Dipl.-Psych. Edyta Gough

16/07/2025

Wer sich im Alltag zunehmend gestresst fühlt, wird mit der Zeit verschlossener, reizbarer und weniger neugierig

26/02/2025

Die meisten Menschen profitieren von kurzen Schlafpausen - aber längst nicht alle

23/01/2025

Frage an das Gehirn Warum ist es beruhigend Tiere zu streicheln? Fragesteller/in: Simone aus Graz Veröffentlicht: 08.12.2024 Ein Tier zu streicheln empfinden viele als beruhigend. Gibt es dafür eine neurobiologische Erklärung? Die Antwort der Redaktion lautet: Dr. Rahel Marti, Institut für Int...

23/01/2025

😳🌩Eine schwere Erkrankung, eine Trennung, eine Kündigung – und dann noch die Weltlage. Krise? Scheint heute der Normalfall zu sein!

Wie schaffen wir es, mit privaten und globalen Krisen zurechtzukommen? Wie bleiben wir ruhig und beständig? Für unsere neue Titelgeschichte hat sich Jochen Metzger auf die Suche nach Antworten gemacht.

➡️Zum Artikel: https://www.psychologie-heute.de/leben/artikel-detailansicht/43954-stuermische-zeiten-stabiles-ich.html

Von: Jochen Metzger
Artikel: Stürmische Zeiten – stabiles Ich (PH+)

23/10/2024

📸🩷 Eine glückliche Beziehung mit dem perfekten Partner und regelmäßig romantischen Gesten – auf Social Media sehen wir tagtäglich Paare, die perfekt inszeniert vor die Kamera treten. Von dem ein oder anderen Influencer hört man dann den Hinweis, dass all das Gezeigte natürlich nur ein kleiner Ausschnitt seines oder ihres Lebens sei. Und doch passiert es: Wir vergleichen uns, unseren Partner und unsere Beziehung. Und werden dabei unglücklich.

👉🏻 Psychologieprofessor Gary Lewandowski spricht im Interview über die Fantasie der perfekten Partnerschaft: https://www.psychologie-heute.de/beziehung/artikel-detailansicht/43736-vergleichen-sie-nicht-kopieren-sie.html

Artikel: „Vergleichen Sie nicht, kopieren Sie“ (PH+)
Von: Frank Luerweg
Illustration: Natascha Fix

29/09/2024

✨ADHS✨ Wie fühlt es sich an, als Erwachsene mit Aufmerksamkeitsdefizit-Hyperaktivitätsstörung diagnostiziert worden zu sein, während ADHS auf Social Media oftmals als "Modethema", "Modewort" oder "Trenddiagnose" bezeichnet wird?🤬

Unsere Autorin Astrid Neuy-Lobkowicz muss es wissen. Sie hat nicht nur selbst ADHS und drei von ADHS betroffene Kinder, sondern kennt das Thema auch beruflich. Denn sie arbeitet seit 25 Jahren als Fachärztin und Psychotherapeutin mit dem Schwerpunkt ADHS.

👉🏻In der Titelgeschichte von Psychologie Heute 10/2024 teilt sie den Forschungsstand, ihre professionellen und persönlichen Erfahrungen.

Den ganzen Artikel können Sie hier lesen: https://www.psychologie-heute.de/gesundheit/artikel-detailansicht/43652-bin-ich-gestresst-oder-habe-ich-adhs.html

Artikel: Bin ich gestresst oder habe ich ADHS? (PH+)
Von: Astrid Neuy-Lobkowicz

06/08/2024

Frühe Traumata erhöhen das Risiko für psychische Probleme. Schwierigkeiten, eigene Emotionen zu erkennen, spielen dabei offenbar eine Schlüsselrolle

16/04/2023

https://www.facebook.com/170305096346178/posts/6163638203679474/

"Zofia Milska-Wrzosińska: Często mówię osobom [w trakcie terapii par], w których wzbiera złość i zaczynają widzieć partnera jako prześladowcę, że za związek współodpowiedzialne są obie strony. Oboje tworzą jakiś układ. Ostatnio mężczyzna podczas terapii zarzucił żonie: „Ty decydowałaś o wszystkim: gdzie zamieszkamy, do której szkoły pójdą nasze dzieci i gdzie pojedziemy na wakacje. Jak coś sugerowałem, to słyszałem: nie znasz się na tym. Nie chcę tak, nie mogę ci tego darować”. Próbuję wtedy pokazać, że nie został do niczego zmuszony. To, że jedna strona jest podporządkowana albo wycofana, nie oznacza, że jest ofiarą. On ten układ współtworzył. I póki nie weźmie na siebie odpowiedzialności, to takiej parze grozi rozkład albo życie pełne wzajemnych wyrzutów i oskarżeń.

Dorota Krzemionka: Andrzej Wiśniewski mawiał, że stabilny związek podlega ciągle destabilizacji na skutek konfrontacji. Wynikają kwestie sporne, pojawia się złość…
Zofia MIlska-Wrzosińska: A pary zwykle słabo sobie radzą ze złością do siebie. Nie potrafią jej zobaczyć w sobie, zrozumieć, z czego ona wynika i próbować zmienić coś w swoim związku. Wiele osób czeka, zwleka, a potem wybucha. Wyrażają złość impulsywnie, bez kontroli. Często w sposób poniżający dla drugiej strony. Z drugiej strony są osoby, które w związku w ogóle nie wyrażają żadnej złości; blokują ją i wycofują się z kontaktu. Partner pyta: „ale o co ci chodzi?” W odpowiedzi słyszy: „O nic”. I tak przez lata. Czasem złość jest wyrażana poprzez pogardę. Z badań Gottmanów, terapeutów par, wiemy, że wśród czterech jeźdźców Apokalipsy niszczących związek - pogarda jest tym najgorszym. A jak się bliżej przyjrzeć, to okazuje się, że jest ona maską, pod którą kryje się właśnie złość i lęk. Czujemy z jakichś powodów do partnera dużo złości, a zarazem dużo lęku, że może od nas odejść. To są trudne uczucia, więc maskujemy je chłodną pogardą, uszczypliwościami cedzonymi przez zęby i okazywaniem partnerowi, jaki jest żałosny.

DK: Co uszkadza i tego, którym się gardzi, i samego gardzącego?
ZMW: Oczywiście. Gardzący musi poradzić sobie z tym, że z obiektem swojej pogardy żyje na co dzień i to w jego oczach świadczy także o nim samym.
fot Twój Styl

18/01/2023

Przy okazji Nowego Roku warto się przyjrzeć swojej umiejętności sięgania po dostępną pomoc!

16/12/2022

Früher trugen wir Autoritäts- und Loyalitätskonflikte in der Familie aus – wenn wir erwachsen sind am Arbeitsplatz. Im Berufsleben verfallen wir oft in alte Verhaltensmuster, zumal viele Unternehmen familienähnliche Strukturen aufweisen.

Mehr zu dem Thema können Sie in der aktuellen Psychologie Heute Compact 71 lesen.
👉 Online bestellbar unter: https://www.psychologie-heute.de/abo-shop/detailseite/41496-psychologie-heute-compact-71-familienbande.html

22/11/2022

https://www.facebook.com/170305096346178/posts/5720842434625722/

"W wyniku psychoterapii pacjent nie staje się lepszym człowiekiem, nie staje się doskonalszy czy szlachetniejszy w swoich potrzebach i pragnieniach, nie otrzymuje nowej osobowości, nie nabywa umiejętności zabezpieczających go przed kłopotami życiowymi. W wyniku psychoterapii pacjent staje się bardziej świadomy tego, jaki jest i tego, co przeżywa. Staje się bardziej świadomym własnych pragnień i własnych zobowiązań, własnych możliwości i ograniczeń. Staje się bardziej świadomy tego, jaki jest świat, w którym żyje, jacy są ludzie, ci najbliżsi i ci, z którymi musi współdziałać w realizacji swoich celów życiowych; jest bardziej świadomy ich reakcji i wpływu na siebie. Zdolność do bycia świadomym daje mu nowe możliwości kierowania własnym zachowaniem, zgodnie z zamierzonymi celami i zgodnie z dostępnymi możliwościami. Stwarza mu możliwości osiągania tego, co dotychczas wydawało mu się niemożliwe do osiągnięcia. Odzyskuje nadzieję na powrót do realności swojego istnienia, niosącego sukcesy i porażki, radości i cierpienie."

Jan Czesław Czabała, „Czynniki leczące w psychoterapii”
fot Alexander Krivitskiy