24/09/2025
Lieve enthousiaste supporters
De tijd vliegt, en in sommige opzichten is dat een geschenk! Want het werd zopas herfst, en dat wil zeggen dat we in het seizoen zijn aanbeland waarbij ik de vrucht van het vele werk van Roberto Regazzi, maar ook van de hele crowdfunding en van jouw bijdrage, dankbaar in ontvangst zal kunnen nemen!!! Hoewel er nog geen datum geprikt is voor het afhalen, voel ik dat de ziel dichterbij komt, als uit een ontwaken van een lange verdoving of zelfs coma. En zo kan je het wel zien, want ik kreeg laatst het bericht van Roberto dat de viool gesloten is. Het bovenblad ligt erop en de viool is drogende, aan het settelen met alle delen samen. Nu moet de vernis er nog op. Laagje per laagje, drogen, en opnieuw beschilderen, drogen, beschilderen. En dat is misschien wel meteen het grootste gebeuren. Hoe later in het restauratieproces, hoeverfijnder en mystieker het wordt. Niet alleen de juiste hoeveelheid, maar ook de inhoud van het ‘brouwsel’ is een groot geheim dat bij elke viool aangepast wordt. Roberto vertrouwde me toe dat hij van elke viool zijn recept bijhoudt, om bij eventuele retouches hetzelfde mengsel terug te kunnen maken, om de juiste kleur maar ook vibraties te vinden. Rond de grote bouwers zoals bijv. Antonio Stradivari, hangt een hele cultus over de vernis, omdat er eigenlijk alles toegevoegd kon worden. Er wordt gefluisterd over experimenten zoals bloed, of andere menselijke en dierlijke lichaamssappen, over kruiden, rook, spreuken en een combinatie van deze om een eigen chemisch proces te verkrijgen dat de lak per viool en zeker per bouwer uniek maakt. Ja, als een echt kunstenaar zo gaat de bouwer te werk... Misschien deden (en doen?) de grote schilders dat ook wel zo, zingend en spreuken prevelend, met de eigen recepten bij het maken van hun tinten, om het wezen van hun kunstwerk welkom te heten in de materiële vorm.
Je begrijpt wellicht dat bij zo’n weten, mijn hart en ziel begint te verlangen naar wat ik dra in mijn handen zal hebben, en mijn hele lijf zal doen trillen.
Afgelopen week begon ik aan de afhandeling van de tegenprestaties. Nog niet iedereen heeft zijn mailtje ontvangen, maar houd dus komende dagen zeker je mailbox (en best ook ongewenste postbus – hoewel je er hopelijk ergnaar uitkijkt!) in de gaten. Heb je na 8 oktober nog niets ontvangen, stuur dan zeker een mailtje naar gwendolyn@de-ongetemde-stem.be, ik zou niet willen dat je tussen de mazen van dit huzarenwerkje van me valt.
Herfstige groet
Gwendolyn
