08/05/2023
ΥΠΟΣΠΑΔΙΑΣ: Τί είναι και πώς αντιμετωπίζεται.
Στο πρώτο άκουσμα του κλάματος του, οι γονείς παίρνουν και αυτοί την πρώτη τους ανάσα! Για τη δεύτερη, περιμένουν αυτό το πολυπόθητο «όλα καλά» από την πρώτη εξέταση του παιδίατρου. Ενίοτε όμως αυτό είτε δεν έρχεται, είτε συνοδεύεται από την ονομασία μιας πάθησης που, εκείνη τη στιγμή, στα αυτιά των γονέων ακούγεται σα ξένη γλώσσα.
Μια εξ’αυτών είναι και ο υποσπαδίας και σκοπός αυτού του άρθρου είναι να εξηγήσουμε με απλά λόγια τί είναι, ποιες επιπτώσεις έχει και πώς αντιμετωπίζεται.
ΠΟΣΟ ΣΥΧΝΟ ΠΡΟΒΛΗΜΑ ΕΙΝΑΙ Ο ΥΠΟΣΠΑΔΙΑΣ?
Ο υποσπαδίας είναι η δεύτερη συχνότερη συγγενής ανωμαλία του ουροποιογεννητικού συστήματος του άρρενος, μετά την κρυψορχία. Αφορά 1 στα 300 νεογέννητα αγόρια και μπορεί να υπάρχει είτε μεμονωμένα, είτε στα πλαίσια διαταραχών σεξουαλικής ανάπτυξης, είτε στα πλαίσια κάποιου συνδρόμου.
ΤΙ ΠΡΟΚΑΛΕΙ ΤΟΝ ΥΠΟΣΠΑΔΙΑ?
Όσον αφορά τους μεμονωμένους υποσπαδίες (χωρίς άλλα προβλήματα), θεωρείται πιθανό να ευθύνονται διάφοροι παράγοντες, όπως γενετικοί, περιβαλλοντικοί καθώς και διάφορες παθολογικές καταστάσεις της κύησης. Αυτοί οι παράγοντες θα συντελέσουν σε ανώμαλη διακοπή της διαδικασίας ανάπτυξης-σχηματισμού του πέους και της ουρήθρας, κατά την εμβρυϊκή ηλικία. Έτσι η ανάπτυξη της περιφερικής ουρήθρας και των υπόλοιπων δομών της κοιλιακής (κάτω) επιφάνειας του πέους δεν ολοκληρώνεται.
ΤΙ ΕΙΚΟΝΑ ΕΧΕΙ Ο ΥΠΟΣΠΑΔΙΑΣ?
Ως αποτέλεσμα το στόμιο-άνοιγμα της ουρήθρας δε βρίσκεται στην κορυφή του πέους, αλλά σε οποιοδήποτε άλλο σημείο από τη κορυφή έως και την περιοχή του οσχέου ή του περινέου. Επίσης, «λείπει» η ακροποσθία (πετσάκι) στην κοιλιακή επιφάνεια του πέους, κάνοντας το ραχιαίο (πάνω) τμήμα της, να μοιάζει με κουκούλα. Και τέλος, το πέος παρουσιάζει κάμψη, καθώς είναι πιο βραχείς οι ιστοί στην κοιλιακή επιφάνεια.
ΠΟΙΑ Η ΣΗΜΑΣΙΑ ΟΜΩΣ ΟΛΩΝ ΑΥΤΩΝ ΓΙΑ ΤΟ ΠΑΙΔΙ ΣΑΣ? ΕΙΝΑΙ ΤΟ ΠΡΟΒΛΗΜΑ ΜΟΝΟ ΑΙΣΘΗΤΙΚΟ?
Δυστυχώς όχι. Ο υποσπαδίας έχει κλινική σημασία, η οποία έχει διαφορετική βαρύτητα ανάλογα με τη σοβαρότητα του προβλήματος (όσο πιο μακριά από την κορυφή της βαλάνου, βρίσκεται το άνοιγμα της ουρήθρας, τόσο σοβαρότερο είναι το πρόβλημα).
Καθώς το στόμιο της ουρήθρας δε βρίσκεται στην κορυφή του πέους, υπάρχει δυσκολία στον έλεγχο ροής των ούρων. Επίσης στην ενηλικίωση προκύπτει ζήτημα υπογονιμότητας, καθώς η εκσπερμάτιση δε συντελείται από την ανατομικά ορθή θέση. Επιπρόσθετα στις περιπτώσεις που υπάρχει κάμψη του πέους, οι στύσεις μπορεί να είναι επώδυνες, ενώ διαδραματίζει καθοριστικό ρόλο στη ψυχοσεξουαλική ανάπτυξη του παιδιού.
ΜΕ ΠΟΙΟ ΤΡΟΠΟ ΑΝΤΙΜΕΤΩΠΙΖΕΤΑΙ ΤΟ ΠΡΟΒΛΗΜΑ ΚΑΙ ΣΕ ΠΟΙΑ ΗΛΙΚΙΑ?
Η αντιμετώπιση αυτού του προβλήματος είναι πάντα χειρουργική. Σε γενικές γραμμές ιδανικό χρονικό παράθυρο θεωρείται η ηλικία μεταξύ 6-15 μηνών. Στόχος της χειρουργικής διόρθωσης είναι η μεταφορά του στομίου της ουρήθρας στην κορυφή της βαλάνου. Υπάρχουν διάφορες τεχνικές για να επιτευχθεί αυτό, είτε με μεταφορά είτε με κατασκευή νέας ουρήθρας. Η επιλογή για την τεχνική γίνεται από τον χειρουργό, αναλόγως της σοβαρότητας του προβλήματος. Επίσης θα πρέπει να διορθώνεται η κάμψη ή/και η στροφή του πέους, θα πρέπει να δημιουργείται συμμετρική βάλανος και να γίνεται δερματική κάλυψη που να παρέχει μια καλή αισθητικά εικόνα.
Δυστυχώς, ειδικά στις σοβαρές μορφές του προβλήματος, ο υποσπαδίας ενδέχεται να ταλαιπωρήσει αρκετά τόσο τον ασθενή όσο και τους γονείς του, με αρκετά συχνή την ανάγκη πολλαπλών χειρουργικών επεμβάσεων. Οπότε κρίσιμο είναι να αναζητήσουμε χειρουργική βοήθεια το συντομότερο δυνατόν, όσο ο μικρός μας ασθενής παραμένει αρκετά μικρός για να μη θυμάται και αρκετά μεγάλος για να αντιμετωπισθεί με ασφάλεια. Όπως σε όλες τις χειρουργικές παθήσεις, ακόμα περισσότερο στον υποσπαδία, η καλή επικοινωνία μεταξύ γονέων και χειρουργού και η πλήρης ενημέρωση γι’αυτά που θα πρέπει να περιμένουν είναι υψίστης σημασίας.