What are the opening hours?

Monday 09:00 - 13:00 15:00 - 20:00 Tuesday 09:00 - 13:00 15:00 - 20:00 Wednesday 09:00 - 13:00 15:00 - 20:00 Thursday 09:00 - 13:00 15:00 - 20:00 Friday 09:00 - 13:00 15:00 - 20:00 Saturday 09:00 - 15:00

Stephanie Georgiou - Clinical Psychologist

Home
Cyprus
Limassol
Stephanie Georgiou - Clinical Psychologist

Psychologist -Mental Health Service

20/10/2022

Εγώ - Εμείς

- Irvin D. Yalom

16/10/2022

Τι όμως; - Αντουάν ντε Σαιν-Εξπερύ

14/10/2022

“Και πώς μπορώ να μαντεύω το μέλλον;

Μέσα από τα σημάδια του παρόντος. Στο παρόν βρίσκεται το μυστικό• αν προσέξεις το παρόν, τότε κι αυτό που θα συμβεί στο μέλλον θα είναι καλύτερο.”

-Πάουλο Κοέλιο

12/10/2022

Ο τρόπος με τον οποίο σχετιζόμαστε με τους γύρω μας καθρεφτίζει το πως αισθανόμαστε για τον εαυτό μας. Οι ανάγκες, οι προσδοκίες, οι συμπεριφορές, τα όρια και τα συναισθήματα μας.

Ο άνθρωπος είναι οι σχέσεις του. - Karl Marx

10/10/2022

“Just because you don’t understand it doesn’t mean it isn’t so.” – Lemony Snicket

27/09/2022

Μέχρι που μια μέρα, συγκεκριμένα στις 23 Νοεμβρίου του 1979, χωρίς κάποιον ειδικό λόγο που ήταν αυτή η μέρα και όχι κάποια άλλη, κατάλαβα πως δεν θα μπορούσα να ζήσω χωρίς εμένα.
Ποτέ, μα ποτέ δεν το είχα σκεφτεί αυτό.
Δεν είχα νιώσει ποτέ πόσο απαραίτητος ήμουν εγώ για μένα τον ίδιο.
Ο ανόητος!

Ήξερα πάντοτε χωρίς ποιον δεν θα μπορούσα να ζήσω και δεν κατάλαβα ποτέ, μέχρι τα τριάντα μου, πως πάνω απ’ όλα δεν θα μπορούσα να ζήσω χωρίς εμένα.

Ήταν σημαντικό από κει κι έπειτα -και μέχρι σήμερα-, να επιβεβαιώνω κάθε μέρα πως θα μου ήταν αληθινά δύσκολο να ζήσω χωρίς κάποια άλλα πράγματα και πρόσωπα που έμπαιναν στη ζωή μου, αυτό όμως δεν μείωνε στο παραμικρό την αξία της νέας μου ανακάλυψης:

Θα μου ήταν αδύνατον να ζήσω χωρίς εμένα.

Τότε άρχισα να σκέφτομαι πως κάποια από τα πράγματα που είχα αποκτήσει και κάποια από τα πρόσωπα χωρίς τα οποία νόμιζα πως δεν θα μπορούσα να ζήσω, μπορεί μια μέρα να μην υπάρχουν πια. Τα πρόσωπα μπορεί να αποφασίσουν να φύγουν – όχι ότι αναγκαστικά θα πεθάνουν, απλώς δεν θα υπάρχουν στη ζωή μου. Τα πράγματα μπορεί να αλλάξουν και οι καταστάσεις μπορεί να γίνουν εντελώς αντίθετες από ό,τι τις γνώρισα. Τότε κατάλαβα πως έπρεπε να μάθω και να προετοιμαστώ για να αντιμετωπίσω τέτοιες απώλειες.

Ασφαλώς, δεν είναι το ίδιο να φεύγει κάποιος και το ίδιο αυτός ο κάποιος να πεθαίνει. Σίγουρα διαφέρει το να μετακομίζεις από ένα σπίτι χειρότερο σ’ ένα σπίτι καλύτερο, από το να συμβαίνει το αντίθετο. Προφανώς, δεν είναι το ίδιο να αλλάζεις ένα σαραβαλιασμένο αυτοκίνητο μ’ ένα καινούργιο, και δεν είναι το ίδιο να κάνεις το αντίθετο.

Είναι φανερό πως το βίωμα της απώλειας δεν είναι το ίδιο σε κανένα από τα παραδείγματα αυτά, όμως, καλό είναι να ξεκαθαρίσουμε από την αρχή ότι πάντοτε υπάρχει πόνος όταν εγκαταλείπουμε κάτι που ήταν, για να πάμε σ’ ένα άλλο μέρος όπου δεν υπάρχει τίποτ’ άλλο παρά αυτό που είναι. Και αυτό που είναι, δεν είναι το ίδιο μ’ αυτό που ήταν μέχρι τώρα.

Και επαναλαμβάνω: η αλλαγή αυτή, είτε είναι εσωτερική είτε εξωτερική, εμπεριέχει ΠΑΝΤΟΤΕ μια διαδικασία ενεργού προσαρμογής σε ό,τι καινούργιο έχει το διαφορετικό και σε ό,τι διαφορετικό έχει το καινούργιο, ακόμη κι αν είναι καλύτερο.

Η διαδικασία αυτή είναι γνωστή με το όνομα «επεξεργασία του πένθους» και όπως υποδηλώνει το όνομά της, είναι επίπονη. Όσο ξεκάθαρο κι αν φαίνεται αυτό, δεν θα πάψω να προειδοποιώ όσους παίρνουν αυτόν τον δρόμο:

Το πένθος… πονάει.

Κι αυτό δεν μπορούμε να το αποφύγουμε.
Βέβαια, η σκέψη (ή η επίγνωση) ότι πηγαίνω σε κάτι καλύτερο από εκείνο που εγκατέλειψα, είναι πολλές φορές ένα θαυμάσιο βραβείο «της παρηγοριάς», μια μικρή ικανοποίηση που αντισταθμίζει τον πόνο που προκάλεσε η απώλεια. Όμως, προσοχή:

ΑΝΤΙΣΤΑΘΜΙΖΕΙ, αλλά δεν ΑΠΟΤΡΕΠΕΙ,
ΓΛΥΚΑΙΝΕΙ, αλλά δεν ΔΙΑΓΡΑΦΕΙ,
ΕΝΘΑΡΡΥΝΕΙ να συνεχίσεις,
αλλά δεν ΕΞΑΦΑΝΙΖΕΙ τον πόνο.

Ο δρόμος των δακρύων
Χόρχε Μπουκάϊ

25/09/2022

«Να προσέχεις τον εαυτό σου»

Μια συμβουλή που συνεχώς χρησιμοποιώ αλλά για να είμαι ειλικρινής, σπάνια ακολουθώ. Συχνά θέτω το ερώτημα στον εαυτό μου «Είσαι παράδειγμα για αυτό που θέλεις να εμπνεύσεις σε άλλα άτομα;». Ακολουθούν διάφορες δικαιολογίες η οποίες συντηρούνται από την ψευδαίσθηση πως μπορώ να φροντίσω ανθρώπους χωρίς να χρειάζεται να φροντίσω πρώτα τον εαυτό μου.

«Ξαφνικά» εμφανίζεται η εξουθένωση όπου το σώμα και το μυαλό αδυνατούν να ανταποκριθούν. « Ξαφνικά» η αυτοφροντίδα γίνεται προτεραιότητα.

Αυτοφροντίδα δεν είναι να έχω συνεχώς στο μυαλό μου πως θα με φροντίσω, ότι πρέπει να με φροντίσω, ότι δεν με φρόντισα τόσο καιρό, σκέψεις που μας οδηγούν συχνά σε άγχος και καταθλιπτικά συναισθήματα. Είναι μια προσωπική εμπειρία για τον καθένα και δεν προγραμματίζεται πάντα, είναι τρόπος ζωής που μαθαίνουμε να αυτοματοποιούμε. Είναι η θετική στροφή προς τον εαυτό μας. Είναι η ευθύνη που έχουμε απέναντι στον εαυτό μας αλλά και στους ανθρώπους με τους οποίους σχετιζόμαστε.

22/09/2022

“ Μαθαίνοντας να μην περιμένω από τους ανθρώπους να γνωρίζουν τι θέλω και χρειάζομαι, έχω μάθει να είμαι πιο σαφής στην επικοινωνία μου μαζί τους”

Οι σιωπηρές προσδοκίες είναι σχεδόν σίγουρο ότι δεν θα πραγματοποιηθούν. Συχνά προσδοκούμε από τα άτομα γύρω μας να γνωρίζουν τι χρειαζόμαστε, τι σκεφτόμαστε, τι αισθανόμαστε χωρίς να το επικοινωνήσουμε μαζί τους. Οι προσδοκίες αυτές οδηγούν στην απογοήτευση γιατί δεν είναι ρεαλιστικές. Η απογοήτευση είναι αποτέλεσμα των προσδοκιών μας και όχι της συμπεριφοράς άλλων ατόμων.

Ταυτόχρονα, δεν είναι ρεαλιστικό να περιμένουμε ότι το να επικοινωνούμε αυτό που χρειαζόμαστε, θα κάνει τα άτομα γύρω μας να συμπεριφέρονται όπως εμείς επιθυμούμε. Είναι σημαντικό να υπενθυμίζουμε στον εαυτό μας πως οι γύρω μας έχουν τα δικά τους θέλω, τις δικές τους επιθυμίες και προσδοκίες. Τότε ίσως τους νιώσουμε πιο κοντά μας και τους κατανοήσουμε, έτσι να κατανοήσουν και οι υπόλοιποι εμάς.

Η μόνη συμπεριφορά που μπορούμε να ελέγξουμε είναι η δική μας. Είναι άδικο να θυμώνουμε ή να απογοητευόμαστε επειδή δεν στάθηκαν αντάξιοι των δικών μας προσδοκιών, ούτε και να προσδοκούμε ότι οι σημαντικοί για εμάς άλλοι οφείλουν να μας ικανοποιούν, ακόμη και αν αυτό εναντιώνεται στις αξίες ή στις επιθυμίες τους.

Πηγή : PsychologyNow.gr

20/09/2022

“I do my thing and you do your thing.
I am not in this world to live up to your expectations
and you are not in this world to live up to mine.
You are you, and I am I, and if by chance we find each other, it's beautiful. If not, it can't be helped.”

— Fritz Perls, “Gestalt Therapy Verbatim,” 1969

19/09/2022

All we have is now!

23/03/2022

"There is no greater agony than bearing an untold story inside you." - Maya Angelou

Address

Nikou Pattixi 41, Ifigeneia Court, First Floor, Office 101
Limassol
3071

Opening Hours

Monday	09:00 - 13:00
	15:00 - 20:00
Tuesday	09:00 - 13:00
	15:00 - 20:00
Wednesday	09:00 - 13:00
	15:00 - 20:00
Thursday	09:00 - 13:00
	15:00 - 20:00
Friday	09:00 - 13:00
	15:00 - 20:00
Saturday	09:00 - 15:00

Telephone

+35796133350

Website

https://www.stephaniegeorgiou.com/

Alerts

Be the first to know and let us send you an email when Stephanie Georgiou - Clinical Psychologist posts news and promotions. Your email address will not be used for any other purpose, and you can unsubscribe at any time.

Contact The Practice

Send a message to Stephanie Georgiou - Clinical Psychologist:

Shortcuts

Address
Telephone
Opening Hours
Alerts
Contact The Practice
Claim ownership or report listing

Featured

Pafos Medical 24
Poseidonos Avenue, Paphos, Káto Páfos

Want your practice to be the top-listed Clinic in Limassol?

Ψυχοθεραπεία & Βιογραφικό

Είμαι αδειούχος Ψυχολόγος (Αριθμός Εγγραφής Μητρώου 527 ) με ειδίκευση στον τομέα της Κλινικής Ψυχολογίας. Απέκτησα το πρώτο μου πτυχίο στην Ψυχολογία από το Leeds Metropolitan University. Ακολούθως, συνέχισα τις σπουδές μου στην Κύπρο, όπου απέκτησα το Μεταπτυχιακό μου στην Κλινική Ψυχολογία από το Πανεπιστήμιο Λευκωσίας.

Στα πλαίσια της πρακτικής μου άσκησης έχω εργαστεί ως εποπτευόμενη κλινική ψυχολόγος με παιδιά, εφήβους και ενήλικες. Η πρακτική μου άσκηση πραγματοποιήθηκε στο Κέντρο Έρευνας και Συμβουλευτικών Υπηρεσιών (ΚΕΣΥ) όπου παρείχα ψυχοθεραπευτικές συνεδρίες και ψυχομετρικές αξιολογήσεις , στον Παγκύπριο Σύνδεσμο Καρκινοπαθών & Φίλων (ΠΑΣΥΚΑΦ) όπου παρείχα ψυχολογική στήριξη σε ασθενείς και στις οικογένειες τους, στο Κέντρο Ημερήσιας Φροντίδας Ενηλίκων ΑΜΕΑ Μόρφου και στον Ξενώνα Αποκατάστασης Ψυχικά Ασθενών- Αγία Αικατερίνη, όπου παρείχα υπηρεσίες ατομικής και ομαδικής ψυχοθεραπείας, ψυχοκοινωνική στήριξη και βιωματικά εργαστήρια. Ολοκλήρωσα την πρακτική μου άσκηση στις δομές της Α’ Ψυχιατρικής Κλινικής του Αιγινητείου Νοσοκομείου στην Αθήνα, όπου σε συνεργασία με ειδικευόμενους και επαγγελματίες ψυχιάτρους παρείχα ψυχοθεραπευτικές και ψυχοδιαγνωστικές υπηρεσίες σε άτομα με σοβαρή ψυχοπαθολογία.

Παράλληλα και μετά την ολοκλήρωση των σπουδών μου έχω παρακολουθήσει διάφορα σεμινάρια και εργαστήρια. Το ενδιαφέρον μου για τις ανάγκες και την ενίσχυση των ΑΜΕΑ με οδήγησε στην ενεργή επαφή μαζί τους διοργανώνοντας και συμμετέχοντας στις απαραίτητες ομάδες στήριξης. Ταυτόχρονα είχα την ευκαιρία να αναπτύξω τις δεξιότητες μου γύρω από το φάσμα αυτισμού ως βοηθός υποστήριξης μάθησης ενός παιδιού στο Silverline Private School. Σε συνεργασία με τον Παγκύπριο Αντιλευχαιμικό Σύνδεσμο "ΖΩΗ" παρείχα ψυχολογική στήριξη σε ασθενείς και στις οικογένειες τους, στον αιματολογικό θάλαμο του Γενικού Νοσοκομείου Λεμεσού.

Στο παρόν στάδιο διατηρώ το προσωπικό μου γραφείο στη Λεμεσό όπου παρέχω ψυχοθεραπευτικές και συμβουλευτικές υπηρεσίες σε παιδιά, εφήβους και ενήλικες. Παρέχω επίσης ψυχοθεραπευτικές υπηρεσίες στο Λογοδρόμιο το οποίο είναι ένα πολυθεραπευτικό κέντρο στη Λεμεσό. Σε συνεργασία με τον Αντικαρκινικό Σύνδεσμο Κύπρου παρέχω ψυχολογική στήριξη σε ασθενείς και στις οικογένειες τους.