17/11/2025
Er zijn twee heilige momenten in een mensenleven.
De dag dat je geboren wordt,
en de dag dat je herinnert waarom.
Daartussen ligt een reis van vergeten en ontwaken.
We rennen, bouwen, vergelijken, verlangen
alsof betekenis iets is wat we nog moeten verdienen.
Maar de waarheid is stiller dan dat.
Ze fluistert in het alledaagse,
in het licht van de ochtend,
in het zachte weten dat je precies bent waar je hoort te zijn.
Betekenis openbaart zich niet in grootse daden,
maar in aanwezigheid.
In de glimlach die vanzelf ontstaat.
In datgene wat moeiteloos door je handen stroomt.
In het moment waarop je voelt dat doen en zijn samenvallen.
Dan verschuift er iets.
De wereld wordt niet anders
jij kijkt anders.
Je leeft niet langer om te overleven,
maar om te betekenen.
Om licht te brengen waar jij staat.
Om met je bestaan te zeggen:
ik was hier, en ik heb geleefd met open ogen.
En precies daar, tussen de eiken en het erfgoed,
nodig ik je uit voor een één-op-één-wandeling.
Een reis waarin ik je meeneem langs de wortels en de verhalen, langs de wijsheid van de eiken en het fluisteren van het verleden.
Een uitnodiging om je te herinneren wie jij bent
waar het stroomt, en waar het nog wacht.
Om met open ogen te kijken,
en jouw droomwereld tot leven te weven,
stap voor stap,
terwijl je in beweging bent.
Voel je de roep van deze reis?
Stuur me een DM en ik vertel je graag meer over Levensweb tussen eiken en erfgoed daar ontwaakt essentie.
