthocyanidinen, die de cranberry’s hun levendig kleur geven. Antioxidanten neutraliseren deeltjes in het lichaam die bekend staan als vrije radicalen. Ze gaan schade aan celmembranen herstellen en kwaadaardige cellen vernietigen.

Tot slot zou de antioxidante capaciteit van cranberry’s ons kunnen beschermen tegen hart- en vaatziekten of kanker. Dit is al meermaals het onderwerp van wetenschappelijk onderzoek geweest.

Voedingswaarde van de cranberry
De cranberry is rijk aan vitamines zoals vitamine B (B1, B2, B3 en B6), vitamine C en vitamine E. Dit ondersteunt het immuunsysteem door aandoeningen veroorzaakt door vrije radicalen te bestrijden.

Daarnaast bevat de cranberry onder meer calcium, magnesium en kalium. Ook is het besje een goede bron van vezels. Dit vermindert de kans op allerlei hart- en vaatziekten doordat ze gewichtsverlies bevorderen.

Medicinale werking en voordelen van de cranberry

1. Preventie van urineweginfecties
Een aantal studies wijzen erop dat de cranberry helpt om urineweginfecties van de blaas en de urinewegen te voorkomen bij vrouwen die last hebben van steeds terugkerende urineweginfecties. De werking ervan bestaat uit het voorkomen van ontstekingen, niet voor de behandeling ervan.

Cranberrysap of pillen zouden de kans op een terugkerende infectie met 50% verminderen. In de cranberry zitten immers proanthocyanidinen, krachtige antioxidanten die voorkomen dat bacteriën zich aan de wand van de blaas en urinewegen gaan vasthechten.

2. Preventie van maagzweren
Onderzoeken zouden de laatste jaren bewezen hebben dat de cranberry ook effectief is in het voorkomen van maagzweren. Door het sap zou de hechting van de Helicobacter pylori aan de maagwand voorkomen worden.

3. Preventie van hart- en bloedvataandoeningen
De antioxidanten gevonden in de cranberry zouden het hart en de bloedvaten beschermen door het verhogen van HDL (goede cholesterol), het ontspannen van de bloedvaten en het voorkomen van het ontstaan van plaques in de slagaders. Dat laatste is vooral nuttig voor mensen met overgewicht of obesitas.

4. Preventie tegen het ontstaan van kankers
De grote hoeveelheid vitamine C en antioxidanten zouden het lichaam kunnen beschermen tegen kanker. In reageerbuis proeven lijkt het cranberry extract de groei van kankercellen af te remmen, maar dit is nog niet bewezen bij mensen.

5. Hulp bij mondhygiëne
Cranberry’s kunnen de groei van bacteriën ter hoogte van het tandvlees en rond de tanden tegen gaan. Men moet dan wel gebruik maken van ongezoet cranberry sap dat vrij bitter is van smaak

Cranberry voorzorgen en bijwerkingen
Ook bij het gebruik van natuurlijke producten moet men rekening houden met bepaalde bijwerkingen. Ze kunnen de werking van bepaalde medicatie versterken of verminderen. Dit is onder andere het geval bij bloedverdunnende medicatie waarbij de werking versterkt wordt.

Cranberrysap en -supplementen kunnen over het algemeen als veilig beschouwd worden, zelfs voor zwangere vrouwen. Toch mag je een antibioticabehandeling niet vervangen door sap.

Cranberry werkt over het algemeen preventief als de infectie reeds onder controle is. Door het relatief hoge niveau aan oxalaten, chemische stoffen die het risico van nierstenen vergroten, is het gebruik van cranberrypillen en -sap bij mensen met nierstenen of een aanleg voor nierstenen af te raden. Doordat het meeste sap van cranberry’s veel suikers bevat is deze vorm af te raden voor diabetespatiënten.

31/08/2021

Kunnen antibiotica de kans op darmkanker verhogen?

Darmkanker wordt in verband gebracht met een reeks welbekende risicofactoren, waaronder voeding (rood en bewerkt vlees), overmatig alcoholgebruik, overgewicht (obesitas), een sedentaire levensstijl en roken, maar mogelijks spelen ook andere zaken een rol. Wat met antibiotica? Kan het toedienen van antibiotica zo storend zijn voor de darmflora (microbiota) dat het de ontwikkeling van colorectale kanker bevordert?

Een Schots team (Universiteit van Aberdeen) analyseerde gegevens van ongeveer twee miljoen mensen, waaronder enkele duizenden die aan darmkanker lijden. Een groot aantal levensparameters werd geanalyseerd en vergeleken, en zo bleek dat een hoge antibioticaconsumptie als kind of jongvolwassene het risico op darmkanker aanzienlijk vergroot. Opvallend is ook dat deze risicotoename het meest uitgesproken is bij mensen jonger dan 50 jaar (+50%) in vergelijking met oudere mensen (+9%).

Dikkedarmkanker treft overigens steeds meer jonge patiënten, vooral in de leeftijdscategorie 40-50 jaar. Veel specialisten pleiten er dan voor de screening uit te breiden tot personen jonger dan 50 jaar (de huidige leeftijdsgrens).

En hoe zit het dan met antibiotica?

We weten al langer dat een antibioticakuur de microbiota, de bacteriële flora van de darmen, verstoort, met diarree als klassieke bijwerking. Maar het is nog te vroeg om te stellen dat er een oorzakelijk verband is tussen de twee, melden de onderzoekers: "Er is nog geen duidelijkheid of antibiotica de microbiota dusdanig beïnvloeden dat ze direct of indirect kunnen bijdragen tot de ontwikkeling van darmkanker. Dit nieuwe onderzoek herinnert ons wel aan het feit dat antibiotica enkel mogen worden genomen als het absoluut noodzakelijk is, omdat we niet kunnen uitsluiten dat overmatig gebruik mensen een verhoogd risico op kanker kan geven.”

Je kan het risico op darmkanker verlagen door:

Niet te veel bereid vlees en vleeswaren te eten
Mensen die meer dan de geadviseerde hoeveelheid rood vlees of bewerkt vlees per dag eten, hebben mogelijks een (licht) verhoogd risico op het krijgen van dikkedarmkanker en endeldarmkanker, die tot de top drie van de meest voorkomende kankers in België behoren. De Hoge Gezondheidsraad raadt aan om te streven naar 300 gram rood vlees per week en zeker niet de grens van 500 gram te overschrijden.

Wat vis betreft: Wie wekelijks een keer vis eet, heeft 4 procent minder kans op kanker van de dikke darm. Bij twee keer daalt de kans met 8% en bij drie keer in de week vis is dat 12 procent. Dat zeggen onderzoekers van de Nederlandse Wageningen Universiteit in de American Journal of Epidemiology.
De onderzoekers konden geen onderscheid maken naargelang het type vis (vet of mager). Ze vermoeden wel dat het effect te maken heeft met de aanwezigheid van omega-3-vetzuren in vette vis.

Een gezond gewicht te behouden
Overgewicht (BMI +25) zou verschillende kankertypes in de hand werken, zo ook darmkanker. Ook een te hoge buikomtrek door lokaal lichaamsvet kan, zelfs bij een gezond gewicht, het risico op kanker verhogen.

Regelmatig te bewegen

Mensen die regelmatig bewegen in hun dagelijks leven of aan sport doen, hebben een duidelijk lager risico om te sterven aan bepaalde kankertypes dan mensen die inactief zijn. Een verband is aangetoond bij baarmoederslijmvlieskanker, borstkanker en dikkedarmkanker, maar waarschijnlijk verlaagt fysieke activiteit ook het kans op long-, slokdarm- en leverkanker.

Alcoholgebruik te beperken en niet te roken
Wereldwijd is alcohol verantwoordelijk voor minimum 4% van de kankers. Vooral in combinatie met roken neemt het risico op kanker sterk toe. Het advies luidt om geen of maximum tien glazen alcohol per week te drinken. Tabak is sowieso uit den boze.

Voldoende vezelrijke voedingsmiddelen te consumeren
Vezels versnellen onze spijsvertering, waardoor voedsel sneller wordt afgevoerd en de kans op beschadigingen in de darmcellen verkleind. Bovendien binden ze zich aan schadelijke stoffen en voeren ze die mee af. Om de vezels hun werk te laten doen, is het wel belangrijk voldoende water te drinken. De vezels absorberen het water bij wijze van spreken als een spons, waardoor je een soepele ontlasting krijgt en obstipatie vermijdt. De Nederlandse Gezondheidsraad adviseert een dagelijkse inname van 30 à 40 gram vezels. Die zitten onder andere in volkorenproducten, zilvervliesrijst, ontbijtgranen, groenten, fruit, peulvruchten en noten. Daarnaast zou je anderhalve tot twee liter water moeten drinken.

Let op je consumptie van melkproducten
Net als vezelrijke voeding zou ook melk de kans op darmkanker vermoedelijk doen dalen. Andere studies wijzen dan weer op het gevaar van een overmatige consumptie van kaas, hoogstwaarschijnlijk omdat (vooral vette) kaas een hoog gehalte aan verzadigde dierlijke vetten zou bevatten, maar meer onderzoek moet dat uitwijzen.

Een dagelijkse dosis van 700 milligram calcium zou je beschermen tegen dikkedarmkanker. Om je een idee te geven: 2 of 3 glazen melk, of 1 à 2 sneetjes kaas bevatten samen ongeveer 1000 milligram calcium. Een te hoge dosis zou dan weer het risico op prostaatkanker verhogen. Ook hier is meer onderzoek nodig. Het is in elk geval belangrijk om te weten dat volle en magere melkproducten evenveel calcium bevatten. Het ontvetten van het product heeft geen invloed op de calciumconcentratie. Je kan dus beter magere of halfvolle producten kiezen, om het hoge vetgehalte te vermijden.

Bronnen:
https://www.wcrf.org
https://www.kanker.be
https://kankerregister.org
https://www.voedingenkankerinfo

18/02/2021

GROENTEN DIE AANDOENINGEN HELPEN GENEZEN

Graag deel ik dit artikel:

De natuur heeft altijd het beste voor met ons. Miljoenen jaren natuurlijke evolutie heeft een voedingssysteem ontwikkeld voor elk levend organisme. Deze evolutie ligt opgeslagen in het DNA van de mens. Dit houdt in dat het lichaam precies weet wat het nodig heeft en dat zongerijpte gewassen in oorspronkelijke staat precies DAT BEZITTEN wat het lichaam nodig heeft. Meer luisteren naar het lichaam en minder naar het intellectuele meten en weten in het hoofd zou al een goede stap zijn te begrijpen wat het lichaam echt nodig heeft. De natuur weet uiteindelijk altijd wat het beste is voor de mens, niet de mens zelf.

1- Alfalfa, een smaakvolle kiemgroente, bevat zeer veel fytonutriënten en waarbij het lichaam beter kan ontgiften. Alfalfa is eveneens goed voor mensen met diabetes type 2. Alfalfa is werkzaam bij aandoeningen van de urinewegen. Alfalfa is ook goed bij menopauzale klachten.

2- Andijvie bevat vele bitterstoffen, net als witloof en cichorei. Ze behoren ook tot dezelfde plantenfamilie. Andijvie staat bol van vitaminen en mineralen. Voornamelijk vitamine K belangrijk voor de botopbouw.

3- Ajuin/Ui bevordert de bloedsomloop, gaat plaatjesaggregatie tegen. Heeft een licht anti-astmatische werking. Ajuin is licht diuretisch en bevordert een betere slaap. Verder stimuleert de ajuin de productie van maagsappen waardoor de spijsvertering beter verloopt.

4- Asperges, zijn zeer goed bij blaasontstekingen en verhoogd urinezuurgehalte. Rijk aan tryptofaam, goed voor de serotonine productie door het darmslijmvlies van de dikke darm. de saponine uit asperges zijn ontstekingsremmend. asperges versterken de weerstand.

5- Broccoli draagt bij tot preventie van maag-, colon-, mond-, prostaat-, blaas-, en longkanker. Het beschermt tegen maagontstekingen en maagzweren (ook van het duodenum). Bevordert het gezichtsvermogen. Helpt de lever en de pancreas bij hun ontgiftend vermogen. Broccoli is rijk aan glucosinolaten dat het lichaam helpt bij neutralisatie van kankerverwekkende stoffen.

6- Pompoen is ontzwellend op de prostaat en stimuleert de slaap. Echt rustgevend. Pompoen is de groente bij uitstek voor plasproblemen en heeft een wormafdrijvend effect. Een bron aan vitamine A en andere vitaminen. Pompoen is een natuurlijke ontstekingsremmer.

7- Artisjok werkt goed bij leverontsteking, stimuleert de leverfuncties. Artisjok bevat de smaken bitter en wrang, beide krachtige ontgiftende smaken voor het lichaam, de lever. Stimuleert betere gal. Artisjok is eetlustopwekkend en helpt bij dyspepsie. Ondersteunt een evenwichtige cholesterolspiegel.

8- Paprika herbergt geneeskracht bij diverse ziekten en zijn uiterst geschikt bij diabetes type 2 en hart- en vaatziekten. Ze hebben zeer weinig calorieën hetgeen bij obesitas een gunstig effect heeft. Van de aanwezige luteïne en zeaxanthine is wetenschappelijk vastgesteld dat ze leeftijdsgerelateerde staar tegengaan.

9- Venkel is darmgasverdrijvend, krampopheffend, eetlustopwekkend, bevordert de maag-darm peristaltiek, ontstekingsremmend en bevordert de melkproductie dankzij de aanwezige anethol. Venkelzaad Olie is goed tegen darmkolieken.

10- Witloof is zeer goed voor de spijsvertering, er zitten probiotische stoffen in witloof. De bitterstoffen in witloof helpen de lever bij het ontgiftingsproces. verder heeft witloof een laxerend effect dat niet schadelijk is voor het lichaam. Goed bij constipatie. Witloof zorgt ervoor de de lever minder glucose aanmaakt. Goed bij een eetpatroon om diabetes onder controle te houden.

11- Peterselie is menstruatiebevorderend, werkzaam bij haaruitval, stimuleert de melkproductie, zeer hoge voedingswaarde, preventie van osteoporose, tegen slechte adem en verlicht oedemen.

12- Bonen zijn goed tegen obesitas, vermindert de absorptie van koolhydraten in de darm, helpt de pancreas om de bloedsuikerspiegel te handhaven.

13- Bloemkool is een winterse topgroente die vitamine c in grote hoeveelheden bevat. Beschermt tegen colonkanker. Helpt bij de leverontgifting. Bloemkool bevat glucorafanine dat ontstekingsremmende eigenschappen bezit. Bloemkool is rijk aan vezels hetgeen goed is bij de darmperistaltiek.

14- Selderij heeft mild diuretische eigenschappen, goed als preventie van blaasontsteking, heeft licht krampopheffende werking en is windverdrijvend. De knol wordt soms ook wel de Europese ginseng genoemd vanwege de algemeen gezondheidsbevorderende werking.

15- Wortels hebben een goede voedingswaarde voor de mens, en zijn nuttig voor de groei bij kinderen. Bevatten zeer veel antioxidanten en helpt kanker te voorkomen. Door hun hoge gehalte aan carotenen zijn wortels bij uitstek voor de weerstand van de huid en de bescherming van de slijmvliezen. Wortels beschermen tegen hart- en vaatziekten. Goed voor de ogen en het nachtzicht.

16- Spinazie is goed voor zwangere vrouwen. Spinazie is rijk aan foliumzuur (vitamine B11), en beschermt tegen atherosclerose. Beschermt het netvlies van de ogen. Het bevat veel chlorofyl en dat ondersteunt de weerstand. Is licht windverdrijvend en koortsverlagend. Een groente dat goed is voor diabetespatiënten, het helpt de bloedsuikerspiegel te verlagen.

17- Waterkers voorkomt kanker, het heeft een anticarcinogene werking omdat het een goede verhouding omega 3 en 6 vetzuren bevat. samen met stoffen die de lever helpen ontgiften bevordert waterkers de apoptose (natuurlijke celdood), ideaal voor de verjonging in het lichaam. Heeft een beschermende functie voor het menselijke DNA. Verder versterkt waterkers de psychische functies en is goed tegen angst.

18- Spruitjes zitten tjokvol vitaminen en mineralen die goed opneembaar zijn. Spruitjes bevatten glucosinolaten. Deze stofjes verlagen eveneens het risico op kanker door het lichaam bij te staan kankerverwekkende stoffen te neutraliseren. Het bevat net als vele andere koolgewassen een goede verhouding omega 3 en 6.

19- Prei heeft een voorkomend effect tegen trombose, het helpt tegen het klonteren van bloedplaatjes. De flavonoïde kaempferol is een stof met een beschermende functie voor de bloedvaatjes. Het foliumzuur in de prei is goed om de homocysteïne niveaus in het bloed in balans te houden en de polyfenolen helpen bij het herstel van schade door de vrije radicalen belangrijk voor een gunstig evenwicht vrije radicalen en antioxidanten en de weerstand.

20- Pastinaak stimuleert de nieren en is goed bij reumatische klachten. het heeft gunstige werking bij volgende aandoeningen: cellulitis, diabetes type 2, osteoporose, dementie en hart- en vaatziekten.

21- Rode bietjes zijn een uitstekende bron van vitaminen en mineralen. het bevat betanine dat een gunstig effect heeft tegen kanker. En als er een groente supergoed is voor het bloed, dan zijn het zeker de rode bietjes. Rode bietjes bevatten omega 6 in basisvorm (linolzuur), deze komt voor in de celwand en laat de zuurstof door. Bietjes beschermen het hart en heeft een sterk ontgiftende werking.

Ideaal is nu op het einde van de winter en vroege voorjaar is om voornamelijk onze streekeigen wintergroenten te consumeren, zij bevatten de juiste voedingstoffen om het menselijk lichaam doorheen de winter te helpen. Zomergroenten zoals sla en tomaat bevorderen de immuniteit tijdens de zomer, maar in de winter verzwakken zij de immuniteit. Hou rekening met seizoensgebonden gewassen en vruchten, dat is altijd het beste voor je lichaam.

© Daniël The Healthman

10/06/2020

DE DOOD IN TRANSVETTEN

Bepaalde vetten zoals transvetzuren of gewoon transvetten zijn vetten die geoxideerd zijn door industriële bewerking of verhitting. Deze transvetten hechten zich aan de membramen van lichaamscellen. Deze cellen krijgen het vervolgens moeilijk om voldoende voedingstoffen, water en zuurstof te krijgen. Bovendien zijn ze niet goed meer in staat om hun eigen stofwisselingsafval af te voeren. Cellen die verstoken zijn van zuurstof en water worden beschadigd en gaan zich carcinogeen verder ontwikkelen.

Vooral dunne olie, mayonaise, salade dressings en margarine dat uit de voedingsindustrie komt, zijn ontdaan van begeleidende mantelstoffen zoals vitamine E. De meervoudige onverzadigde vetzuren in deze producten kunnen niet goed meer verteren en veroorzaken verstoppingen in het basaalmembraan en celmembramen. Dat leidt tot een uitzonderlijk hoog risico tot het ontstaan van kanker. Vooral huidkanker en melanomen. (De zon veroorzaakt nooit kanker). Transvetten geven directe aanleiding tot de ontwikkeling van cardiovasculaire aandoeningen en diabetes.

Aangezien dierlijke eiwitten ook vetten bevatten die aan hoge verhitting worden blootgesteld, (denk maar aan frituren) zoals gefrituurde kip of vissticks neemt het risico op kanker snel toe. Producten met hoge concentraties dierlijke eiwitten en geraffineerde vetten gaan de zuurstofopname door de cel verhinderen. Geraffineerde oliën en margarine zijn tot 50 maal giftiger dan geraffineerde suiker. Onze aandacht op geraffineerde suiker is zo groot dat we de andere echte sluipmoordenaars van onze gezondheid niet zien. Geraffineerde suiker is zeker ook ongezond, maar het is niet te vergelijken met de schadelijke effecten van industrieel bewerkte oliën en vetten zoals margarine.

Omegavetzuren die van nature aanwezig zijn in plantaardige oliën hebben een functie om zuurstof te binden waardoor het lichaam dit kan transporteren tot in de cel. Rode bloedcellen hebben veel omegavetzuren nodig, maar ook de celmembramen. Celmembramen bevatten zeer veel omega 6. Cholesterol transporteert omegavetzuren naar de cel. Als deze meervoudige onverzadigde vetzuren worden blootgesteld aan de lucht worden ze geoxideerd, en trekken veel zuurstofvrije radicalen aan. Met andere woorden, ze worden ranzig. De natuur heeft daarom vitamine E of verzadigd vet aan toegevoegd om deze oxidatie te voorkomen. Echter vitamine E wordt verwijderd door industriële bewerking en verhitting. Deze geraffineerde oliën zijn daarom zeer moeilijk te verteren omdat ze ontdaan zijn van hun natuurlijke massa en niet meer beschermd worden tegen vrije radicalen.

Een zuurstofvrije radicaal ontstaat wanneer een zuurstofmolecuul een elektron kwijtraakt. Daardoor worden ze uiterst reactief. Als je deze agressieve vetten en oliën eet, leidt dit dat ze zich gaan vasthechten op de celmembramen, te vergelijken met een olievlek dat op zee de vogels overspoelt en verstikt. Zuurstofvrije radicalen kunnen zich in geraffineerde, meervoudige onverzadigde oliën en vetten binden, als ze voor consumptie blootgesteld worden aan lucht, zonlicht en verhitting. Vrije radicalen, de natuurlijke schoonmakers van het lichaam, ontstaan in grote hoeveelheid als het lichaam wanhopig probeert de celmembramen weer proper te krijgen van deze agressieve transvetten. Bij dit schoonmaakproces kunnen lichaamscellen ook beschadigd worden. Maar dat is niet de schuld van de vrije radicalen. Dus als je een hamburger eet met friet zal je lichaam overspoelt worden met vrije radicalen. Maar besef, de schuld geven aan de vrije radicalen is hetzelfde als de kogel de schuld geven van de wonden die het slachtoffer heeft opgelopen, terwijl degene die de trekker overhaalt verantwoordelijk is.

Verzadigde vetten zijn verzadigd en komen voor zoals in boter, kokosolie en varkensvet Zij bevatten grote hoeveelheden antioxidanten die ze beter beschermt tegen de oxidatie door vrije radicalen. Tijdens het fabricageproces wordt dit allemaal vernietigd. Het lichaam herkent deze vetten niet en gaat het als vergif gaan behandelen. Logisch. Daarom dat industrieel bewerkte oliën en vetten onverteerbaar zijn voor het lichaam en veel giftiger dan geraffineerde suiker. De toevloed van vrije radicalen die ontstaan na consumptie van industrieel bewerkte oliën en vetten is een oorzaak van versnelde veroudering en degeneratieve, cancereuze en chronische aandoeningen.

Lichaamscellen die beschadigd worden door deze slechte vetstoffen kunnen niet goed meer functioneren en dat belemmert belangrijke functies in het lichaam. Het verzwakt de immuniteit, het zenuwstelsel, de spijsvertering en ook het endocriene systeem ofwel de hormoonhuishouding. Geoxideerde meervoudige onverzadigde vetten (oliën) hebben het zonlicht “gevaarlijk” gemaakt, iets dat nooit zou gebeurt zijn als we natuurlijke voeding in oorspronkelijke staat zouden consumeren. Industriële bewerking manipuleert en verandert deze meervoudige onverzadigde vetten veranderd waardoor ze giftig worden voor het organisme.

Je vindt deze giftige transvetten terug in ontbijtgranen, sauzen, diepvriesgroenten, diepvriesmaaltijden, bakmix, crackers, donuts, cake, koekjes, enfin, alles wat uit de voedingsindustrie komt: niet vers, bewerkt, geraffineerd en geconserveerd. Deze voedingswaren belemmeren het vermogen van de lichaamscel om zuurstof te gebruiken die nodig is om voedingstoffen te verbranden tot koolstofdioxide, energie en water. Deze cellen lopen een groot risico om carcinogeen te worden. Transvetten maken ook het bloed dikker, oorzaak van hogere bloeddruk, bloedplaatjes worden kleveriger, de kans op bloedstolsels stijgt, en er ontstaat ophoping van vetafzetting die leiden tot cardiovasculaire aandoeningen. Plaque bestaat uit meer dan 80% geoxideerde onverzadigde vetten. Niet verzadigd vet zoals steeds beweerd wordt.

Hartkwalen en kanker hebben dezelfde oorzaken. Vaak overlijden kankerpatienten niet aan kanker, maar veeleer omdat het hart ermee ophoudt. Veel kankerpatiënten hebben ook problemen met hart en bloedvaten. Het is al zolang bekend dat chronische zuurstofdeprivatie van cellen de oorzaak is van kanker, degeneratieve aandoeningen en hartkwalen. Geraffineerde oliën en vetten zijn een grote belangrijke oorzaak van deze levensbedreigende chronische aandoeningen.

Daniel The Healthman,
vertrouw op je lichaam en genees jezelf
Je kunt veel meer dan je denkt

16/03/2020

Bron: RIVM

13/03/2020

Vitamine C en virussen, zoals het coronavirus.

Vitamine C wordt wel vaker genoemd om ons te beschermen bij virusinfecties. (zie bijvoorbeeld dit bericht) Toch is lang niet bij iedereen duidelijk welk mechanisme hierachter steekt.

Wat doet vitamine C?
Vitamine C (ascorbaat of ascorbinezuur) heeft een groot scala aan gezondheid-bevorderende eigenschappen. In dit kader is het volgende belangrijk:
Vitamine C houdt de replicatie van virussen tegen, omdat het een neuramidase-inhibitor (remmer) is, die de voortplanting van virussen remt.
Vitamine C is een inductor voor interferon.
Interferon
Interferonen zijn glycoproteïnen (natuurlijke eiwitten, gekoppeld aan een of meer suikereenheden), die in de cellen van het immuunsysteem worden afgescheiden na contact met microben als virussen, bacteriën of schimmels. Ze spelen een belangrijke rol bij de werking van het immuunsysteem.

Interferonen worden zo genoemd, omdat ze interfereren met de virale replicatie (vermenigvuldiging van het virus). Ze onderdrukken de virusreplicatie, celproliferatie en hebben immunomodulerende activiteiten door complexe reeksen intracellulaire reacties.

Er zijn ongeveer 20 verschillende soorten interferonen (IFN) die in het menselijk lichaam voorkomen en ze zijn belangrijk bij het controleren en verwijderen van acute en chronische infecties.

Interferon wordt door cellen gebruikt als een soort van boodschapper (cytokine). Deze boodschapper waarschuwt de omringende cellen bij een aanval door een virus. Tegelijkertijd wordt de productie van de zogenaamde NK-cellen (naturel killer cells) en fagocyten opgevoerd. Deze cellen herkennen een geïnfecteerde lichaamscel (een cel die niet meer aan de lichaamsstandaard voldoet) en ruimen ze op.

T-helpercellen worden geactiveerd door een andere boodschapper (interleukine -1), dat wordt geproduceerd door geactiveerde macrofagen (fagocyten), ook wel een Th1-reactie genoemd. De T-helpercellen worden aangezet tot de productie van interleukine-2 en interferon. De interleukine-2 en interferon activeren vervolgens de B-cellen, die de specifieke antistoffen (immunoglobuline) zullen gaan produceren om het virus aan te kunnen pakken. De immunoglobulinen binden zich aan het allergeen (hier het virus), waardoor het virus of besmette cel herkenbaar wordt voor de NK-cellen. De NK-cellen zetten aan tot fagocytose en complementering, waardoor de besmette cellen en het virus wordt opgeruimd.

Interferon-productie
Wanneer een lichaamscel viraal wordt geïnfecteerd, dan maakt de geïnfecteerde cel onmiddellijk interferon aan. Ook als een lichaamscel interferon van een andere cel opmerkt, gaat die gewaarschuwde cel de productie van de interferonen opvoeren, opdat hun omgeving voor een mogelijke virusaanval worden gewaarschuwd. Hierdoor wordt de gehele interferonproductie extra gestimuleerd.

De interferon zorgt ervoor dat de nog onbesmette cellen hun verdediging kunnen optimaliseren om besmetting te voorkomen. Daarnaast gaat een met interferon gewaarschuwde onbesmette cel eiwitten aanmaken die de vermeerdering van virussen in de cel tegen zullen gaan.

Interferoninductoren
De interferonproductie kunnen ook door enkele specifieke stoffen worden gestimuleerd, die stofjes worden interferon-inductoren genoemd. Vitamine C is één van deze inductoren, zoals ook vitamine A, mangaan en zink (de zgn. zinkvinger in het eiwit).
Vitamine C is een belangrijke bouwsteen voor interferon:
(https://www.ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/23700397).

Vitamine C is bij een virale infectie en dreiging zeer belangrijk.
Interferon wordt geëffectueerd door onder andere vitamine C. Een milde vitamine C deficiëntie veroorzaakt daardoor onder andere overgevoeligheid voor infecties en de afname van de immuniteit. Ons aangeboren immuunsysteem kent ook fagocyten en NK-cellen die microben kunnen doden en opruimen. Deze hebben onder andere vitamine C nodig om de indringers te kunnen doden.

Vitamine C is sterk antiviraal en bevordert de productie van B- en T-cellen. Vervolgens zet het de B-cellen aan tot het aanmaken van meer antilichamen (immunoglobulinen). Vitamine C is daardoor van groot belang in de vorming van antilichamen en bij de neutralisatie van toxinen (giftige stoffen) uitgescheiden door de virussen en bacteriën. Leukocyten (witte bloedlichaampjes van het immuunsysteem) hebben bijgevolg vitamine C nodig en bij een tekort onttrekken zij dit noodzakelijkerwijs uit de lichaamsweefsels, waardoor een milde vitamine C deficiëntie zich al snel tot een vergrote deficiëntie kan ontwikkelen.

Regelmatige inname van vitamine C voorkomt virusinfecties. Een hoge dosering van vitamine C neutraliseert vrije radicalen, doodt virussen en maakt het immuunsysteem sterker. Dikwijls zijn dit hoge therapeutische hoeveelheden van soms wel 15 tot 20 gram vitamine C per dag en moet intraveneus worden toegediend (arts).

Hoeveel vitamine C oraal?
Misschien is het goed te bedenken dat er in de natuur geen voedselproducten zijn waarbij je de zeer grote hoeveelheden vitamine C binnenkrijgt, die dikwijls worden aanbevolen via vrienden, internet, boekjes, enz. De vitamine C supplementen met natuurlijke vitamine C zijn mooi om enkele keren te gebruiken. Gebruik je dit echter om een hoog gehalte aan vitamine C binnen te krijgen, dan krijg je (veel) te veel van de andere stoffen (bioflavonoïden en nog andere biologische stoffen) binnen en dat is weer schadelijk voor de gezondheid, dus voor dit doel ongeschikt. Er moet dan ook een duidelijk onderscheid worden gemaakt tussen een therapeutische toepassing van vitamine C en de inname om gezond te worden en te blijven.

Scheurbuik bijvoorbeeld werd vroeger voorkomen, maar ook opgelost door het eten van citrusvruchten, zuurkool en taugé, om maar eens wat voorbeelden te noemen. De gemiddelde hoeveelheid die nodig is om geen scheurbuik te krijgen, is per dag zo’n 100 mg. vitamine C. 65 mg. is de ADH van vitamine C, ofwel de Aanbevolen Dagelijkse Hoeveelheid en komt als supplement boven op hetgeen je al via de voeding binnenkrijgt, dus is dit een extraatje. Bij een gezond leefpatroon zonder chronische stress en zonder lichamelijke aandoeningen zou dit ruim voldoende kunnen zijn, onder normale omstandigheden.

Er zijn echter voedselproducten waarin (veel) meer vitamine C zit en verschillende zijn gemakkelijk verkrijgbaar. Wanneer regelmatig deze voedselproducten op het menulijstje staan, dan zou onder normale, gezonde omstandigheden suppletie met vitaminepilletjes misschien niet eens meer echt noodzakelijk zijn. Je kunt er per dag zelfs de grammen mee halen, maar dan moet je wel heel goed je best doen en uitkijken dat je geen last van je darmen gaat krijgen. Echter, om hoeveelheden van 1000 mg. vitamine C, een gram dus, via de voeding in één keer binnen te krijgen is vrijwel onmogelijk. Maar door er veel van te eten krijg je uiteindelijk wel die hoeveelheid naar binnen gewerkt, maar dat kost toch wel enige tijd en moeite.
Hier is een lijstje met de top 10 voedselproducten met de meeste hoeveelheid vitamine C.

Vitamines en mineralen blijken vanuit voeding als fruit en groenten, maar ook dierlijke producten als vlees en organen als de lever en (bij)nieren vele malen beter te kunnen worden op genomen dan uit een pilletje. Bijvoorbeeld vitamine C (50 mg.) uit een citrusvrucht wordt veel beter opgenomen dan de vitamine C uit een pilletje van 1000 mg. blijkt uit dit onderzoek. Bedenk echter wel dat vooral fruit door veredelingsprocessen lang niet meer zijn, zoals de natuur ze oorspronkelijk ‘bedacht’ had. Ze zijn mooier, groter, smakelijker en vooral veel zoeter, waardoor de hoeveelheid fructose vele malen groter is, dan van oorsprong.

Verschilt per moment
Dagelijks hebben we wisselende hoeveelheden aan vitamine C nodig, de verschillende lichaamssystemen hebben een eigen behoefte en werken lang niet allemaal tegelijk op topsnelheid (denk aan de Chinese Orgaanklok). Vanuit de darm wordt de vitamine C naar behoefte opgenomen. Dit betekent wanneer het aanbod hoog is, maar de behoefte op dat moment laag, de meeste vitamine C in de Wc-pot terecht zal komen. Is de vraag hoog, maar geen of slechts een gering aanbod, dan zal het lichaam zich moeten behelpen met hetgeen er is en vindt er rantsoenering plaats of roof uit andere lichaamsweefsels, zoals ons immuunsysteem dat dus doet. Dit laatste heeft tot gevolg dat vitamine C opname telkens ook verdeeld moet worden over die lichaamsweefsels en het immuunsysteem. Logisch dat in zo'n periode er meer vitamine C noodzakelijk is, dan wanneer men gezond en niet besmet is.

Inname van vitamine C gaat het beste op de wijze waarop onze 'neven' de mensapen dit ook doen, door de gehele dag door telkens kleine beetjes aan te bieden via de voeding. Mensapen eten gewoonlijk het grootste gedeelte van de dag en halen daaruit hun voedingsnutriënten. Als voorbeeld de gorilla, die eet zo’n beetje de gehele dag door en verorbert op die wijze, blaadje voor blaadje, larve voor larve, stukjes boomschors, soms wat fruit circa 30 kilo voedsel per dag. Daarin zit dan gemiddeld 4 gram vitamine C en dat wordt geleidelijk aan via het voedsel over de dag verdeeld aangeboden.

Op deze wijze zou het eigenlijk voor ons mensen ook goed zijn, geleidelijk aan, goed verdeeld over de dag telkens een beetje vitamine C, via onze voeding en wellicht via de drankjes, eventueel met extra via suppletie.

Suppletie
Per inname moment hoogstens 100 mg. vitamine C. Het inname moment kan elk kwartier, elk half uur, elk uur, of bijvoorbeeld vier maal daags zijn, na gelang de behoefte. In periodes van verkoudheid en griep zou een paar keer per dag een flesje fruit/water-drank met bijvoorbeeld één of twee gram (ontzuurde om het gebit te beschermen) vitamine C gemaakt kunnen worden, dat om de vijf à tien minuten telkens met kleine slokjes (inname met een rietje beschermt het gebit) wordt leeggedronken. Hierdoor kunnen er vele grammen vitamine C per dag worden ingenomen, waarbij de opname van de vitamine C hoog is en de belasting voor de maag- en darmwand laag. Gebruik je natriumbicarbonaat-ascorbine dan is er geen kans op schade aan het gebit en irritatie in de maag.

Vitamine C-poeder
Het gemakkelijkst gaat dat door bijvoorbeeld vitamine C-poeder te gebruiken. Vitamine C-poeder is synthetische vitamine C (wit poeder). Synthetische vitamine C is natuur-identiek (L-ascorbinezuur) en biochemisch gezien maakt dit voor onze lichaamsprocessen geen enkel verschil. Alle vitamine C in supplementvorm zijn overigens met synthetische vitamine C gemaakt.

Natuurlijke vitamine C wordt ook wel in supplementen gebruikt, maar dan staat dat er ook expliciet op vermeld, bijvoorbeeld rozenbottelextract (rijk aan vitamine C) of AMLA-poeder (poeder van de Indiase kruisbes, rijk aan vitamine C). Ook supplementen met vitamine C samen met stoffen als bioflavonoïden (bijv. hesperidine), rozenbottelextract, etc. zijn ongeschikt, behalve bijvoorbeeld 1 à drie keer per dag. Gebruik je dit gecombineerd met de natuurlijke vitamine C supplementen, dan kan de totale hoeveelheid niet meer zijn dan drie keer dagelijks.

Dus gebruik deze supplementen niet om grote hoeveelheden vitamine C binnen te krijgen. De bijkomende stoffen zijn voor dit doel ook niet nodig en wanneer iemand dagelijks meer tabletten slikt dan voorgeschreven, krijgt deze persoon te veel van de bioflavonoïden binnen en dat is weer ongezond. Het gaat hier louter om de vitamine C.Voor grotere hoeveelheden zijn deze ongeschikt, of je gebruikt dat voor één à twee maal per dag en de rest gebruik je met puur vitamine C. Alle vitamine C tabletten zijn overigens met L-ascorbinezuur samengesteld, behalve de hier bovengenoemde.

Omdat er nogal wat mensen zijn die gevoelig zijn voor het zure vitamine C (ascorbine-zuur) en daardoor last van de maag krijgen, kan het handig zijn om dit in de ontzuurde vorm te gebruiken, zoals met natriumascorbaat, magnesium- of calciumascorbaat. Houdt het echter op natriumascorbaat, want veel en regelmatig gebruik van calcium- en/of magnesiumascorbaat zal uiteindelijk de balans in de mineralenstatus verstoren, waardoor weer andere klachten ontstaan.

➤Natrium is een onderdeel van keukenzout (natriumchloride), maar de hoeveelheid natrium in natriumbicarbonaat is zeer gering en staat in geen enkele verhouding tot gewoon zout. De angst dat iemand met natriumbicarbonaat te veel zout of natrium binnen zou krijgen is ongegrond, bovendien is dit slechts een tijdelijk regimes. Bij twijfel informeer je het beste eerst even bij de behandelende internist, want bij patiënten met bijvoorbeeld nierfalen, adoptie- of donornieren en andere medische situaties kan natriumbicarbonaat een contra-indicatie hebben.

Vitamine C-poeder (één deel) samen met natriumbicarbonaat (twee delen) in een glas of fles(je) met water. Goed doorroeren tot het water weer helder is en dan er wat biologisch citroensap of appelazijn bij en eventueel wat fruitsap voor de smaak. Er zijn ook bruistabletten met vitamine C, op te lossen in water of vruchtensap.

Kijk uit, doe dat beetje bij beetje, want door het koolzuur dat ontstaat bruist het anders over de rand heen. (zo werd ‘vroeger’ sodawater gemaakt, de voorloper van onze frisdrank). Dit drink je dan geleidelijk aan op. Het heeft de voorkeur om dit een paar keer per dag te maken, dan behoud je een goede kwaliteit.

De ontzuurde combinaties met bijvoorbeeld calcium of magnesium zijn ook kant&klaar te koop als pil, maar ongeschikt voor dagelijks grote hoeveelheden, omdat dit de mineralenbalans zou verstoren.

Voedsel met vitamine C
Vitamine C zit in fruit, groente en aardappelen, met name in koolsoorten, peterselie, groene paprika’s, waterkers, boerenkool, tomaten, citrusfruit, kiwi’s, guave, (zwarte, blauwe, rode) bessen, druiven en aardbeien. Ook de zogenaamde spruitgroenten als alfalfa en taugé zijn goede leveranciers van vitamine C.
Biologisch bietensap met biologisch appelsap helpt om vitamine C beter op te kunnen nemen.

Vitamine C-poeder kan ook in de dressing voor rauwkost gebruikt worden als zuurtje, gebruik dan wel minder citroensap of azijnsoort, want anders wordt de dressing te zuur.

Vitamine C is hetzelfde als ascorbinezuur (E 300), dit zit vaak als additief in ingeblikt voedsel en in glazen potten en flessen.
Ruim 20% van alle vijftigplussers heeft een dagelijks tekort aan vitamine C.

Vrijwel iedereen, van jong tot oud, heeft echter regelmatig een relatief tekort. Relatief in de zin dat in een bloedonderzoek geen direct tekort wordt gezien, maar in de vele verschillende metabolische en biochemische processen er wel een tekort blijkt te zijn, waardoor deze niet optimaal kunnen verlopen.

Opname van de vitamine C
Op een lege maag zal de vitamine C al snel passeren en wordt grotendeels binnen 30 minuten in de darm opgenomen, daarna vindt er minder, nauwelijks of geen opname meer plaats. Een Time released vitamine C pil zal dan mogelijk nog niet volledig uiteen zijn gevallen, dus wordt een (groot) deel niet of nauwelijks opgenomen. Veel van de vitamine C uit zo'n Time-released pil komt in de dikke darm terecht waaruit geen opname mogelijk is. De dikke darm zal hierdoor verzuren, wat slecht is voor de biomassa, zoals de gezonde darmbacteriën. Verzuring van de darm is slechts in enkele omstandigheden gunstig, meestal wordt dit als zeer ongunstig beschouwd.

Vitamine C wordt vooral in het eerste zeer zure stukje (15 cm.) van de twaalfvingerige darm (duodenum, totaal ca. 30 cm.) opgenomen, omdat in het tweede gedeelte de inhoud zeer basisch is.
Vitamine C wordt het gemakkelijkst in een zuur milieu opgenomen, in een basisch milieu vermindert de opnamecapaciteit. Er wordt echter zeker nog wel wat vitamine C opgenomen in de tweede helft van het duodenum en in het zogenaamde jejunum (dit is de dunne darm direct na de twaalfvingerige darm met een lengte van circa twee meter). Dus het opname traject is alles bij elkaar 230 cm., maar waarvan het meest effectief de eerste 15 cm is.

Voor een goede opname is het uiterst belangrijk dat de darmwand in een goede conditie is. Vanuit de darm wordt het opgenomen in het bloed van de poortader en wordt naar de lever vervoerd en van uit de lever wordt het ascorbinezuur via het bloed naar alle lichaamsweefsels vervoerd.

Opname capaciteit vitamine C
Bij personen die voldoende vitamine C binnen krijgen, wordt een eventueel overschot via de urine uitgescheiden. De opslagcapaciteit van een vitamine C voorraad vrij zeer beperkt.

Verschillende lichaamsweefsels kunnen in totaal ongeveer 1.500 milligram vitamine C vasthouden. Er circuleert echter ook een klein deel van de vitamine C in het bloed (circa drie tot zes uur). Die hoeveelheid varieert van 10 tot 12 milligram per liter (totaal dus circa 50 tot 60 mg. de norm wordt op 100 mg. gehouden). Wanneer deze waarde in het bloed te veel stijgt, wordt de vitamine C door de nieren via de urine uitgescheiden. Om die reden is het alleen zinvol veel vitamine C tegelijk in te nemen als er sprake is geweest van een groter en langdurige tekort aan vitamine C (bij grote hoeveelheden is intraveneus een betere methode). Hierbij wordt zo'n 24 gram per 24 uur toegediend, ter vergelijking: dat is een gram per uur ofwel 16,7 mg. vitamine C per minuut. (trial China, 11-2-2020)

Liposomaal vitamine C
Inname van liposomaal vitamine C beschadigt of irriteert de maag- en darmwand niet en de darmbloedbarrière zou gemakkelijk kunnen worden gepasseerd. Hierdoor kunnen grotere hoeveelheden vitamine C worden ingenomen zonder dat het grootste deel in de toiletpot terecht komt. Deze methode zou na intraveneuze toediening de beste methode zijn bij een extreem grote behoefte aan vitamine C. Kijk uit, want veel liposomaal vitamine C is niet echt liposomaal en werkt daardoor niet beter of zelfs minder goed (bron).

Hersenbereik
Volgens beweringen zou vitamine C de bloedhersenbarrière niet goed kunnen passeren, daar werd vitamine C als ascorbylpalmitaat (6-palmityl-L-ascorbinezuur, een ester) voor bedacht. Dus bij een virale hersenontsteking of besmetting is naast gewone vitamine C ook ascorbylpalmitaat aangewezen, maar kijk uit bij langdurig gebruik, want er zit dikwijls nogal calcium in (calciumascorbaat) en dat zou de mineralenhuishouding kunnen verstoren.

Andere maatregelen
Naast te zorgen dat de vitamine C-status optimaal is, zijn er nog andere voedingsstoffen belangrijk. In principe alle vitaminen en minerale spoorelementen zijn van belang, maar naast vitamine C springt vitamine A en D in het oog en zijn jodium, zink en mangaan zeer belangrijk.

Goede hygiëne is uiterst belangrijk, was regelmatig je handen, zeker na intermenselijk contact (bijvoorbeeld handgrepen, zoals winkelwagentjes, deurknoppen, etc.) en voor het eten.
Hoest en nies in de elleboog en gebruik papieren zakdoekjes (slechts eenmaal).
Kussen kan een besmettingsrisico met zich meebrengen.

Voedingsstoffen
Vitamine D, activeert en reguleert het immuunsysteem via het chromosoom.
Vitamine A, werkt samen met vitamine D om chromosomaal actief te kunnen worden.
Zink, reguleert het immuunsysteem.

Antivirale stoffen uit de natuur
De snelle vermenigvuldiging van het virus kan worden afgeremd met antivirale stoffen. Astragalus Membranaceus (dagelijks 900 mg).
Allium Sativum (knoflook, dagelijks 200-400 mg),
Sambucus
Cordyceps (dagelijks 2000 mg).
Bioflavonoïden, tal van fruit en groentesoorten bevatten stofjes (bioflavonoïden) die de aanmaak van immuuncellen bevorderen. Ook de blaadjes van de struiken waar bijvoorbeeld bessen, bramen, druiven aan hangen zijn als thee uitstekend om het immuunsysteem te stimuleren. Daarnaast bijvoorbeeld vlierbessenthee, vlierbloesemthee, maar ook de welbekende echinacea. Belangrijk is om geen van deze producten dagelijks te gebruiken, maar in grote variatie.

Bijvoorbeeld:
dag 1 vlierbessen thee,
dag 2 braamblad-thee,
dag 3 blauwebessenblad-thee,
dag 4 echinacea,
dag 5 aardbeiblad-thee,
dag 6 druivenblad-thee,
dag 7 vlierbloesem-thee,
Daarna herhaling vanaf dag 1.

Hierdoor zal er een constante stimulatie van het immuunsysteem plaatsvinden en het beenmerg worden geprikkeld om extra leukocyten aan te maken.

Voldoende en goed slapen is uiterst belangrijk (tenminste 8 uur dagelijks)

Voldoende bewegen liefst in de buitenlucht (wandelen en tuinieren is uitstekend, het hoeft zeker geen trimmen of hardlopen te zijn, of je moet dat leuk vinden, dan is dat prima).

Stressbeheersing, want stress is oorzaak van velerlei zoals vermindering van de weerstand. Het vreet vitamine C (adrenaline/cortisol productie, bijnieren).

Adrenaline/cortisol
Bij stress wordt adrenaline aangemaakt om te activeren en cortisol om de werking van de adrenaline te neutraliseren. Cortisol speelt daarnaast een belangrijke rol in de immuunreactie en zorgt samen met vitamine D en omega 3 (EPA en DHA) voor het op tijd beëindigen van op gang gebrachte ontstekingsreacties. De productie van cortisol, de gevoeligheid en dus ook de werkzaamheid ervan zijn stressgevoelig. Die werkzaamheid kan worden verbeterd door bijvoorbeeld stressreductie:
Ontspannende activiteiten als ademhalingsoefeningen, Tai chi of Chi Gong, yoga, meditatie, wandelen, ontspannende sporten, sauna, massage.
Kneipse wisselbaden, neem dagelijks een koude do**he of ga in open water zwemmen. Een intense koudeprikkel vergroot de gevoeligheid voor cortisol.
Eet gevarieerd en gebruik prebiotica), want een gezonde darmflora zorgt voor een betere werkzaamheid van cortisol.
Goede, gezonde sociale contacten kunnen daar ook goed bij helpen.

Vitamine C toegepast in China en Korea tijdens de Corona-epidemie en enkele studies die positieve toepassing van vitamine C bevestigen.

Bron. Ortho.nl

Adres

Vuurmolenstraat 41
Wilrijk
2610

Openingstijden

Maandag	08:00 - 20:00
Dinsdag	08:00 - 13:00
Woensdag	08:00 - 20:00
Donderdag	08:00 - 20:00
Vrijdag	08:00 - 20:00

Telefoon

+3238290909

Website

http://totaaltherapie.com/

Meldingen

Wees de eerste die het weet en laat ons u een e-mail sturen wanneer Totaaltherapie Antwerpen nieuws en promoties plaatst. Uw e-mailadres wordt niet voor andere doeleinden gebruikt en u kunt zich op elk gewenst moment afmelden.